Poemat Boga-Człowieka – to opowieści o życia Jezusa, autorstwa Marii Valtorty. Dzieło liczy  7  ksiąg w szesnastu tomach o objętości około czterech tysięcy stron; opublikowane po włosku w 1956, oparte jest na ponad 15 tys. stron zapisków z lat 1943–47.

„ZAUFAJCIE MARYI”, „BOŻE WYCHOWANIE”, „ŚWIADKOWIE BOŻEGO MIŁOSIERDZIA”, „POZWÓLCIE OGARNĄĆ SIĘ MIŁOŚCI”.

Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków

stronazycia.pl

(Łk 22,14-23,56)
Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa
według świętego Łukasza.

Ostatnia Pascha
E. A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: + Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym. E. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: + Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże.

Ustanowienie Eucharystii
E. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: + To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! E. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: + Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.

Zapowiedź zdrady
Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest ze Mną na stole. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany. E. A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić.

Spór o pierwszeństwo
Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. Lecz On rzekł do nich: + Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. Wy zaś nie tak [macie postępować]. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa! Któż bowiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy. Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. Dlatego i Ja przekazuję wam królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.

Obietnica dana Piotrowi
Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę; ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci. E. On zaś rzekł: I. Panie, z Tobą gotów jestem iść nawet do więzienia i na śmierć. E. Lecz Jezus odrzekł: + Powiadam ci, Piotrze, nie zapieje dziś kogut, a ty trzy razy wyprzesz się tego, że Mnie znasz.

Chwila walki
E. I rzekł do nich: + Czy brak wam było czego, kiedy was posyłałem bez trzosa, bez torby i bez sandałów? E. Oni odpowiedzieli: T. Niczego. E. Mówił dalej: +  Lecz teraz kto ma trzos, niech go weźmie; tak samo torbę; a kto nie ma, niech sprzeda swój płaszcz i kupi miecz! Albowiem powiadam wam: to, co jest napisane, musi się spełnić na Mnie: Zaliczony został do złoczyńców. To bowiem, co się do Mnie odnosi, dochodzi kresu. E. Oni rzekli: T. Panie, tu są dwa miecze. E. Odpowiedział im: + Wystarczy.

Modlitwa i trwoga konania
E. Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: + Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. E. A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: + Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! E. Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię. Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. Rzekł do nich: + Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.

Pojmanie Jezusa
E. Gdy On jeszcze mówił, oto zjawił się tłum. A jeden z Dwunastu, imieniem Judasz, szedł na ich czele i zbliżył się do Jezusa, aby Go pocałować. Jezus mu rzekł: + Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego? E. Towarzysze Jezusa widząc, na co się zanosi, zapytali: I. Panie, czy mamy uderzyć mieczem? I któryś z nich uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Lecz Jezus odpowiedział: + Przestańcie, dosyć! E. I dotknąwszy ucha, uzdrowił go. Do arcykapłanów zaś, dówódcy straży świątynnej i starszych, którzy wyszli przeciw Niemu, Jezus rzekł: + Wyszliście z mieczami i kijami jak na zbójcę? Gdy codziennie bywałem u was w świątyni, nie podnieśliście rąk na Mnie, lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemności.

Zaparcie się Piotra
E. Schwycili Go więc, poprowadzili i zawiedli do domu najwyższego kapłana. A Piotr szedł z daleka. Gdy rozniecili ogień na środku dziedzińca i zasiedli wkoło, Piotr usiadł także między nimi. A jakaś służąca, zobaczywszy go siedzącego przy ogniu, przyjrzała mu się uważnie i rzekła: I. I ten był razem z Nim. E. Lecz on zaprzeczył temu, mówiąc: I. Nie znam Go, kobieto. E. Po chwili zobaczył go ktoś inny i rzekł: I. I ty jesteś jednym z nich. E. Piotr odrzekł: I. Człowieku, nie jestem. E. Po upływie prawie godziny jeszcze ktoś inny począł zawzięcie twierdzić: I. Na pewno i ten był razem z Nim; jest przecież Galilejczykiem. E. Piotr zaś rzekł: I. Człowieku, nie wiem, co mówisz. E. I w tej chwili, gdy on jeszcze mówił, kogut zapiał. A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. Wspomniał Piotr na słowo Pana, jak mu powiedział: Dziś, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.

