+”U Mnie, najdroższa, pierwsze przykazanie
i norma postępowania zaczyna się od słowa: ”Kochaj!”. To Słowo wybija minuty i sekundy w Bożym zegarze przebaczenia, który nie milknie aż do dnia, gdy przyjdę powtórnie, aby was sądzić – również z miłości. ”

” Wykupiłem was z niewoli Prawa nie po to,
abyście następnie szli za zachciankami waszych zdrożnych myśli,
ale oddając się na służbę braciom,
byli gotowi wraz ze Mną wydać swoje ciało na ofiarę”.

Ks. Robert Skrzypczak: Czy czeka nas triumf Anty-Kościoła?

– – – http://organum.pl/images/pdf/Godzinki%20o%20milosierdziu.pdf – http://milosierdzie.info.pl/upload/godzinki.pdf

 

Godzinki do św Franciszka z asyżu – YouTube
– – – https://piosenkireligijne.pl/godzinki-ku-czci-sw-franciszka-z-asyzu/
„54. W dniu liturgicznego obchodu świętego odmówienie modlitwy mszalnej (kolekty) lub innej, zatwierdzonej ku czci danego świętego – odpust cząstkowy.” – http://www.swzofia.warszawa.opoka.org.pl/modlitwy/odpusty.htm

Vive la France! Przytłaczająca większość francuskiego senatu odrzuca obowiązkowe szcze****ia! [VIDEO]

https://paradyzja.com/przytlaczajaca-wiekszosc-francuskiego-senatu-odrzuca-obowiazkowe-szczeia-video/

MFW: Rząd zadeklarował zaszczepienie wszystkich dorosłych Polaków

Dodano: 2021-07-15, 10:45 

https://kuriergarwolinski.pl/garwolin-19472-mfw-rzad-zadeklarowal-zaszczepienie-wszystkich-doroslych-polakow,2.html

 

Na stronie Międzynarodowego Funduszu Walutowego znajdujemy informację, która demaskuje plany polskiego rządu. Narodowy Program Szczepień przedłożony MFW jasno informuje, że do początku 2023r. zaszczepieni mają być wszyscy dorośli Polacy.

„Alarm bezpieczeństwa narodowego: Tysiące amerykańskich sił specjalnych i oddziałów bojowych zwolnionych, jako że całkowite „szczepienie” sił dziesiątkuje gotowość wojskową”

https://spikeprotein.news/2021-10-20-total-force-vaccination-decimates-military-readiness.html

CZYTAJ – kliknij „”

 

Benedykt XVI po śmierci swojego przyjaciela cystersa: „Mam nadzieję, że wkrótce do nich dołączę”

https://www.niedziela.pl/artykul/73358/Benedykt-XVI-po-smierci-swojego

 

 Mieszanie w DNA.

„Doktorzy są współwinni zbrodni przeciwko ludzkości” – dr Judy Wilyman

To właśnie „edukacja”i regulacja lekarzy uniemożliwia lekarzom uczciwe praktykowanie medycyny w latach 2020-21.By Dr Judy Wilyman

Rządowy Administrator Towarów Terapeutycznych (TGA) leków / szczepionek w Australii stwierdza, że szczepionki COVID19 to:

1. Eksperymentalne i obejmują nową nieprzetestowaną technologię genetyczną. W związku z tym leki te mają tylko tymczasowe zatwierdzenie i nie są w pełni zatwierdzone do stosowania u ludzi.
2. Szczepionki nie są bezpieczne. Miliony urazów zostały zarejestrowane przez globalne organy regulacyjne rządowe, w tym – anafilaksja, zakrzepica i zaburzenia krzepnięcia (skrzepy krwi), niepłodność, problemy z sercem (zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie osierdzia), uszkodzenia neurologiczne (pogorszenie funkcji poznawczych), udary, paraliż, drgawki, drgawki i ponad 100 000 zgonów.
3. Średnio dziennie jest więcej zgonów z powodu szczepionek COVID niż z powodu samej choroby COVID-19.
4. Szczepionki są nieskuteczne – nie zapobiegają zachorowaniu lub śmierci z powodu choroby COVID-19 i nie zapobiegają przenoszeniu wirusa w społeczności. W związku z tym są lekiem, a nie „szczepionką” zgodnie z definicją szczepionki WHO.
5. Zostały przetestowane tylko po to, aby sprawdzić, czy zmniejszają objawy, a nie, aby sprawdzić, czy zapobiegają chorobie.
6. Są one niepotrzebne, ponieważ 99,9% osób poniżej 70 roku życia rozwija odporność poprzez łagodne lub bezobjawowe zakażenie. Nasz układ odpornościowy rozwija naturalną odporność stadną w społeczności poprzez tę ekspozycję, a najbardziej szkodliwym działaniem, jakie może podjąć każdy rząd, jest kwarantanna zdrowych bezobjawowych osób. Utrudnia to kontrolę chorób zakaźnych w społeczności. W związku z tym Szwecja nie zablokowała swojej populacji, a WHO nie dostarczyła żadnych dowodów na to, że osoby bezobjawowe stanowiły zagrożenie dla społeczności w marcu 2020 r., Kiedy po raz pierwszy w historii zastosowały tę strategię.
7. Wstrzyknięcie nie jest specyficzne dla choroby COVID-19, a syntetyczne białko kolca, które jest wytwarzane przez nasze komórki po ekspozycji na koronawirusa, jest toksyczne dla ludzkiego organizmu. Obejmuje to rozwój chorób autoimmunologicznych, skrzepów krwi i niepłodności.

Czy widziałeś te informacje w mediach głównego nurtu? Nie. 

Witamy w 2021 roku, w którym przemysł medyczny wykorzystuje oprawione i zmanipulowane statystyki, etykiety emocjonalne i anegdotyczne dowody w mediach głównego nurtu, aby poinformować Cię o każdym leku, który oznaczyli jako „szczepionkę”.

