JEŚLI POLACY ZNOWU WYBIORĄ POLITYKÓW OBCOKRAJOWCÓW ZDRAJCÓW TO BĘDĄ, BO JUŻ SĄ NAJGŁUPSI NA ŚWIECIE BO WYBRALI NA PREZYDENTA UKRAIŃCA, KTÓRY NISZCZY POLSKĘ A UKRAINĘ WZBOGACA. CZY ŚWIECCY LUDZIE MUSZĄ UCZYĆ KSIĘŻY, ŻEBY PYTALI ŻYJĄCEGO PANA BOGA O WSZYSTKO? T.RYDZYK NIE PYTAŁ BOGA A ŻYDÓW I POLSKĘ ODDAŁ BEZ WALKI WROGOM. 

 film „Polska Traci Zdolność Bojową – Największe Jednostki Wojskowe Nie Mają Sprzętu [Rosomaki Dla Ukrainy]” w YouTube
Czwartek, 29 czerwca 2023
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA
Uroczystość
Litania do świętych Apostołów Piotra i Pawła – MISERICORS – Codzienna aplikacja Miłosierdzia
Kazanie św. Augustyna, biskupa

Ci męczennicy patrzyli na to, co przepowiadali
Dzień dzisiejszy uświęcony jest męczeństwem świętych Apostołów Piotra i Pawła. Nie mówimy bynajmniej o mało znanych męczennikach: „Na całą ziemię ich głos się rozchodzi i aż po krańce świata ich mowy”. Męczennicy ci na własne oczy oglądali to, co przepowiadali. Postępowali w sprawiedliwości, głosząc prawdę i umierając za prawdę.
Święty Piotr, pierwszy wśród Apostołów, ten, który żarliwie miłował Chrystusa, miał szczęście usłyszeć słowa: „Otóż i Ja tobie powiadam, że ty jesteś Piotr”. Wcześniej bowiem powiedział: „Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego”. Chrystus zaś odpowiedział: „Ty jesteś Skała, a na tej Skale zbuduję mój Kościół”. Na tej Skale wybuduję wiarę, którą wyznałeś. Na wyznaniu: „Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego”, które wypowiedziałeś, zbuduję mój Kościół. Albowiem Ty jesteś opoką. Imię Piotr pochodzi od słowa opoka, nie zaś odwrotnie. Tak jak imię Piotr pochodzi od „opoka”, tak też nazwa chrześcijanin pochodzi od imienia Chrystus.
Pan Jezus – jak wiecie – przed swoją męką wybrał uczniów i nazwał ich Apostołami. Spośród nich samemu tylko Piotrowi było dane po wielekroć uosabiać cały Kościół. Ponieważ uosabiał Kościół powszechny, dlatego usłyszał słowa: „Tobie dam klucze królestwa niebieskiego”. Otrzymał zatem klucze nie jeden człowiek, ale jeden i powszechny Kościół. Wielkość Piotra płynie stąd, iż kiedy mu powiedziano: „Tobie dam”, występował w imieniu jednego i powszechnego Kościoła. Abyście zaś wiedzieli, że to Kościół otrzymał klucze królestwa, posłuchajcie, co na innym miejscu Pan powiedział wszystkim Apostołom: „Weźmijcie Ducha Świętego”. Potem dodał: „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.
Słusznie też Pan po swym zmartwychwstaniu powierza Piotrowi osobiście troskę o swe owce. Spośród uczniów nie tylko on jeden zasłużył, aby paść owce Pana; Chrystus przemawia wszakże do jednego, aby podkreślić jedność. Do Piotra mówi najpierw, ponieważ Piotr jest pierwszym wśród Apostołów.
Nie smuć się, Apostole! Odpowiedz Panu raz, drugi i trzeci. Niechaj zwycięży trzykrotne wyznanie miłości, albowiem nadmierna pewność trzy razy zwyciężona została przez lęk. Trzy razy masz rozwiązać to, co zawiązałeś trzy razy. Rozwiąż miłością, co zawiązałeś lękiem. A jednak Pan trzykrotnie powierza swe owce Piotrowi.
W jednym i tym samym dniu czcimy męczeństwo dwóch Apostołów. Oni także stanowili jedno. Chociaż cierpieli w różnych dniach, stanowili jedno. Piotr wyruszył pierwszy. Za nim podążył Paweł. Obchodzimy dziś uroczystość Apostołów uświęconą ich własną krwią. Umiłujmy zatem ich wiarę, życie, trudy, cierpienie, świadectwo i naukę.
Święci Piotr i Paweł - książęta Kościoła

Kościół umieszcza w jednym dniu uroczystość św. Pawła wraz ze św. Piotrem nie dlatego, aby równał go w prymacie z pierwszym zastępcą Chrystusa. Chodzi jedynie o podkreślenie, że obaj Apostołowie byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie, obaj w tym mieście oddali dla Chrystusa życie swoje oraz że w Rzymie są ich relikwie i sanktuaria. Najwięcej jednak zaważyła na połączeniu pamiątki obu Apostołów w jednym dniu opinia, dzisiaj uznawana za mylną, że obaj Apostołowie ponieśli śmierć męczeńską tego samego dnia. Już w roku 258 obchodzono święto obu Apostołów razem dnia 29 czerwca, tak na Zachodzie, jak też i na Wschodzie, co wskazywałoby na powszechne przekonanie, że był to dzień śmierci obu Apostołów. Taki bowiem był bardzo dawny zwyczaj, że święta liturgiczne obchodzono w dniu śmierci męczenników, a potem także (od w. IV) – wyznawców. Inna ze współczesnych teorii mówi, że 29 czerwca miało miejsce przeniesienie relikwii obu Apostołów do katakumb Kaliksta podczas prześladowań za cesarza Waleriana w celu schowania ich i uchronienia przed zniszczeniem.

Święty Piotr ApostołWłaściwe imię Piotra to Szymon (Symeon). Pan Jezus zmienił mu imię na Piotr przy pierwszym spotkaniu, gdyż miało ono symbolizować jego przyszłe powołanie. Pochodził z Betsaidy, miejscowości położonej nad Jeziorem Genezaret (Galilejskim). Był bratem św. Andrzeja, Apostoła, który Szymona przyprowadził do Pana Jezusa niedługo po chrzcie w rzece Jordan, jaki Chrystus Pan otrzymał z rąk Jana Chrzciciela (Mt 10, 2; J 1, 41). To, że Chrystus Pan zetknął się z Andrzejem i Szymonem w pobliżu rzeki Jordan, wskazywałoby, że obaj bracia byli uczniami św. Jana (J 1, 40-42). Ojcem Szymona Piotra był Jona (lub Jan), rybak galilejski. Kiedy Chrystus Pan włączył Piotra do grona swoich uczniów, ten nie od razu przystał do Pana Jezusa, ale nadal trudnił się pracą rybaka. Dopiero po cudownym połowie ryb definitywnie został przy Chrystusie w charakterze Jego ucznia wraz ze swoim bratem, Andrzejem (por. Łk 5, 1-11).
Kiedy Piotr przystąpił do grona uczniów Pana Jezusa, był już człowiekiem żonatym i mieszkał w Kafarnaum u teściowej, którą Pan Jezus uzdrowił (Mk 1, 29-31; Łk 4, 38-39). Tradycja wczesnochrześcijańska wydaje się potwierdzać, że miał dzieci, gdyż wymienia jako jego córkę św. Petronelę. Nie jest to jednak pewne.

Święty Piotr ApostołJezus bardzo wyraźnie wyróżniał Piotra wśród Apostołów. Piotr był świadkiem – wraz z Janem i Jakubem – wskrzeszenia córki Jaira (Mt 9, 23-26; Mk 5, 35-43; Łk 8, 49-56), przemienienia na górze Tabor (Mt 17, 1-13; Mk 9, 2-13; Łk 9, 28-36) i modlitwy w Getsemani (Mt 26, 37-46; Mk 14, 33-42; Łk 22, 41-46). Kiedy Jezus zapytał Apostołów, za kogo uważają Go ludzie, otrzymał na to różne odpowiedzi. Kiedy zaś rzucił im pytanie: „A wy za kogo Mnie uważacie?” – usłyszał z ust Piotra wyznanie: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Za to otrzymał w nagrodę obietnicę prymatu nad Kościołem Chrystusa: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr (czyli skała), i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 18-19).
Można byłoby wymienić jeszcze inne historie związane z Piotrem. Jezus ratuje Piotra, kiedy tonął w Jeziorze Galilejskim (Mt 14, 28-31). Piotr płaci podatek za Jezusa i za siebie monetą, wydobytą z pyszczka ryby (Mt 17, 24-27); od Piotra Pan Jezus zaczyna mycie nóg Apostołom przy Ostatniej Wieczerzy (J 13, 6-11). Przed pojmaniem Mistrza Piotr zapewnia Go o swojej dla Niego wierności (Mt 26, 33). W Getsemani występuje w obronie Jezusa i ucina ucho słudze arcykapłana, Malchusowi (Mt 26, 51-54; Mk 14, 47; Łk 22, 49-50; J 18, 10-11). On jeden, wraz z Janem, idzie za Chrystusem aż na podwórze arcykapłana. Jednak tu, rozpoznany, trzykrotnie wyrzeka się ze strachu Jezusa, dwukrotnie potwierdzając to zaparcie się Chrystusa przysięgą. Kiedy zapiał kogut, przypomniał sobie przepowiednię Mistrza i gorzko zapłakał (Mt 26, 69-75; Mk 14, 66-72; Łk 22, 54-62; J 18, 15-27).

Święty Piotr otrzymuje klucze KrólestwaPrzed odejściem do nieba Pan Jezus zlecił Piotrowi najwyższą władzę pasterzowania nad Jego Apostołami i pozostałymi wiernymi wyznawcami (J 21, 15-19). Apostołowie od początku podjęli te słowa i uznali w Piotrze pierwszego spośród siebie. We wszystkich wykazach apostolskich Piotr jest zawsze stawiany na pierwszym miejscu (Mt 10, 2; Mk 3, 16; Łk 6, 14; Dz 1, 13). Pisma Nowego Testamentu wymieniają go 150 razy. Piotr proponuje Apostołom przyłączenie do ich grona jeszcze jednego w miejsce Judasza (Dz 1, 15-26). Piotr pierwszy przemawia do tłumu w dzień Zesłania Ducha Świętego i pozyskuje sporą liczbę pierwszych wyznawców (Dz 2, 14-36). Uzdrawia chromego od urodzenia i nawraca kilka tysięcy ludzi (Dz 3, 1-26). Zakłada pierwszą gminę chrześcijańską w Jerozolimie i sprawuje nad nią władzę sądowniczą (Dz 5, 1-11). To jego Chrystus poucza w tajemniczym widzeniu, że ma także przyjmować pogan i nakazuje mu udać się do domu oficera rzymskiego, Korneliusza (Dz 10, 1-48). Na Soborze apostolskim Piotr jako pierwszy przemawia i decyduje, że należy iść także do pogan, a od nawróconych z pogaństwa nie należy żądać wypełniania nakazów judaizmu, obowiązujących Żydów (Dz 15, 1-12). W myśl zasady postawionej przez Pana Jezusa: „Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada” (Mt 26, 31) – właśnie Piotr stał się głównym przedmiotem nienawiści i pierwszym obiektem prześladowań. Został nawet pojmany i miał być wydany przez króla Heroda Agryppę I Żydom na stracenie. Jednak anioł Pański wybawił go cudownie od niechybnej śmierci (Dz 12, 1-17).
Niebawem po uwolnieniu Piotr udał się do Antiochii, gdzie założył swoją stolicę (Ga 2, 11-14). Stamtąd podążył do Małej Azji i Koryntu (2 P 1, 1), aby wreszcie osiąść na stałe w Rzymie. Tu także poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Nerona ok. 64 roku, umierając na krzyżu, jak mu to zapowiedział Chrystus (J 21, 18-19). O pobycie Piotra w Rzymie i jego śmierci piszą między innymi: św. Klemens Rzymski (+ ok. 97), List do Koryntian, 5; św. Ignacy z Antiochii (+ ok. 117), List do Rzymian 4, 3; św. Dionizy z Koryntu (+ 160); św. Ireneusz (+ 202); Euzebiusz – Historia Kościoła 2, 25, 8; św. Kajus Rzymski (+ 296) i wielu innych.

Święty Piotr Apostoł
Św. Piotr zostawił dwa listy, które należą do ksiąg Pisma świętego Nowego Testamentu. Dyktował je swojemu uczniowi Sylwanowi (1 P 5, 12). Wyróżniają się one niezwykłą plastyką i ekspresją. Jako zwierzchnik Kościoła Piotr ma odwagę przestrzec wiernych przed zbyt dowolnym tłumaczeniem pism Pawła Apostoła (2 P 3, 14-16). Pierwszy list Piotr pisał ok. 63 r., przed prześladowaniem wznieconym przez Nerona. Pisał go z Rzymu. Drugi list, pisany również z Rzymu, prawdopodobnie został zredagowany w więzieniu, gdyż Piotr pisze o swojej rychłej śmierci. Tak więc list powstał w 64 lub 67 roku (2 P 1, 14).
O wielkiej popularności św. Piotra świadczą liczne apokryfy. Na pierwszym miejscu należy do nich Ewangelia Piotra, której fragment udało się przypadkowo odnaleźć w roku 1887 w Achmin w Górnym Egipcie. Mogła powstać już w latach 120-130 po Chrystusie. Kerygma Piotra – to rodzaj homilii. Powstała ona również ok. roku 130 i ma zabarwienie gnostyckie. Apokalipsa św. Piotra należała kiedyś do najbardziej znanych apokryfów. Pochodzi ona również z początków chrześcijaństwa, odnaleziona została w roku 1887 wraz z Ewangelią Piotra. Zawiera opis sądu i losu dusz po śmierci. Wreszcie apokryf już znacznie późniejszy, z V w., Dzieje Piotra i Pawła. Autor tak niepodzielnie łączy losy obu Apostołów, że oznacza datę ich śmierci nie tylko w jednym roku, ale nawet w jednym dniu. Nadto według autora obydwaj Apostołowie zostali pochowani w jednym miejscu. Wyznaczoną przez autora tego apokryfu datę śmierci przyjęło Martyrologium Rzymskie.