Jezus wyszydzony
Tymczasem ludzie, którzy pilnowali Jezusa, naigrawali się z Niego i bili Go. Zasłaniali Mu oczy i pytali: T. Prorokuj, kto Cię uderzył. E. Wiele też innych obelg miotali przeciw Niemu.

Wobec Wysokiej Rady
Skoro dzień nastał, zebrała się starszyzna ludu, arcykapłani i uczeni w Piśmie i kazali przyprowadzić Go przed swoją Radę. Rzekli: T. Jeśli Ty jesteś Mesjasz, powiedz nam! E. On im odrzekł: + Jeśli wam powiem, nie uwierzycie Mi, i jeśli was zapytam, nie dacie Mi odpowiedzi. Lecz odtąd Syn Człowieczy siedzieć będzie po prawej stronie Wszechmocy Bożej. E. Zawołali wszyscy: T. Więc Ty jesteś Synem Bożym? E. Odpowiedział im: + Tak. Jestem Nim. E. A oni zawołali: T. Na co nam jeszcze potrzeba świadectwa? Sami przecież słyszeliśmy z ust Jego.

Jezus przed Piłatem
E. Teraz całe ich zgromadzenie powstało; i poprowadzili Go przed Piłata. Tam zaczęli oskarżać Go: T. Stwierdziliśmy, że ten człowiek podburza nasz naród, że odwodzi od płacenia podatków Cezarowi i że siebie podaje za Mesjasza – Króla. E. Piłat zapytał Go: I. Czy Ty jesteś Królem żydowskim? E. Jezus odpowiedział mu: + Tak, Ja Nim jestem. E. Piłat więc oświadczył arcykapłanom i tłumom: I. Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku. E. Lecz oni nastawali i mówili: T. Podburza lud, szerząc swą naukę po całej Judei, od Galilei, gdzie rozpoczął, aż dotąd. E. Gdy Piłat to usłyszał, zapytał, czy człowiek ten jest Galilejczykiem. A gdy się upewnił, że jest spod władzy Heroda, odesłał Go do Heroda, który w tych dniach również przebywał w Jerozolimie.

Jezus przed Herodem
Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył. Od dawna bowiem chciał Go ujrzeć, ponieważ słyszał o Nim i spodziewał się, że zobaczy jaki znak, zdziałany przez Niego. Zasypał Go też wieloma pytaniami, lecz Jezus nic mu nie odpowiedział. Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie stali i gwałtownie Go oskarżali. Wówczas wzgardził Nim Herod wraz ze swoją strażą; na pośmiewisko kazał ubrać Go w lśniący płaszcz i odesłał do Piłata. W tym dniu Herod i Piłat stali się przyjaciółmi. Przedtem bowiem żyli z sobą w nieprzyjaźni.

Jezus ponownie przed Piłatem
Piłat więc kazał zwołać arcykapłanów, członków Wysokiej Rady oraz lud i rzekł do nich: I. Przywiedliście mi tego człowieka pod zarzutem, że podburza lud. Otóż ja przesłuchałem Go wobec was i nie znalazłem w Nim żadnej winy w sprawach, o które Go oskarżacie. Ani też Herod – bo odesłał Go do nas; a oto nie popełnił On nic godnego śmierci. Każę Go więc wychłostać i uwolnię.