Usunięcie zarówno dowodów naukowych, jak i wyważonej dyskusji na temat szczepionek w mediach miało miejsce przez dziesięciolecia, a teraz mamy sytuację, w której etykiety i stronnicze informacje są wykorzystywane do manipulowania twoim myśleniem o tych lekach. Leki, które są obowiązkowe dla ZDROWYCH ludzi w genetycznie zróżnicowanych populacjach.

Ta oszukańcza promocja interwencji medycznej została scementowana w 2009 r., kiedy w Australii utworzono radę rządową w celu regulowania lekarzy w zakresie „zaakceptowanej” nauki w zakresie promocji szczepionek.

Ta federalna agencja rządowa nazywa się Australian Health Practitioners Regulatory Authority (AHPRA) i jest zarówno agencją rządową, jak i australijską firmą zarejestrowaną (ABN 78 685 433 429).

Innymi słowy, ta rada kontroluje wiedzę, która lekarze mogą promować na temat szczepionek i wpływa na projektowanie i promocję rządowej polityki szczepień.

Rada ta ma prawo do deregulacji lekarzy i pracowników służby zdrowia, którzy dokonują innej oceny ryzyka szczepionek niż ta dostarczona przez tę rządową radę regulacyjną.

Leki dla zdrowych ludzi wpływają na ich jakość życia i to lekarze są przeszkoleni w zakresie oceny literatury medycznej pod kątem ryzyka i korzyści. Zarząd AHPRA ma poważny konflikt interesów w regulacji wiedzy lekarzy na temat szczepionek, a lekarze nie mogą mówić prawdy władzy, jeśli mogą stracić za to środki do życia.

Ryzyko związane ze szczepionkami związanymi z naszą genetyką jest obecnie opisywane jako „materiał przeciwszczepionkowy”, a lekarze są zagrożeni wyrejestrowaniem przez AHPRA za dostarczanie tej literatury medycznej swoim pacjentom. Obejmuje to przeciwwskazania do szczepionek, które były praktykowane przez ponad 40 lat, ale teraz zostały arbitralnie usunięte.

Dlatego lekarze naruszają obecnie pierwszą zasadę medycyny, ponieważ nie mogą najpierw promować najlepszego interesu swoich pacjentów. Oznacza to, że leki / szczepionki muszą być podawane osobom z poradami dotyczącymi ich indywidualnych okoliczności i genetyki. 

Jest to kluczowy czynnik w wynikach zdrowotnych w odniesieniu do leków, a gdy jest to naruszane, lekarze nie promują już zdrowia w społeczności. Promują chorobę i śmierć, ponieważ wiele chorób jest związanych z naszą historią rodzinną i genetyką.

Rząd australijski zwolnił teraz lekarzy z oceniania tych eksperymentalnych zastrzyków swoim pacjentom – zastrzyków, które są udokumentowane, aby spowodować poważne znane i nieznane szkody u pacjentów. Podatnicy (my) będą płacić naszym lekarzom za wyrządzanie tej krzywdy (i śmierci) pacjentom bez w pełni świadomej zgody z powodu nakazów rządowych, które usuwają nam pracę i prawo do podróżowania, jeśli odmówimy.

W ciągu ostatnich kilku dekad lekarze zostali „wykształceni” w szkołach medycznych finansowanych przez farmację z nauką finansowaną przez przemysł.

Uczy się ich, że każdy, kto omawia składniki szczepionek (leki) lub poważne ryzyko związane ze szczepionkami, jest „antyszczepionkowcem” i „teoretykiem spiskowym”.

Ta sama opinia jest przekazywana opinii publicznej w sponsorowanych przez korporacje mediach głównego nurtu, aby oczernić wszelkie naukowe dyskusje na temat ryzyka związanego z tymi lekami, które są podawane zdrowym ludziom.

Media głównego nurtu zawsze były narzędziem do manipulowania zachowaniami publicznymi, a kiedy Kongres USA usunął odpowiedzialność firm farmaceutycznych za wszelkie szkody spowodowane przez jakikolwiek lek oznaczony jako „szczepionka” w 1986 roku (ponieważ płaciły miliony dolarów odszkodowania za zgony i obrażenia), umożliwiło to wielkiej farmacji zminimalizowanie ryzyka związanego z tymi lekami i wyolbrzymianie korzyści („produkty ratujące życie”) – bez dostarczania dowodów na te twierdzenia.

W 2021 roku to lekceważące wyśmiewanie przez władze osiągnęło nowy poziom, kiedy premier Australii Zachodniej, Mark McGowan, bez szacunku powiedział ~ 5000 rodziców i dziadków w WA na wiecu sprzeciwiającym się obowiązkowym szczepieniom o pracę, aby „Wyhodować mózg” i stwierdził, że „chodzi o medycynę i ratowanie życia”. To stwierdzenie tego premiera jest po prostu nieprawdziwe, gdy ignoruje się genetykę populacji.

Uczniowie szkół średnich mogą powiedzieć premierowi, że obowiązkowy lek / szczepionka, w genetycznie zróżnicowanej populacji, spowoduje śmierć i chorobę u znacznej części populacji. Mark McGowan powinien zostać usunięty z roli premiera za pogardę dla ludzi, którym służy, i za narażanie życia publicznego na ryzyko fałszywymi informacjami zdrowotnymi.

Politycy, media i lekarze używają etykiet, aby przekazać „przekonanie” na temat szczepionek i stygmatyzować krytyczne myślenie, a odbywa się to bez dostarczania żadnych dowodów potwierdzających domniemane znaczenia, jakie nadają słowa. Strategia ta została wykorzystana do wsparcia ekspansji krajowych programów szczepień w latach 1986-2021.

Od 1986 r. „przekonania”, które nie są oparte na dowodach, są promowane przez media, polityków i lekarzy za pomocą następujących słów w celu promowania polityki zdrowia publicznego:

Szczepionki – leki, które mają „rzadkie” skutki uboczne i są „niezbędne do kontrolowania chorób zakaźnych”. Oba twierdzenia są nieprawdziwe.

Choroby zakaźne – od 1986 r. ponownie oznaczone jako „choroby, którym można zapobiegać dzięki szczepieniom”, aby zasugerować, że można im zapobiec za pomocą szczepionki.