Śmierć św. Piotra ApostołaŚw. Piotr poniósł śmierć męczeńską według podania na wzgórzu watykańskim. Miał być ukrzyżowany według świadectwa Orygenesa głową w dół na własną prośbę, gdyż czuł się niegodnym umierać na krzyżu jak Chrystus. Cesarz Konstantyn Wielki wystawił ku czci św. Piotra nad jego grobem bazylikę. Obecna bazylika Św. Piotra w Rzymie pochodzi z wieku XVI-XVII, zbudowana została w latach 1506-1629. Teren wokół bazyliki należy do Państwa Watykańskiego, istniejącego w obecnym kształcie od roku 1929 jako pozostałość dawnego państwa papieży. Liczy ono 0,44 km2 powierzchni i zamieszkuje je ok. 1000 ludzi. Bazylika wystawiona na grobie św. Piotra jest symbolem całego Kościoła Chrystusa. Rocznie nawiedza ją kilkanaście milionów pielgrzymów i turystów z całego świata. W czasie prac archeologicznych przeprowadzonych w podziemiach bazyliki św. Piotra w latach 1940-1949 znaleziono pod konfesją (pod głównym ołtarzem bazyliki) grób św. Piotra.
Oprócz tej najsłynniejszej świątyni, wystawionej ku czci św. Piotra Apostoła, w samym Rzymie istnieją ponadto: kościół św. Piotra na Górze Złotej (Montorio), czyli na Janikulum, zbudowany na miejscu, gdzie Apostoł miał ponieść śmierć męczeńską; kościół św. Piotra w Okowach, wystawiony na miejscu, gdzie św. Piotr miał być więziony; kościół świętych Piotra i Pawła; kościółek „Quo vadis” przy Via Appia, wystawiony na miejscu, gdzie Chrystus według podania miał zatrzymać Piotra, usiłującego opuścić Rzym.

Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem m. in. diecezji w Rzymie, Berlinie, Lozannie; miast: Awinionu, Biecza, Duszników Zdroju, Frankfurtu nad Menem, Genewy, Hamburga, Nantes, Poznania, Rygi, Rzymu, Trzebnicy; a także blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków, zegarmistrzów. Wzywany jako orędownik podczas epilepsji, gorączki, febry, ukąszenia przez węże.

W ikonografii św. Piotr ukazywany jest w stroju apostoła, jako biskup lub papież w pontyfikalnych szatach. Od IV w. (medalion z brązu – Watykan, mozaika w S. Clemente) ustalił się typ ikonograficzny św. Piotra – szerokie rysy twarzy, łysina lub lok nad czołem, krótka, gęsta broda. Od XII wieku przedstawiany jest jako siedzący na tronie. Atrybutami Księcia Apostołów są: anioł, kajdany, dwa klucze symbolizujące klucze Królestwa Bożego, kogut, odwrócony krzyż, księga, łódź, zwój, pastorał, ryba, sieci, skała – stanowiące aluzje do wydarzeń w jego życiu, tiara w rękach.

Święty Paweł ApostołPaweł pochodził z Tarsu w Cylicji – Mała Azja (Dz 21, 39; 22, 3). Urodził się jako obywatel rzymski, co dawało mu pewne wyróżnienie i przywileje. W naglących wypadkach umiał z tego korzystać (Dz 16, 35-40; 25, 11). Nie wiemy, jaką drogą Paweł to obywatelstwo otrzymał: być może, że całe miasto rodzinne cieszyło się tym przywilejem; możliwe, że rodzina Apostoła nabyła lub po prostu kupiła sobie ten przywilej, bowiem i tą drogą także można było otrzymać obywatelstwo rzymskie w owych czasach (Dz 22, 28).
Szaweł urodził się w Tarsie ok. 8 roku po narodzeniu Chrystusa (niektórzy badacze podają czas między 5 a 10 rokiem). Jego rodzina chlubiła się, że pochodziła z rodu Beniamina, co także i Paweł podkreślał z dumą (Rz 11, 1). Dlatego otrzymał imię Szaweł (spolszczona wersja hebrajskiego Saul) od pierwszego i jedynego króla Izraela z tego rodu (panował w wieku XI przed Chrystusem). Rodzina Szawła należała do faryzeuszów – najgorliwszych patriotów i wykonawców prawa mojżeszowego (Dz 23, 6). Uczył się rzemiosła – tkania płótna namiotowego. Po ukończeniu miejscowych szkół – a trzeba przyznać, że Paweł zdradza duże oczytanie (por. Tt 1, 12) – w wieku ok. 20 lat udał się Apostoł do Palestyny, aby w Jerozolimie „u stóp Gamaliela” pogłębiać swoją wiedzę skrypturystyczną i rabinistyczną (Dz 22, 3). Nie znał Jezusa. Wiedział jednak o chrześcijanach i szczerze ich nienawidził, uważając ich za odstępców i odszczepieńców. Dlatego z całą satysfakcją asystował przy męczeńskiej śmierci św. Szczepana (Dz 7, 58). Nie mając jednak pełnych lat 30, nie mógł wykonywać wyroku śmierci na diakonie. Pilnował więc szat oprawców i zapewne pilnie ich zachęcał, aby dokonali egzekucji (Dz 7, 58-60).

Nawrócenie pod DamaszkiemKiedy tylko Szaweł doszedł do wymaganej pełnoletności, udał się do najwyższych kapłanów i Sanhedrynu, aby otrzymać listy polecające do Damaszku. Dowiedział się bowiem, że uciekła tam spora liczba chrześcijan, chroniąc się przed prześladowaniem, jakie wybuchło w Jerozolimie (Dz 9, 1-3). Gdy Szaweł był blisko murów Damaszku, spotkał go Chrystus, powalił na ziemię, oślepił i w jednej chwili objawił mu, że jest w błędzie; że nauka, którą on tak zaciekle zwalczał, jest prawdziwą; że chrześcijaństwo jest wypełnieniem obietnic Starego Przymierza; że Chrystus nie jest bynajmniej zwodzicielem, ale właśnie tak długo oczekiwanym i zapowiadanym Mesjaszem. Było to w ok. 35 roku po narodzeniu Chrystusa, a więc drugim po Jego śmierci.
Po swoim nawróceniu Szaweł został ochrzczony przez Ananiasza, któremu Chrystus polecił to w widzeniu (Dz 9, 10-18). Po chrzcie Szaweł rozpoczął nową erę życia: głoszenia Chrystusa. Najpierw udał się na pustkowie, gdzie przebywał prawdopodobnie kilka miesięcy. Tam Chrystus bezpośrednio wtajemniczył go w swoją naukę (Ga 1, 11-12). Paweł przestudiował i przeanalizował na nowo Stare Przymierze. Następnie, po powrocie do Damaszku, przez 3 lata nawracał jego mieszkańców. Zawiedzeni Żydzi postanowili zemścić się na renegacie i czyhali na jego zgubę. Zażądali więc od króla Damaszku Aretasa, by wydał im Szawła. Szaweł jednak uciekł w koszu spuszczonym z okna pewnej kamienicy przylegającej do muru miasta. Udał się następnie do Jerozolimy i przedstawił się Apostołom. Powitano go ze zrozumiałą rezerwą. Tylko dzięki interwencji Barnaby, który wśród Apostołów zażywał wielkiej powagi, udało się przychylnie nastawić Apostołów do Pawła. Ponieważ jednak także w Jerozolimie przygotowywano na Apostoła zasadzki, musiał chronić się ucieczką do rodzinnego Tarsu.

Święty Paweł ApostołStamtąd wyprowadził Pawła na szerokie pola Barnaba. Razem udali się do Antiochii, gdzie chrześcijaństwo zapuściło już korzenie. Tamtejszej gminie nadali niezwykły rozwój przez to, że kiedy wzgardzili nimi Żydzi, oni udali się do pogan. Ci z radością przyjmowali Ewangelię tym chętniej, że Paweł i Barnaba zwalniali ich od obrzezania i prawa żydowskiego, a żądali jedynie wiary w Chrystusa i odpowiednich obyczajów. Zostali jednak oskarżeni przed Apostołami, że wprowadzają nowatorstwo. Doszło do konfliktu, gdyż obie strony i tendencje miały licznych zwolenników. Zachodziła obawa, że Apostołowie w Jerozolimie przychylą się raczej do zdania konserwatystów. Sami przecież pochodzili z narodu żydowskiego i skrupulatnie zachowywali prawo mojżeszowe.
Na soborze apostolskim jednakże (49-50 r.) miał miejsce przełom. Apostołowie, dzięki stanowczej interwencji św. Piotra, orzekli, że należy pozyskiwać dla Chrystusa także pogan, że na nawróconych z pogaństwa nie należy nakładać ciężarów prawa mojżeszowego (Dz 15, 6-12). Było to wielkie zwycięstwo Pawła i Barnaby. Od tej pory Paweł rozpoczyna swoje cztery wielkie podróże. Wśród niesłychanych przeszkód tak natury fizycznej, jak i moralnej, prześladowany i męczony, przemierza obszary Syrii, Małej Azji, Grecji, Macedonii, Italii i prawdopodobnie Hiszpanii, zakładając wszędzie gminy chrześcijańskie i wyznaczając w nich swoich zastępców. Oblicza się, że w swoich czterech podróżach, wówczas tak bardzo wyczerpujących i niebezpiecznych, Paweł pokonał ok. 10 tys. km dróg morskich i lądowych. Pierwsza wyprawa miała miejsce w latach 44-49: Cypr-Galacja, razem z Barnabą i Markiem; druga – w latach 50-53: Filippi-Tesaloniki-Berea-Achaia-Korynt, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecia – w latach 53-58: Efez-Macedonia-Korynt-Jerozolima.
Aresztowany został w Jerozolimie w 60 r. Kiedy namiestnik zamierzał wydać Pawła Żydom, ten odwołał się do cesarza. Przebywał jednak w więzieniu w Cezarei Palestyńskiej ponad dwa lata, głosząc i tam Chrystusa. W drodze do Rzymu statek wiozący więźniów rozbił się u wybrzeży Malty. Na wyspie Paweł spędził trzy zimowe miesiące, w czasie których nawrócił mieszkańców. W Rzymie także jakiś czas spędził jako więzień, aż dla braku dowodów winy (Żydzi z Jerozolimy się nie stawili) został wypuszczony na wolność. Ze swojego więzienia w Rzymie Paweł wysłał szereg listów do poszczególnych gmin i osób. Po wypuszczeniu na wolność zapewne udał się do Hiszpanii (Rz 15, 24-25), a stamtąd powrócił do Achai. Nie wiemy, gdzie został ponownie aresztowany. Jednak sam fakt, że go tak pilnie poszukiwano, wskazuje, jak wielką powagą się cieszył.

Święty Paweł ApostołOk. 67 (lub 66) roku Paweł poniósł śmierć męczeńską. Według bardzo starożytnego podania św. Paweł miał ponieść śmierć od miecza (jako obywatel rzymski). Nie jest znany dzień jego śmierci, za to dobrze zachowano w pamięci miejsce jego męczeństwa: Aquae Silviae za Bramą Ostyjską w Rzymie. Ciało Męczennika złożono najpierw w posiadłości św. Lucyny przy drodze Ostyjskiej. W roku 284 za czasów prześladowania, wznieconego przez cesarza Waleriana, przeniesiono relikwie Apostoła do katakumb, zwanych dzisiaj katakumbami św. Sebastiana przy drodze Apijskiej. Być może na krótki czas spoczęły tu także relikwie św. Piotra. Po edykcie cesarza Konstantyna Wielkiego (313) ciało św. Piotra przeniesiono do Watykanu, a ciało św. Pawła na miejsce jego męczeństwa, gdzie cesarz wystawił ku jego czci bazylikę pod wezwaniem św. Pawła.
Z pism apokryficznych o św. Pawle można wymienić: Nauczanie Pawła o zabarwieniu gnostyckim. Dzieje Pawła w przekładzie koptyjskim odnalazł i opublikował C. Schmidt w roku 1905. Autor opisuje w nim wydarzenie znane z Dziejów Apostolskich, dołącza na pół fantastyczne dzieje św. Tekli oraz apokryficzną korespondencję św. Pawła z Koryntianami, wreszcie opis męczeństwa Apostoła. Według Tertuliana dzieje te napisał pewien kapłan z Małej Azji około roku 160-170. Autor za podszywanie się pod imię Apostoła został kanonicznie ukarany. Apokalipsa św. Pawła to opis podróży Pawła pod przewodnictwem anioła w zaświaty. Opisuje spotkanie w niebie z osobami, znanymi z Pisma świętego Starego i Nowego Przymierza, oraz w piekle – z osobami przewrotnymi. Dzieło to odnalazł Konstantyn Tischendorf w roku 1843 na Górze Synaj w tamtejszym klasztorze prawosławnym. Wreszcie dużą wrzawę wywołał kiedyś spór o Korespondencję św. Pawła z Seneką. Nawet św. Hieronim i św. Augustyn błędnie opowiedzieli się za autentycznością tego dzieła.

Święty Paweł ApostołPaweł jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu. Jest patronem licznych zakonów, Awinionu, Berlina, Biecza, Frankfurtu nad Menem, Poznania, Rygi, Rzymu, Saragossy oraz marynarzy, powroźników, tkaczy.

W czasie pontyfikatu papieża Benedykta XVI Kościół obchodził Rok św. Pawła w związku z jubileuszem 2000 lat od narodzin Apostoła Narodów (2008-2009).

