w ostatnich dniach szerokim echem odbiła się historia popularnego blogera i dziennikarza naukowego, który wyznał, że jako 13‑letni chłopiec został zmanipulowany przez 40‑letniego transseksualistę i nakłoniony do „zmiany płci”. Łukasz Sakowski dopiero po 8 latach przyjmowania preparatów blokujących dojrzewanie oraz żeńskich hormonów wyzwolił się spod wpływu ideologii gender. Teraz otwarcie opowiada o manipulacjach i kłamstwach, których ofiarami padają dzieci i młodzież na całym świecie – w tym także w Polsce.

To wyznanie wstrząsnęło wieloma Polakami. Historia tego konkretnego człowieka to jednak tylko próbka tego, o czym nasi prawnicy słyszą od kolejnych ofiar genderowej ideologii. Gdy wielu prawników i psychologów odwraca się od nich, my nikomu nie odmawiamy pomocy prawnej w przywróceniu imienia i płci biologicznej w aktach stanu cywilnego. Co więcej, chcemy pójść dalej. Lekarze i psychologowie, którzy zarabiali na latach manipulacji ofiarami tranzycji, dzisiaj za swój cynizm powinni odpowiedzieć prawnie. Podejmujemy już pierwsze kroki w tę stronę.

W „tranzycyjnym środowisku” dzieciom polecani są konkretni specjaliści – seksuolodzy, endokrynolodzy, psycholodzy i psychiatrzy, którzy sporządzają opinie i wypisują recepty, a czasem uczestniczą w nielegalnym obrocie hormonami. W ten sam sposób młodzi ludzie łatwo uzyskują zaświadczenia, które są przepustką do chirurgicznych operacji, jak usunięcie piersi (masektomia), czy usunięcie męskich narządów płciowych. Chociaż te koszmarne praktyki stały się źródłem stałego zarobkowania całej kasty „specjalistów”, nikt dotąd nie odpowiedział za trwałe okaleczanie młodych ludzi…

W kolejnych krajach wstrząsające historie ofiar genderyzmu prowadzą do radykalnych działań władz. Instytut Karolinska, znany z przyznawania Nagrody Nobla z medycyny, zakazał przeprowadzania „zmiany płci” u małoletnich. W podobnym tonie wypowiedziała się także Francuska Akademia Medyczna oraz Hiszpańskie Towarzystwo Psychiatrii Dzieci i Młodzieży. Już 14 stanów USA, w tym 10 od początku tego roku, zakazało przeprowadzania terapii hormonalnych i operacji chirurgicznych w ramach „tranzycji” u dzieci i młodzieży.

Tymczasem w Polsce genderowa propaganda trwa w najlepsze. Niedawno dowiedzieliśmy się, że władze Szczecina przekazały 30 tysięcy złotych na Stowarzyszenie Lambda Warszawa w ramach „wsparcia młodzieży w rozpoczęciu tranzycji”. Tydzień temu TVN wyemitował reportaż, który miał pokazać, że osoby z zaburzeniami tożsamości płciowej są w Polsce prześladowane, bo prawna zmiana płci jest zbyt skomplikowana i wymaga udziału sądu.

Radykałowie nie ukrywają zresztą, co jest ich celem. Poseł Lewicy Krzysztof Śmiszek mówił ostatnio wprost, że nastolatkowie powinni mieć prawo do „zmiany płci” – nawet bez zgody i wiedzy rodziców. Obiecał jednocześnie, że Lewica złoży w sejmie projekt stosownej ustawy w tej sprawie. Zatem można zakazać dzieciom kupowania alkoholu czy papierosów, ale nastolatkowie są już wystarczająco dojrzali, by samodzielnie podjąć decyzję o bezpowrotnym okaleczeniu swojego ciała.

Aby postawić stanowczą tamę krzywdzeniu dzieci i młodzieży, prawnicy Ordo Iuris kończą pracę nad projektem ustawy zakazującej poddawania osób nieletnich hormonalnej i chirurgicznej kastracji, operacyjnemu okaleczeniu organów płciowych i innym zabiegom towarzyszącym „zmianie płci”. Dzięki decyzjom innych państw i wielu stanów USA, możemy korzystać z wypracowanych tam wzorców.

