w polskich mediach szerokim echem odbił się raport przygotowany dla organizacji C-40, która zrzesza największe miasta świata, w tym Warszawę. Czytamy w nim, że w imię walki ze zmianami klimatu należy do 2030 r. drastycznie ograniczyć konsumpcję mięsa i nabiału, dostęp do prywatnych samochodów, zakupy ubrań i loty samolotem.

Ktokolwiek poddaje krytyce te oderwane od rzeczywistości plany, zostaje napiętnowany jako wróg ochrony środowiska i egoistyczny zwolennik kopcących kominów. A przecież nie o to chodzi. Rzecz w tym, by dbałość o otaczający nas świat nie traciła z pola widzenia człowieka. Nic lepiej nie oddaje tradycyjnego i racjonalnego podejścia do ochrony środowiska, niż pragnienie przekazania swojego gospodarstwa, swojego sąsiedztwa, kraju i całego świata w niepogorszonym stanie kolejnym pokoleniom. Jednak aby to było możliwe, nie można tych kolejnych pokoleń eksterminować w imię… ochrony środowiska.

Tymczasem programom pozornej dbałości o środowisko towarzyszy zdecydowana propaganda antynatalistyczna. Badacze ze szwedzkiego Uniwersytetu z Lund i kanadyjskiego uniwersytetu w Vancouver już policzyli, że jedno dziecko mniej to 58,6 ton CO2 mniej każdego roku, podczas gdy rezygnacja z samochodu to tylko 2,4 tony CO2 mniej, a wykreślenie z diety mięsa to tylko 0,82 tony CO2 rocznie mniej. Podpowiedź jest oczywista…

Jednocześnie inicjatorzy radykalnych, globalnych projektów środowiskowych wprost przyznają, że ich ograniczenia nie dotyczą. Bill Gates, ojciec czwórki dzieci i promotor aborcji w Afryce, zapytany przez BBC, czy nie powinien zrezygnować z latania prywatnymi odrzutowcami, z rozbrajającą szczerością odpowiedział, że „nie jest częścią problemu”, a „częścią rozwiązania”, bo przeznacza miliardy na ekologiczne technologie. Bogatym wolno więcej…

W podobnym tonie wypowiedział się poseł Platformy Obywatelskiej Sławomir Nitras, który został zapytany o to, czy w kontekście raportu C-40 nie powinien ograniczyć liczby lotów samolotem, których tylko w latach 2019-2020 odbył ponad 260. Nitras odpowiedział, że „lata do pracy”, bo „traktuje swoje obowiązki bardzo poważnie”.

Obecnie trwają konsultacje takiego projektu w Warszawie. Przygotowaliśmy opinię prawną, w której wykazaliśmy, że proponowane przez władze miasta rozwiązania stanowią nadmierną ingerencję w konstytucyjne prawa i wolności Polaków, w tym prawo własności. Wcześniej zainterweniowaliśmy w Krakowie, gdzie Rada Miasta podjęła analogiczną uchwałę, ustanawiając na terenie całego miasta Strefę Czystego Transportu od 1 lipca 2024 r. Z doniesień medialnych wynika, że wojewoda rozważa zaskarżenie uchwały do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Chcąc uświadomić Polakom skalę zagrożeń, we współpracy z Ośrodkiem Analiz Prawnych, Gospodarczych i Społecznych im. Hipolita Cegielskiego przygotowujemy raport poświęcony konsekwencjom wprowadzenia Stref Czystego Transportu dla małych i średnich przedsiębiorstw.

Strefy Czystego Transportu nie są jednak autorskimi pomysłami władz Warszawy czy Krakowa. Wdrożenie stref w każdym polskim mieście powyżej 100 tys. mieszkańców przewiduje polski Krajowy Plan Odbudowy. Tym samym dotyczyłoby to ponad 40 polskich miast. A tak naprawdę całej Polski. Niemal każdy Polak odwiedza regularnie takie miasta. Więc de facto wszyscy zostaniemy zmuszeni do wymiany swoich starych samochodów. Swoją drogą, nikt nie policzył szkód środowiskowych wymuszonego złomowania setek tysięcy „sprawnych, ale bezprawnych” aut.

Czy europejscy i globalni decydenci naprawdę nie są świadomi skutków swoich działań? Wiele wskazuje na to, że doskonale wiedzą, co robią. Już w 2016 roku duńska polityk socjaldemokratyczna Ida Auken przygotowała na potrzeby Światowego Forum Ekonomicznego w Davos esej pod tytułem „Witamy w 2030: nie mam nic, nie mam prywatności, a życie nigdy nie było lepsze”. Opisała w nim życie w mieście, w którym nikt nic nie posiada na własność, a każdy jest nieustannie obserwowany przez monitoring, w rezultacie czego prywatność nie istnieje. To, co nam w Polsce wydaje się utopią i marginalnym szaleństwem, wśród socjalistycznych elit wielu krajów jest uznanym programem społecznym. Problem polega na tym, że te zagraniczne elity chcą i Polsce narzucić swoje pomysły.