W ikonografii przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek, koń, kość słoniowa, miecz.
Litania do św. Piotra i Pawła
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl (módlcie) się za nami.
Święci Apostołowie, Piotrze i Pawle,
Święty Piotrze, któremu Pan nasz Jezus Chrystus dał klucze do nieba i ustanowił widzialną głową swego Kościoła,
Święty Pawle, którego Pan nasz Jezus Chrystus wybrał do głoszenia Ewangelii poganom,
Święty Piotrze, który gorzko opłakiwałeś swój upadek,
Święty Pawle, który stałeś się z wielkiego prześladowcy światłem Kościoła,
Święty Piotrze, którego Anioł uwolnił z więzienia,
Święty Pawle, który wycierpiałeś największe prześladowania dla wiary,
Święty Piotrze, który zostałeś ukrzyżowany głową do ziemi,
Święty Pawle, który zostałeś ścięty za świętą wiarę,
Którzy za przykładem Pana naszego Jezusa Chrystusa zupełnie się poświęciliście dla zbawienia dusz ludzkich,
Którzy potwierdziliście własną krwią świętą wiarę,
Przez trudy Waszej apostolskiej pracy, prosimy Was,
Abyśmy kiedyś mogli się dostać do chwały niebieskiej, prosimy Was,
Abyśmy niezachwianie zachowywali świętą wiarę Kościoła katolickiego, prosimy Was,
Aby Bóg raczył wspierać swoją łaską wszystkich kapłanów i sposobiących się do służby Kościołowi świętemu, prosimy Was,
Aby Bóg raczył utrzymywać małżeństwa w wierności, dzieci w synowskiej miłości, a rodziny we wzajemnej ku sobie przychylności, prosimy Was,
Abyśmy byli zachowani od powietrza, wojny i głodu, prosimy Was,
Abyśmy byli uwolnieni od wszelkiego niebezpieczeństwa duchowego w ostatniej godzinie życia, prosimy Was,
JEZU, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, nasz Boże, Ty przez świętych apostołów Piotra i Pawła dałeś swojemu Kościołowi podstawy chrześcijańskiej wiary, przez ich wstawiennictwo udziel nam pomocy i doprowadź nas do wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

 

Środa, 28 czerwca 2023
ŚW. IRENEUSZA, BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA,
MĘCZENNIKA
Święty Ireneusz – biskup i męczennik - e-civitas.pl | Portal o tematyce katolicko-społecznej
Z traktatu św. Ireneusza, biskupa, Przeciw herezjom
Chwałą Boga jest człowiek, który żyje,
życiem zaś człowieka jest oglądanie Boga
Majestat Boga ożywia. Ci zatem, którzy oglądają Boga, otrzymują życie. Niewypowiedziany, niepojęty i niewidzialny Bóg pozwala się ludziom zobaczyć, zrozumieć i pojąć dlatego, aby dać życie przyjmującym Go i oglądającym. Nie ma życia bez życia pochodzącego od Boga. Albowiem życie w swej istocie polega na uczestnictwie w Bogu. Uczestnictwo to jest oglądaniem Boga i radością z powodu Jego dobroci.
Ludzie więc będą oglądać Boga, aby żyć. Dzięki temu oglądowi stają się nieśmiertelni i wznoszą się ku Bogu. Jak już mówiłem wcześniej, prorocy zapowiadali, iż Boga będą oglądać ci, którzy mają Jego Ducha i stale oczekują Jego nadejścia. W Księdze Powtórzonego Prawa Mojżesz powiada: „W owym dniu ujrzymy, albowiem Bóg przemówi do człowieka, a on pozostanie żywym”.
Ten, który sprawia wszystko we wszystkim, w potędze swej i majestacie jest niewidzialny i niewypowiedziany dla swoich stworzeń. Nie jest wszakże nieznany. Wszyscy bowiem poznają przez Słowo, że jeden jest Bóg Ojciec, który podtrzymuje wszystko i wszystkiemu daje istnienie, jak to jest napisane w Ewangelii: „Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył”.
Tak więc od samego początku Syn objawia Ojca, ponieważ od początku jest z Ojcem. On to dał ludziom we właściwym czasie i dla ich pożytku czy to widzenia prorockie, czy różnorodność charyzmatów, swe urzędy, a także uwielbienie Ojca, wszystko w zgodnej harmonii i ładzie. Gdzie bowiem ład, tam i harmonia; gdzie zaś harmonia, tam odpowiedni na wszystko czas; gdzie zaś odpowiedni czas, tam pożytek.
Tak więc Słowo stało się szafarzem łask Ojca dla dobra ludzi. Dla nich dokonało tylu dzieł. Ono ukazało Boga ludziom, a człowieka przedstawiło Bogu. Zachowało niewidzialność Ojca, aby człowiek nie lekceważył Boga i miał cel swoich pragnień. Ukazało zarazem różnymi sposobami Boga człowiekowi, aby jako zupełnie pozbawiony Boga nie przestał w ogóle istnieć. Albowiem człowiek żyje na chwałę Boga, a życiem człowieka jest oglądanie Boga. Jeśli zatem objawienie się Boga poprzez dzieło stworzenia dało życie wszystkim istotom na ziemi, o ileż bardziej objawienie się Boga w Słowie daje życie tym, którzy oglądają Boga.
Święty Ireneusz z Lyonu

Ireneusz urodził się w Smyrnie (dzisiejszy Izmir w Turcji) około 130 r. (chociaż podawane są też daty między 115 a 125 rokiem albo między rokiem 130 a 142). Był uczniem tamtejszego biskupa, św. Polikarpa – ucznia św. Jana Apostoła. W swoim dziele Przeciw herezjom Ireneusz pisze, że gdy był uczniem św. Polikarpa, ten był już starcem. Apostołował w Galii (teren dzisiejszej Francji). Stamtąd w 177 r. został wysłany przez chrześcijan do papieża Eleuteriusza z misją. Kiedy Ireneusz był w drodze do Rzymu, w mieście nastało krwawe prześladowanie, którego ofiarą padli św. Potyn, biskup Lyonu, i jego 47 towarzyszy. Kiedy Ireneusz powrócił do Lyonu (łac. Lugdunum), został powołany na biskupa tegoż miasta po św. Potynie. Jako wybitny teolog zwalczał w swoich pismach gnostyków, wykazując, że tylko Kościół przechował wiernie tradycję otrzymaną od Apostołów.
Nie wiemy nic o działalności duszpasterskiej Ireneusza. Pozostawił jednak dzieło, które stanowi prawdziwy jego pomnik i wydaje najwymowniejsze świadectwo o wiedzy teologicznej autora, jak też o żarliwości apostolskiej o czystość wiary. Ireneusz używał greki. W swoim dziele Przeciw herezjom (które zachowało się w jednej z łacińskich kopii) przedstawił wszystkie błędy, jakie nękały pierwotne chrześcijaństwo. Jest to więc niezmiernie ważny dokument. Zbija on błędy i daje wykład autentycznej wiary. Zawiera nie tylko indeks herezji, ale także sumę tradycji apostolskiej i pierwszych Ojców Kościoła. Drugie dzieło, Dowód prawdziwości nauki apostolskiej, zachowało się w przekładzie na język ormiański. Ireneuszowi zawdzięczamy pojęcie Tradycji i sukcesji apostolskiej, a także spis papieży od św. Piotra do Eleuteriusza. Euzebiusz z Cezarei (pisarz i historyk Kościoła żyjący na przełomie III i IV w.) nie podaje, jaką śmiercią pożegnał życie doczesne w 202 r. Ireneusz, ale wyraźnie o jego męczeńskiej śmierci w czasach prześladowań Septymiusza Sewera piszą św. Hieronim (w. V) i św. Grzegorz z Tours (w. VI). Pochowany został w Lyonie, w kościele św. Jana, który później otrzymał jego imię. Relikwie zostały zniszczone przez hugenotów w 1562 r.

Święty Ireneusz z Lyonu

Kościół w Lyonie oddaje cześć św. Ireneuszowi jako doktorowi Kościoła i swemu głównemu patronowi. Dopiero jednak papież Benedykt XV w roku 1922 doroczną pamiątkę św. Ireneusza rozszerzył na cały Kościół.

W ikonografii jest przedstawiany w stroju biskupa rytu rzymskiego z mitrą i pastorałem.

Módlmy się. Boże, Ty sprawiłeś, że święty Ireneusz, biskup, utwierdził prawdziwą naukę i pokój w Kościele, † przez jego wstawiennictwo odnów w nas wiarę i miłość, * abyśmy dążyli do zgody i jedności. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Marsz dla Życia: Jak wspólnie celebrowaliśmy wartości życia i rodziny

Szanown Państwo

Dnia 18 czerwca z radością wzięliśmy udział w Narodowym Marszu dla Życia i Rodziny. Zgromadziło na nim mnóstwo rodzin oraz osób, które razem z nami popierają wartości życia i rodziny.

Podczas marszu panowała wspaniała atmosfera pełna radości i wspólnego świętowania.

Nasi pracownicy i woluntariusze z entuzjazmem angażowali się w to wydarzenie.

Wiele osób podchodziło do nas, aby wyrazić swoje poparcie dla naszej działalności oraz zrobić sobie z nami pamiątkowe zdjęcia.

Kliknij tutaj, by zobaczyć ZDJĘCIA Z MARSZU na naszym FB.

Kliknij tutaj, by obejrzeć FILMIK Z MARSZU na YouTube. Na tym nagraniu mogą Państwo posłuchać mojej krótkiej wypowiedzi i zobaczyć naszych pracowników i woluntariuszy w akcji.

Jeśli są Państwo za obroną dzieci, uprzejmie prosimy także o wsparcie naszej petycji przeciwko propagandzie LGBT skierowanej do dzieci – link tutaj.

Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy wzięli udział w tym ważnym wydarzeniu, oraz tym, którzy wspierają naszą działalność. Jesteśmy wdzięczni za zaangażowanie w nasze kampanie i za wspólne stawanie w obronie życia, rodziny, wolności, w tym wolności religijnej w Polsce i na świecie.

Sylwia Mleczko, Dyrektor CitizenGO Polska, wraz z całym zespołem

PS Czy chcą Państwo wesprzeć pracę CitizenGO? Społeczność CitizenGO będzie działać nieustannie, dzień po dniu i rok po roku, aby bronić życia, rodziny i wolności. Aby było to możliwe, CitizenGO potrzebuje jednak Państwa stałego wsparcia. Jeśli doceniacie Państwo nasze działania i macie taką możliwość, prosimy, zastanówcie się nad stałym wsparciem naszej organizacji. Już 25 zł miesięcznie pozwala nam kontynuować naszą nieustającą walkę.

 

Największe wydarzenie polityczne za nami – TAK chcemy żyć!

Szanowni Państwo,W minioną sobotę odbyło się największe wydarzenie polityczne i programowe tego roku! Wielka Konwencja Programowa Konfederacji przyciągnęła tysiące widzów na żywo, a transmisję włączyło w ciągu 48 godzin ponad 130 tysięcy internautów!Choć media głównego nurtu spod symetrycznych szyldów TVP i TVN robią, co mogą, by przemilczeć i ocenzurować to przełomowe wydarzenie, to nie ulega wątpliwości, że pod względem frekwencji, profesjonalizmu i wartości merytorycznej konwencja Konfederacji pozostawiła daleko w tyle wszystkie pozostałe wiece polityczne z tego dnia – a przypomnijmy, że wszystkie stronnictwa parlamentarne wybrały sobotę 24 czerwca na dzień mobilizacji swoich środowisk, zresztą wtórnie wobec Konfederacji.Oprócz szeregu rzeczowych i interesujących przemówień, dotykających bardzo wielu zagadnień z życia społecznego i politycznego Polaków, liderzy Konfederacji ogłosili opublikowanie Konstytucji Wolności, czyli kompleksowego programu na czas nadchodzącej kampanii wyborczej. Program jest przygotowany w atrakcyjnej i przyjaznej dla czytelnika formie, dlatego gorąco zachęcamy do zapoznania się z naszymi postulatami – pod poniższym linkiem.✅ PROGRAM KONFEDERACJI – KONSTYTUCJA WOLNOŚCICzwórkę Konfederacji, czyli najważniejsze postulaty zawarte w nowej odsłonie programu, stanowią:– proste i niskie podatki;
– dobrowolny ZUS dla przedsiębiorców;
– mieszkania i domy tańsze o 30 proc.;
– gotówka chroniona konstytucyjnieZnakomite podsumowanie tego kierunku politycznego stanowią poniższe słowa posła Krzysztofa Bosaka (fragment jego wystąpienia na konwencji Konfederacji):„Wybór, jaki przed nami stoi, już chyba bez ironii tak można powiedzieć: to jest wolność i niepodległość albo z drugiej strony socjalizm. Socjalizm budowany w kraju, socjalizm budowany w Brukseli. Wszystkie partie, które z nami konkurują w tej chwili w polityce parlamentarnej, są połączone jednym wątkiem programowym. To jest centralizm i to jest fiskalizm! Żadna z tych partii nie wierzy, że można poprawiać nasze życie oddolnie! Że my jako obywatele możemy tu mieć jakąś sprawczą rolę!”.Jeżeli nie mogliście być z nami w sobotę, serdecznie zapraszamy do obejrzenia konwencji lub jej fragmentów na naszym profilu. Warto!✅ ZOBACZ KONWENCJĘ KONFEDERACJI NA YOUTUBEPoniżej przytaczamy jeszcze trzy fragmenty wypowiedzi liderów Konfederacji w tematach kluczowych dla programu Konstytucja Wolności.„Potrzebujemy zakwestionowania pakietu klimatyczno-energetycznego, potrzebujemy wynegocjować rabat w redukcji emisji węgla, zawieszenie stosowania wobec Polski systemu ETS! Należy odejść od Europejskiego Zielonego Ładu!” – fragment przemówienia szefa sztabu Konfederacji Witolda Tumanowicza o energetycznych perspektywach Polski.„W Holandii nakazano rolnikom redukcję pogłowia zwierząt gospodarczych o 25%. Irlandia zamierza wybić 200 tysięcy krów! Jeśli te państwa poddadzą się presji Unii Europejskiej i swoich rządów, to ta sama polityka dotrze tutaj, dotrze nad Wisłę! […] Wyeliminowanie hodowli zwierząt i zaniechanie produkcji mięsa nie jest panaceum na uzdrowienie klimatu i środowiska, jak to widzą niektóre organizacje, które chciałyby opodatkować produkcję i spożycie mięsa!” – fragment przemówienia wiceprezes Ruchu Narodowego Anny Bryłki o klimatycznej ideologii uderzającej w polskie i europejskie rolnictwo.

„Odwrócimy skutki ‘klimatycznego’, biurokratycznego dyktatu, który po cichu, systematycznie podnosi ceny mieszkań. Obniżymy koszty budowy mieszkań o co najmniej 30%! […] Poluzowanie rygorów technicznych, ograniczenie biurokracji, obniżenie cen materiałów, obniżenie kosztów pracy, zwiększenie podaży gruntów. To jest wszystko do zrobienia i pójdziemy do Sejmu w następnej kadencji z gotowymi ustawami, żeby to przeprowadzić!” – fragment przemówienia wiceprezesa Ruchu Narodowego Michała Wawera o rozwiązaniach dla rynku nieruchomości w Polsce.