Przygotowujemy stanowisko Ordo Iuris dla Sądu Najwyższego, który będzie rozpatrywał niedługo prawne aspekty procedury „uzgodnienia płci”. Nasze ekspertyzy trafiają też w podobnych sprawach do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, który przyznał na początku kwietnia rację niemieckim sądom, które nie godziły się na wpisanie do aktów urodzenia fałszywej informacji o płci dziecka. Wcześniej przekazaliśmy sędziom ETPC naszą opinię „przyjaciela sądu”.

Jednocześnie nadal świadczymy bezpłatną pomoc prawną zrozpaczonym rodzicom, pozywanym do sądu przez własne dzieci w ramach procesu o „uzgodnienie płci” oraz osobom, które dążą do wycofania skutków prawnych tranzycji. Dosłownie kilka dni temu dowiedzieliśmy się, że w jednej z prowadzonych spraw kolejna ostrzeżona przez nas klinika odmówiła dokonania usunięcia piersi na żądanie zdesperowanej córki naszych Beneficjentów.

Tematu tranzycji dotyczyła także grudniowa edycja Akademii Ordo Iuris w Katowicach.

Tylko dzięki tak skoordynowanym i kompleksowym działaniom możemy zatrzymać genderystów, którzy dziś bez przeszkód namawiają polskie dzieci i nastolatków do okaleczania ciała. Nie możemy być bierni. Musimy uczyć się na błędach państw Europy Zachodniej, które dopiero po latach dostrzegają dramatyczne skutki dyktatu ideologii gender. My wciąż możemy i powinniśmy to zatrzymać, bo ofiarami tych manipulacji mogą być także nasze dzieci i nasi najbliżsi.

Każda ofiara genderowych manipulacji wydaje przez lata na „zmianę płci” po kilkadziesiąt tysięcy złotych. Dlatego nie mam wątpliwości, że lobbyści potężnego genderowego biznesu będą ostro walczyć o te pieniądze. Ale wierzę, że dzięki Pani wsparciu możemy podjąć z nimi walkę i ocalić Polskę, zanim kolejne dzieci zostaną skrzywdzone przez genderowe szaleństwo.

Jego historia odbiła się szerokim echem także dlatego, że nie sposób zakwalifikować go do grupy „homofobów” czy „wrogów społeczności LGBT”. Wręcz przeciwnie. Sakowski mówi otwarcie, że jest homoseksualistą o lewicowych poglądach. Mimo tego jego świadectwo o skrzywdzeniu przez ideologię gender spotkało się z falą ataków.

Nie ma się co dziwić – tzw. zmiana płci to potężny biznes. Zmanipulowane ofiary genderystów wydają przez całe życie co najmniej kilkadziesiąt tysięcy złotych na hormonalne blokery dojrzewania, hormony płci przeciwnej, konsultacje psychologiczne, seksuologiczne i endokrynologiczne czy wreszcie na chirurgiczne operacje, a po latach najczęściej także na… psychiatrów. Cały proces „tranzycji” często bowiem pogłębia problemy ludzi, którym trudno się potem przyznać, że popełnili nieodwracalny już błąd.

Łukasz Sakowski otwarcie opowiada o tym, jak w wieku 13 lat trafił na forum dla transseksualistów, gdzie nawiązał kontakt z 40‑letnim mężczyzną, identyfikującym się jako kobieta, który przez lata namawiał go do kolejnych kroków na drodze „zmiany płci” – najpierw do używania żeńskich zaimków, noszenia damskich ubrań, robienia makijażu i malowania paznokci, a w końcu także do stosowania hormonalnych blokerów dojrzewania i przyjmowania żeńskich hormonów, które mężczyzna sam wysyłał chłopcu pocztą. Autor tekstu przyznał, że w efekcie przyjmowania leku, po kilku latach zdiagnozowano u niego zaawansowaną osteoporozę.

– Wiem, jak to jest, nie wiedzieć, kim się jest i być z tego powodu zagubionym, zrozpaczonym, pustym. Jak to jest, czuć tak silny lęk przed wyjściem z domu, że kolejne próby kończą się powrotem do pokoju dającego poczucie bezpieczeństwa – pisze w swoim tekście Sakowski, podkreślając, że wtedy nie wiedział nawet, że nastroje depresyjne są jednym z częstych skutków ubocznych przyjmowanych przez niego hormonów.

