Niedziela, 16 stycznia 2022
II NIEDZIELA ZWYKŁA 
Zobacz obraz źródłowy
(J 2, 1-11)
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: „Nie mają wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?” Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Zobacz obraz źródłowy
Z listu św. Ignacego Antiocheńskiego, biskupa i męczennika, do Efezjan

W harmonii jedności
Wszelkimi sposobami trzeba wam wielbić Jezusa Chrystusa, który was uwielbił, abyście zjednoczeni w tym samym posłannictwie, to jest poddani biskupowi i prezbiterom, osiągnęli pełnię świętości.
Nie daję wam poleceń, jak gdybym był kimś znacznym. Bo chociaż dla imienia Chrystusa pozostaję w kajdanach, to jednak nie osiągnąłem jeszcze doskonałości w Jezusie Chrystusie. Teraz właśnie zaczynam być Jego uczniem i przemawiam do was jako do współuczniów. Wypadało, abym to ja był przez was przygotowanym do walki przez waszą wiarę, wasze zachęty, waszą cierpliwość i łaskawość. Ponieważ jednak, gdy o was idzie, miłość nie pozwala mi milczeć, dlatego uprzedziłem was i zachęcam, abyście jednoczyli się w spełnianiu woli Boga. Albowiem Jezus Chrystus, nieodłączne nasze życie, wyraża wolę Ojca, podobnie jak ustanowieni po całej ziemi biskupi wyrażają wolę Jezusa Chrystusa.
Dlatego trzeba, abyście pozostawali w jedności z waszym biskupem, co też zresztą czynicie. Wasze czcigodne prezbiterium, czcigodne wobec Boga, złączone jest tak z biskupem, jak struny cytry. W jednomyślności i zgodnej miłości wznosi się pieśń ku chwale Jezusa Chrystusa. Każdy z was niechaj stanie się członkiem takiego chóru, abyście jednomyślni zgodą, podejmując harmonijnie melodię Bożą jednym głosem, śpiewali Ojcu przez Jezusa Chrystusa. Wtedy wysłucha was i pozna po dobrych waszych czynach, że należycie do Jego Syna. Trwajcie przeto w nienaruszonej jedności, abyście mieli trwałe uczestnictwo w Bogu.
Jeśli ja sam w krótkim czasie zawarłem z waszym biskupem tak serdeczną znajomość, nie według ciała, lecz duchową, o ileż bardziej was uznaję za szczęśliwych, którzy z nim tak ściśle złączeni jesteście jak Kościół z Jezusem Chrystusem, jak Jezus Chrystus z Ojcem w doskonałej harmonii jedności. Niechaj nikt nie błądzi: jeśli ktoś znajduje się z dala od ołtarza, pozbawia się Bożego chleba. Jeżeli bowiem modlitwa wspólna dwóch wierzących ma tak wielką moc, o ileż bardziej modlitwa biskupa i całego Kościoła!
                                           Może być zdjęciem przedstawiającym 1 osoba i tekst „KARD. JOSEPH RATZINGER " JEŻELI NIE MA BOGA W TWOIM ŻYCIU, WSZYSTKO INNE SIĘ NIE SPRAWDZI. TO TaK, JAKBY ZAPIĄĆ ZLE PIERWSZY GUZIK: WÓWCZAS WSZYSTKIE INNE TEZ SĄ ZLE ZAPIĘTE TRZEBA ZACZĄC ZNOWU OD GORY OTO IDĘ”

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

Wybrany fragment z Księgi Izajasza należy do cyklu tekstów pisanych dla Izraelitów wracających z wygnania babilońskiego dla podtrzymania gasnącej wiary. W VI w. przed Chrystusem wiara w Boga Jahwe nie była powszechna i wyznawała ją stosunkowo mała garstka osób. Jej wyznawcy musieli charakteryzować się wielką siłą, by nie tylko sami wytrwali, ale głosili wielkość i znaczenie niewidzialnego Boga. W religiach, w których bóstwo przybierało konkretny kształt, a jego przychylność materializowała się od razu, w namacalny sposób, było łatwiej o wyznawców. Zbawienie, które miało nastąpić „kiedyś”, nie było popularne.
Nie inaczej jest dzisiaj. Chrześcijaństwo wyrasta z wiary starożytnego Izraela i boryka się z podobnymi problemami. By podtrzymywać ogień wiary, Bóg powołuje proroków i nauczycieli, aby kontynuowali dzieło misyjne.
W niedawno wydanym Liście Apostolskim Antiquum ministerium papież Franciszek, ustanowił posługę świecką katechety. Dobrze jest, aby do ustanowionej posługi katechety byli powoływani mężczyźni i kobiety o głębokiej wierze i dojrzałości ludzkiej, by brali czynny udział w życiu wspólnoty chrześcijańskiej, byli zdolni do przyjmowania innych, do szczodrości i życia w komunii braterskiej, by otrzymywali należną formację biblijną, teologiczną, duszpasterską i pedagogiczną, aby byli uważnymi głosicielami prawdy wiary oraz by mieli już wcześniejsze doświadczenie katechezy. (List Apostolski Antiquum ministerium, pkt. 8). Jak podkreśla Papież Franciszek, jest to ważne zadanie dla biskupów.