Po więcej merytorycznych treści zapraszamy do lektury naszego programu lub do pełnej transmisji konwencji Konfederacji na YouTube!

 

Dzień 9.
Matka Boża Nieustającej Pomocy – Odpust Parafialny – 25.06.2023r ...

NOWENNA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – DZIEŃ 9.

 

KAŻDEGO DNIA NOWENNY:
O Matko Nieustającej Pomocy, z największą ufnością przychodzę dzisiaj do Ciebie, aby błagać o Twoją pomoc. Nie liczę na moje zasługi ani na moje dobre uczynki, ale tylko na nieskończone zasługi Pana Jezusa i na Twoją niezrównaną miłość macierzyńską. Tyś patrzyła, o Matko, na rany Odkupiciela i na krew Jego wylaną na krzyżu dla naszego zbawienia. Tenże Syn Twój umierając, dał nam Ciebie za Matkę. Czyż więc nie będziesz dla nas, jak głosi Twój słodki tytuł, Nieustającą Wspomożycielką?

 

Ciebie więc, o Matko Nieustającej Pomocy, przez bolesną mękę i śmierć Twojego Boskiego Syna, przez niewypowiedziane cierpienia Twego Serca, o Współodkupicielko, błagam najgoręcej, byś wyprosiła mi u Syna Twego tę łaskę, której tak bardzo pragnę i potrzebuję …………….. (przedstaw Matce Bożej twoje prośby).

Ty wiesz, o Matko Przebłogosławiona, jak bardzo Jezus Odkupiciel nasz pragnie udzielić nam wszelkich owoców odkupienia. Ty wiesz, że skarby te zostały złożone w Twoje ręce, abyś je nam rozdzielała. Wyjednaj mi przeto, o Najłaskawsza Matko, u Serca Jezusowego tę łaskę, o którą w tej nowennie pokornie proszę, a ja z radością wychwalać będę Twoje miłosierdzie przez całą wieczność. Amen.

 

BŁAGANIA 
Za chorych, abyś ich uzdrowiła, błagamy Cię, Matko Nieustającej Pomocy,
Za strapionych, abyś ich pocieszyła,
Za płaczących, abyś im łzy otarła,
Za sieroty i opuszczonych, abyś im Matką była,
Za biednych i potrzebujących, abyś ich wspomagała,
Za błądzących, abyś ich na drogę prawdy sprowadziła,
Za kuszonych, abyś ich z sideł szatańskich wybawiła,
Za upadających, abyś ich w dobrym podtrzymywała,
Za grzeszników, abyś im żal i łaskę spowiedzi wyjednała,
O wysłuchanie wszystkich próśb naszych.

 

 

PODZIĘKOWANIA
Za uzdrowionych z choroby, dziękujemy Ci, Matko Nieustającej Pomocy,
Za pocieszonych w strapieniu,
Za ocalonych z rozpaczy,
Za wyzwolonych z mocy grzechu,
Za wysłuchanych w błaganiu,
Za litość nam okazaną,
Za miłość Twą macierzyńską,
Za dobroć Twą niezrównaną,
Za wszystkie łaski nam i innym wyświadczone.

 

 

PROŚBY
Maryjo, Matko Nieustającej Pomocy, która z taką czułością na nas spoglądasz, z dziecięcą ufnością spieszymy do Twych stóp z naszymi wspólnymi prośbami. Racz spojrzeć na nas łaskawie i wysłuchać naszych błagań, przyjdź nam z pomocą w wielorakich potrzebach naszych.

 

 

Wielka Matko Boża, pomagaj nam nieustannie,
Matko nasza najlepsza,
Pośredniczko nasza u Boga,
Szafarko łask wszelkich,
Matko świętej wytrwałości,
Tronie Miłosierdzia Bożego,
Wszechmocy błagająca,
Poręko naszego zbawienia,
Pogromczyni mocy piekielnych,
Kotwico naszej nadziei,
Umocnienie słabych,
Ucieczko uciśnionych,
Żywicielko głodnych,
Opatrzności ubogich,
Cudowna Lekarko w chorobach,
Ratunku ginących grzeszników,
Nadziejo zrozpaczonych,
Patronko misji świętych,
Wychowawczyni powołań kapłańskich,
Mistrzyni życia duchowego,
Strażniczko czystości,
Opiekunko rodzin,
Czuła Matko sierot,
Zbawienie umierających,
Pani naszych losów,
Przewodniczko pewna do nieba,
Obrona nasza na Sądzie,
Wybawicielko z czyśćca.

 

Tyś naszą ucieczką, o Pani! Pomocą w ucisku i smutku!

 

Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, Ty dałeś nam Rodzicielkę swoją Maryję, której przesławny obraz czcią otaczamy, za Matkę nieustannie pomagać nam gotową, pozwól, prosimy, abyśmy ustawicznie Jej macierzyńskiej pomocy wzywając, zasłużyli doznawać owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

 

 

MODLITWA ZA POTRZEBUJĄCYCH POMOCY
Matko Nieustającej Pomocy, proszę za wszystkich potrzebujących pomocy, za cały Kościół święty i za całą nieszczęśliwą ludzkość. Zobacz, Królowo świata, jak wielka jest liczba potrzebujących, smutnych i cierpiących. Czy Ty nie jesteś Matką Nieustającej Pomocy? Czy nie jesteś Wszechmocą błagającą? Przecież nie brakuje Ci ani potęgi, ani dobroci, by przyjść z pomocą w każdej potrzebie i nieszczęściu. Okaż nam się Matką, spiesz z pomocą swoją w naszych potrzebach. Spiesz nam z pomocą swoją zawsze, a zwłaszcza w godzinie naszej śmierci. Amen.

 

 

AKT CODZIENNEGO ODDANIA SIĘ MATCE BOŻEJ
O Pani moja, o Matko moja, Tobie oddaję się cały, a na dowód mego oddania poświęcam dziś Tobie moje oczy, uszy, usta i serce, poświęcam całego siebie. Skoro więc jestem Twoim, o Dobra Matko, strzeż mnie i broń mnie jako własności swojej. Amen.

 

 

MODLITWA
Święta Maryjo, spiesz nam na pomoc nieszczęśliwym, podnoś przygnębionych, pocieszaj płaczących, módl się za ludem, wstawiaj się za duchowieństwem, oręduj za poświęconymi Bogu. Niech wsparcia Twego doznają wszyscy, którzy wzywają Twojej Nieustającej Pomocy. Amen

 

 

Dzień 9.

Wiele powstających parafii wybierało sobie Matkę Nieustającej Pomocy na patronkę, i tak mamy w Polsce ponad 150 kościołów pod Jej wezwaniem. Trudno doliczyć się, jak wiele kościołów posiada tę ikonę w bocznych ołtarzach. Warto zaznaczyć, że niektóre wizerunki zostały uhonorowane papieskimi koronami: ikona w Poznaniu (1961 r.), w Toruniu (1967), którego diecezji MBNP jest Patronką, we Włocławku (1991). Jaworznie (1999), gdzie mieści się sanktuarium MBNP i któremu Ona patronuje.

Koronowana jest też ikona w Wadowicach, przed którą modlił się gorliwie Karol Wojtyła w latach młodości.

 

 

Wtorek, 27 czerwca 2023
NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY NIEUSTAJĄCEJ POMOCY
 ŚWIĘTO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – Historia obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy – forumdlazycia lifeStyl
Kazanie św. Sofroniusza, biskupa

Przez Maryję błogosławieństwo Ojca zajaśniało ludzkości
„Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą”. Cóż wspanialszego nad tę radość, o Matko Dziewico? I cóż doskonalszego od tej łaski, którą Ty jedna z woli Boga otrzymałaś? Cóż milszego, cóż bardziej chwalebnego można byłoby pomyśleć? Od cudu, który w Tobie widzimy, wszystko tak bardzo odległe, wszystko poniżej Twej łaski, wszystko, nawet co najczystsze, ustępuje miejsca i znacznie mniejszym raduje się blaskiem.
„Pan z Tobą”. I któż ośmieliłby się równać z Tobą? Oto Bóg od Ciebie przychodzi; któż nie ustąpiłby Tobie miejsca, więcej, któż z radością nie uznałby Twej wyższości i pierwszeństwa. Przeto i ja patrząc na Twoje przywileje, wynoszące Cię ponad wszystkie stworzenia, wołam w zachwycie: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą”. Z Ciebie nie tylko na ludzi spłynęła radość, ale dostąpiły jej także Moce niebieskie.
Zaprawdę, „błogosławiona jesteś między niewiastami”, bo przekleństwo Ewy zamieniłaś w błogosławieństwo; bo sprawiłaś, iż Adam, który ongiś leżał powalony przekleństwem, przez Ciebie teraz dostąpił błogosławieństwa.
Zaprawdę błogosławiona jesteś między niewiastami, bo przez Ciebie błogosławieństwo Ojca zajaśniało ludziom i wybawiło od dawnego przekleństwa.
Zaprawdę błogosławiona jesteś między niewiastami, bo przez Ciebie Twoi przodkowie dostępują zbawienia. Ty bowiem porodzisz Zbawiciela, który przyniesie im wybawienie.
Zaprawdę błogosławiona jesteś między niewiastami, bo bez udziału męża wydałaś owoc, który obdarza błogosławieństwem całą ziemię i uwalnia od przekleństwa rodzącego ciernie.
Zaprawdę błogosławiona jesteś między niewiastami, bo choć niewiastą jesteś jak inne, staniesz się prawdziwie Boga Rodzicielką. Skoro bowiem Ten, który ma się z Ciebie narodzić, prawdziwie jest Bogiem wcielonym, słusznie i właściwie zwiesz się Bogarodzicą, jako że Boga najprawdziwiej rodzisz.
W dziewiczym swym łonie Boga samego nosisz. W Tobie On mieszka według ciała, od Ciebie jako Oblubieniec wychodzi, wszystkim gotuje radość, wszystkich obdarza Boskim światłem.
W Tobie, o Dziewico, jako w najczystszym i niepokalanym niebie Bóg „namiot swój ustawił”. Z Ciebie wyjdzie jak „oblubieniec ze swej komnaty”, jak „siłacz przebiegnie drogę” swego życia. Przyniesie On zbawienie żyjącym, a rozciągając się od szczytu niebios aż do niebios najwyższych, wypełni wszystko Boskim żarem i ożywiającym blaskiem.
Ikona NMP Nieustającej Pomocy

Tytuł Matki Bożej Nieustającej Pomocy jest na trwałe związany z dostojnym wizerunkiem Maryi, czczonym w Rzymie. Obraz namalowany na desce o wymiarach 54×41,5 cm, pochodzenia bizantyńskiego, przypomina niektóre stare ikony ruskie nazywane Strastnaja. Jego autorstwo jest przypisywane jednemu z najbardziej znanych malarzy prawosławnych wczesnego średniowiecza, mnichowi bazyliańskiemu – S. Lazzaro.
Kiedy i w jakich okolicznościach obraz powstał, a potem dotarł do Rzymu – nie wiemy. Według niektórych źródeł został namalowany na Krecie w IX w.; inne dane mówią o wieku XII i pochodzeniu z Bizancjum lub z klasztoru na świętej Górze Athos. Według legendy, do Europy obraz został przywieziony przez bogatego kupca. Kiedy podczas podróży statkiem na morzu rozszalał się sztorm, kupiec ten pokazał obraz przerażonym współtowarzyszom. Ich wspólna modlitwa do Matki Bożej ocaliła statek. Po szczęśliwym przybyciu do Wiecznego Miasta ikona została umieszczona w kościele św. Mateusza, obsługiwanym przez augustianów. Z dokumentu z roku 1503 wynika, że w ostatnich latach XV w. wizerunek był już w Wiecznym Mieście czczony i uważany za łaskami słynący. Zwano go Madonna miracolosissima. Gdy w roku 1812 wojska francuskie zniszczyły kościół, mnisi wywędrowali do Irlandii. Po powrocie objęli kościół św. Euzebiusza. Kult cudownego obrazu uległ wówczas pewnemu zaniedbaniu, na co wielu się skarżyło.
W grudniu 1866 r. Pius IX powierzył obraz redemptorystom, którzy umieścili go w głównym ołtarzu kościoła św. Alfonsa przy via Merulana. Od tego czasu datuje się niebywały rozkwit kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy, propagowanego przez duchowych synów św. Alfonsa Marii Liguoriego. 23 czerwca 1867 r. odbyła się uroczysta koronacja obrazu. W roku 1876 powstało arcybractwo Maryi Nieustającej Pomocy i św. Alfonsa. Równocześnie mnożyły się kopie, które redemptoryści umieszczali w swoich kościołach w wielu krajach, w tym także na ziemiach polskich. Dla propagowania kultu ponad 100 autorów wydało rozmaite opracowania, powstały różnojęzyczne periodyki, poświęcone temu samemu celowi. Ogromne powodzenie miały także małe obrazki z odpowiednimi wezwaniami. Rozchodziły się one w wielomilionowych nakładach. W 1876 r. ustanowiono święto Maryi Nieustającej Pomocy na dzień 26 kwietnia, z czasem przeniesione na 27 czerwca.
Sam obraz przedstawia cztery postacie: Maryję z Dzieciątkiem oraz świętych Archaniołów Michała (po lewej stronie obrazu) i Gabriela (po stronie prawej). Maryja jest przedstawiona w czerwonej tunice, granatowym płaszczu (zielonym po spodniej stronie) i w niebieskim nakryciu głowy, które przykrywa czoło i włosy. Na środkowej części welonu znajduje się złota gwiazda z ośmioma prostymi promieniami. Głowę Maryi otacza, charakterystyczny dla szkoły kreteńskiej, kolisty nimb. Oblicze Maryi jest lekko pochylone w stronę Dzieciątka Jezus trzymanego na lewej ręce. Prawą, dużą dłonią, o nieco dłuższych palcach, charakterystycznych dla obrazów typu Hodegetria („wskazująca drogę”), Maryja obejmuje ręce Jezusa. Jej spojrzenie charakteryzuje czuły smutek, ale nie patrzy na swojego Syna, lecz wydaje się przemawiać do patrzącego na obraz. Miodowego koloru oczy i mocno podkreślone brwi dodają obliczu piękna i wyniosłości.
Dzieciątko Jezus przedstawione jest w całości. Spoczywając na lewym ramieniu Matki, rączkami ujmuje mocno Jej prawą dłoń. Przyodziane jest w zieloną tunikę z czerwonym pasem i okryte czerwonym płaszczem. Opadający z nóżki prawy sandał pozwala dostrzec spód stopy, co może symbolizować prawdę, że będąc Bogiem, Jezus jest także prawdziwym człowiekiem. Ma kasztanowe włosy, a rysy Jego twarzy są bardzo dziecięce. Stopy i szyja Dzieciątka wyrażają jakby odruch nagłego lęku przed czymś, co ma niechybnie nadejść. Tym natomiast, co wydaje się przerażać małego Jezusa, jest wizja męki i cierpienia, wyrażona poprzez krzyż i gwoździe niesione przez Archanioła Gabriela. Po drugiej stronie obrazu Archanioł Michał ukazuje inne narzędzia męki krzyżowej: włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie z octem.
Maryja, pomimo że jest największą postacią obrazu, nie stanowi jego centralnego punktu. W geometrycznym środku ikony znajdują się połączone ręce Matki i Dziecięcia, przedstawione w taki sposób, że Maryja wskazuje na swojego Syna, Zbawiciela.