Jezus odrzucony przez swój naród
E. A był obowiązany uwalniać im jednego na święta. Zawołali więc wszyscy razem: T. Strać Tego, a uwolnij nam Barabasza! E. Był on wtrącony do więzienia za jakiś rozruch powstały w mieście i za zabójstwo. Piłat, chcąc uwolnić Jezusa, ponownie przemówił do nich. Lecz oni wołali: T. Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go! E. Zapytał ich po raz trzeci: I. Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Każę Go więc wychłostać i uwolnię. E. Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagając się, aby Go ukrzyżowano; i wzmagały się ich krzyki. Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione. Uwolnił im tego, którego się domagali, a który za rozruch i zabójstwo był wtrącony do więzienia; Jezusa zaś zdał na ich wolę.

Droga krzyżowa
Gdy Go wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola, i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem. A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: + Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły. Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas; a do pagórków: Przykryjcie nas! Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym? E. Przyprowadzono też dwóch innych – złoczyńców, aby ich z Nim stracić.

Ukrzyżowanie
Gdy przyszli na miejsce, zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Lecz Jezus mówił: + Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. E. Potem rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy.

Wyszydzenie na krzyżu
A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: T. Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym. E. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: T. Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie. E. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest Król żydowski.

Dobry łotr
Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: I. Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas.E. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: I. Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił. E. I dodał: I. Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. E. Jezus mu odpowiedział: + Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.

Śmierć Jezusa
E. Było już około godziny szóstej i mrok ogaranął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: + Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. E. Po tych słowach wyzionął ducha.

Po śmierci Jezusa
Na widok tego, co się działo, setnik oddał chwałę Bogu i mówił: I. Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy. E. Wszystkie też tłumy, które zbiegły się na to widowisko, gdy zobaczyły, co się działo, wracały bijąc się w piersi. Wszyscy Jego znajomi stali z daleka; a również niewiasty, które Mu towarzyszyły od Galilei, przypatrywały się temu.

Pogrzeb Jezusa
Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie. Był z miasta żydowskiego Arymatei, i oczekiwał królestwa Bożego. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. Był to dzień Przygotowania i szabat się rozjaśniał. Były przy tym niewiasty, które z Nim przyszły z Galilei. Obejrzały grób i w jaki sposób zostało złożone ciało Jezusa. Po powrocie przygotowały wonności i olejki; lecz zgodnie z przykazaniem zachowały spoczynek szabatu.

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

W Wielkim Tygodniu niejednokrotnie będą brzmiały słowa Sługi Jahwe z Księgi Izajasza. Kim był ten człowiek, który w pierwszej osobie przekazuje nam swoje świadectwo wiary? O jakich konkretnych sytuacjach mówi w swoich pieśniach? Kiedy żył? Co przeżywał? Uczeni do dziś nie znaleźli odpowiedzi na te pytania. Pieśni te jednak znalazły jedyne w swoim rodzaju wypełnienie w życiu, a szczególnie w męce i śmierci Jezusa Chrystusa.
Dziś kontemplujemy obraz Jezusa wchodzącego do Jerozolimy. Tłumy wiwatują, rzucają gałęzie palmowe i płaszcze pod nogi osiołka. Tylko Jezus ma świadomość tego, co wkrótce Go czeka. Zatrzymuje się na stoku Góry Oliwnej, skąd rozciąga się wspaniała panorama na Miasto Boże, i … płacze. Jak wielki jest kontrast pomiędzy Jego stanem ducha i panującym wokół entuzjazmem. „Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani” (Łk 13, 34).
Jezus jest posłusznym Sługą Ojca. Codziennie odkrywał ucho na głos, dyktujący mu wolę Przedwiecznego. Mówi przy tym: „Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem” (Iz 50, 5). Dlaczego miałby się opierać? Cofać? Dlatego oczywiście, że wola Boża prowadzi Go na mękę i na krzyż. Dlatego, że będzie musiał podać grzbiet swój bijącym, policzki rwącym mu brodę, a twarz na poniżające opluwanie. W te straszne chwile będzie Mu towarzyszyła jednak świadomość Bożej obecności, która doprowadzi Go w końcu do poranka zmartwychwstania.
Przez wieki ten cierpiący Sługa Pański był źródłem duchowej siły dla chrześcijan niosących swój krzyż. W naszych niepewnych czasach wpatrujmy się w Niego i my!