Programy szczepień – fałszywie oznaczone jako „programy szczepień”. Wiadomo, że wiele zaszczepionych osób nie otrzymuje odporności po podaniu szczepionki i nadal chorują.

Harmonogramy nadrabiania zaległości – Nie są to harmonogramy nadrabiania zaległości, ponieważ większość starszych Australijczyków nie miała tych szczepionek i nigdy nie była zagrożona tymi chorobami.

Antyszczepionkowcy – obraźliwy termin używany do opisania wykształconego rodzica / profesjonalisty, który omawia analizę ryzyka i korzyści szczepionek lub składników szczepionek. Znajomość tych kryteriów jest niezbędna do promowania „zdrowych” wyników szczepionek, ale są one wyśmiewane.

Teoria spiskowa – obraźliwy termin używany do odrzucenia poważnych konfliktów interesów w każdym aspekcie globalnej polityki zdrowotnej zaprojektowanej przez sojusz WHO / GAVI i krajowej polityki szczepień opracowanej przez rządy.

Jest to sytuacja polityczna i to wpływ korporacyjnych pieniędzy na polityczne i gospodarcze decyzje rządów doprowadził do tego, że lekarze, rządy i media współpracują ze sobą w celu popełnienia poważnego przestępstwa przeciwko ich populacjom poprzez fałszywe reklamowanie eksperymentalnej technologii genetycznej jako „szczepionki”.

Ludzie, w tym pracownicy służby zdrowia, nakłaniani sa do własnych zgonów i chorób, z powodu fałszywych i wprowadzających w błąd informacji zdrowotnych, które są dostarczane przez potężny kompleks medyczno-przemysłowy politykom.

Ten korporacyjny model zdrowia zmonopolizował lekarzy, finansowane przez przemysł instytucje badawcze, polityków i media głównego nurtu, aby edukować społeczeństwo z ignorancją na temat ryzyka związanego ze szczepionkami.

Sytuacja opisana jako agnotologia w literaturze akademickiej i gdyby lekarze nie zostali zakneblowani przez AHPRA (ich rządową / korporacyjną radę regulacyjną), nie byłoby możliwe naruszenie ich etyki medycznej i popełnienie tej zbrodni przeciwko ludzkości, która zniszczy genetyczną tkankę społeczeństwa.

90% chorych UMC New York zostało zaszczepionych – rozpoczęła się globalna pandemia vaxxer

Nowe ofiary z ludzi na ołtarzu „Baal/Moloch” globalnej sekty szczepień klimatycznych.

CZYTAJ – kliknij „”

Unia Europejska próbuje wzbudzić kryzys polityczny w Polsce, który doprowadzi do zmiany rządu na bardziej uległy najsilniejszemu państwu UE.   Większość z nas jest dzisiaj za projektem europejskim, ale za takim, w którym o tym, kto rządzi nad Wisłą nie decyduje Bruksela albo Berlin. Jednak dziś Niemcy rękami UE są gotowe odebrać mniejszemu państwu poczucie suwerenności, nawet jeśli de facto dotyczy to w ramach Unii już tylko sfery symbolicznej. PROSZĘ PODPISAĆ PETYCJĘ

 

Bardzo proszę o podpis pod petycją przeciwko przemocowej, ze strony Parlamentu Europejskiego, rezolucji, która ma nawoływać Komisję Europejską do zastosowania szantażu finansowego wobec naszego kraju.

Bardzo proszę dodać swój podpis przeciwko bezwzględnej, politycznej hegemonii najsilniejszego dziś państwa w Unii Europejskiej.

Bardzo proszę o podpis przeciwko Parlamentowi Europejskiemu jako scenie, na której będą odbywać się, co jakiś czas, rytualne egzekucje niewygodnych politycznie rządów tych państw, które zapragną bronić swej suwerenności.

Dziękuję za wszystko, co Państwo robią,

Paweł Woliński z całym zespołem CitizenGO

—

WIELKIE KŁAMSTWO o 5G_czytajcie i przekażcie dalej

 

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Exodus wpisał się na trwałe w świadomość kolejnych pokoleń ludu Bożego. Stał się punktem odniesienia w całej historii interpretacji jego dziejów. Prorok Jeremiasz w „Księdze pocieszenia” zapowiada nowe wyjście Izraelitów z miejsc, do których zostali przesiedleni. Ponownie będzie to wielkie dzieło zbawienia, jakiego Bóg dokona wobec ocalałej Reszty Izraela. Zbawienie dla Izraelitów to każda interwencja Boga w obronie człowieka, dla jego dobra i przywrócenia sprawiedliwości.
Bóg przez proroka przypomina, że jest ojcem tego ludu. Zbawcza interwencja jest więc podejmowana przez Ojca, który nie opuszcza żadnego ze swych dzieci, ale bardziej zdecydowanie staje w obronie słabych. „Są wśród nich niewidomi i kulawi, kobiety brzemienne i rodzące”.
Ta historia zbawienia trwa. Ojciec nieustannie nas wypatruje w naszych ziemiach niewoli i miejscach przesiedlenia, aby nas przyprowadzić „nad strumienie wód”. Wszystko zależy jednak nie tylko od interwencji Boga, ale również od naszej woli współpracy, od chęci bycia znalezionymi i przyprowadzonymi do ziemi Bożych praw i wartości.

 

Komentarz do psalmu

Wraz z pielgrzymami zdążającymi do Jerozolimy i powracającymi do ojczyzny przesiedleńcami wyrażamy radość z odbywanej podróży. Jest to droga wiodąca z niewoli do wolności, z ciemności do światła, od łez wygnania do radości bycia odnalezionym.
Psalmista wpisuje te przemiany ludzkiego losu w obraz rytmu natury. Wyschłe strumienie w czasie deszczu napełniają się wodą; zasiew, który wiąże się z niepewnością i koniecznością „utraty” ziarna, przynosi w końcu obfity plon.
To dobra szkoła także dla człowieka boleśnie doświadczającego własnej grzeszności. Pustynia duszy może stać się oazą pełną życia! Nieszczęśliwy człowiek karmi swoją nadzieję wspomnieniem doznanych łask: „Pan uczynił nam wielkie rzeczy” oraz ufnością pokładaną w Bogu: „Odmień nasz los, Panie”.