Maryja jest Matką Kościoła, ludu Bożego, który Jej Syn nabył swoją najdroższą Krwią. Jest Matką każdego z nas. Niewątpliwie jest jeden nasz Pośrednik, według słów Apostoła: „Bo jeden jest Bóg; jeden też pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który wydał samego siebie na okup za wszystkich” (1 Tm 2, 5-6). Nie przeszkadza to jednak bynajmniej, byśmy mogli mówić o macierzyńskiej roli Maryi w stosunku do wszystkich. Nie przyćmiewa ona żadną miarą i nie pomniejsza tego jedynego pośrednictwa Chrystusowego, lecz ukazuje jego moc: „Cały bowiem wpływ zbawienny Błogosławionej Dziewicy na ludzi wywodzi się nie z jakiejś konieczności rzeczowej, lecz z upodobania Bożego, i wypływa z nadmiaru zasług Chrystusowych, na Jego pośrednictwie się opiera, od tego pośrednictwa całkowicie jest zależny i z niego czerpie całą moc swoją. Nie przeszkadza zaś w żaden sposób bezpośredniej łączności wiernych z Chrystusem, przeciwnie, umacnia je” (KK, nr 60).
„Macierzyństwo Maryi w ekonomii łaski trwa nieustannie – poczynając od aktu zgody, którą przy zwiastowaniu wiernie wyraziła i którą zachowała bez wahania pod krzyżem – aż do wiekuistego dopełnienia się zbawienia wszystkich wybranych. Albowiem wzięta do nieba, nie zaprzestała tego zbawczego zadania, lecz poprzez wielorakie swoje wstawiennictwo zjednuje nam dary wiecznego zbawienia. Dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, dopóki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny. Dlatego to do Błogosławionej Dziewicy stosuje się w Kościele tytuły: Orędowniczki, Wspomożycielki, Pomocnicy, Pośredniczki. Rozumie się jednak te tytuły w taki sposób, że niczego nie ujmują one ani nie przydają godności i skuteczności działania Chrystusa jedynego Pośrednika… Kościół nie waha się jawnie wyznawać taką podporządkowaną rolę Maryi; ciągle jej doświadcza i zaleca ją sercu wiernych, aby oni wsparci tą macierzyńską opieką, jeszcze silniej przylgnęli do Pośrednika i Zbawiciela” (KK, nr 62).
Litania do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta i Niepokalana Dziewico Maryjo, udziel nam Twojej nieustającej pomocy
Matko Boska
Matko Miłosierdzia
Tronie Łaski Bożej
Pośredniczko naszego zbawienia
Arko wiecznego pokoju
Wsparcie w naszych nieszczęściach
Podporo Kościoła
Siło naszej wiary
Potęgo niezwyciężona dla piekła
Twierdzo uzbrojona dla naszej obrony
Przewodniczko chrześcijan
Miłośniczko serc czystych
Kotwico naszej nadziei
Ucieczko uciśnionych
Pocieszycielko utrapionych
Obrończyni grzeszników
Porcie rozbitków
Nadziejo zrozpaczonych
Opiekunko rodzin
Strażniczko młodzieży
Podporo wdów
Matko sierot
Zbawienie umierających
Pani naszych losów
Bramo do przybytków niebieskich
Królowo nieba i ziemi
JEZU, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
JEZU, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K. O Maryjo, udziel nam Twej nieustającej pomocy.
W. I uczyń nas godnymi zbawiennych jej skutków.
Módlmy się: Niepokalana Dziewico, która swymi licznymi dobrodziejstwami wzbudziłaś naszą ufność w Twoją nieustającą pomoc, otaczaj nas swoją dobrocią. Wspieraj Kościół święty, zachowaj i umacniaj wiarę wśród narodów katolickich, obudź ducha chrześcijańskiego w rodzinach, wspieraj siły pracujących, dodawaj odwagi cierpiącym i otwórz bramy nieba dla umierających, bądź naszą ucieczką we wszystkich chwilach życia i uwolnij nas od grzechu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Godzinki ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy

JAN PRZYSZEDŁ ŚWIADCZYĆ O ŚWIATŁOŚCI, ABY PRZYGOTOWAĆ PANU BOGU LUD DOSKONAŁY.
  TY DZIECIĘ ZWAĆ SIĘ BĘDZIESZ PROROKIEM NAJWYŻSZEGO, GDYŻ  PÓJDZIESZ PRZED BOGIEM PRZYGOTOWAĆ MU DROGI. 
                                                            Św. Jan Chrzciciel - www.radioem.pl
 
                       NARODZENIE ŚWIĘTEGO JANA CHRZCICIELA – 24.06.2023 R.
   Nasz ukochany Proroku Święty Janie Chrzcicielu dziękujemy, że rozmawiać z Tobą i pytać o szczegóły możemy,  których nam nikt nie wyjaśnia, tylko każą nam wierzyć w to, co ustalili papieże, hierarchowie i biskupi sami bez porozumienia z Panem Bogiem ani z Tobą Janem Chrzcicielem. Katolicy bardzo proszą o wyjaśnienie wielu spraw tajemniczych dla nas i niezrozumiałych. Już wiele razy nam wyjaśniałeś szczególnie temat BARANKA, ale w dalszym ciągu nie możemy zgodzić się z osobami kierującymi Religią Katolicką że nadal obrażają Trójcę Świętą, bo Pana Jezusa nadal BARANKIEM nazywają. Czyli wszyscy widzą CZŁOWIEKA – BOGA JEZUSA CHRYSTUS a nam nakazują  Pana Jezusa obrażać, kłamać i Pasterza „BARANKIEM” nazywać. Jak to jest – – dziecko małe można nazywać „barankiem”  a duży, dorosły jest zawsze BARANEM a w Polsce „baranem” przezywamy ludzi  chorych na umyśle i głupich. Pomóż nam Św. Janie Chrzcicielu.  
 
        

                ŚWIĘTY JAN CHRZCICIEL.
      „Kościół Katolicki często idzie i szedł przez wieki swoimi drogami według woli hierarchów, bo tak można nazwać panujących według swojej woli oligarchów. Ja nie ukończyłem studiów kilkuletnich 
i nie znałem dużo słów, a mówiłem według Woli Bożej i jak rozumiałem a tak pokornego Jezusa nazywałem. Nie mogę zrozumieć, że „uczeni w piśmie” z dobrych słów na złe szybko przemieniają, lecz ze złych na dobre, to wielkie kłopoty mają. Każdy duchowny powinien wywyższać swego Boga Jezusa Chrystusa i Zbawiciela, a zamieniając człowieka na baranka, to ma w sercu zwodziciela.  
            Tyle lat, tyle wieków Bóg Jezus Chrystus jest obrażany i do zwierzęcia porównywany.
„Barankiem” nazywałem Jezusa po przyjacielsku i jak to w rodzinie bywa mogłem używać różnych słów, ale z miłości, bo Go kochałem, a z litości „barankiem” Go nazwałem. Ja wychowany przez Boga Ojca i Jego Świętych współczuciem Go obdarzałem, ale osoby duchowne – papieże i biskupi przecież wiedzą, że Jezus wisiał na Krzyżu trzy godziny, a zmartwychwstał Bóg Zbawiciel jako człowiek godny nazywać się Królem ludzkości i oni wszyscy powinni nazywać tak Zbawiciela z miłości. 
     Ja mówiłem wiele razy do ciebie Mieczysławo, ale i do innych osób przez wieki, lecz ich słowa prawdziwe były przemieniane i zmazywane jak i wiele razy w Piśmie Świętym i to jest smutne dla całego Nieba. Coraz bardziej wrogowie zmieniają piękne słowa na haniebne, a kto o tym powie?
Jeśli nazywają swego Boga „barankiem” to kim jest  Bóg Ojciec Wszechmogący? Ci „uczeni w piśmie” lekceważą całą Trójcę Przenajświętszą i z Niej igrają, bo jeśli Bóg Jezus Chrystus jest „barankiem”, to jak powinni nazywać Jego Matkę Maryję i Boga Ojca Wszechmogącego?  Niesamowite, że My w Niebie musimy słuchać tych obraźliwych słów, bo na Krzyżu wisiał człowiek BÓG, a nie zwierzę. Dziękuję wam katolicy że Boga Jezusa Chrystusa nie przezywacie barankiem, bo jeśli jest Pasterzem, to nie może być zwierzęciem. Czy doczekamy się normalnymi, pięknymi Słowami z szacunkiem i miłością Boga w Trójcy Przenajświętszej nazywaniem? Coraz więcej ludzi hańbi Jezusa Chrystusa Cudowną Osobę i dlatego nie możecie doprosić się przez Osoby kierujące Kościołem Katolickim nazywania Chrystusa KRÓLEM NARODÓW bo baranka powinni pozbawić rogów. Ludzie powinni mówić i rozumieć – Kogo na Krzyżu widzą, bo z Jezusa Chrystusa szydzą.  Dlatego obok Krzyża powinien być zawsze Obraz i Figura Zbawiciela Chrystusa KRÓLA Zwycięzcę śmierci w Koronie Królewskiej na podobieństwo Mitry biskupiej, bo BÓG ma władzę w Niebie, na Ziemi i pod Ziemią. Gdyby hierarchowie kierujący Religią Katolicką się nawrócili, to by więcej swoich błędów zobaczyli, a wtedy ludzie by sami na miłosiernych i bezgrzesznych się zamienili. Oj ludzie, ludzie Chrześcijanie i Katolicy – tak żyjcie, abyście potępieni nie byli i ze wszystkich grzechów przed Zbawicielem się rozliczyli. Bóg Sędzia jest Człowiekiem a nie zwierzęciem z rogami  i czterema nogami, a wy wstydźcie się swojego postępowania i z żydowskiej wiary zamieszania. PRZED OSTRZEŻENIEM UZNAJCIE AKTAMI JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLEM POLSKI, BO JUŻ TAK DŁUGO CZEKA A WYBRAŁ NARÓD POLSKI I DZIĘKUJE WAM, ŻE MODLICIE SIĘ I NIE JESTEŚCIE ZDRAJCAMI JAK DLA BOGA OJCA WSZECHMOGĄCEGO NARÓD ŻYDOWSKI.
 Bóg Jezus Chrystus jest Jedynym waszym Przyjacielem i Ratunkiem na życie w Polsce bez wojen 
i kataklizmów. Jezus Chrystus KRÓL POLSKI będzie wzorem do naśladowania dla innych Narodów na panowanie Pokoju i Szacunku w Miłości. 
BŁOGOSŁAWIĘ WAS MÓJ KRÓLEWSKI NARODZIE POLSKI I BĄDŹCIE WIERNI CAŁEJ 
 TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ I MARYI WASZEJ KRÓLOWEJ POLSKI. AMEN.
Jan Chrzciciel – Jestem też waszym Przyjacielem, bo pamiętam Chrzest Polski”.
                                                  ——————————–
                   Zapisała Mieczysława przed Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie – 24.06.2023 r.
My chcemy Boga … Jego dobra i nauki w Narodzie Polskim.