Komentarz do psalmu

Do atmosfery Niedzieli Palmowej bez wątpienia najbardziej pasuje Psalm 118, gdzie czytamy: „Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie” i „ścieśnijcie szeregi, z gałęziami w rękach, aż do rogów ołtarza” (wiersze 26-27). Jednak czytania wprowadzają nas nie w atmosferę rozentuzjazmowanego tłumu, ale w świat myśli Jezusa, który wchodzi do Jerozolimy, aby wypełniły się na Nim proroctwa o Jego odkupieńczej męce i śmierci. Jezus wie, jak pozorna jest radość tłumu. Już wkrótce zacznie się nagonka na Niego. Zacznie się historia zdrady Judasza, tchórzostwa uczniów, wrogości władz, okrucieństwa strażników i żołnierzy. O tym wszystkim w krótkich słowach mówi dzisiejszy psalm. Końcówka psalmu jest jednak optymistyczna: „Będę głosił swym braciom Twoje imię, i będę Cię chwalił w zgromadzeniu wiernych”. Te słowa są jak gdyby spotkaniem z Jezusem zmartwychwstałym w liturgii. Bo On zawsze jest obecny, kiedy dwóch lub trzech zbierze się imię Jego.

Komentarz do drugiego czytania

Hymn z Listu do Filipian mówi o kenozie, czyli ogołoceniu z chwały Syna Bożego. Dokonało się ono najpierw we wcieleniu a następnie w śmierci krzyżowej. Tekst mówi: „Jezus Chrystus istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem”. Jest to dosyć nieudane tłumaczenie. Syn Boży nie musiał „korzystać” z jakiejś sposobności, bo przecież modlitwa „Wierzę” mówi o Nim: „Bóg z Boga, Światłość ze Światłości”. W tekście oryginalnym czytamy, że Syn Boży swoją równość z Bogiem nie uważał za „łup wojenny”, czyli za jakieś ogromne bogactwo, z którego zwykłemu śmiertelnikowi trudno byłoby zrezygnować. Należałoby zatem ten tekst tłumaczyć: „nie uważał za wartość najwyższą, aby na równi być z Bogiem”. Ważniejsze było dla Niego, by stać się równym z nami, z ludźmi, stać się do nas podobnym „we wszystkim, z wyjątkiem grzechu” (Hbr 4, 15). Ale to właśnie poniżenie i ogołocenie staje się przyczyną Jego wywyższenia. I taki jest właśnie sens świąt paschalnych, w które wprowadza nas dzisiejszy dzień. W zjednoczeniu z Chrystusem nie boimy się już krzyża, cierpienia, a nawet poniżenia i przegranej, bo żyjemy nadzieją, że nasze życie jest w rękach Boga i zostaniemy w swoim czasie wywyższeni, tak jak to się stało z naszym Mistrzem i Nauczycielem, który „nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala” (Hbr 12, 2).

Komentarz do Ewangelii

Liturgię słowa w Niedzielę Palmową kończy czytanie opisu męki Pańskiej. W tym roku pochodzi ono z Ewangelii wg św. Łukasza. Po Mszy świętej wrócimy dziś do naszych domów w poważnym nastroju, mając w sercu los Jezusa. Choć tłumy witały Go entuzjastycznie, to jednak On wiedział, że była to radość bardzo powierzchowna. Jego w Jerozolimie czekają królewskie szaty, królewska korona i tron. Szaty jednak będą szydercze, korona cierniowa, a tronem będzie drzewo krzyża. Dzisiejsza Ewangelia zarysowuje nam program na najbliższe dni. Warto przeżywać je świadomie i czuć się duchowo blisko Jezusa, wchodząc we wszystkie wydarzenia począwszy od namaszczenia w Betanii, a na śmierci krzyżowej kończąc. Syn Boży spotkał na swojej ostatniej drodze wiele dobra, ale jeszcze więcej zła i niewdzięczności. Pokazał jednak chrześcijanom wszystkich czasów, że na tej trudnej drodze można w pełni oddać swoje życie Bogu, który jest miłością, ale również sprawiedliwością i prawdą. Dlatego właśnie nie musimy poniżać się do poziomu ludzi złych i niesprawiedliwych, nie musimy szukać własnej sprawiedliwości i zemsty. Możemy zachować w swoich sercach płomień miłości, być dziećmi Bożymi. To niezwykle ważne w czasach, kiedy widzimy tyle ludzkiej krzywdy.