 

Komentarz do drugiego czytania

Bóg podarował swojemu ludowi kapłanów z plemienia Aarona w czasach Starego Przymierza i tych, którzy uczestniczą w kapłaństwie Nowego Przymierza, zawartego we Krwi Chrystusa. Autor Listu do Hebrajczyków przypomina o ludzkiej kondycji kapłanów. Znają więc rzeczywistość grzechu nie tylko w sensie teoretycznym, ale z własnego doświadczenia. Bóg pozostawił kapłanom ludzką skłonność do grzechu, aby mogli współczuć z tymi, którym służą, rozumieć ich zmagania i podtrzymywać ich wolę walki o życie w łasce.
Chrystus, który jest najwyższym i wiecznym Kapłanem, posiada tę empatię w najwyższym stopniu, jednak nie z powodu własnego doświadczenia grzechu, gdyż „był do nas podobny we wszystkim, oprócz grzechu” (Hbr 4, 15). Jezus jako Bóg znał moc grzechu, który niszczy jedność człowieka ze Stwórcą i Źródłem szczęścia. Chciał jednak doświadczyć skutków naszych grzechów także jako człowiek, dlatego umarł na krzyżu, bo przecież „zapłatą za grzech jest śmierć” (Rz 6, 23). Oto w pełni współczujący najwyższy Kapłan, który składa ofiarę z samego siebie, aby nas wyzwolić z mocy grzechu.

 

Komentarz do Ewangelii

Symboliczna i inspirująca jest dla nas przemiana niewidomego pod Jerychem. Jego uzdrowienie jest procesem, który następuje dzięki Jezusowi. To obecność Pana inicjuje ten proces i jest jego motorem.
Spotykamy Bartymeusza siedzącego przy drodze. Ewangelista zestawia tu dwie rzeczywistości: dynamikę drogi i statyczność pozbawionego wzroku człowieka. Życie przechodzi obok żebraka, a on nie jest w stanie w nim uczestniczyć. Musi zadowolić się jałmużną, która nigdy nie będzie pełnią życia.
Pojawienie się Jezusa pobudza w Bartymeuszu pragnienie zmiany, pragnienie życia, które niewidomy komunikuje bardzo ekspresyjnie, krzycząc do Przechodzącego. Próby uciszenia go prowokują krzyk jeszcze głośniejszy. Bartymeusz nie może stracić tej okazji, bo przechodzi obok niego Życie wcielone! Także on chce żyć! To pragnienie zatrzymuje przechodzącego Jezusa i dynamizuje ślepca. Żebrak zrywa się na nogi i idzie do Mistrza, idzie do życia. Jezus nie zastępuje go w tym, co powinien uczynić dla siebie o własnych siłach. Współpraca to część procesu przemiany.
Następuje spotkanie pragnienia ze Źródłem. Bartymeusz staje w obecności Jezusa i zyskuje nową perspektywę rzeczywistości, nowy ogląd spraw, Prawdę. A potem były ślepiec idzie dalej za Jezusem. Już może uczestniczyć w życiu, bo odnalazł swoje miejsce na Drodze.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Bogusława Zemana SSP

 

                                     

 

Inwokacje do Trójcy Świętej

 

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Bogu tylko cześć i chwała. Błogosławmy Ojca i Syna, i Ducha Świętego, chwalmy Go i uwielbiajmy na wieki.

Ciebie wzywamy, Ciebie chwalimy, Ciebie wielbimy, Trójco Święta.

Tyś jest naszą nadzieją, naszym zbawieniem, naszą chwałą, błogosławiona Trójco.

Wybaw mnie, ocal mnie, obdarz mnie życiem, błogosławiona Trójco.

Święty, Święty, Święty, Pan, Bóg Wszechmogący, który był, który jest i który będzie.

Tobie cześć i panowanie, błogosławiona Trójco,

Tobie chwała i moc na wieki.

Tobie cześć, chwała i dziękczynienie na wieki wieków, błogosławiona Trójco.

 

Święty Boże, Święty mocny, Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nade mną.

 

 

Akt wyrzeczenia się

 

Wyrzekam się Szatana i wszystkich jego dzieł i pokus, abym nie dał się zdominować przez grzech i abym mógł żyć w wolności Syna Bożego. Wyrzekam się zabobonów, sztuki wróżbitów i sztuk magicznych.

Odmawiam uczestnictwa w seansach spirytystycznych i czynnościach okultystycznych związanych z kartami tarota, z tablicami pisma spirytystycznego, z pismem automatycznym i udziałem w zabawach związanych z wszelkiego typu okultyzmem. Przeciwstawiam się wszelakim skutkom związków umysłowych z jasnowidzami, astrologami, mediami, jak również skutkom skażenia okultyzmem i wpływowi działania Szatana, który przeszedł na mnie poprzez moją rodzinę.

Okrywając się Najdroższą Krwią Jezusa, wyrzekam się wszelkich mocy przeciwnych Bogu i kultom, w których nie czci się prawdziwego Boga. Zobowiązuję się podporządkować moje życie przykazaniom Ewangelii, kochać Boga, którym jest Ojciec, Syn i Duch Święty. Amen.

 

 

Niewiasta, która powiedziała Bogu „tak” i pokonała grzech, prowadzi nas ku wiecznemu zwycięstwu. Oddajmy się z ufnością pod Jej opiekę. Przez Krew Chrystusa, przez którą wszyscy jesteśmy zbawieni, przez Krew Tego, który zwyciężył śmierć, również i my zwyciężymy nad naszymi wrogami: nad naszym największym nieprzyjacielem i nad każdą istotą ludzką czy duchową, która chce nam uczynić zło.

 

Wezwania do Pana Jezusa

 

Jezu, Synu Boga żywego, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Obrazie Ojca, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Odwieczna Mądrości, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Odblasku Wiecznej Światłości, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Słowo życia, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Synu Maryi Panny, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Boże i Człowiecze, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Najwyższy i Wieczny Kapłanie, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Zwiastunie Królestwa Bożego, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Drogo, Prawdo i Życie, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Chlebie życia, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Prawdziwy Krzewie Winny, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Bracie ubogich, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Przyjacielu grzeszników, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Lekarzu dusz i ciał, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Wybawienie uciśnionych, zmiłuj się nade mną.