Nie tylko zatem własność, ale także prywatność i wolność muszą zostać ograniczone, by nadzorować wszystkich obywateli. Te zapowiedzi drastycznego ograniczania naszej prywatności są już realizowane. Nasi eksperci uczestniczą w pracach legislacyjnych nad projektem ustawy dostosowującej polskie prawo telekomunikacyjne do przepisów dyrektywy UE z 2018 roku. Złożona przez naszych prawników analiza przyczyniła się do usunięcia z projektu przepisów, które poszerzały uprawnienia służb specjalnych w zakresie inwigilacji internetu.

W historii było już wielu, którzy sądzili, że odnaleźli receptę na uczynienie świata rajem na ziemi. Czas pokazał, że nie tylko nie mieli oni racji, ale realizacja ich pomysłów doprowadzała do głodu czy recesji gospodarczej i związanej z nią nędzy milionów. Obserwujemy aktualnie próbę realizacji kolejnej eksperymentalnej wizji uczynienia ludzi szczęśliwszymi wbrew zdrowemu rozsądkowi i praktycznym doświadczeniom, które na przestrzeni wielu lat historii były udziałem szeregu narodów, w tym naszego. Ofiarą tych starań pada też racjonalna ochrona środowiska.

Aby uchronić Polskę przed ograniczeniami własności, wolności, prywatności, odrzucić propagandę antynatalistyczną i podkreślić rolę rodziny i tożsamości narodowej w zdrowej dbałości o środowisko, zorganizujemy serię seminariów eksperckich poświęconych konkretnym, lokalnym konsekwencjom globalnych postulatów. Końcowym rezultatem tego projektu będzie raport, w którym kompleksowo zaprezentujemy te zagadnienia. Już teraz zapraszam Panią do udziału w tych wydarzeniach.

Wszystko to, co robimy, jest jednak możliwe tylko dzięki pomocy Darczyńców i Przyjaciół Ordo Iuris. Tylko wspólnie – poprzez masowy sprzeciw – jesteśmy w stanie stawić czoła globalistom, którzy dysponują miliardowymi środkami. Dlatego też bardzo proszę Panią o wsparcie naszych inicjatyw.

Wykazaliśmy, że wejście w życie uchwały spowoduje nieproporcjonalne skutki, uderzając w największym stopniu w ludzi o niższym statusie majątkowym, którzy jeżdżą starszymi samochodami i których nie będzie stać na zakup spełniających wyznaczane kryteria aut.

Choć na razie wojewoda nie zaskarżył uchwały do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, to wkrótce sprawa i tak może do trafić WSA. Do Instytutu Ordo Iuris zgłaszają się bowiem osoby, które proszą o pomoc naszych prawników w zaskarżeniu uchwały do sądu administracyjnego.

Problem dotknie przedsiębiorców działających praktycznie w każdej branży – od usług transportowych, przez usługi budowlane i remontowe, opiekę zdrowotną, edukację, skończywszy na usługach turystycznych oraz dystrybucji żywności. Wielu z nich nie będzie stać na wymianę pojazdów i w rezultacie zamkną swoje biznesy. Ich miejsce na rynku zajmą międzynarodowe korporacje, które stać na tak duże inwestycje.

Choć mieszkańcom Krakowa i okolic mówi się, że docelowo będą mogli dojechać swoimi starymi samochodami do strefy podmiejskiej, zaparkować i przesiąść się do komunikacji miejskiej, to w praktyce wiele z miejskich parkingów znalazło się w obrębie Strefy Czystego Transportu. W wielu przypadkach komunikacja zbiorowa ani inne rozwiązanie, jakim jest wykorzystanie rowerów, nie pozwoli na zaspokojenie indywidualnych potrzeb. Gdy konieczne jest przewiezienie większych zakupów dla całej rodziny, sprawne rozwiezienie dzieci do szkół położonych w różnych miejscach czy też szybkie i bezpiecznie dotarcie do szpitala bądź innej placówki opieki zdrowotnej.

Oczywiście, troska o czyste powietrze w miastach jest sprawą absolutnie kluczową i stan zdrowia mieszkańców powinien mieć najwyższy priorytet. Raport opublikowany przez “European Heart Journal” wskazuje, że w roku 2015 z powodu zanieczyszczonego powietrza zmarło na świecie prawie 9 milionów osób. W Polsce zanieczyszczenie powietrza zabija co roku około 50 tysięcy osób. Ale ruch samochodowy nie jest wcale główną przyczyną złego stanu powietrza, na co wskazują wyniki pomiarów przeprowadzonych w szczytowym okresie obostrzeń pandemicznych. Gdy ruch samochodowy był znacząco ograniczony, stan krakowskiego powietrza wcale nie był w tym okresie znacznie lepszy.

Aby uświadomić Polakom skalę zagrożeń związanych z ustanawianiem Stref Czystego Transportu, wspólnie z Ośrodkiem Analiz Cegielskiego przygotowujemy raport poświęcony temu zagadnieniu, który przedstawimy już w kwietniu.