Komentarze zostały przygotowane przez o. Dariusza Pielaka SVD

BÓG rzuci na kolana Putina razem z jego butnym narodem i zbrodniarzami w mundurach.

NA MASOŃSKIE ZAMIARY I PLANY POZWALA PAPIEŻ FRANCISZEK – CZY TEŻ JEST MASONEM?

Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków

stronazycia.pl

Kolejna wojna? Stany Zjednoczone dają Izraelowi zielone światło na atak na Iran

Czy na Bliskim Wschodzie celowo rozpętano wielką wojnę, aby umożliwić budowę Trzeciej Świątyni w Jerozolimie? A czym właściwie jest ta Świątynia?

Czy Izrael podejmuje działania, zanim rosyjskie rakiety zostaną rozmieszczone w Iranie? – Izrael i Iran odgrywają główną rolę we wzajemnych proroctwach czasów ostatecznych – Czy prawdziwy Człowiek i Mesjasz są odsunięci na bok z powodu fałszywego scenariusza czasów ostatecznych?

—————————————————————————————————————————————–

Na tle wojny na Ukrainie i jej wielu dalekosiężnych konsekwencji dla cen energii, paliw i żywności, 31 marca została przekroczona kluczowa granica w przedłużającym się konflikcie między Izraelem (/Arabią Saudyjską) a Iranem. Ambasador USA w Izraelu Tom Nides. stwierdził w ostatni czwartek, 31 marca, że Izrael nie będzie już narażony na żadną blokadę ze strony USA, jeśli zdecyduje się zaatakować Iran, nawet jeśli nieoczekiwanie zostanie podpisana nowa umowa nuklearna z Republiką Islamską. Poprzednie zbliżające się ataki izraelskie na Iran zawsze były powstrzymywane przez Waszyngton. Teraz, gdy tak już nie jest, kolejna wojna, która może mieć dla świata jeszcze poważniejsze konsekwencje niż konflikt na Ukrainie, wydaje się tylko kwestią czasu.

Zagrożona wojna w kółko od około 15 lat

Od około 15 lat słyszymy z Jerozolimy, że minie „zaledwie kilka miesięcy”, zanim Iran zbuduje bombę atomową, a zatem Izrael jest na skraju zniszczenia krajowych obiektów jądrowych. Mułłowie w Teheranie już wielokrotnie publicznie przysięgali, że chcą całkowicie zniszczyć „reżim syjonistyczny”; na ryzyko mały Izrael, który przestrzennie nie ma żadnego bufora obronnego, nie może sobie pozwolić.

O ile wiemy, tej irańskiej bomby atomowej nadal nie ma, ale te same ostrzeżenia i groźby wciąż się powtarzają. W pewnym momencie to nieustanne wrzaski tam iz powrotem były traktowane przez nielicznych poważniej. Nie zmienia to jednak faktu, że ryzyko takiego ataku nadal się zmniejszyło.

Wręcz przeciwnie. Tak jak świat zwrócił uwagę na inne palące sprawy, a na Zachodzie wygodnie zakłada się, że zbliża się nowy (lub przywrócony) „porozumienie nuklearne” (JCPOA) z Iranem, Izraelczycy mogą zdecydować się na wykorzystanie sytuacji uderzając nieoczekiwanie, zwłaszcza teraz, gdy po raz pierwszy od tych lat usunięto największą przeszkodę, jaką było amerykańskie weto (które było nienaruszone nawet za Donalda Trumpa).