Jezu, Pocieszycielu opuszczonych, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który na ten świat przyszedłeś, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który wyzwalałeś dręczonych przez demona, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który zawisłeś na krzyżu, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który śmierć za nas przyjąłeś, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który spoczywałeś w grobie, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który zstąpiłeś do otchłani, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który powstałeś z martwych, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który wstąpiłeś do nieba, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który zesłałeś Ducha Świętego na apostołów, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nade mną.

Jezu, który przyjdziesz sądzić żywych i umarłych, zmiłuj się nade mną.

Przez tajemnicę Twojego wcielenia, wybaw mnie, o Panie.

Przez Twoje święte narodzenie, wybaw mnie, o Panie.

Przez Twój święty chrzest i post, wybaw mnie, o Panie.

Przez Krzyż i Mękę Twoją, wybaw mnie, o Panie.

Przez Twoją śmierć i pogrzebanie, wybaw mnie, o Panie.

Przez Twoje święte Zmartwychwstanie, wybaw mnie, o Panie.

Przez Twoje chwalebne Wniebowstąpienie, wybaw mnie, o Panie.

Przez Zesłanie Ducha Świętego, wybaw mnie, o Panie.

Przez Twoje przyjście w chwale, wybaw mnie, o Panie.

Za każdym razem, gdy w tekście zostaje wspomniany krzyż, dobrze jest, aby wierny się przeżegnał.

Chryste Zbawicielu, wybaw mnie mocą Twojego krzyża † :

Ty, który uratowałeś Piotra na morzu, zmiłuj się nade mną.

Przez święty znak Krzyża † wybaw nas, Panie, od naszych nieprzyjaciół.

Przez Twój święty Krzyż † wybaw nas, Chryste Odkupicielu, Ty, który przez Twoją śmierć pokonałeś śmierć naszą i przez Twoje zmartwychwstanie przywróciłeś nam życie.

Wielbimy Twój Krzyż † , o Panie,

Wielbimy Twoje chwalebne męczeństwo:

Któryś za nas cierpiał rany, zmiłuj się nad nami.

 

Wielbimy Cię, Chryste, i błogosławimy Cię, bo przez Twój święty Krzyż † świat odkupiłeś.

Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku nieopodal Krakowa, jako drugi syn Emilii i Karola Wojtyłów. Został ochrzczony w kościele parafialnym 20 czerwca 1920 r. przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzice nadali imię Karolowi na cześć ostatniego cesarza Austrii, Karola Habsburga.
Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Edmund, brat Karola, studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu.
W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego.
13 kwietnia 1929 r. zmarła matka Karola, a trzy lata później, w 1932 r., w wieku 26 lat, zmarł na szkarlatynę brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku.
Od września 1930 r. Karol rozpoczął naukę w ośmioletnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Jadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką; już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. 14 maja 1938 r. Karol zakończył naukę w gimnazjum, otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, następnie wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zamieszkał z ojcem w Krakowie.

W lutym 1940 r. poznał osobę ważną dla swego rozwoju duchownego. Był to Jan Tyranowski, który prowadził dla młodzieży męskiej koło wiedzy religijnej. Uczestniczący w nim Wojtyła poznał wówczas i po raz pierwszy czytał pisma św. Jana od Krzyża.
18 lutego 1941 r. po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. Było to poważnym ciosem dla młodego chłopaka, który w 21. roku życia pozostał zupełnie bez rodziny. Po śmierci ojca Karol Wojtyła pozostał bez środków do życia. W normalnych czasach mógłby liczyć na studenckie stypendium, ale w czasie wojny uczelnie nie działały. Karol wykorzystał ten czas na intensywne samokształcenie. Środowisko akademickie utrzymywało więzi i działało w podziemiu.
W 1942 i 1943 r. jako reprezentant krakowskiej społeczności akademickiej udawał się do Częstochowy, by odnowić śluby jasnogórskie (tradycja akademickich pielgrzymek majowych zapoczątkowana w 1936 r. trwa do dziś).
Za jedną z najważniejszych dla siebie inicjatyw okresu okupacji Karol uważał pracę aktorską w konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym, pod kierownictwem Mieczysława Kotlarczyka (teatr działał pod auspicjami podziemnej organizacji narodowo-katolickiej Unia). W tym czasie powstało wiele utworów poetyckich Wojtyły, publikowanych później pod pseudonimem Andrzej Jawień (inne pseudonimy literackie to AJ, Piotr Jasień, a od 1961 r. – Stanisław Andrzej Gruda). Twórczość literacką kontynuował także w latach późniejszych.
Karol podjął pracę jako pracownik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay, początkowo w kamieniołomie w Zakrzówku, a potem w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim (obecnie na terenie Krakowa). Współpracownicy wspominali później, że każdą przerwę w pracy spędzał zatopiony w lekturze. W drodze do pracy wstępował do kaplicy Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Łagiewnikach, obok cmentarza, na którym w 1938 r. pochowano przyszłą świętą – s. Faustynę Kowalską.
W 1942 r. wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, nie przerywając pracy w Solvayu. W tym samym czasie rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 29 lutego 1944 roku potrąciła go niemiecka ciężarówka wojskowa i dwa tygodnie musiał spędzić w szpitalu. Zapytany po latach, czy łączy w jakiś sposób ten wypadek z zamachem na swoje życie w 1981 roku, przyznał: „Tak, w obu przypadkach czuwała nade mną Opatrzność”.
Kiedy w Warszawie wybuchło Powstanie, w Krakowie hitlerowski terror nasilił się (w tzw. „czarną niedzielę” 6 sierpnia 1944 r. Niemcy aresztowali ponad 7 000 mężczyzn). Wówczas kardynał Sapieha, chcąc ratować przyszłych kapłanów, zdecydował, że alumni mają zamieszkać w pałacu arcybiskupim. Tam Karol pozostał do końca wojny, do czasu odbudowania krakowskiego seminarium na Podwalu.