Komentarz do psalmu

Głoszenie chwały Boga z radością wszystkim ludziom to zadanie każdego chrześcijanina. Każdy bez wyjątku szuka radości i szczęścia, często goniąc za iluzją. Prawdziwym zbawieniem jest tylko to, które otrzymujemy przez Chrystusa. Entuzjazm, z jakim psalmista wyraża swój zachwyt i zachęca do podejmowania wyzwania, może udzielić się każdemu modlącemu się tymi pięknymi słowami.

Komentarz do drugiego czytania

Kiedy Duch Święty przenika serce, odkrywamy, że Panem jest Jezus. O tej prawdzie można wiedzieć, ale by ją w pełni uznać za swoją i pójść za Nim, niezbędna jest moc samego Boga. Wtedy odkrywamy swoje przeznaczenie, swoją misję wyznaczoną przez Boga dla rozkwitu wspólnoty. Ta rola niczym się nie różni od tego, kim jesteśmy i co robimy. Czasami wymaga pewnej korekty, uporządkowania spraw, ale zasadniczo, w tym momencie ujawniają się w świetle Ducha możliwości człowieka i jego głęboko ukryte pragnienia. Jest to chwila przełomowa w życiu. Budzi nadzieje, że życie ma sens. Pozwala śmiało iść do przodu, chociaż to droga bez gwarancji na spektakularny sukces.

Komentarz do Ewangelii

Z powodu Matki Jezusa obecnej na weselu w Kanie Galilejskiej Jezus także został zaproszony na tę uroczystość. Wydarzenie to stanowi jeden z momentów przełomowych w historii zbawienia i działalności Jezusa. Do tej pory świadectwo o Nim dawały inne osoby cieszące się autorytetem: Jan Chrzciciel czy Symeon, wskazujące Jezusa jako Mesjasza. W Kanie Jezus po raz pierwszy objawił, Kim jest.
Nieprzypadkowo wesele jest miejscem tego ważnego zdarzenia. Uczta weselna to uroczystość radosna i pełna nadziei na szczęśliwą przyszłość i nie może na niej zabraknąć świeżo poślubionych małżonków, świadków, gości, jedzenia i trunków rozweselających uczestników przyjęcia. Maryja zauważyła brak wina i zwróciła się do Syna o pomoc.

Komentarze zostały przygotowane przez Klementynę Pawłowicz-Kot

 

                                                                              Zobacz obraz źródłowy

 

 

Litania do Ducha Świętego

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.

Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Trzecia Osobo Trójcy Przenajświętszej, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który od Ojca i Syna pochodzisz, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który na początku stworzenia świata unosiłeś się nad wodami, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który w postaci gołębicy pojawiłeś się nad Chrystusem w wodach Jordanu, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który zstąpiłeś na Apostołów w postaci języków ognistych, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który żarem gorliwości przepełniłeś serca uczniów Pańskich, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który odrodziłeś nas w wodzie Chrztu świętego, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który nas umocniłeś w Sakramencie Bierzmowania, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, przez którego Bóg czyni nas dziećmi Swoimi, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który wlewasz miłość Boską do serc naszych, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, który nas uczysz prawdziwej pobożności, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, źródło radości, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, strażniku sumień naszych, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, obecny w nas przez łaskę swoją, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, dawco mądrości i rozumu, zmiłuj się nad nami.

Duchu, Święty, dawco rady i męstwa, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, dawco umiejętności i pobożności, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, dawco bojaźni Bożej, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, dawco wiary, nadziei i miłości, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, natchnienie skruchy i żalu wybranych, zmiłuj się nad nami.

Bądź nam miłościw, przepuść nam, Duchu Święty.

Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Duchu Święty.

Bądź nam miłościw, wybaw nas, Duchu Święty.

Od zwątpienia w zbawcze działanie łaski, wybaw nas, Duchu Święty.

Od buntu przeciwko prawdzie chrześcijańskiej, wybaw nas, Duchu Święty.

Od braku serca wobec bliźnich naszych, wybaw nas, Duchu Święty.

Od zatwardziałości w grzechach, wybaw nas, Duchu Święty.

Od zaniedbania pokuty, wybaw nas, Duchu Święty.

Od wszelkich złych i nieczystych spraw i myśli, wybaw nas, Duchu Święty.

Od nagłej i niespodziewanej śmierci, wybaw nas, Duchu Święty.

Od potępienia wiekuistego, wybaw nas, Duchu Święty.

My grzeszni, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś Kościołem Twoim świętym rządzić i zachować go raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś nas w wierze katolickiej utwierdzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś nam wytrwałości i męstwa udzielić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś umysły nasze pragnieniem posiadania nieba natchnąć raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś w nas godne mieszkanie dla siebie przygotować raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś nas w cierpieniach pocieszyć raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś nas w łasce Twojej utwierdzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

Abyś nas wszystkich do zbawienia doprowadzić raczył, wysłuchaj nas Duchu Święty

JEZU, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.

JEZU, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.

JEZU, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

P.: Stwórz, Boże, we mnie serce czyste.

W.: I odnów we mnie moc ducha.

Módlmy się:

 

Duchu Święty, który zgromadziłeś wszystkie narody w jedności wiary, przybądź i napełnij serca Twoich sług łaskę Swoją, zapal w nas ogień Twojej miłości i chroń od wszelkiego złego. Amen.