Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan 2023
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Pewien znawca Prawa wstał i zadał [Jezusowi] podchwytliwe pytanie: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? On mu
odpowiedział: Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz? Tamten powiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, z całego swego serca, z całej
swojej duszy, z całej swojej siły i całym swoim umysłem, a swego bliźniego jak siebie samego. Wtedy Jezus oznajmił: Słusznie odpowiedziałeś. Tak czyń, a będziesz żył. Lecz on, chcąc siebie usprawiedliwić, zapytał Jezusa: A kto jest moim bliźnim?
Jezus, nawiązując do tego, powiedział: Pewien człowiek schodził
z Jeruzalem do Jerycha i napadli na niego bandyci, którzy nie tylko go
obrabowali, ale też poranili, zostawili na pół umarłego i odeszli. Przypadkiem schodził tą drogą pewien kapłan, zobaczył go i ominął. Podobnie lewita, gdy przyszedł na to miejsce, zobaczył go i ominął. Natomiast
pewien Samarytanin, który tamtędy podróżował i również obok niego
przechodził, kiedy go zobaczył, ulitował się. Podszedł do niego, opatrzył
mu rany, zalewając je oliwą i winem, wsadził go na swoje zwierzę, zawiózł
do zajazdu i opiekował się nim. Następnego dnia wyjął dwa denary, dał
karczmarzowi i powiedział: Zajmij się nim, a jeśli coś więcej wydasz,
oddam ci, kiedy będę wracał. Jak ci się wydaje? Który z tych trzech okazał
się bliźnim tego, co wpadł w ręce bandytów?
Ciągły niepokój na świecie – Pokój zostawiam wam.
Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim Imieniu,
które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno,
aby wszyscy stanowili jedno.
Ojcze Sprawiedliwy, przypomnij im Moją uległość,
Moją pokorę, Moją szczerość i Moją wielką Miłość,
aby mogli przerwać Moją Agonię, Agonię powodującą,
że z Mojego Ciała wylewa się tyle Krwi.
Spraw, niech uznają swe błędy i pojednają się.
Kiedy przychodzą Mnie przyjąć, pić Mnie i spożywać,
spraw, niech przychodzą godnie.
Ojcze, wezwij pasterzy i naucz ich łagodności oraz uległości
wzajemnie wobec siebie. Naucz ich skromności i pokory.
Niech zrozumieją, w tym czasie Postu, Moje Zadośćuczynienie
i niech szukają we Mnie prawdziwej Mądrości. Amen
„Czyńcie dobro; szukajcie sprawiedliwości” – pod tym hasłem będzie przebiegał Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan 2023.
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan odbywa się co roku między 18 a 25 stycznia. To czas, gdy chrześcijanie różnych wyznań spotykają się na całym świecie na ekumenicznych nabożeństwach, modlitwach, konferencjach, koncertach i innych spotkaniach.
Około roku 1740 w Szkocji rozpoczął działalność ruch zielonoświątkowy, propagujący modlitwę w kościołach chrześcijańskich za siebie nawzajem. W 1820 r. James Haldane Stewart opublikował „Wskazówki dla Zgromadzenia Ogólnego Chrześcijan oczekujących wylania Ducha Świętego”. Dwadzieścia lat później Ignatius Spencer, nawrócony na katolicyzm, proponuje utworzenie „Unii Modlitw o Jedność”.
Św. Wincenty Pallotti († 1850) włączył do wspólnych modlitw intencje misyjne. Umiejscowił tydzień modlitw o jedność chrześcijan w oktawie Objawienia Pańskiego, czyli w dniach 6-13 stycznia.