13 października 1946 r. alumn Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie Karol Wojtyła został subdiakonem, a tydzień później diakonem. Już 1 listopada 1946 r. kard. Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola na księdza. 2 listopada jako neoprezbiter Karol Wojtyła odprawił Mszę św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu.
15 listopada 1946 r. wraz z klerykiem Stanisławem Starowiejskim poprzez Paryż wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu). Podczas studiów zamieszkiwał w Kolegium Belgijskim, gdzie poznał wielu duchownych z krajów frankofońskich oraz z USA. W 1948 r. ukończył studia z dyplomem summa cum laude.
W lipcu 1948 r. na okres 7 miesięcy ks. Karol został skierowany do pracy w parafii Niegowić, gdzie spełniał zadania wikarego i katechety. W marcu 1949 r. został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam założył chór gregoriański, z którym wkrótce przygotował i odśpiewał mszę De Angelis („O Aniołach”). Swoich chórzystów zaraził pasją i miłością do gór – razem przewędrowali Gorce, Bieszczady i Beskid. Organizowali także spływy kajakowe na Mazurach. W Krakowie otrzymał też w końcu (1948) tytuł doktora teologii (którego nie dostał w Rzymie z powodu braku funduszy na wydanie drukiem rozprawy doktorskiej). Uzyskawszy po śmierci kard. Sapiehy urlop na pracę naukową, w latach 1951-1953 rozpoczął pisanie pracy habilitacyjnej, która, chociaż przyjęta w 1953 roku przez Radę krakowskiego Wydziału Teologicznego, została odrzucona przez Ministerstwo Oświaty i tytułu docenta Karol Wojtyła nie uzyskał (aż do roku 1957). W roku 1956 objął za to katedrę etyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

W 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa i biskupem tytularnym Umbrii. Przyjął wówczas, zgodnie z obyczajem, jako hasło przewodnie swej posługi słowa Totus tuus (łac. „Cały Twój”); kierował je do Matki Chrystusa. Konsekracji biskupiej ks. Karola Wojtyły dokonał 28 września 1958 r. w katedrze na Wawelu metropolita krakowski i lwowski, arcybiskup Eugeniusz Baziak. Współkonsekratorami byli biskup Franciszek Jop i biskup Bolesław Kominek. W tym okresie powstały najgłośniejsze prace biskupa Wojtyły, które przyniosły mu sławę wśród teologów: „Miłość i odpowiedzialność” (1960) oraz „Osoba i czyn” (1969). W 1962 r. został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Na okres biskupstwa Karola przypadły także obrady Soboru Watykańskiego II, w których aktywnie uczestniczył.
30 grudnia 1963 r. Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Podczas konsystorza 26 czerwca 1967 r. został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 r. otrzymał w kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, a jego kościołem tytularnym stał się kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie.
Jako pasterz diecezji starał się ogarniać swą posługą wszystkich potrzebujących. Wizytował parafie, odwiedzał klasztory. W 1965 r. otworzył proces beatyfikacyjny siostry Faustyny Kowalskiej. Utrzymywał dobry i ścisły kontakt z inteligencją krakowską, zwłaszcza ze środowiskiem naukowym i artystycznym. Zyskał dojrzałość jako myśliciel, sięgając nie tylko do rozległej tradycji filozoficznej, lecz także do Biblii i do mistyki (zawsze był mu bliski święty Jan od Krzyża) i budując harmonijnie koncepcję z pogranicza filozofii oraz teologii: człowieka jako integralnej osoby. Stał się znanym poza Polską autorytetem. Był obok Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego najważniejszą postacią Episkopatu Polski. Z Prymasem Tysiąclecia ściśle współpracował, okazując szacunek dla jego doświadczenia i mądrości. W nielicznych wolnych chwilach nadal z chęcią jeździł na Podhale i w Tatry, chodził po górach, uprawiał narciarstwo.

W nocy z 28 na 29 września 1978 roku po zaledwie 33 dniach pontyfikatu zmarł papież Jan Paweł I. 14 października rozpoczęło się więc drugie już w tym roku konklawe – zebranie kardynałów, mające wyłonić nowego papieża. 16 października 1978 roku około godziny 17.15 w siódmym głosowaniu metropolita krakowski, kardynał Karol Wojtyła został wybrany papieżem. Przyjął imię Jan Paweł II. O godz. 18.45 kard. Pericle Felici ogłosił wybór nowego papieża – HABEMUS PAPAM!

Jan Paweł II udzielił pierwszego błogosławieństwa „Urbi et Orbi” – „Miastu i Światu”. 22 października na Placu Świętego Piotra odbyła się uroczysta inauguracja pontyfikatu, a następnego dnia pierwsza audiencja dla 4000 Polaków zgromadzonych w auli Pawła VI. Msza św. inaugurująca pontyfikat była transmitowana przez radio i telewizję na wszystkie kontynenty. Dla Polaków, w kraju rządzonym przez komunistów, była to pierwsza transmisja Mszy św. od czasów przedwojennych. 12 listopada Jan Paweł II uroczyście objął katedrę Rzymu – Bazylikę św. Jana na Lateranie, stając się w ten sposób Biskupem Rzymu.

Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem. Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie Wschodniej i w Azji w latach 80-tych i 90-tych XX w.
Pontyfikat Jana Pawła II trwał ponad 26 lat i był drugim co do długości w dziejach Kościoła. Najdłużej – 32 lata – sprawował swój urząd Pius IX (nie licząc pontyfikatu Piotra – pierwszego następcy Jezusa).
Podczas wszystkich pielgrzymek Jan Paweł II przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między Ziemią a Księżycem. Jan Paweł II odbył 102 pielgrzymki zagraniczne, podczas których odwiedził 135 krajów, oraz 142 podróże na terenie Włoch, podczas których wygłosił 898 przemówień. Z 334 istniejących rzymskich parafii odwiedził 301. Jego celem było dotarcie do wszystkich parafii, zabrakło niewiele.