https://youtu.be/C-RbqhcK-es  

„Zadanie Polski. Część 1” Ku Bogu
https://www.youtube.com/watch?v=jenoM7wclG0
„Zadanie Polski. Część 2” 
„Zadanie Polski. Część 3.” 
                                         Modlitwa dla ciebie na dziś 24 czerwca
Modlitwy za wstawiennictwem św. Jana Chrzciciela
1
MODLITWA 1
Chrzcicielu Chrystusa, pomnij o nas wszystkich, byśmy oczyszczeni zostali z nieprawości naszych. Tobie bowiem została dana łaska wstawiania się za nami. Amen.
2
MODLITWA 2
O głosie Słowa, daj głos! Ty, lampo Światła, daj nam blask! O zwiastunie Słowa, daj nam chyżość słowa, abyśmy dzisiaj radowali się przez sławienie ciebie samego godnymi pochwałami. Amen.
(Sofroniusz z Damaszku)
3
MODLITWA 3
Święty Janie, Zwiastunie Chrystusa, Przyjacielu Oblubieńca, nie przestawaj wraz ze świętymi modlić się za nas do Boga. Amen.
(Modlitwa z X wieku)
4
MODLITWA 4
Witaj, Janie święty, czcigodny Chrzcicielu, godny wyniesienia ponad innych świętych, po Chrystusie i Maryi godny szczególnej czci. Nieustannie wznoś za nami modlitwy do Pana. Amen.
(Modlitwa do Jana Chrzciciela, XIV w., z kodeksu oksfordzkiego kolegium Świętej Trójcy)
5
MODLITWA 5
Ciebie też, wielki Chrzcicielu, pokornie prosimy, tego, któregoś nam Barankiem ukazywał, przez możną przyczynę twoją, ukaż nam Królem nad królami królującym, ku nam łaskawym, abyśmy w towarzystwie twoim królowali z Nim w pociechach wiecznych. Amen.
(Piotr Skarga)
6
MODLITWA 6
Prosimy ciebie, Chrzcicielu, prawodawco sprawiedliwego życia, bądź naszym orędownikiem, który niszczy strzały śmierci. Heroldzie Chrystusa, Janie, okazicielu Baranka Bożego, chrzcicielu Zbawiciela, poleć nas Bogu: proś Chrystusa za nami. Amen.
Bunt Prigożyna – próba przewrotu czy teatr polityczny? | Odc. 712 – dr  Leszek Sykulski
PRZECIEŻ OSOBY RZĄDZĄCE POLITYCZNIE KRAJAMI ORAZ DOWODZĄCE PAŃSTWAMI SĄ BARDZO MĄDRE I POWINNY WIEDZIEĆ, ŻE TYLKO ZGODA I JEDNOŚĆ BUDUJE PRZYSZŁOŚĆ POKOJOWĄ, 
A KŁAMSTWA I KRĘTACTWA POKÓJ RUJNUJE. PRZECIEŻ KAŻDY WIE JAKIE SZKODY PRZYNOSZĄ WOJNY – NISZCZENIE LUDZI, ZWIERZĄT, PRZYRODY I KAŻDEJ BUDOWY, WIĘC DLACZEGO NIE POROZUMIEWACIE SIĘ NA PODSTAWIE SZACUNKU DO WSZYSTKIEGO? PRZECIEŻ ZNAMY, ŻE DO DNIA DZISIEJSZEGO LUDZIE, KTÓRZY WOJNY PRZEŻYLI MÓWIĄ, ŻE DLA ŻYCIA SZCZĘŚLIWEGO SZKODA JEST KAŻDEJ ZMARNOWANEJ CHWILI. PO CO KOMU TE WOJNY I ZGONY – CIESZCIE SIĘ ŻE PAN BÓG DAŁ NAM ŻYCIE I SWOJE ŁASKI DO PRZETRWANIA, TO PIELĘGNUJMY ŁASKI BOŻE W POKORZE. SZANUJCIE KAŻDE ŻYCIE BO DRUGIE JEST PO ŚMIERCI A DLA GRZESZNIKÓW WŚRÓD PIEKIELNYCH ŚMIECI. TYLKO POKÓJ I ZGODA SĄ NADZIEJĄ NA PRZYSZŁOŚĆ ZIEMI TO TRWAJMY SPOKOJNI, WIARYGODNI, ROZTROPNI I ROZMODLENI, A PAN ZŁO NA DOBRO CUDOWNIE ZAMIENI.
Bunt Prigożyna – próba przewrotu czy teatr polityczny? |
Odc. 712 – dr Leszek Sykulski
https://gloria.tv/post/R7ABzZyZVae14Jvhrd1iZNzAZ
Co tak naprawdę dzieje się w Rosji i co to oznacza dla Polski?!
https://banbye.com/watch/v_EqJ_UajOjSLm
Siódemka ” Brauna – Konwencja Konfederacji
PANE JEZU – NASZ UKOCHANY I CUDOWNY ZBAWICIELU BARDZO PROSIMY PROWADŹ PATRIOTÓW POLSKICH POD OSŁONĄ ANIOŁÓW. PROSIMY DUCHA ŚWIĘTEGO, ABY KIEROWAŁ POLAKAMI – ABY GARDZILI OBCOKRAJOWCAMI – ZDRAJCAMI A NA BOŻYCH POSŁAŃCÓW POLITYKÓW GŁOSOWALI.
PROSIMY BISKUPÓW I KSIĘŻY ABY LUDZI NIE OSZUKIWALI I NA ZDRAJCÓW NIE NAMAWIALI !!!

 

„Siódemka” Brauna – Konwencja Konfederacji
https://gloria.tv/post/FzanCMoatYt43wKMTHMFsKsYV
Konfederacja zaczyna kampanię! Czy są w stanie zatrzymać rozpad Państwa Polskiego?? Na żywo wRealu24
https://banbye.com/watch/v__JfB5DmBmai3
WYWIADY po Konwencji Konfederacji! Mobilne Studio wRealu24!
https://banbye.com/watch/v_rHSmJ-8paaqd
TYLKO PAN BÓG WSZECHMOGĄCY JEST PRZYJACIELEM LUDZKOŚCI I DLATEGO NALEŻY ZAWSZE SŁUCHAĆ BOGA ZBAWICIELA A PRZYCHODZI DO SWOICH APOSTOŁÓW, LECZ ONI ZAKAZUJĄ LUDZIOM KORZYSTANIA Z TYCH PIĘKNYCH ŁASK, BO SAMI WARUNKI DLA PANA BOGA I LUDZKOŚCI USTALAJĄ. 
DLATEGO BÓG W TRÓJCY ŚWIĘTEJ JEDYNY PRZYCHODZI DO LUDZI ŚWIECKICH, KTÓRZY GO KOCHAJĄ – Z MIŁOŚCIĄ SŁUCHAJĄ I PRZEKAZUJE DLA POLSKI I CAŁEGO ŚWIATA SWOJE BOŻE RADY I POLECENIA DLA LUDZI NAWRÓCENIA ORAZ POLSKI I ŚWIATA OCALENIA.
„Zadanie Polski. Część 1”
https://www.youtube.com/watch?v=jenoM7wclG0
„Zadanie Polski. Część 2”
„Zadanie Polski. Część 3.” 
Dzień 8.

NOWENNA DO MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY – DZIEŃ 8.

 

KAŻDEGO DNIA NOWENNY:
O Matko Nieustającej Pomocy, z największą ufnością przychodzę dzisiaj do Ciebie, aby błagać o Twoją pomoc. Nie liczę na moje zasługi ani na moje dobre uczynki, ale tylko na nieskończone zasługi Pana Jezusa i na Twoją niezrównaną miłość macierzyńską. Tyś patrzyła, o Matko, na rany Odkupiciela i na krew Jego wylaną na krzyżu dla naszego zbawienia. Tenże Syn Twój umierając, dał nam Ciebie za Matkę. Czyż więc nie będziesz dla nas, jak głosi Twój słodki tytuł, Nieustającą Wspomożycielką?

 

Ciebie więc, o Matko Nieustającej Pomocy, przez bolesną mękę i śmierć Twojego Boskiego Syna, przez niewypowiedziane cierpienia Twego Serca, o Współodkupicielko, błagam najgoręcej, byś wyprosiła mi u Syna Twego tę łaskę, której tak bardzo pragnę i potrzebuję …………….. (przedstaw Matce Bożej twoje prośby).https://rosemaria.pl/cuda-i-laski-matki-bozej-nieustajacej-pomocy-ii-wydanie

Ty wiesz, o Matko Przebłogosławiona, jak bardzo Jezus Odkupiciel nasz pragnie udzielić nam wszelkich owoców odkupienia. Ty wiesz, że skarby te zostały złożone w Twoje ręce, abyś je nam rozdzielała. Wyjednaj mi przeto, o Najłaskawsza Matko, u Serca Jezusowego tę łaskę, o którą w tej nowennie pokornie proszę, a ja z radością wychwalać będę Twoje miłosierdzie przez całą wieczność. Amen.

 

BŁAGANIA 
Za chorych, abyś ich uzdrowiła, błagamy Cię, Matko Nieustającej Pomocy,
Za strapionych, abyś ich pocieszyła,
Za płaczących, abyś im łzy otarła,
Za sieroty i opuszczonych, abyś im Matką była,
Za biednych i potrzebujących, abyś ich wspomagała,
Za błądzących, abyś ich na drogę prawdy sprowadziła,
Za kuszonych, abyś ich z sideł szatańskich wybawiła,
Za upadających, abyś ich w dobrym podtrzymywała,
Za grzeszników, abyś im żal i łaskę spowiedzi wyjednała,
O wysłuchanie wszystkich próśb naszych.

 

 

PODZIĘKOWANIA
Za uzdrowionych z choroby, dziękujemy Ci, Matko Nieustającej Pomocy,
Za pocieszonych w strapieniu,
Za ocalonych z rozpaczy,
Za wyzwolonych z mocy grzechu,
Za wysłuchanych w błaganiu,
Za litość nam okazaną,
Za miłość Twą macierzyńską,
Za dobroć Twą niezrównaną,
Za wszystkie łaski nam i innym wyświadczone.

 

 

PROŚBY
Maryjo, Matko Nieustającej Pomocy, która z taką czułością na nas spoglądasz, z dziecięcą ufnością spieszymy do Twych stóp z naszymi wspólnymi prośbami. Racz spojrzeć na nas łaskawie i wysłuchać naszych błagań, przyjdź nam z pomocą w wielorakich potrzebach naszych.

 

 

Wielka Matko Boża, pomagaj nam nieustannie,
Matko nasza najlepsza,
Pośredniczko nasza u Boga,
Szafarko łask wszelkich,
Matko świętej wytrwałości,
Tronie Miłosierdzia Bożego,
Wszechmocy błagająca,
Poręko naszego zbawienia,
Pogromczyni mocy piekielnych,
Kotwico naszej nadziei,
Umocnienie słabych,
Ucieczko uciśnionych,
Żywicielko głodnych,
Opatrzności ubogich,
Cudowna Lekarko w chorobach,
Ratunku ginących grzeszników,
Nadziejo zrozpaczonych,
Patronko misji świętych,
Wychowawczyni powołań kapłańskich,
Mistrzyni życia duchowego,
Strażniczko czystości,
Opiekunko rodzin,
Czuła Matko sierot,
Zbawienie umierających,
Pani naszych losów,
Przewodniczko pewna do nieba,
Obrona nasza na Sądzie,
Wybawicielko z czyśćca.

 

Tyś naszą ucieczką, o Pani! Pomocą w ucisku i smutku!

 

Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, Ty dałeś nam Rodzicielkę swoją Maryję, której przesławny obraz czcią otaczamy, za Matkę nieustannie pomagać nam gotową, pozwól, prosimy, abyśmy ustawicznie Jej macierzyńskiej pomocy wzywając, zasłużyli doznawać owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

 

 

MODLITWA ZA POTRZEBUJĄCYCH POMOCY
Matko Nieustającej Pomocy, proszę za wszystkich potrzebujących pomocy, za cały Kościół święty i za całą nieszczęśliwą ludzkość. Zobacz, Królowo świata, jak wielka jest liczba potrzebujących, smutnych i cierpiących. Czy Ty nie jesteś Matką Nieustającej Pomocy? Czy nie jesteś Wszechmocą błagającą? Przecież nie brakuje Ci ani potęgi, ani dobroci, by przyjść z pomocą w każdej potrzebie i nieszczęściu. Okaż nam się Matką, spiesz z pomocą swoją w naszych potrzebach. Spiesz nam z pomocą swoją zawsze, a zwłaszcza w godzinie naszej śmierci. Amen.

 

 

AKT CODZIENNEGO ODDANIA SIĘ MATCE BOŻEJ
O Pani moja, o Matko moja, Tobie oddaję się cały, a na dowód mego oddania poświęcam dziś Tobie moje oczy, uszy, usta i serce, poświęcam całego siebie. Skoro więc jestem Twoim, o Dobra Matko, strzeż mnie i broń mnie jako własności swojej. Amen.

 

 

MODLITWA
Święta Maryjo, spiesz nam na pomoc nieszczęśliwym, podnoś przygnębionych, pocieszaj płaczących, módl się za ludem, wstawiaj się za duchowieństwem, oręduj za poświęconymi Bogu. Niech wsparcia Twego doznają wszyscy, którzy wzywają Twojej Nieustającej Pomocy. Amen

 

 

Dzień 8.

Wspomnieliśmy wcześniej ojca Bernarda, któremu trzeba poświęcić kilka słów. Bernard Łubieński herbu Pomian (1846–1933), którego beatyfikacji oczekujemy, jest nazywany Apostołem Polski. Już w wieku niespełna 12 lat wyjechał do Anglii, gdzie rozpoczął naukę w kolegium św. Cuthberta w Ushaw. W 1864 r. został przyjęty do zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, zwanego popularnie redemptorystami. Zdolności humanistyczne skłoniły go do podjęcia studiów filozoficznych i teologicznych w Anglii i Holandii. W 1870 r. przyjął święcenia kapłańskie, po czym ukończył kurs przygotowania misjonarskiego.

W rodzinne strony wrócił dopiero w 1879 r., jako trzydziestotrzylatek. Po niemal dwóch dekadach za granicą, w ojczystym języku mówił bardzo słabo. Będąc w Polsce, nawiązał kontakty z austriacką prowincją redemptorystów, co zaskutkowało wykupieniem podominikańskiego klasztoru w Mościskach, gdzie w 1883 r. rozpoczął swoją posługę. W styczniu 1885 r. o. Bernard zachorował na grypę, której skutkiem był częściowy paraliż. Nie powstrzymało to misjonarza w gorliwym szerzeniu czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Mościska stały się „bazą wypadową”, z której szerzył on kult Maryi we wszystkich zaborach, a nawet w sąsiednich państwach. Aż trudno uwierzyć, ze ten niepełnosprawny zakonnik zorganizował ponad pół tysiąca rekolekcji! Także dzięki staraniom o. Bernarda wybudowano m.in. kościoły w Tuchowie i Warszawie, zakładano zakony i seminaria duchowne, podejmowano dzieła pomocy społecznej.

Przyniosło to wspaniałe owoce, liczone w tysiącach członków bractw i licznych powołaniach. Lecz formuła bractw wyczerpała się tuż po II wojnie światowej. Wskutek zakazu zgromadzeń wprowadzonego przez władze komunistyczne, bractwa straciły możliwość działania. Powstałą lukę uzupełniła nieustająca nowenna, zapoczątkowana w 1922 r. w USA, a wprowadzona do Polski w 1951 r. przez o. Szczurka. Środowe nabożeństwo przyciągało tłumy wiernych.