Później opowiada o skandalicznych praktykach lekarzy, polecanych na forach dla transseksualistów. O Pani psycholog, która nakłaniała go do kłamania przed sądem, ukrywania niekorzystnych opinii lekarskich i ignorowała prośby o zrobienie bardziej pogłębionych badań czy testów diagnostycznych, wystawiając sfabrykowaną opinię o rzekomym „transseksualizmie” po dwóch wizytach lekarskich. Z kolei psychiatra wypisał zaświadczenie o transseksualizmie po… 10‑minutowej rozmowie.

Sakowski pisze także o tym, że gdy napisał na forum dla „transseksualistów” z prośbą o pomoc w detranzycji, uznano go za zdrajcę i do dziś jest nękany i szkalowany przez genderowych aktywistów.

A gdy w ubiegłym roku nagłośniliśmy sprawę dziewczyny, którą genderyści namawiali do brania testosteronu, stanowiącego dla niej śmiertelne zagrożenie – otrzymaliśmy kilkanaście wiadomości zarówno od rodziców, którzy błagali o pomoc w powstrzymaniu swoich dzieci przed tranzycją, jak i od osób, które potrzebowały pomocy w przywróceniu prawdziwych informacji o płci w dokumentach.

Historia jednej z takich osób była jeszcze bardziej wstrząsająca niż ta opisana na blogu „To tylko teoria”. 40‑letnia kobieta, która zgłosiła się ostatnio do prawników Ordo Iuris, poddała się tranzycji po dramatycznym doświadczeniu molestowania seksualnego w dzieciństwie. Ona także trafiła w najgorszym momencie swojego życia na forum dla transseksualistów, którzy przekonywali ją, że pytania o własną tożsamość, które sobie zadawała w tym trudnym czasie, to wyraz tego, że w rzeczywistości jest mężczyzną. Kobieta zaczęła przyjmować szkodliwe hormony, przez co popadła w depresję. Niestety w jej przypadku nie skończyło się na hormonach. Genderyści nakłonili ją do usunięcia piersi i macicy.

Także i w tym przypadku administratorzy forum dla transseksualistów, usunęli kobietę, gdy ta zaczęła mówić o swoich wątpliwościach i o tym, że wszystko co zrobiła było błędem, prosząc o pomoc, którą uzyskała ostatecznie dopiero od naszych prawników. Teraz pomagamy kobiecie w przywróceniu prawdziwej informacji o płci w dokumentach.

Jej świadectwo jest wstrząsające, ale kobieta na razie nie chce mówić o swoich doświadczeniach publicznie. Nie ma wątpliwości, że takich osób jest więcej.

Prof. Zbigniew Lew Starowicz przyznał, że w ostatnich latach zgłasza się do niego coraz więcej osób, żałujących dokonanej przed laty tranzycji. Najpopularniejszy w Polsce seksuolog mówi o tym, że jego pacjenci są przygnębieni tym, że dali się zmanipulować, a lekarze nie pomogli im w rzetelnej diagnozie tylko przyklasnęli ich tragicznej w skutkach decyzji.

Liczne badania naukowe potwierdzają, że przejawy zaburzeń tożsamości płciowej u nastolatków są w zdecydowanej większości przejściowe. Ukrywanie tego faktu przed młodymi ludźmi i namawianie ich do bezpowrotnego okaleczania swojego ciała to prawdziwa zbrodnia. Dlatego musimy już teraz intensywnie zaangażować się w ratowanie młodych ludzi, którzy są potencjalnymi ofiarami genderystów i dowodem na to, jak groźna jest to ideologia.

W takiej sprawie reprezentujemy między innymi zrozpaczoną matkę dwudziestokilkuletniej dziewczyny, która przekonała sąd pierwszej instancji, że jest mężczyzną. Złożyliśmy apelację od wyroku, w którym sąd zignorował to, że dziewczyna cierpi na depresję.

Pomagamy także rodzicom blisko trzydziestoletniego mężczyzny, który zaczął uważać się za kobietę dopiero w wieku 26 lat. W przyszłym tygodniu odbędzie się pierwsza rozprawa sądowa w tej sprawie.

Cały czas wspieramy prawnie rodziców młodej kobiety, dla której przyjmowanie testosteronu jest śmiertelnym zagrożeniem. Zarabiający na tranzycjach lekarze, ignorując jej chorobę nowotworową, skierowali ją na operację usunięcia piersi i zlecili podawanie testosteronu, na którego ulotce choroba dziewczyny jest wymieniona jako jedno z głównych przeciwskazań. Po naszej błyskawicznej interwencji klinika, w której miała być dokonana operacja usunięcia piersi, zrezygnowała z jej wykonania. Aby uratować córkę naszych Beneficjentów oraz inne osoby w podobnej sytuacji, przekazaliśmy do wszystkich polskich klinik wykonujących zabiegi chirurgicznego usunięcia piersi opinię prawną, w której podkreślamy, że w pewnych okolicznościach etyka zawodowa zakazuje lekarzom poddawania pacjentów takim zabiegom – nawet jeśli następuje to na wyraźne życzenie pacjenta.