Jan Paweł II mianował 232 kardynałów (w tym 9 Polaków), ogłosił 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków) i 478 świętych. Napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie. Powyższe dane statystyczne nie oddają jednak nawet skrawka ogromnego dziedzictwa nauczania i pontyfikatu pierwszego w dziejach Kościoła Papieża-Polaka.
Wprawdzie już począwszy od Jana XXIII papiestwo zaczęło rezygnować z niektórych elementów ceremoniału, jednakże dopiero Jan Paweł II zniwelował większość barier, przyjmując postawę papieża bliskiego wszystkim ludziom, papieża-apostoła. Chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi. Na spotkanie w Rzymie w roku 1985, który ONZ ogłosiła Międzynarodowym Rokiem Młodzieży, napisał list apostolski na temat roli młodości jako okresu szczególnego kształtowania drogi życia, a 20 grudnia zapoczątkował tradycję Światowych Dni Młodzieży. Odtąd co roku przygotowywał orędzie skierowane do młodych, które stawało się tematem międzynarodowego spotkania, organizowanego w różnych miejscach świata (np. w 1991 r. w Częstochowie, a w 2016 r. – w Krakowie).
Chociaż kardynał Wojtyła rozpoczynając posługę Piotrową był – jak na papieża – bardzo młody (miał 58 lat), cieszył się dobrym zdrowiem i był wysportowany, to niemal cały jego pontyfikat naznaczony był cierpieniem. Choroby Jana Pawła II zaczęły się od pamiętnego zamachu na życie papieża. 13 maja 1981, podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17.19 papież został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Ocalenie, jak sam wielokrotnie podkreślał, zawdzięczał Matce Bożej Fatimskiej, której rocznicę objawień tego dnia obchodzono. Powiedział później: „Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę”. Cały świat zamarł w oczekiwaniu na wynik sześciogodzinnej operacji w Poliklinice Gemelli. Papież spędził wtedy na rehabilitacji w szpitalu 22 dni.
Niestety, do pełnego zdrowia nie powrócił nigdy. Następstwa postrzału spowodowały liczne komplikacje zdrowotne, konieczność kolejnych operacji, pobyty w szpitalu. Zaraz po zamachu w przekazie nadanym przez Radio Watykańskie papież powiedział: „Modlę się za brata, który zadał mi cios, i szczerze mu przebaczam”. Później odwiedził zamachowca w więzieniu.
Papież nigdy nie ukrywał swojego stanu zdrowia. Cierpiał na oczach tłumów, którym w ten sposób dawał niezwykłą katechezę. Wielokrotnie też podkreślał wartość choroby i zwracał się do ludzi chorych i starszych o modlitewne wspieranie jego pontyfikatu.
W pierwszą rocznicę zamachu na Placu świętego Piotra, 13 maja 1982 r., papież udał się z dziękczynną pielgrzymką do Fatimy. Tam, podczas nabożeństwa, niezrównoważony mężczyzna Juan Fernández y Krohn lekko ugodził papieża nożem. Ochrona szybko obezwładniła napastnika, a papież dokończył nabożeństwo pomimo krwawienia. Na szczęście ten drugi zamach nie miał poważnych następstw.

Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci. Nagłe pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005 r. Przez ostatnie dwa miesiące życia Jan Paweł II wiele dni spędził w szpitalu i nie pojawiał się publicznie. Przeszedł grypę i zabieg tracheotomii, wykonany z powodu niewydolności oddechowej. W czwartek, 31 marca, wystąpiły u Ojca Świętego silne dreszcze ze wzrostem temperatury ciała do 39,6 st. C. Był to początek wstrząsu septycznego połączonego z zapaścią sercowo-naczyniową.
Kiedy medycyna nie mogła już pomóc, uszanowano wolę papieża, który chciał pozostać w domu. Podczas Mszy św. sprawowanej przy jego łożu, którą Jan Paweł II koncelebrował z przymkniętymi oczyma, kardynał Marian Jaworski udzielił mu sakramentu namaszczenia. 2 kwietnia 2005 r. o godz. 7.30 papież zaczął tracić przytomność. W tym czasie w pokoju umierającego czuwali najbliżsi, a przed oknami, na Placu św. Piotra modlił się wielotysięczny tłum. Relacje na cały świat nadawały wszystkie media. Wieczorem, przy łóżku chorego odprawiono Mszę św. wigilii Święta Miłosierdzia Bożego. Ok. godz. 19.00 Jan Paweł II wszedł w stan śpiączki. Monitor wykazał postępujący zanik funkcji życiowych. O godz. 21.37 osobisty papieski lekarz Renato Buzzonetti stwierdził śmierć Jana Pawła II. Jan Paweł II odszedł do domu Ojca po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego, które sam ustanowił.

Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek, 8 kwietnia 2005 r. Uczestniczyło w nim na placu św. Piotra i w całym Rzymie ok. 300 tys. wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy. Po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra, w krypcie bł. Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 r.

13 maja 2005 r. papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od konieczności zachowania pięcioletniego okresu od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Formalny proces rozpoczął się 28 czerwca 2005 r., kiedy zaprzysiężeni zostali członkowie trybunału beatyfikacyjnego. Postulatorem został ksiądz Sławomir Oder. 23 marca 2007 r. trybunał diecezjalny badający tajemnicę uzdrowienia jednej z francuskich zakonnic – Marie Simon-Pierre – za wstawiennictwem papieża Polaka potwierdził fakt zaistnienia cudu. Po niespodziewanym uzdrowieniu, o które na modlitwie prosiły za wstawiennictwem zmarłego papieża członkinie jej zgromadzenia, s. Marie powróciła do pracy w szpitalu dziecięcym. Przy okazji podania tej wiadomości ks. Oder poinformował, że istnieje kilkaset świadectw dotyczących innych uzdrowień za wstawiennictwem Jana Pawła II.
2 kwietnia 2007 r. miało miejsce oficjalne zamknięcie diecezjalnej fazy procesu beatyfikacyjnego w Bazylice św. Jana na Lateranie w obecności wikariusza generalnego Rzymu, kardynała Camillo Ruiniego.
16 listopada 2009 r. w watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych odbyło się posiedzenie komisji kardynałów w sprawie beatyfikacji Jana Pawła II. Obrady komisji zakończyło głosowanie, w którym podjęto decyzję o skierowaniu do Benedykta XVI prośby o wyniesienie polskiego papieża na ołtarze.
19 grudnia 2009 r. papież Benedykt XVI podpisał dekret o uznaniu heroiczności cnót Jana Pawła II, który zamknął zasadniczą część jego procesu beatyfikacyjnego. Jednocześnie rozpoczęło się dochodzenie dotyczące cudu uzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu polskiego papieża.
12 stycznia 2011 r. komisja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zaaprobowała cud za wstawiennictwem Jana Pawła II polegający na uzdrowieniu francuskiej zakonnicy. Zgodnie z konstytucją apostolską Jana Pawła II Divinus perfectionis Magister z 1983 r. ustalającą nowe zasady postępowania kanonizacyjnego, orzeczenie Kongregacji zostało przedstawione papieżowi, który jako jedyny ma prawo decydować o kościelnym kulcie publicznym Sług Bożych.