Ręce Izraela nie są już związane

W ubiegły czwartek ambasador USA w Izraelu Tom Nides powiedział Channel 12, że Stany Zjednoczone „nie oczekują, że Izrael będzie siedział w miejscu i nic nie robił”, jeśli zostanie osiągnięte ostateczne porozumienie z Iranem. „Postawiliśmy to bardzo jasno. Jeśli mamy umowę, ręce Izraela nie są związane. A jeśli nie mamy umowy, to izraelskie ręce z pewnością nie są związane. Izrael może podjąć wszelkiego rodzaju działania niezbędne do ochrony państwa Izrael”.

Nides powiedział dalej, że prezydent Joe Biden – który mógłby dodać trzy kolejne do jednej nowej wojny, którą rozpoczął (Ukraina) (bezpośrednio Rosja, Chiny, Iran) – „robi wszystko, co w jego mocy, aby upewnić się, że Iran nie ma broni jądrowej broń.” dostaje”.

Iran ma już niewiele powodów do współpracy

Od czasu wycofania się USA z JCPOA w 2018 r. Waszyngton przywrócił wszystkie poprzednie sankcje wobec Iranu. W rezultacie Teheran wycofał także kilka porozumień, takich jak obiecany limit wzbogacania uranu i testowanie nowych rakiet balistycznych, które teoretycznie mogłyby przenosić broń jądrową.

Iran był początkowo przygotowany do ograniczenia rozwoju technologii nuklearnych, ale zażądał gwarancji, że nie stanie w obliczu inwazji jak Irak, nie zostanie zbombardowany jak Libia, ani nie zostanie najechany bombą jak Syria. armia (ISIS).

Ale teraz, gdy Izrael otrzymał zielone światło, by zaatakować Iran, bez względu na to, jaką umowę uzna za słuszną, jedyny pozostały powód, dla którego Teheran nie powinien budować bomby atomowej, praktycznie zniknął. W końcu surowe zachodnie sankcje wobec tego kraju – których, nawiasem mówiąc, udało się uniknąć z pomocą Chin i Rosji – są nadal nienaruszone. (1)

Uchodźcy z Ukrainy i szczyt w Negevie

Do połowy marca do Izraela przybyło już około 200 000 uchodźców z Ukrainy. Miasto Jerozolima spodziewa się w tym tygodniu kolejnych 10 000, głównie Żydów (2). Czy w związku z tym Izrael rozpocznie niezwykle niepewną militarną awanturę przeciwko Iranowi w krótkim okresie, pozostaje kwestią otwartą w obliczu przyjęcia tak wielu nowych ludzi.

W minioną niedzielę kibuc Sde Boker w Negewie był gospodarzem wyjątkowego szczytu ministrów i dyplomatów z Izraela, USA, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Bahrajnu, Maroka i Egiptu. Arabia Saudyjska została również zaproszona, ale odmówiła w proteście przeciwko zamiarowi USA podpisania nowego porozumienia nuklearnego z Iranem. Saudyjczycy są również wściekli, że prezydent Biden nie będzie już dostarczał broni do wojny zastępczej prowadzonej w Jemenie ze wspieranymi przez Iran rebeliantami Huti, którym udało się między innymi ostrzeliwać i niszczyć saudyjskie obiekty naftowe w Dżuddzie.

Czy Izrael podejmie działania, zanim rosyjskie rakiety zostaną rozmieszczone w Iranie?

Jako mały kraj Izrael obawia się, że zostanie całkowicie zniszczony garstką irańskich bomb atomowych. Z drugiej strony Izraelczycy posiadają co najmniej 80, ale według innych źródeł około 200 do 300 broni jądrowej, z których część jest umieszczona na okrętach podwodnych. Izrael jest więc zawsze w stanie odwet w maksymalnym stopniu i całkowicie spalić Iran na popiół. Teheran bez wątpienia będzie tego świadomy. Częściowo z tego powodu wojna między tymi dwoma krajami, ogłaszana tak często w ciągu 12-15 lat, wciąż się nie zmaterializowała.