Dzisiaj otrzymaliśmy także informacje o kolejnym sukcesie naszych prawników w bardzo podobnym przypadku. Niedawno zgłosił się do nas ojciec dziewczyny, która w ostatnich latach miała problemy natury psychicznej, podejmowała próby samobójcze, zażywała narkotyki, w tym tzw. „dopalacze”. Lekarze ignorując jednak te problemy, pomagają jej w tranzycji i skierowali ją na zabieg usunięcia piersi. Ojciec dziewczyny przekazał nam dziś, że dzięki naszej interwencji, operacja została odwołana.

Prokurator Generalny złożył do Sądu Najwyższego wniosek o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego dotyczącego procedury „uzgodnienia płci”. Aby zabezpieczyć łatwą i szybką ścieżkę w procedurze „zmiany płci”, w sprawę zaangażowali się prawnicy z Kampanii Przeciw Homofobii.

Dlatego tym bardziej nie może zabraknąć stanowiska Ordo Iuris.

Pierwsza sprawa dotyczyła kobiety, która zmieniła w dokumentach płeć metrykalną z żeńskiej na męską i zaczęła zażywać testosteron. Wkrótce jednak przerwała terapie, a następnie urodziła dziecko. Kobieta domagała się wpisania jej do aktu urodzenia dziecka jako ojca, na co nie zgodził się urząd stanu cywilnego. Złożyła zatem skargę do Trybunału w Strasburgu, twierdząc, że odmowa uznania jej za ojca dziecka stanowiła tortury i naruszenie jej prawa do prywatności. Wkrótce podobną skargę złożył ojciec innego dziecka, który zmienił płeć metrykalną w dokumentach z męskiej na żeńską. Mężczyźnie odmówiono wpisania go do aktu urodzenia dziecka jako matki.

Wzięliśmy udział w obu postępowaniach. Przekazaliśmy sędziom ETPC opinię „przyjaciela sądu”, w której przypomnieliśmy, że bycie ojcem lub matką jest faktem biologicznym, a nie kwestią osobistych preferencji. Sędziowie ETPC przyznali nam rację i oddalając obie skargi stwierdzili, że państwa mają prawo chronić wiarygodność rejestrów stanu cywilnego, ujmując w nich faktyczną, biologiczną płeć obywatela.

Nie mogąc biernie przyglądać się realnemu zagrożeniu dla dzieci, nasi prawnicy pracują nad konkretnym projektem ustawy, zakazującej tranzycji osób poniżej 18. roku życia.

Musimy być mądrzejsi niż kraje Europy Zachodniej, które dopiero po latach odkrywają szkodliwość nieograniczonego prawa do „zmiany płci”. Z takich przepisów wycofują się dziś do niedawna najbardziej liberalne w tej sferze państwa.

Brytyjczycy planują zreformować prawną definicję płci, która odnosiłaby się tylko do płci biologicznej, a szerokim echem w kraju odbiła się ostatnio wypowiedź premiera Wielkiej Brytanii, który powiedział jednoznacznie, że „sto procent kobiet nie ma penisów”. Okaleczaniu dzieci w imię ideologii sprzeciwiły się władze Szwecji i Finlandii oraz wiele amerykańskich stanów.

Weźmy z nich przykład i uratujmy nasze dzieci zanim bezpowrotnie zniszczą sobie życie.

Prowadzenie procesów „detranzycyjnych”, które nagłaśniają skalę krzywd ofiar ideologii to za każdym razem około 7 000 zł. Analiza dla Sądu Najwyższego to konieczność wydania co najmniej 8 000 zł. Z podobnymi kosztami wiąże się też każda opinia „przyjaciela sądu” dla Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, którego wyroki mają przełożenie na praktykę stosowania prawa w całym kraju.

Musimy dokończyć także pracę nad projektem ustawy zakazującej „tranzycji” dzieci i młodzieży. Z uwagi na coraz więcej regulacji zagranicznych, przygotowujemy analizę przyjmowanych tam rozwiązań. Koszt analizy prawodawstwa kilku krajów i kilkunastu stanów to 10 000 zł, koszt przygotowania projektu ustawy z uzasadnieniem to nie mniej niż 5 000 zł.