W 1867 r. w preambule do rezolucji I Międzynarodowej Konferencji Biskupów Anglikańskich „Lambeth” podkreślona zostaje istotna rola modlitwy o jedność chrześcijan. W 1894 r. papież Leon XIII zachęca do praktykowania w okolicach uroczystości Zesłania Ducha Świętego oktawy modlitw o jedność. Już na początku XX wieku, w 1908 r., Paul Wattson inicjuje zwyczaj obchodzenia Oktawy jedności między Kościołami. W 1926 r. Ruch „Wiara i porządek” (Faith and Order) rozpoczyna publikowanie „Wskazówek na Oktawę Modlitw o Jedność Chrześcijan”. Francuski kapłan z Lyonu, ks. Paweł Couturier, w 1932 r. podjął praktykę wspólnych modlitw przedstawicieli różnych wyznań chrześcijańskich. W 1958 r. Unité Chrétienne (Lyon, Francja) oraz Komisja „Wiara i Porządek” działająca w ramach Światowej Rady Kościołów rozpoczęły wspólne przygotowywanie materiałów na Tydzień Modlitw. W 1964 r. w Jerozolimie papież Paweł VI oraz patriarcha Athenagoras I odmawiają wspólnie Jezusową modlitwę: „Aby wszyscy byli jedno” (por. J 17).
|
W 1964 r. Sobór Watykański II wydał dekret o ekumenizmie, w którym podkreślił, iż sercem ruchu ekumenicznego jest modlitwa. Dekret zachęca jednocześnie do praktyki Tygodnia Modlitw. W 1966 r. Komisja „Wiara i porządek” oraz Sekretariat ds. Promowania Jedności Chrześcijan (obecnie Papieska Rada ds. Jedności Chrześcijan) rozpoczynają wspólne przygotowywanie tekstów Tygodnia Modlitw.
Ostatecznie czas Tygodnia Modlitw ustalono na dni od 18-25 stycznia – aby kończył się pamiątką nawrócenia się św. Pawła (25 stycznia). Symbol jest bardzo wymowny. Nawraca się nagle, rzucony na ziemię łaską Bożą, największy wróg chrześcijaństwa u bram miasta, w którym miał za zadanie aresztować i więzić chrześcijan.
Kościół Chrystusowy bolał zawsze nad skłóceniem swoich dzieci i dążył za wszelką cenę do ich pojednania w Jezusie Chrystusie. Szedł także na daleko idące ustępstwa. I tak np. Kościołom Wschodnim przyłączonym zostawił własny obrządek i język liturgiczny, własny kalendarz, a nawet własne ustawodawstwo. W historii ruchów ekumenicznych odróżnić możemy trzy etapy: wiek III i IV, gdy stała się aktualna sprawa powrotu do Kościoła tych, którzy od niego odpadli z obawy prześladowań (tzw. lapsi); wiek XII-XV to próby pozyskania dla jedności prawosławia; i współczesne kierunki, dążące ku zjednoczeniu rodziny chrześcijańskiej.
Obecnie Światowa Rada Kościołów skupia 286 Kościołów i wyznań chrześcijańskich. Oprócz jednak tej akcji ogólnoludzkiej bardzo żywo toczy się dialog pomiędzy poszczególnymi Kościołami. Utworzone zostały komisje dla rozważenia problemów, które łączą i które dzielą braci odłączonych od Kościoła. W duchu miłości, cierpliwie prowadzi się teologiczne poszukiwanie do uzgodnienia poglądów.
 Dla przykładu: z Kościołem syryjsko-prawosławnym i koptyjsko-prawosławnym obie strony doszły do przekonania, że w dziedzinie tajemnicy natury ludzkiej Chrystusa, która w wieku V była formalną przyczyną rozłamu, używa się wprawdzie różnego języka teologicznego, ale treść tej nauki jest ta sama. Można więc powiedzieć, że obie strony wyznają tę samą prawdę, chociaż Kościół Rzymski ją ściślej może precyzuje. Ze wspólnotą anglikańską uzgodniono wiarę w tajemnicę realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, jak też odnośnie do urzędu kościelnego, do którego wchodzi się przez święcenia kapłańskie. W dialogu katolicko-luterańskim nastąpiło znaczne zbliżenie poglądów w tak zasadniczych sprawach, jak: Pismo święte, tradycja, usprawiedliwienie, urząd duchowny, a nawet prymat papieża.