Podobne mechanizmy wdrażają już Chiny, których System Kredytu Społecznego przewiduje stworzenie totalnej kontroli nad życiem obywateli. Chińczycy mają być różnicowani pod kątem tego, czy ich zachowania wpisują się w model wyznaczany przez władze państwowe. W zależności od tego kryterium obywatele będą mieli możliwość korzystania z usług publicznych – w tym opieki zdrowotnej, podróżowania po kraju lub za granicę, a ich dzieci trafią do lepszych lub gorszych szkół.

Nie są to już więc tylko wizje z filmów science-fiction czy esejów radykalnych globalistów. To istniejąca rzeczywistość, o której wprowadzeniu marzy także wielu europejskich polityków. Musimy więc reagować już teraz – wszędzie tam, gdzie pojawiają się poważne zagrożenia dla naszej prywatności.

Dlatego eksperci Ordo Iuris uczestniczą w pracach legislacyjnych nad rządowym projektem ustawy – Prawo komunikacji elektronicznej – która ma na celu wdrożenie do polskiego prawodawstwa przepisów unijnej dyrektywy z 2018 roku, która ustanowiła Europejski kodeks łączności elektronicznej. Przygotowaliśmy analizę projektu, w której wykazaliśmy, że niektóre z proponowanych rozwiązań mogą uderzać w wolności obywatelskie. Nasz sprzeciw budził tu zwłaszcza obowiązek długoterminowego zachowywania korespondencji elektronicznej użytkowników przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne. W myśl nowych przepisów dostęp do tych danych wrażliwych miałyby służby państwowe – i to bez kontroli sądowej.

Nasza interwencja przyczyniła się do tego, że rząd wycofał się z najbardziej kontrowersyjnego rozwiązania. Projekt ustawy jest teraz przedmiotem prac sejmowej Komisji Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowych Technologii. Eksperci Instytutu nadal monitorują prace legislacyjne, między innymi uczestnicząc w posiedzeniach komisji.

Przygotowaliśmy dwie analizy dotyczące rządowych propozycji. Podkreśliliśmy w nich, że wprowadzenie do polskiego prawa postulowanych przez stronę rządową dwóch nowych pozakonstytucyjnych quasi-stanów nadzwyczajnych w postaci „stanu pogotowia” i „stanu zagrożenia”, w trakcie których określone podmioty władzy publicznej oraz przedstawiciele niektórych służb będą mogli wydawać osobom fizycznym i przedsiębiorcom wiążące polecenia, byłoby sprzeczne z Konstytucją RP.

Po tym, jak przekazaliśmy rządzącym nasze analizy, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji wycofało z projektu przepis uniemożliwiający przedsiębiorcom ubieganie się o wyrównanie strat majątkowych powstałych wskutek wprowadzenia ograniczeń praw obywatelskich przewidzianych w projekcie. Strona rządowa uwzględniła także nasz inny postulat, ograniczając czas trwania „stanu zagrożenia” do maksymalnie 30 dni.

Cały czas uczestniczymy w pracach legislacyjnych nad ustawą, naciskając na rządzących, aby przyjęte przepisy zabezpieczały interes obywateli.

Konsekwentna obrona Polaków przed motywowanymi ideologią i oderwanymi od rzeczowych argumentów planami niektórych samorządów wymaga stałego zaangażowania najbardziej doświadczonych spośród naszych prawników. Przygotowanie każdej analizy dotyczącej konkretnych projektów uchwał ustanawiających Strefy Czystego Transportu to wydatek co najmniej 8 000 zł.

Z kolei na napisanie szczegółowego raportu na ten temat, w którym wskażemy konkretnie, dlaczego należy odrzucić ideę Stref Czystego Transportu oraz jakie grupy społeczne byłyby najbardziej poszkodowane w rezultacie wdrożenia Stref Czystego Transportu musimy zarezerwować 15 000 zł. Tylko docierając do Polaków z rzetelnymi informacjami i obalając ideologiczne mity globalistów, będziemy mogli powstrzymać ich plany.

Monitorowanie prac legislacyjnych polskiego parlamentu oraz rządu oznacza wiele godzin pracy dla naszych analityków, co miesięcznie pochłania nie mniej niż 4 000 zł. Jednak dzięki tym działaniom jesteśmy w stanie reagować na czas, zgłaszając nasze merytoryczne poprawki do procedowanych aktów prawnych.

Zorganizowanie jednego seminarium poświęconego konkretnym aspektom globalizmu to koszt 6 000 zł. Natomiast na opracowanie publikacji demaskującej realne skutki głoszonych przez globalistów radykalnych postulatów musimy przeznaczyć co najmniej 20 000 zł. Pokazanie Polakom, jak zmieni się ich życie, jeśli globalistyczna agenda zostanie zrealizowana, pozwoli na zbudowanie skutecznego oporu społecznego wobec tych planów.

Dlatego bardzo Panią proszę o wsparcie Instytutu kwotą 30 zł, 50 zł, 100 zł lub dowolną inną, dzięki czemu prawnicy Ordo Iuris będą mogli bronić praw i wolności gwarantowanych Polakom przez Konstytucję RP w obliczu groźnych planów globalnych radykałów.