 

Konwent Polska Jest Jedna ! 
Czy Rafał Piech zbuduje silne ugrupowanie na prawicy?! Kto obroni Polskę? Na żywo wRealu24

POLSKA JEST WYBRANA PRZED WIEKAMI PRZEZ PANA JEZUSA CHRYSTUSA, WIĘC USZANUJMY WOLĘ BOGĄ, KTÓRY PRAGNIE POKOJU W KAŻDYM NARODZIE I NA CAŁYM ŚWIECIE. BÓG NIE CHCE ZABIJANIA I NISZCZENIA PLANETY ZIEMI A NARÓD KATOLICKI POLSKI BĘDZIE ŚWIATŁOŚCIĄ DO NAŚLADOWANIA DLA INNYCH NARODÓW I MÓDLCIE SIĘ, ABY WOLA PANA BOGA MOGŁA BYĆ WYKONANA. PAN JEZUS NIE JEST FARYZEUSZEM, FASZYSTĄ, MORDERCĄ, ANI PRZEŚLADOWCĄ I PRAGNIE, ABY KAŻDY MÓGŁ SZCZĘŚLIWIE NA BOŻEJ ZIEMI ŻYĆ I ZAPRZYJAŹNIONY ZE ZBAWICIELEM BYĆ. RAZEM BY RZĄDZIŁ Z LUDŻMI PO PRZYJACIELSKU – MIŁOSIERNIE A TYLKO WSPÓŁPRACY PRZYJACIELSKIEJ PRAGNIE.
Konwent Polska Jest Jedna! Czy Rafał Piech zbuduje silne ugrupowanie na prawicy?! Kto obroni Polskę? Na żywo wRealu24
Mocne słowa na temat Rafała Piecha – ks. dr Wiesław Pęski SAC
https://www.youtube.com/watch?v=-7efBcROhJ8
Rafał Piech w TV Chrystusa Króla – Prawdziwe szczęście i sukces jedynie tak
https://www.youtube.com/watch?v=LyRth55TY74

Byłam w piekle cz.1. piętnastoletniej dziewczyny Jennifer Perez

https://www.youtube.com/watch?v=Tj2UG6Eyopk

Byłam w piekle cz 2 Świadectwo piętnastoletniej dziewczyny Jennifer Perez YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=2Gv5lNDQiu4

23 minuty w piekle. Część 1

https://www.youtube.com/watch?v=OMyhwD-Rcmk

23 minuty w piekle. Część 2 (ostatnia).

https://www.youtube.com/watch?v=CG9TFUJmKTE

Imię Jana Pawła II… i to co wyprawiają biskupi w Niemczech

https://www.youtube.com/watch?v=Eo5UJ8zAVV0

 LESZEK ZEBROWSKI – PISARZ, PATRIOTA –XII NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A
 
Wyznać miłość
„Choćbym kroczył ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną!” (Ps 23, 4). Jezus mówi do nas w chwilach ciemności: w zwątpieniu, goryczy, lęku, a nawet grzechu, a może zwłaszcza wtedy. Mówi do nas, kiedy jesteśmy uwikłani w sprawy, które wprowadzają nas w ciemną dolinę. Mówi zawsze, nigdy nie przestaje. To od nas zależy, czy chcemy Go słuchać, czy odwracamy się od Niego. Może zdarzyło się nam nie przyznać do Jezusa. Z lęku czy wstydu. Ale On nawet w najbardziej ciemnych momentach życia powtarza nam, że jesteśmy dla Niego ważni, że nasze życie ma sens, że musimy być ostrożni wobec zła, ale On zawsze jest blisko. Weźmy sobie do serca słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Jeśli ktoś się Mnie wyprze przed ludźmi, tego i Ja się wyprę przed moim Ojcem, który jest w niebie.

Panie Jezu, unikanie okazji do dania świadectwa wiary jest grzechem. Nie odwracaj się ode mnie, bądź przy mnie w chwili próby, gdy muszę się opowiedzieć, po której jestem stronie. Wybacz mi moje tchórzostwo. Kocham Cię. Amen.

Leszek Żebrowski w Łomży obala mity o Polsce
Leszek Żebrowski w Klubie Ronina – o Żołnierzach Podziemia, elitach PRL i o sobie (7.01.2014)
Leszek Żebrowski: Jak powstawała Republika Okrągłego Stołu
Działalność NSZ na tle Akcji „Burza” i Powstania Warszawskiego – Żebrowski, Płużański, Chodakiewicz
Leszek Żebrowski „Wyzwolenie czy nowa okupacja. Prawda o wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej”
 
Obejrzyj film „Ks.bp. Athanasius Schneider. 
Protestantyzm w Kościele Katolickim. Kryzys Liturgii Katolickiej.” w YouTube
Niedziela, 25 czerwca 2023
XII NIEDZIELA ZWYKŁA 
                                             Jezus chce być przyjacielem uczniom udającym się do Emaus | Niedziela.pl
(Mt 10,26-33)
Jezus powiedział do swoich apostołów: Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach! Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie.                  
                                                          Cytaty – Fundacja Radość Ewangelii
Z traktatu Faustyna, kapłana, O Trójcy Świętej

Chrystus królem i kapłanem na wieki
Nasz Zbawiciel przyjąwszy ciało ludzkie stał się rzeczywiście Chrystusem, prawdziwym królem i prawdziwym kapłanem. Jest królem i kapłanem, albowiem Zbawicielowi nie może zabraknąć żadnej godności. Posłuchaj, jak oto sam opowiada o swym ustanowieniu na króla: „Ja zaś zostałem ustanowiony przez Niego królem na Syjonie, na świętej Jego górze”. Posłuchaj także, jak Ojciec potwierdza Jego kapłańską godność: „Ty jesteś kapłanem na wieki, na wzór Melchizedeka”. Aaron został namaszczony na kapłana jako pierwszy w Starym Testamencie. Bóg jednak nie powiedział „na wzór Aarona”, aby nikt nie sądził, że kapłaństwo Zbawiciela można otrzymać przez dziedziczenie. Kapłaństwo bowiem Aarona trwało dzięki dziedziczeniu; natomiast kapłaństwo Chrystusa nie przechodzi na innych, bo On pozostaje kapłanem na zawsze, zgodnie ze słowami Pisma: „Ty jesteś kapłanem na wieki, na wzór Melchizedeka”.
Zbawiciel jest zatem w swym ludzkim ciele kapłanem i królem, namaszczonym nie w sposób cielesny, ale duchowy. Ci, którzy otrzymywali w Izraelu namaszczenie na króla albo kapłana, stawali się królami albo kapłanami. Nikt jednak nie był równocześnie królem i kapłanem, lecz albo królem, albo kapłanem. Jedynie Chrystusowi przysługuje wszelka doskonałość i cała pełnia jako Temu, który przyszedł, aby wypełnić Prawo.
I chociaż nikt dotąd nie był równocześnie królem i kapłanem, to jednak otrzymawszy namaszczenie królewskie albo kapłańskie, przyjmował imię pomazańca. Zbawiciel natomiast jako prawdziwy Pomazaniec został namaszczony Duchem Świętym, aby wypełniły się o Nim słowa Pisma: „Dlatego namaścił Cię twój Bóg olejem radości obficiej niż twych towarzyszy”. Dlatego został namaszczony bardziej niż inni, ponieważ Jego namaszczenie dokonało się olejem radości, to jest samym Duchem Świętym.
Że tak jest naprawdę, dowiadujemy się od Zbawiciela. Gdy wziął Księgę Izajasza, otworzył i przeczytał: „Duch Pański nade Mną, ponieważ Mnie namaścił”, wtedy powiedział słuchającym, że to proroctwo już się wypełniło. Również Piotr, Książę Apostołów, kiedy – jak podają Dzieje Apostolskie – przemawiał do pobożnego i bogobojnego setnika, uczył, że tym olejem, który wskazał na Zbawiciela jako Pomazańca, jest Duch Święty, inaczej mówiąc, moc Boża. Powiedział wtedy między innymi: „Zaczęło się to w Galilei po chrzcie, który głosił Jan. Jezusa z Nazaretu Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Przeszedł On czyniąc wielkie znaki i cuda oraz uwalniał wszystkich, którzy byli w mocy diabła”.
Jak zatem widzisz, również i święty Piotr stwierdza, iż Jezus w swoim ludzkim ciele został namaszczony: „Duchem Świętym i mocą”. Dlatego właśnie Jezus stał się Chrystusem według ciała, iż dzięki namaszczeniu Duchem Świętym stał się królem i kapłanem na wieki.
Frazy o Duchu Świętym - Wspólnota w Sercu Jezusa
Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego
Komentarz do pierwszego czytania
Posłany przez Boga prorok Jeremiasz ogłosił ludowi wyrocznię PANA – rozbicie narodu żydowskiego oraz miasta Jeruzalem. To nie spodobało się mieszkańcom Jerozolimy, wywołało ich gniew i chęć zemsty na Jeremiaszu. Misja Jeremiasza nie jest cukierkowa, sprawia, że popada w konflikt ze społeczeństwem żydowskim, które jest niezadowolone ze słowa Bożego i zamierza zemścić się na proroku oraz go oskarżyć. Prorok nie zraża się gniewem narastającym wobec niego w narodzie żydowskim. Ma świadomość ceny, jaką będzie musiał zapłacić za wierność Bożym słowom. Cena będzie bardzo wysoka, ponieważ wymierzą ją autorytety: kapłan Paszchur oraz jego sprzymierzeńcy. Mimo celowych złośliwości i prześladowań postawa proroka Jeremiasza się nie zmienia. Jest odważny wobec ludzi i konsekwentny wobec zadania otrzymanego od Boga. To pokazuje, że jest bezkompromisowy, nie nagina Bożego przesłania do potrzeb i oczekiwań słuchaczy, ale dojrzale i odpowiedzialnie pełni Bożą misję, nie poddając się zastraszaniu.
Z tekstu księgi wynika, że Jeremiasz znał cenę dochowania wierności Bogu. Wybrał wierność, którą poznaje się po tym, że człowiek uznaje Boga za autorytet i siebie nagina do uległości wobec Boga, a nie odwrotnie. Odwrotnie, to znaczy tak, że wybiórczo traktuje Boże słowo, przyjmując tylko te treści, które odpowiadają wyobrażeniom i oczekiwaniom słuchaczy lub jemu samemu, a treści trudne lub niewygodne pomija lub odrzuca. Do postawy Jeremiasza każdy z nas może dorastać, choć wymaga to czasu i uległości wobec Boga. Warto jednak podjąć taki krok po to, by naszą wiarę cechowała postawa dojrzałości religijnej, wtedy Bóg jest rzeczywiście Panem, który decyduje, a my uznajemy Jego autorytet.
Historia Jeremiasza w jej egzystencjalnym wymiarze jest bardzo aktualna i stawia nam pytania o to, czy mamy w sobie gotowość przyjmowania Bożego słowa takiego, jakim ono jest, i odcinamy się od chęci naginania Słowa do naszych obecnych potrzeb i oczekiwań. To jest bardzo ważne pytanie i ono rodzi sprzeciw, zwłaszcza tam, gdzie brakuje wspomnianej już dojrzałości religijnej. Egzystencjalny aspekt historii Jeremiasza skłania nas do zadawania sobie pytań o własną postawę wobec Bożego słowa zawartego w Piśmie Świętym. Na ile jesteśmy ulegli wobec słowa, a na ile nie. Czy przypadkiem nie reagujemy agresywnie, gdy ono nas upomina lub nam nie sprzyja. Czy chcemy być podlegli Bożemu słowu, czy nim sterować? Czy wystąpimy w roli tych, którzy oskarżają Boże słowo, czy może jednak podejmiemy wysiłek poznawania Go i akceptowania.
Na koniec warto zwrócić uwagę na użyte w Jr 20,12b słowo pomsty. Prorok modli się o to, by mógł ujrzeć pomstę, której Pan Zastępów dokona na tych, którzy go prześladują. Zastosowane tu słowo w języku greckim brzmi ekdikEsis (ἐκδίκησις) i jest ono użyte dwukrotnie. Najpierw w wypowiedzi przeciwko Jeremiaszowi i wypowiadają je ci, którzy są z nim zaprzyjaźnieni, ale wypatrują jego upadku i chcą go zwieść, i to słowo oznacza tu akt zemsty, a drugi raz jest użyte przez Jeremiasza, ale w zupełnie innym znaczeniu, jako Bożej interwencji, która powstrzyma planowane zło, co jest zupełnie odmienne od chęci zemsty.
Komentarz do psalmu
W Biblii Paulistów psalm nosi tytuł Skarga niewinnego, w Biblii Tysiąclecia natomiast Błaganie uciśnionego. W Psałterzu greckim nosi on nazwę Szoszannim, co w języku hebrajskim tłumaczy się O tych, którzy mają doznać przemiany.
Psalmista mówi o tym, że ze względu na Boga znosi szyderstwa i jest okryty hańbą, i dzieje się tak z powodu Boga. Widzimy, jak te słowa korespondują z historią Jeremiasza. Psalmista doświadcza wykluczenia, stał się obcy dla braci, dla synów swej matki i dzieje się tak z powodu jego gorliwości o dom Boży. Znieważany jest nie tylko autor psalmu, lecz także Bóg. W utrapieniu autor się modli i w rozmowie z Bogiem szuka wsparcia i pomocy dla siebie. W wersecie 17 poznajemy przekonanie autora co do tego, że łaska Boga jest pełna dobroci. Tekst jest pełen ufności autora w to, że Bóg mu pomoże. I właśnie na tę ufność warto dziś zwrócić uwagę, by naszą osobistą modlitwę cechowała właśnie ufność w dobroć Boga.
Komentarz do drugiego czytania
W tym fragmencie poznajemy teologię św. Pawła na temat grzechu w odniesieniu do biblijnego opowiadania o grzechu Adama oraz o kwestii śmierci. Znajdujemy tu odpowiedź na pytanie o to, po co była potrzebna śmierć Jezusa i jakie są jej skutki dla ludzkości. Paweł podejmuje refleksję nad rzeczywistością grzechu wobec Prawa i o różnicy między grzechem a łaską. Biblijne określenie adam oznacza ludzkość, a nie konkretnego człowieka. Księga Rodzaju, opowiadając o grzechu Adama, ukazuje samowolę ludzi wobec Boga, a zatem nie chodzi o brak posłuszeństwa pojedynczego człowieka, lecz o różnych adamów. Dzisiejszy tekst odsłania nam dylematy starożytnych mieszkańców ziemi, zastanawiali się oni nad kwestią zła i śmierci na świecie. Pokazuje nam, jak starożytny Izrael interpretował tę rzeczywistość i co do tej interpretacji wniosło chrześcijaństwo, o czym czytamy właśnie w dzisiejszym fragmencie, w którym poznajemy naukę św. Pawła na ten temat. Kwestię zła i śmierci na świecie starożytne cywilizacje tłumaczyły na różne sposoby. Podejmowali ją Egipcjanie, mieszkańcy Mezopotamii, Grecy, a także Rzymianie. Wypowiedź Pawła zawarta w tym fragmencie wychodzi od tego, co Żydzi już wiedzieli, że grzech wszedł na świat przez człowieka (nie przez Boga) i że przyniósł śmierć wszystkim ludziom. Warto pamiętać o tym, że śmierć w sensie biblijnym oznacza brak łączności z Bogiem. Grzech zrywa więź z Bogiem i w tym znaczeniu następuje śmierć w człowieku, śmierć, która odbiera nam Boże życie w nas. Następnie Paweł dokonuje polaryzacji między skutkami grzechu a skutkami łaski, jaką otrzymujemy dzięki Jezusowi Chrystusowi.
I jeszcze jedna rzecz, którą warto podkreślić, to kwestia Prawa, o którym mowa w tym fragmencie. Jeśli popatrzymy na ten tekst z pozycji religii żydowskiej, to mowa jest o tym, że Prawo zostało dane Mojżeszowi przez Boga. Dopiero od tego momentu Żydzi mieli jasno określony katalog zasad, a odstępstwo od tego katalogu powodowało grzech i niosło śmierć. Paweł odnosi się do tej sytuacji, gdy już Prawo jest określone i obowiązuje ono Żydów, ale Paweł wyjaśnia żydowskim odbiorcom, że grzech istniał jeszcze przed Prawem i śmierć istniała przed nadaniem Prawa. Zatem możemy dostrzec tu polemikę, jaką podejmuje Paweł z konkretnymi tematami teologicznymi funkcjonującymi w tamtych czasach. Jak zauważamy, Paweł odnosi się do funkcjonującego w teologii żydowskiej nauczania na temat tego, czy grzech był przed Prawem, czy dopiero po otrzymaniu Prawa i czy człowiek zaciągał winę jeszcze zanim poznał Prawo, czy dopiero po jego poznaniu. Kolejna rzecz, którą warto zauważyć, to rozprawa Pawła nad tematem śmierci. Czy śmierć była karą za grzech? Jeśli tak, to za czyj grzech i czy dotyczyło to wszystkich? Paweł nie rozstrzyga tych żydowskich dylematów, tylko nawiązuje do nich, ale nie one są w centrum jego wypowiedzi, nie o nie tu chodzi. W centrum jest zbawienie dane przez Jezusa Chrystusa i łaska, jaką On niesie. Czyli bardziej niż na Prawo, grzech i śmierć, Paweł chce zwrócić uwagę czytelnika na dar przyniesiony przez Jezusa.
Komentarz do Ewangelii
Jest to fragment zachęcający do męstwa. Jest on poprzedzony stwierdzeniem Jezusa, że uczeń nie przewyższa swego nauczyciela ani sługa swego pana. Mówi też o sytuacji, w której gospodarz został nazwany przez ludzi Belzebubem. Z innych fragmentów Ewangelii Mateusza, wiemy, że tak oskarżano Jezusa, że ma on moc Belzebuba (np. Mt 12,24 i 27). Belzebub (gr. Baal – Zabub), to imię filistyńskiego bóstwa z miasta Ekron. Znaczenie tej nazwy to Pan wzniosłości (pycha), ale Żydzi nadali mu inne, bardziej pogardliwe imię „Pan odchodów” i w takim znaczeniu określali Jezusa Jego przeciwnicy, gdy utożsamiali Go z Belzebubem. Było to prześmiewcze i pogardliwe. W dzisiejszym fragmencie Bóg umacnia nas do pokonywania trudności, tak jak umacniał apostołów. Zwróćmy uwagę na to, jak Mateusz to pokazał. W tekście biblijnym nasz dzisiejszy fragment jest poprzedzony powołaniem apostołów, ich wyborem, czyli wyróżnieniem. Jezus posyła ich i obdarowuje mocą. Daje im zaszczytne zadanie i daje im siłę do jego wykonania. Mają pójść do zagubionych owiec, uzdrawiać chorych, wskrzeszać umarłych, oczyszczać trędowatych i wyrzucać demony. To jest część tryumfująca ich misji, ale jest też druga część, a są nią warunki, w jakich będą działać. Będą głosić w bardzo trudnych warunkach, mają pójść jak owce między wilki, będą prześladowani i będą stawiani przed sądy. Będą znienawidzeni. Jezus umacnia ich mówiąc, że mają się nie martwić tymi sytuacjami i nie dać się wystraszyć. Muszą być mężni, odważni i lojalni wobec nauki Jezusa. Muszą mieć w sobie gotowość do wytrwania. Jezus stawia swoim apostołom twarde wymagania i sam dał przykład wytrwałości w trudnych sytuacjach. Jezus pierwszy przed apostołami był sądzony, odrzucony, prześladowany i zabity, a na końcu zwycięski. Taka jest też droga uczniów Jezusa, będziemy i jesteśmy upokarzani, odrzucani, prześladowani, zwłaszcza wtedy, gdy będziemy przeciwstawiali się złu, gdy będziemy je piętnowali. Zostaniemy ukarani, mamy jednak się nie bać takich sytuacji, gdyż dla Jezusa jesteśmy więcej warci, niż wyceniają nas inni ludzie. Wycena Jezusa powinna mieć dla nas większą wartość niż ludzkie opinie. Nie było łatwo wtedy tak radykalnie bronić nauki Jezusa i nie jest łatwo dzisiaj, ale On sam nie pozostawia złudzeń co do tego, że Jego nauka burzy pokój, że przynosi konflikt, ponieważ wymaga radykalnych postaw, zgodnych z Jego wszystkimi zasadami, szczególnie z tymi, które są dla nas trudne i wymagające.
Komentarze zostały przygotowane przez s. dr Karmelę Katarzynę Sługocką OP
                                      Dziś Święto Najświętszego Serca Jezusa. Nie zapomnij! 12 obie.. na Ulubione - Zszywka.pl
Koronka do Miłosierdzia Bożego
ułożona przez papieża Piusa IX w 1847 roku
W dniu 8 Maja 1853 r. Ojciec Święty wyznaczył dzień, to jest pierwszą Niedzielę po Trójcy Przenajświętszej, na obchód święta Miłosierdzia Boskiego, dołączając do tego święta odpust zupełny.
Odmawia się na Różańcu.
Odmawiając tę koronkę wpatrywać się w duchu podczas każdego dziesiątka w jedną Ranę Zbawiciela.
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
Na początku: Ojcze nasz… i Zdrowaś Maryjo…
Na dużych paciorkach: O Jezu! Zbawco świata, któremu tylko jedna rzecz jest niepodobna, to jest, żebyś się nie ulitował nad nieszczęśliwymi, wysłuchaj nas!
Na 10 małych paciorkach: O mój Jezu! Miłosierdzia! (100 dni odpustu).
Po każdej dziesiątce: Chwała Ojcu…
Na zakończenie: Ojcze nasz… i Zdrowaś Maryjo…
Na zakończenie koronki – MODLITWA:
Boże, który uciekającym się do Twojego miłosierdzia z ufnością, nic odmówić nie możesz, zmiłuj się nad nami.
Matko Najświętsza, pod krzyżem bolejąca, módl się za nami!
Modlitwa Ojca Świętego Piusa IX
Przybądź już Panie, przybądź, nie ociągaj się, przepuść ludowi Twojemu, odpuść winy nasze, wejrzyj na opuszczenie nasze; nie w sprawiedliwości naszej ścielemy się przed Obliczem Twoim, ale w wielkości zmiłowania Twego. Obudź moc Twoją i przybądź, ukaż nam Oblicze Twoje, a będziemy zbawieni. Amen.
– – –
Książka do nabożeństwa o Najsłodszem Sercu Jezusowem i 33 uwagi na miesiąc Czerwiec, Kraków 1883, Staraniem Sióstr Wizytek, str. 347-348 [z niewielką korektą x. J. B.].