Poniżej przedstawiamy tematy Tygodni Modlitw o Jedność Chrześcijan:
1968 – Ku chwale Jego majestatu (Ef 1, 14)
1969 – Powołani do wolności (Ga 5, 13)
1970 – Jesteśmy pomocnikami Boga (1 Kor 3, 9)
1971 – …i dar jedności w Duchu Świętym (2 Kor 13, 13)
1972 – Daję wam przykazanie nowe (J 13, 34)
1973 – Panie, naucz nas się modlić (Łk 11, 1)
1974 – Aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem (Flp 2, 11)
1975 – Tajemnica woli Bożej: zjednoczyć wszystko w Chrystusie (Ef 1, 3-10)
1976 – Będziemy do Niego podobni (1 J 3, 2)
1977 – Chlubimy się nadzieją (Rz 5, 1-5)
1978 – Nie jesteśmy obcymi (Ef 2, 13-22)
1979 – Służcie sobie nawzajem ku chwale Bożej (1 P 4, 7-11)
1980 – Przyjdź Królestwo Twoje (Mt 6, 10)
1981 – Jeden Duch – wiele darów – jedno Ciało (1 Kor 12, 3b-13)
1982 – Niech wszyscy znajdą schronienie w domu Twoim, Panie (Ps 84)
1983 – Jezus Chrystus – Życie świata (1 J 1, 1-4)
1984 – Wezwani do jedności przez krzyż Chrystusa (1 Kor 2, 2; Kol 1, 20)
1985 – Ze śmierci do życia w Chrystusie (Ef 2, 4-7)
1986 – Będziecie moimi świadkami (Dz 1, 6-8)
1987 – Zjednoczeni w Chrystusie – nowe stworzenie (2 Kor 5, 17 – 6, 4a)
1988 – Miłość usuwa lęk (1 J 4, 18)
1989 – Budowanie wspólnoty – jedno Ciało w Chrystusie (Rz 12, 5-6a)
1990 – Aby wszyscy byli jedno… by świat uwierzył (J 17)
1991 – Wychwalajcie Pana, wszystkie narody! (Ps 117; Rz 15, 5-13)
1992 – Ja jestem z wami, idźcie więc (Mt 28, 16-20)
1993 – Posiadając owoce Ducha w służbie jedności chrześcijan (Ga 5, 22-23)
1994 – Mieszkanie Boga – wezwani, by być jednym sercem i jednym duchem (Dz 4, 23-37)
1995 – Koinonia: wspólnota w Bogu i z braćmi (J 15, 1-17)
1996 – Oto stoję u drzwi i kołaczę (Ap 3, 14-22)
1997 – W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem (2 Kor 5, 20)
1998 – Duch wspomaga nas w naszej słabości (Rz 8, 14-27)
1999 – Zamieszka wraz z nimi jako ich Bóg, a oni będą Jego ludem (Ap 21, 1-7)
2000 – Błogosławiony niech będzie Bóg, który napełnił nas błogosławieństwem w Chrystusie (Ef 1, 3-14)
2001 – Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem (J 14, 1-6)
2002 – W Tobie jest źródło życia (Ps 36, 5-9)
2003 – Przechowujemy ten skarb w naczyniach glinianych (2 Kor 4, 13-18)
2004 – Pokój mój daję wam (J 14, 27)
2005 – Chrystus jedynym fundamentem Kościoła (1 Kor 3, 1-23)
2006 – Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w moje imię, tam jestem pośród nich (Mt 18, 20)
2007 – Nawet głuchym przywraca słuch i niemym mowę (Mk 7, 37)
2008 – Nieustannie módlmy się o jedność (por. 1 Tes 5, 17)
2009 – Aby byli jedno w Twoim ręku (Ez 37, 17)
2010 – Wy jesteście świadkami tego (Łk 24, 48)
2011 – Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach (Dz 2, 42)
2012 – Przemienieni przez zwycięstwo Jezusa Chrystusa (por. 1 Kor 15, 51-58)
2013 – Czego Bóg od nas oczekuje? (por. Mi 6,6-8)
2014 – Czyż Chrystus jest podzielony? (por. 1 Kor 1, 1-17)>
2015 – Jezus rzekł do Samarytanki: „Daj mi pić!” (J 4, 7)
|
Chwała Bogu na wysokościach Nieba!
