Ludzie sobie sami komplikją życie i śmierć też, bo jest skomplikowana.


                   Refleksje na 31 XII, 2021, Piątek 

                   

Kończy się stary rok, aby dać miejsce Nowemu i tak znowu, jak co roku, wracamy do początku. A …….

„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało” (J 1, 1-3).

Wszystko, co jest stworzone, musi z natury rzeczy mieć swój początek i stąd istnieć w czasie. 

Co to jest czas? Czas jest miarą zmian zachodzących we wszechświecie. Czas nas zmienia i my zmieniamy się w czasie. Tylko Pan Bóg się nie zmienia – stąd wierzymy, że istnieje poza czasem: „u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności” (Jk 1, 17). W ten sposób określa Pismo Święte ponadczasowość i niezmienność Boga.

Na ziemi tylko ludzie mogą zastanawiać się nad naturą czasu i pytać co uczynić z czasem, który został nam dany przez przyrodę, los, przypadek czy też Pana Boga? Odpowiedzi tutaj będą różne w zależności od światopoglądu czy też wyznawanej religii.

„Czas to pieniądz” – mówią niektórzy. Czy jednak życie ma polegać na gromadzeniu pieniędzy? Dla hedonistów tylko przyjemności zmysłowe się liczą, dlatego też głoszą: „Używajmy świata, póki służą lata”. Jaki jest wtedy sens życia dla ludzi starych i chorych? Czas jest pozorny, iluzoryczny – głoszą hinduiści. Według tej religii, życie toczy się jak w teatrze i tak naprawdę nic się nie dzieje. Dla nich, oprócz Boga, wszystko jest iluzją, a więc nierzeczywiste, nieprawdziwe i nierealne.

My chrześcijanie, przeciwnie, uznajemy, że czas jest realny, rzeczywisty i to wszystko co istnieje i dzieje się jest prawdziwe. Dokonuje się to także w jakimś okresie czasu. Dostrzegamy również, że to co powinniśmy czynić, zależne jest od czasu. Co innego robią dzieci, a czego innego wymaga się od ludzi dorosłych. Z doświadczenia wiemy, że czego się nie zrobi we właściwym czasie, nie będzie można tego zrobić później, tak jak to powinno być zrobione. Następujące po sobie okresy czasu będą wymagać już czegoś innego. Nawet gdyby udało się odłożyć czy przesunąć na później pewne czynności czy obowiązki, to jednak zmarnowanego czasu nie jesteśmy w stanie powtórzyć, przełożyć czy nadrobić. Każda bowiem chwila, godzina, dzień, tydzień, miesiąc, rok istnieją tylko raz.

Czas jest darem Boga. Czy ktoś z nas może powiedzieć, że dany mu czas wypełnił należycie, na miarę swoich talentów, szans i możliwości?

Czas nie czeka, czas ucieka, ale nie zbliża nas do nicości, ale do wieczności. To co zaistniało nie może być wymazane. Przeszłość nie jest już w naszych rękach. Przyszłość również nie jest do naszej dyspozycji, bo jeszcze jej nie ma. Tak naprawdę mamy tylko te upływające chwile, które nieodwołalnie odchodzą w przeszłość. Nie są one nam dane tylko do zabawy i szukania przyjemności. Żyjemy tylko raz i z tego życia będziemy rozliczeni, jak czytamy w dzisiejszym psalmie: „On będzie sądził świat sprawiedliwie, a ludy według swej prawdy” (Ps 96, 13).