 

 

Orędzie Pana Jezusa przekazane ojcu Łukaszowi dnia 23.06.2023.
Drogi Mój synu.
Dziś jest duży atak złego ducha na rodziny. Małżeństwa zostają niszczone, nie zdając sobie sprawy, że to czyni wróg – największy przeciwnik rodzin.
Zły duch atakuje małżeństwa, następnie doprowadza ich do kłótni, później do zdrad, przemocy i agresji. Wszystko czyni po to, aby zniszczyć rodziny i podważyć sakramentalny związek małżeński.
Ileż to kapłanów popełnia błąd zachęcając małżeństwa w kryzysie do złożenia stosownych dokumentów o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Kapłan małżeństwo powinien ratować, podtrzymywać i towarzyszyć w chwilach ciężkich. Jednak często zdarza się tak, że będąc pod wpływem złego ducha zachęca do rozejścia.
Drogi Mój synu.
Proszę przekaz Moim wiernym, że każde małżeństwo kobiety i mężczyzny zawarte w świątyni przede Mną jest zawsze ważne i żaden kapłan czy biskup nie ma takiej władzy na ziemi, by móc stwierdzić nieważność tego sakramentu.
Wszystkie małżeństwa, które na ziemi otrzymały decyzje o stwierdzeniu nieważności małżeństwa przede Mną małżeństwami pozostają.
Co Bóg złączył człowiek niech tego nie rozdziela.
Błogosławię wszystkich, za których się modlisz i proszę otaczaj szczególną opieką duchową małżeństwa, które się znajdują w trudnych sytuacjach życiowych.
Jezus.
Może być zdjęciem przedstawiającym tekst

 

POSPIESZALSKI OSTRO O ŚDM: ORGANIZATORZY WSTYDZĄ SIĘ KRZYŻA?!
https://www.youtube.com/watch?v=C0wdN-0PNtw
 
Watykan żąda: zbudujcie kościelną Unię Europejską || Paweł Chmielewski NA STRAŻY [przegląd prasy]
https://www.youtube.com/watch?v=y1g1QbIxdOA

ONI NIE ODPUSZCZĄ – CHCĄ SKRZYWDZIĆ NASZE DZIECI! MOŻESZ TO POWSTRZYMAĆ!
Idą po nasze dzieci – Robert Tekieli
https://www.youtube.com/watch?v=EzeJdliYcIs
 
Pokuta w Gietrzwałdzie. 1 lipca spotkanie według duchowego planu

 

 Śmiertelny zastrzyk w serce dzieci z zespołem Downa

Logo serwisu Strona Życia

Szanowni Państwo,

 

„My dzisiaj na oddziale na przykład mamy trzy kobiety, które są w trakcie terminacji ciąży z powodu trisomii 21 i zagrożenia zdrowia psychicznego (…). Przed chwilą przeszły zabieg wstrzyknięcia chlorku potasu, zatrzymały się serca ich dzieci” – tak Gizela Jagielska, lekarka z oddziału ginekologii z Oleśnicy opisuje aborcje dwa lata po wyroku TK na dzieciach z Zespołem Downa.

 

Lekarka z Oleśnicy opisuje dokładnie metody aborcji stosowane w jej szpitalu. Proszę obejrzeć film Anny Szczerbatej z Fundacji Pro-Prawo do Życia i posłuchać jak wyglądają aborcje w pierwszym, drugim i trzecim trymestrze, czyli już w bardzo zaawansowanej ciąży.
link do filmu

Zastrzyk w serce dzieci z zespołem Downa

 

Jak to możliwe, że ponad dwa lata po wyroku Trybunału Konstytucyjnego dzieją się takie rzeczy? Decyzja TK miała zakazać zabijania przed urodzeniem dzieci podejrzanych o chorobę lub wadę genetyczną. Jednak w szpitalu w Oleśnicy wykonano w 2022 roku aż 71 aborcji na takich dzieciach, ponieważ ich matki otrzymały od psychiatry zaświadczenie o tym, że ciąża zagraża ich zdrowiu psychicznemu.

Nie chcesz, żeby coś cię ominęło?
link

Popierasz to co robimy?

Możemy dotrzeć do opinii publicznej tylko dzięki wsparciu naszych Darczyńców
Oglądaj Konwencję Konfederacji – JUTRO o 13:00

 

Szanowni Państwo,

Już jutro startuje Wielka Konwencja Programowa Konfederacji!

W sobotę o godzinie 13:00, w hali Expo w Warszawie rozpocznie się największe wydarzenie polityczne tego roku! Dla wszystkich osób, które z różnych względów nie mogą pojawić się na miejscu, organizujemy transmisję na naszych kanałach. Zapraszamy do oglądania!

✅ Bądź z nami online (transmisja)!

Konwencja programowa to doskonała okazja, by posłuchać wystąpień wszystkich liderów naszej formacji politycznej i spotkać osobiście swoich ulubionych polityków i działaczy!

Tego dnia wybrzmią nasze najważniejsze propozycje i kluczowe idee dotyczące odbudowy Polski, z którymi ruszymy do wyborów! Przekonaj się osobiście, jakich postulatów tak bardzo boją się systemowe partie, że wolą nas cenzurować i przemilczać w kontrolowanych przez siebie mediach!

Odzyskanie wpływu na Polskę to nasze wspólne zadanie! Rosnące sondaże to nasz wspólny sukces, który musimy przekuć w realną poprawę sytuacji Polaków w ich własnym kraju!

To da się zrobić!

✅ Bądź z nami online (transmisja)!

A Wielka Konwencja Programowa Konfederacji to idealny moment, żeby wspólnie przypomnieć sobie, o co walczymy, a także rozejrzeć się, policzyć i zauważyć, że jest nas wielu. Wielu takich, którzy w dobie globalizmu, fanatycznych ideologii, wszechobecnej korupcji i nachalnej propagandy wciąż wysoko cenimy patriotyzm, zdrowy rozsądek i uczciwą pracę na rzecz lepszego jutra!

Nie zabraknie tego dnia mnóstwa najróżniejszych atrakcji, ale nie chcemy niczego zdradzać – przyjdź i przekonaj się na własne oczy! Czekamy na Ciebie!

✅ Bądź z nami online (transmisja)!

Idziemy wywrócić stolik Bandzie Czworga!
Po pierwsze – Polska! Po pierwsze – Polacy!

 

Przystępowanie więc do Komunii świętej na czczo jest najwyższym stopniem postu

 

 Przystępowanie więc do Komunii świętej na czczo jest najwyższym stopniem postu 
 
Gdyby kobiety nie pragnęły funkcji kościelnych, nie byłyby w nie wprowadzane,   
 
Proroctwo św. Nila: nadejście Antychrysta.
 
„Do was mówię, panny i dziewczęta. ” 
 Przybądź Duchu Święty (część 1). ks. Dolindo Ruotolo.