Chwała Temu, który podniósł mą duszę z wnętrzności ziemi.
Chwała Światłości Trzykroć Świętej!
To przez Jej wszechmocne: „niech się stanie”, stworzone zostały wszystkie rzeczy.
Chwała Bogu, niezwyciężonemu, niezrównanemu we władzy!
Chwała Nieśmiertelnemu, w którym jest nasza nieśmiertelność!
O, Najwyższy, niech Twoje Tchnienie, które jest czystym promieniowaniem Twej Łaski,
ożywi nas i odnowi, czyniąc nas jednym chwalebnym Ciałem. Amen.
P – Bóg pojednał nas ze sobą przez najdoskonalszą ofiarę swojego
Syna, który zawsze wstawia się za nami. Zgromadzeni w Duchu
Świętym zanieśmy do dobrego Ojca wspólne prośby.
L – „Czyńcie dobro, szukajcie sprawiedliwości”. Módlmy się za
zwierzchników kościelnych, aby kierowali swoimi wspólnotami
w wierności Ewangelii. Ciebie prosimy.
W – Wysłuchaj nas, Panie!
L – „Usuńcie zło waszych czynów sprzed Moich oczu”. Módlmy się
o ustanie spirali nienawiści, zła i wojen na świecie, i w naszym
najbliższym sąsiedztwie, abyśmy doznali błogosławieństwa miłości
i pokoju. Ciebie prosimy.
W – Wysłuchaj nas, Panie!
L – „Pomagajcie uciśnionym”. Módlmy się za chorych, opuszczonych,
wygnańców i ubogich, aby doznali pomocy. Ciebie prosimy.
W – Wysłuchaj nas, Panie!
L – „Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, to staną się białe jak
śnieg“. Módlmy się za ludzi, którzy oddalili się od Boga i uwikłali
w grzech, aby w pokucie przemienili swoje serca i czyny. Ciebie
prosimy.
W – Wysłuchaj nas, Panie!
L – „Obmyjcie się, oczyśćcie”. Módlmy się za nas samych, abyśmy
nieustannie nawracali się w swoim myśleniu i działaniu, wypełniając
wolę Boga w naszym życiu. Ciebie prosimy.
– Wysłuchaj nas, Panie!
P – Panie, nasz Boże, niech nasza modlitwa wznosi się przed Tobą
jako miła Tobie ofiara chwały, który żyjesz i królujesz na wieki
wieków.
W – Amen.
Modlitwy św. Jana Pawła II o jedność chrześcijan
Wpatrzeni w Jezusa Chrystusa kontynuujemy Jego prośbę, którą kieruje do Swego Ojca.
„Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał…..”
J 17, 20-21
MODLITWY ŚW.JANA PAWŁA II O JEDNOŚĆ CHRZEŚCIJAN
Zanośmy nasze modlitwy i módlmy się razem: Niech wszyscy stanowią jedno.
Aby od tej chwili chrześcijanie dawali wspólne świadectwo służby Twojemu Królestwu ;
Aby wszystkie wspólnoty chrześcijańskie połączyły się w szukaniu pełnej jedności;
Aby urzeczywistniła się doskonała jedność wszystkich chrześcijan, tak, by Bóg był wielbiony przez wszystkich ludzi w Chrystusie Panu;
Aby wszystkie narody ziemi przezwyciężyły konflikty i egoizmy oraz osiągnęły pełne pojednanie i pokój w Królestwie Bożym.
Wspomnij o Panie, o Twoim Kościele; zachowaj go od wszelkiego zła; uczyń go doskonałym w Twojej miłości; uświęć go i zgromadź z czterech stron świata w Królestwie Twoim, które dla niego przygotowałeś. Bo Twoja jest potęga i chwała na wieki. Amen.