Za każdym razem, gdy piszemy o tych sprawach w przesyłanych do Pani wiadomościach – zgłaszają się do nas kolejni zrozpaczeni rodzice i osoby, które żałują swoich błędów. Pomagając im, pomagamy wszystkim Polakom zrozumieć jak wielkim zagrożeniem jest ideologia gender, prowadząca do trwałych okaleczeń i nieszczęścia jej ofiar.

Dlatego bardzo Panią proszę o wsparcie Instytutu kwotą 30 zł, 50 zł, 100 zł lub dowolną inną, dzięki czemu będziemy mogli podjąć walkę z potężnym lobby genderowego biznesu.

Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris jest fundacją i prowadzi działalność tylko dzięki hojności swoich Darczyńców.

w lewicowym periodyku „Krytyka Polityczna” ukazał się artykuł „Bestia z Wadowic wchodzi do kampanii cała na czerwono”. Autor posuwa się do stwierdzenia, że papieskie „Nie lękajcie się” było odezwą do pedofili, którzy „mogli ze strony Wojtyły liczyć nie tylko na współczucie, ale i na parasol ochronny”. Czasopismo z ambicjami intelektualnego przewodzenia polskiej lewicy podsumowuje ataki na św. Jana Pawła II krótkim „Wojtyła naprawdę okazał się bestią z Wadowic”.

O ile z manipulacjami TVN24 czy wydanej przez wydawcę „Gazety Wyborczej” książki Ekke Overbeeka mogliśmy polemizować w felietonach, nagraniach i debatach medialnych, to tym razem zmuszeni jesteśmy sięgnąć po kroki prawne.

„Krytyka Polityczna” odpowie za skandaliczne słowa pod adresem św. Jana Pawła II, które są krzywdzące nie tylko dla katolików, ale po prostu dla wszystkich uczciwych Polaków. Jak mawiają prawnicy w amerykańskiej ojczyźnie „wolności słowa” – „jest wolność słowa, ale są i konsekwencje”. Prawo stoi na straży minimalnych granic kultury wypowiedzi, a lżenie dla lżenia i skandalu znacząco je przekracza.

Z niepokojem obserwuję te i podobne ataki oraz zniewagi, których jedynym celem jest poniżenie katolików, podważenie autorytetu Wielkiego Papieża oraz dalsze skłócenie Polaków w roku wyborów. Szybka reakcja prawna może postawić tamę tym skandalicznym zamiarom. Może też powstrzymać eskalację napięć, której końcem jest antyreligijna agresja i przemoc.

W żądaniu przez niektórych polityków „piłowania przywilejów” chrześcijan łatwo dostrzec podobieństwo do agresji i nienawiści antyklerykałów z początku XX wieku. To wtedy francuski minister oświaty wzywał nauczycieli, by „wyrzucili Chrystusa ze szkół i serc dzieci”, a zainspirowana ZSRS lewica w Meksyku i Hiszpanii przystępowała do palenia kościołów, mordowania księży i zakonnic.

Aby pokazać wyraźnie te historyczne analogie i zaprezentować skutki wygłaszanych dzisiaj dla politycznych zysków apeli, nasi eksperci przygotowują specjalny raport. Po raz pierwszy, punkt po punkcie, kompleksowo przeanalizujemy długofalowe skutki wdrożenia antyreligijnych postulatów w rodzaju zakazu spowiedzi dla dzieci, które z coraz większą śmiałością propagują dziś w Polsce radykalni aktywiści, politycy i media.

Ujawniając i dokumentując skalę przestępstw z nienawiści wymierzonych w chrześcijan, kończymy prace nad raportem o przestępstwach popełnionych z nienawiści do chrześcijan w Polsce w roku 2022. Opisujemy w nim profanacje, dewastacje, zniszczenia miejsc i obiektów kultu, zakłócenia nabożeństw oraz ataki na wiernych i duchownych, do których doszło w ubiegłym roku. Dokument przedstawimy Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, która corocznie uwzględnia nasze dane w swoich oficjalnych statystykach.