Zwolniony gwardzista szwajcarski napisał list otwarty. Ostro krytykuje politykę szczepionkową Watykanu

1 września weszły w życie wytyczne papieża Franciszka, wedle których całe duchowieństwo i wszyscy pracownicy Watykanu objęci są bezwzględnym przymusem przyjęcia eksperymentalnych iniekcji przeciw COVID-19. Były członek straży papieskiej, Pierre-André Udressy, zwrócił do władz Watykanu, w 12 punktach przedstawiając swoje wątpliwości odnośnie przymusu szczepień, które skłoniły go do narażenia się na zwolnienie dyscyplinarne.

„Każda szczepionka niesie ze sobą ryzyko i wymaga ostrożności, zwłaszcza gdy nie została wystarczająco przetestowana […]. Niestety, trzeba zaakceptować rzeczywistość i liczyć się z niepożądanymi reakcjami” – pisze Udressy.

Autor listu powołał się na dostępne badania i ustalenia, wedle których aż 30-40 procent zgonów „wyszczepionych” osób w ostatnim czasie nie jest wywołanych wirusem, tylko właśnie przyjęciem preparatów zwanych szczepionkami. Przytacza także wypowiedzi uznanych lekarzy i badaczy, którzy zaprzeczają oficjalnej, globalistycznej narracji covidowej, bezkrytycznie przejętej przez Watykan.

Przypadki zachorowań na koronawirusa w samej Gwardii Szwajcarskiej potwierdzają wiedzę, że szczepionka nie chroni przed zachorowaniem i zarażaniem. „Chciałbym zaznaczyć, że tak się złożyło, iż w ciągu ostatniego roku wszyscy członkowie Gwardii Szwajcarskiej, którzy otrzymali pozytywny wynik testu na COVID-19, zostali zaszczepieni co najwyżej kilka miesięcy wcześniej. A co z Izraelem, jednym z najbardziej zaszczepionych krajów na świecie, a potem w bardzo krytycznej sytuacji pandemicznej?” – pyta były członek „armii papieskiej”.

Jak podkreśla Pierre-André Udressy, on sam przeszedł Covid i nabył tą drogą naturalną odporność, ale władze watykańskie odmówiły podjęcia dialogu na ten temat, bezapelacyjnie narzucając jedyną drogę, jaką było poddanie się globalnej akcji „wyszczepiania”.

Za „największy skandal” w tej sytuacji były gwardzista szwajcarski uważa wsparcie udzielone przez duchowieństwo agresywnym rządom i koncernom farmaceutycznym w sytuacji, gdy to właśnie ono występować powinno z nadprzyrodzoną reakcją na tzw. pandemię koronawirusa. „[Hierarchia katolicka] powstała, aby odrzucić obowiązek wsparcia duchowego i sakramentalnego oraz porzucić potrzebujących. Sytuacja była z pewnością trudna do opanowania: były groźby ze strony rządu, ale w wielu miejscach władze kościelne same podążały za przewodem rządów i to te same władze kościelne odmówiły niesienia nadprzyrodzonej pomocy potrzebującym. Watykan dał taki przykład! Byłoby tu wiele anegdot do przytoczenia, które dowodziłyby absurdalności decyzji podejmowanych przez ludzi małej wiary” – przekonuje Udressy.

Zwolniony ze służby gwardzista wskazał sprzeczności, jakie występują w Watykanie odnośnie podejścia do szczepień. Wbrew zarządzeniom i poglądom papieża Franciszka Kongregacja Nauki Wiary stwierdziła w grudniu 2020 roku, że szczepienie „co do zasady nie jest obowiązkiem moralnym i dlatego musi być dobrowolne”. Z kolei Papieska Akademia Życia w 2005 roku podkreślała konieczność oporu wobec nieetycznych szczepionek, powstałych przy zaangażowaniu przemysłu aborcyjnego.

Udressy podkreślił, że Watykan „zapewnił” pracownikom możliwość zaszczepienia nieetyczną szczepionką Pfizera, nie szukając dla niej alternatywy. Były gwardzista szwajcarski pisze wprost, że jako wierni katolicy, podążający za Magisterium Kościoła, mamy obowiązek walki przeciwko polityce Watykanu, który zmusza do przyjmowania preparatów stworzonych w powiązaniu ze zbrodnią aborcji.

„Kierując się intuicją mojego sumienia i modląc się, zostałem poruszony, aby rozeznać sprawy w ten sposób, i raz upewniony o mojej powinności, bronię w ten sposób wolności i wstawiam się za tymi, którzy zostali poddani tak surowej próbie” – deklaruje były strażnik Watykanu. „Jest pewne, że to, czego doświadczamy nie ma w sobie nic ludzkiego, ani tym bardziej chrześcijańskiego i jest to prawdziwie nie do przyjęcia, widzieć, że coś takiego dotarło do Watykanu” – dodaje.

https://pch24.pl/zwolniony-gwardzista-szwajcarski-napisal-list-otwarty-ostro-krytykuje-polityke-szczepionkowa-watykanu/