* * *
Maryjo, która jesteś pierwszą służebnicą jedności Chrystusowego Ciała
ukształtowanego pod Twoim macierzyńskim sercem, pomóż nam.
Pomóż nam, pomóż wszystkim wiernym, którzy tak boleśnie odczuwają
dramat dziejowych podziałów chrześcijaństwa, odnajdywać wytrwale drogę
do jedności Ciała Chrystusa poprzez bezwzględną wierność Duchowi Prawdy
i Miłości, który został im dany za cenę Krzyża i Śmierci Twojego Syna. Amen.
* * *
” Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój ”. Niechaj im w tym dopomaga
zawsze jasne widzenie rzeczywistości i wielkoduszność.
Niechaj pokój będzie pokojem prawdziwym, zakorzenionym w sercu człowieka.
Niech zostanie wysłuchane wołanie ludzi umęczonych, którzy oczekują pokoju.
Niech każdy zaangażuje wszystkie energie odrodzonego i braterskiego serca
dla odbudowania pokoju i jedności na całym świecie. Amen.
* * *
Boże, Ojcze Pana naszego, Jezusa Chrystusa, jedynego Zbawiciela, dozwól,
abyśmy uświadamiali sobie wielkie niebezpieczeństwa, w jakich pogrążają
nas nieszczęsne podziały. Spraw, aby znikła wszelka nienawiść, wszelkie
przesądy, wszystko, co może nam stawiać przeszkody na drodze do zjednoczenia
i Bożej zgody. Jak jest tylko jedno Ciało i jeden Duch i jedna nadzieja,
którą otrzymaliśmy, jak jest jeden Pan, jeden chrzest, jedna wiara, jeden Bóg
i Ojciec wszystkich, tak też spraw, abyśmy mogli żyć zjednoczeni świętymi
węzłami prawdy i pokoju, wiary i miłości i jedną myślą oraz jednym
głosem mogli wychwalać Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
) Napisał/a: Prezydent @AndrzejDuda w #Davos płynnym angielskim przyznaje, że nie oddaliśmy czołgów z rezerw tylko rozbroiliśmy własną armię.
.jpg)
Jego postawa znalazła wielu naśladowców. Sława i cuda sprawiły, że zaczęli ściągać uczniowie, pragnący poddać się jego duchowemu kierownictwu. Po wielu sprzeciwach zdecydował się ich przyjąć i odtąd oaza Faium na pustyni zaczęła zapełniać się rozrzuconymi wokół celami eremitów (miało ich być około 6000). Owe wspólnoty pustelników nazwano laurami. Wśród pierwszych uczniów Antoniego znalazł się św. Hilarion.
Według podania św. Antoni zmarł 17 stycznia 356 roku w wieku 105 lat. Życie św. Antoniego było przykładem dla wielu nie tylko w Egipcie, ale i w innych stronach chrześcijańskiego świata. Jego kult rychło rozprzestrzenił się na całym Wschodzie. W roku 561 cesarz Justynian I przeniósł uroczyście jego relikwie do Aleksandrii. W roku 635 przeniesiono je do Konstantynopola. W wieku XII krzyżowcy zabrali je stamtąd do Francji do Monte-Saint-Didier, a w roku 1491 do Saint Julien koło Arles. Antoni jest patronem zakonu antoninów (powstałego w XII w. dla obsługi pielgrzymów przybywających do grobu św. Antoniego), dzwonników, chorych, hodowców trzody chlewnej (według legendy uzdrowił niewidome prosię), koszykarzy, rzeźników, szczotkarzy i ubogich. Orędownik w czasie pożarów. W ciągu wieków wzywano go podczas epidemii oraz chorób skórnych. Ku czci św. Antoniego Pustelnika wyrabiano krzyżyki w formie tau. Ku jego czci poświęcano również ogień, by chronił bydło od zarazy zwanej „ogniem”.
.jpg)