A wszystko to dzieję się w przeddzień 1057. rocznicy Chrztu Polski, którą będziemy obchodzić 14 kwietnia. To właśnie przyjęcie chrztu rozpoczęło w Polsce proces przyjmowania największych zdobyczy zachodniej cywilizacji. Pamiętając o tym, 22 kwietnia organizujemy w Collegium Intermarium konferencję naukową poświęconą chrześcijańskim korzeniom Polski oraz Europy. Gorąco zapraszamy Panią do udziału w tej konferencji.

Z kolei we wrześniu ubiegłego roku głośno było w mediach o dyrektor warszawskiego Teatru Dramatycznego Monice Strzępce, która w ramach inauguracji swojej kadencji na tym stanowisku zorganizowała parodię katolickiej procesji, uroczyście wnosząc do siedziby teatru posąg kobiecych genitaliów upodobnionych do figury Matki Bożej. Chociaż wskutek naszej interwencji Wojewoda Mazowiecki usunął ją z pełnionej funkcji, sprawa przeniosła się teraz do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Pani Dyrektor broni Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski, a my złożyliśmy właśnie wniosek o dopuszczenie Ordo Iuris do udziału w postępowaniu. Wcześniej to nasza analiza powołania Moniki Strzępki wykazała sprzeczność programu artystycznego kandydatki z wymogami formalnymi konkursu, a także ujawniła okoliczności wskazujące na brak obiektywizmu niektórych członków komisji konkursowej.

Całość naszych doświadczeń okazała się także pomocna w pracach sejmowej Podkomisji Stałej, która wprowadziła wszystkie postulowane przez nas poprawki do obywatelskiego projektu ustawy „W obronie chrześcijan”. Jeśli projekt wejdzie w życie w nowym kształcie, prawa chrześcijan zostaną wzmocnione, przy jednoczesnym poszanowaniu właściwych gwarancji wolności słowa.

Budowany dzięki wsparciu Darczyńców zespół prawników i ekspertów występujących w obronie chrześcijan przechodzi dzisiaj okres szczególnej próby. Liczba spraw, analiz, zgłoszeń i interwencji osiągnęła zupełnie nowe poziomy. Za każdą sprawą są konkretne pokrzywdzone osoby, konkretne bluźnierstwa, konkretne złe intencje aktywistów lub polityków „robiących kampanię” na szarganiu świętości.

Tylko z Pani pomocą nasza praca może być kontynuowana. Tylko dzięki Pani wsparciu pociągniemy do odpowiedzialności karnej sprawców ataków na kościoły oraz wulgarnych prowokatorów, którzy drwią z katolickich świętości i mają w pogardzie wierzących Polaków.

Wskażemy w nim akty nienawiści, których ofiarą padli wyznawcy Chrystusa. W dokumencie opisujemy między innymi kradzieże i zniszczenia figur z szopek bożonarodzeniowych, zniszczenie 13 krzyży w Barbarce pod Toruniem, które zostały ustawione w miejscu, gdzie jesienią 1939 niemieccy okupanci zamordowali kilkuset przedstawicieli polskiej elity społecznej i intelektualnej z Torunia i okolic, zniszczenie krzyża w Nadleśnictwie Tułowice, który został ustawiony w 100. rocznicę zakończenia I wojny światowej dla uczczenia pamięci poległych w niej mieszkańców Borów Niemodlińskich czy zniszczenie figury Matki Boskiej w gminie Kluki, którą ustawiono przy tablicy upamiętniającej ofiary hitlerowskiego bombardowania z 1939 roku.

Raport uwzględnia również profanacje przydrożnych kaplic w Cieszynie, Gdańsku, Kietrzu, Legionowie, Lipowej, Piekarach Śląskich, Sowinie, Zabrzu, znieważenie pomnika św. Jana Pawła II przy Kościele Mariackim w Chojnie, dewastację zabytkowych drzwi szczecińskiej archikatedry, drogi krzyżowej w Jarzmanowicach, gdzie figury i krzyże były rozbijane i cięte piłami, profanacje grobów na cmentarzach w Gdańsku, Lwówku Śląskim, Piekarach Śląskich, Prabutach i Sędziwojewie, zdemolowanie kaplicy cmentarnej w Porajowie, zniszczenie witraża w cerkwi prawosławnej w Oleśnicy, dewastację elewacji kościoła w Złotoryi czy kradzieże ze skarbon kościelnych dokonane w Bytowie, Łagiewnikach i Myślenicach, kradzieże kielichów mszalnych w Świebodzinie i w Kępnie oraz zniszczenie krzyża i kradzież figury Jezusa w kościele w Szczecinie.