Według niepotwierdzonego raportu z marca, Kreml miał stwierdzić, że „Iran odegra kluczową rolę w rosyjskim odstraszaniu nuklearnym”. Jeśli to prawda, oznaczałoby to całkowitą zmianę gry, uniemożliwiając izraelski atak w przyszłości. Jerozolima może zatem czuć się zmuszona do podjęcia działań krótkoterminowych.

Gdyby Izrael rzeczywiście rozpoczął bezpośredni atak wojskowy na irańskie obiekty nuklearne, operacja ta – na którą przeznaczył 900 milionów dolarów więcej niż rok temu – najprawdopodobniej wywoła znacznie większą wojnę międzynarodową na Bliskim Wschodzie, która prawdopodobnie obejmie również Stany Zjednoczone. Zaangażują się NATO, Rosja i być może Chiny. Jeśli w tym czasie wojna na Ukrainie jeszcze trwa, to słusznie można mówić o początku III wojny światowej.

Izrael i Iran odgrywają ważną rolę we wzajemnych proroctwach czasów ostatecznych

Szyici (mieszkający głównie w Iranie i Iraku) wierzą, że w czasach ostatecznych XII imam powróci wraz z Isą (islamska wersja Jezusa), aby pokonać Izrael i Zachód oraz ustanowić islam jako jedyną prawdziwą religię na świecie. na ludzkość.

Żydzi w Izraelu i chrześcijanie na całym świecie postrzegają Iran jako rdzeń koalicji Gog-from-Magog (Ezechiel 38), która zaatakuje Izrael. Koalicja ta składa się z Magog, Persji (Iran), Cush (Sudan), Put (Libia), Lydia (zachodnia Turcja), Gomer i Beth-Togarma (Turcja). Magog jest prawie zawsze tłumaczony jako Rosja, ale w każdej poważnej klasycznej encyklopedii i atlasie biblijnym można przeczytać, że Magog nie znajdował się w dzisiejszej Rosji. Magog, Meshek, Tubal, Gomer i Beth-Togarma znajdowały się w Azji Mniejszej, a dokładniej w republikach muzułmańskich na południe od Rosji (m.in. Turcja, Uzbekistan, Kazachstan, Turkmenistan, Azerbejdżan).

Prorok Zachariasz opisuje, w jaki sposób Izrael będzie odpierał ten zmasowany atak islamski ze wszystkich stron (lepiej znany jako „Armagedon” (opisany również przez proroka Joela), chociaż niektórzy interpretatorzy uważają, że to tylko kolejna wojna) bronią jądrową, pozostawiając wszystkich uczestników tej wojny. koalicja zostanie zniszczona (rozdziały 12 i 14).

Trzecia Świątynia?

Zanim to nastąpi, zwłaszcza chrześcijanie ewangeliccy i zielonoświątkowcy oczekują najpierw traktatu pokojowego z Izraelem, po którym zostanie zbudowana Trzecia Świątynia. Przygotowania do jego budowy trwały od dziesięcioleci; na przykład liczne złote przedmioty (takie jak Menora), a także szaty kapłańskie były już od pewnego czasu gotowe, podobnie jak „pierwszy kamień”.

W szczególności ortodoksyjne grupy żydowskie oczekują, że ich Mesjasz zbuduje tę Świątynię – która może być „bramą” do innego, mrocznego wymiaru – i stamtąd będzie rządzić światem. Wspomniane grupy chrześcijańskie właśnie myślą, że tą postacią jest „Antychryst”, który rozpocznie straszliwe prześladowania wobec pozostałych chrześcijan, a potem także toczy wojny, by ujarzmić świat.