Niestety w ubiegłym roku doszło również do fizycznych napaści na chrześcijan. W Dolicach agresywny napastnik zaatakował plebanię, wyrywając bramę oraz niszcząc drzwi wejściowe i elewację budynku. Mężczyzna groził mieszkającym na plebanii kapłanom śmiercią. W Zabrzu udający kuriera mężczyzna napadł na księdza grożąc mu rewolwerem i żądając pieniędzy. W innej zabrzańskiej parafii pijany mężczyzna odpalił petardę przed kościelnym ołtarzem podczas Mszy Św. W Myślenicach nożownik ciężko ranił kierowcę biskupa Roberta Chrząszcza, który wizytował parafię. W Jaśle chodzący po kolędzie ksiądz został zaatakowany przez mężczyznę z nożem.

Wyrok w sposób oczywisty stoi w sprzeczności z art. 195 Kodeksu karnego, który penalizuje „złośliwe przeszkadzanie publicznemu wykonywaniu aktu religijnego kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej”. Jednak orzekająca w sprawie sędzia nie dopatrzyła się w zachowaniu aktywistów „złośliwości” i uznała, że oskarżeni protestowali, zachowując „powagę i szacunek” do miejsca, w którym przebywali.

Aby w przyszłości nie dochodziło do tak kontrowersyjnych orzeczeń, dążymy do doprecyzowania przepisów ustanowionych dla obrony praw ludzi wierzących. Dlatego wspieramy merytorycznie Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „W obronie chrześcijan”, który przygotował projekt nowelizacji Kodeksu karnego w tej materii. W ramach tych działań przekazaliśmy Komitetowi analizę projektu, omawiając jego mocne i słabe punkty oraz opublikowaliśmy 4 komentarze prawne dotyczące proponowanych zmian w przepisach.

W marcu nasze krytyczne uwagi zostały uwzględnione podczas prac sejmowej Podkomisji Stałej do spraw nowelizacji prawa karnego. W rezultacie nowy kształt projektu przewiduje usunięcie znamienia złośliwości z art. 195 Kodeksu karnego. Jeśli projekt zostanie przyjęty przez parlament w obecnym kształcie, radykalni aktywiści, którzy zakłócą sprawowanie Mszy Św., nie będą mogli liczyć na bezkarność, bowiem do skazania będzie wystarczył sam fakt zawinionego przeszkadzania lub przerwania aktów religijnych. Jednocześnie dokonane w projekcie zmiany podkreślają legalność wypowiedzi motywowanych religijnie, co podnosi gwarancje dla wolności religijnej, pozwalając jednostkom jak i instytucjom głosić poglądy związane z nauczaniem danego kościoła. Dzięki temu aktywiści LGBT nie będą mogli cenzurować nauczania kościołów chrześcijańskich o małżeństwie, powołując się na walkę z niezdefiniowaną „mową nienawiści”.

Choć ujawniona przez media opinia biegłego jednoznacznie wskazuje, że istnieją solidne podstawy do postawienia zarzutów, to prokuratura zdecydowała o umorzeniu postępowania. Reprezentując dwoje pokrzywdzonych w sprawie protestantów, z których jedno studiowało wówczas teatrologię, złożyliśmy zażalenie na postanowienie prokuratury. Obecnie czekamy na jego rozpatrzenie.

Nasza interwencja przyczyniła się do odwołania Moniki Strzępki z funkcji dyrektora stołecznego Teatru Dramatycznego. W ramach uroczystej inauguracji swojej kadencji, nowa dyrektor zorganizowała wyszydzające katolicką procesję wydarzenie pod nazwą „Sabat dobrego początku”, w trakcie którego radykalni aktywiści w pochodzie imitującym katolicką procesję wnieśli do teatru wykonaną na podobieństwo Matki Bożej obsceniczną rzeźbę złotej waginy nazwaną „Wilgotną Panią”.

W reakcji na szereg nieprawidłowości przy wyborze Moniki Strzępki na dyrektora teatru, złożyliśmy do Wojewody Mazowieckiego analizę prawną wraz z wnioskiem o stwierdzenie nieważności zarządzenia Prezydenta Warszawy, w którym powołał radykalną feministkę na stanowisko dyrektora teatru. Wojewoda przychylił się do naszych argumentów i Monika Strzępka została odwołana ze swojego stanowiska.

Teraz Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski zaskarżył rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Złożyliśmy do WSA wniosek o dopuszczenie Ordo Iuris do udziału w sprawie w charakterze organizacji społecznej. Chcemy zaprezentować sądowi naszą argumentację prawną, w której wskażemy, dlaczego rozstrzygnięcie wojewody było uzasadnione i powinno zostać utrzymane w mocy.

Sądy dwóch instancji uniewinniły mężczyznę, uznając, że w sprawie nie doszło do znieważenia przedmiotu czci religijnej. Choć oskarżony opublikował na swoim profilu na Facebooku zdjęcie, na którym pozuje wraz ze wspomnianym obrazem, trzymając w zębach magazyn erotyczny, sądy dały wiarę jego wyjaśnieniom, w których twierdził, że jest osobą wierzącą i afirmuje kult maryjny. W ocenie sądu mężczyzna nie działał umyślnie.

W marcu Prokurator Generalny złożył skargę nadzwyczajną do Sądu Najwyższego w tej sprawie. Liczymy, że sędziowie SN uchylą wyrok uniewinniający i sprawca wulgarnej profanacji będzie mógł zostać w końcu ukarany.

Walcząc o ukaranie sprawców podobnej profanacji w Płocku, złożyliśmy kasację do Sądu Najwyższego. Sprawa dotyczy trzech aktywistek z Płocka, które obraziły uczucia religijne chrześcijan, zastępując oryginalny złoty nimb na obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej nimbem w logotypie LGBT. Zdeformowany wizerunek Maryi został porozklejany na przenośnych toaletach, transformatorach i znakach drogowych.

Kilka tygodni temu, w rezultacie naszych działań, prokuratura postawiła zarzuty uczestnikom gdańskiej parady równości, którzy niosąc w uroczystym pochodzie imitację Najświętszego Sakramentu w kształcie żeńskiego organu płciowego, wyszydzili katolicką procesję Bożego Ciała.

Na dokończenie anglojęzycznego raportu dla OBWE o popełnianych w Polsce w 2022 roku przestępstwach z nienawiści do chrześcijan musimy zarezerwować jeszcze 5 000 zł. Napisanie raportów, a następnie naukowej monografii ukazującej skutki ewentualnej realizacji antykatolickich postulatów wymaga zgromadzenia 25 000 zł.

Przygotowanie jednej analizy dotyczącej propozycji zmian w przepisach dotyczących sfery wolności religijnej to – w zależności od zakresu proponowanych nowelizacji – wydatek rzędu od 6 000 do nawet 12 000 zł. Każda taka analiza może się przełożyć na wzmocnienie prawnych gwarancji dla wolności wyznania.

Kontynuowanie monitoringu naruszeń wolności religijnej oznacza wiele godzin pracy dla naszych prawników, czego miesięczny koszt nie jest mniejszy niż 5 000 zł. Rozpoczęcie każdej sprawy wiąże się z koniecznością jej wnikliwego przeanalizowania, przygotowania odpowiednich pism czy dojazdu do konkretnych miejsc w kraju. Niekiedy konieczne jest także zasięgnięcie opinii biegłych z różnych dziedzin.

Prowadząc już 4 postępowania w obronie dobrego imienia św. Jana Pawła II liczymy się z tym, że czekające nas koszty to jeszcze ponad 10 000 zł w każdej sprawie. Reakcja na skandaliczny artykuł w „Krytyce Politycznej” wymaga zgromadzenia około 15 000 zł.

Doprowadzenie do końca sprawy odwołania dyrektor Teatru Dramatycznego, która zaczęła urzędowanie od organizacji wulgarnej profanacji, to kolejne 10 000 zł. Z kolei postępowania w sprawie „Klątwy” to koszt nie mniejszy niż 8 000 zł.

Na kontynuowanie spraw dotyczących profanacji wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej przez aktywistów LGBT musimy zabezpieczyć co najmniej 20 000 zł.

Porażka, w którejkolwiek z powyższych spraw skutkowałaby nie tylko bezkarnością przestępców, ale również mogłaby zachęcić ich ewentualnych naśladowców.

Dlatego bardzo Panią proszę o wsparcie Instytutu kwotą 30 zł, 50 zł, 100 zł lub dowolną inną, dzięki czemu prawnicy Ordo Iuris będą mogli skutecznie zwalczać antykatolicką przestępczość.

Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris jest fundacją i prowadzi działalność tylko dzięki hojności swoich Darczyńców.