Bóg Ojciec mówi do swoich dzieci
123 BADANIA NAUKOWE POTWIERDZAJĄ, ŻE NATURALNIE NABYTA ODPORNOŚĆ NA COVID-19 JEST TRWAŁA I LEPSZA OD SZCZEPIONKI
Nie powinniśmy narzucać nikomu szczepionek przeciw COVID, gdy dowody wskazują, że naturalnie nabyta odporność jest równa lub silniejsza i lepsza od istniejących szczepionek. Zamiast tego powinniśmy szanować prawo do integralności cielesnej jednostek do samodzielnego decydowania.
Urzędnicy ds. zdrowia publicznego i establishment medyczny z pomocą upolitycznionych mediów wprowadzają w błąd opinię publiczną, twierdząc, że zastrzyki z COVID-19 zapewniają większą ochronę niż naturalna odporność. Na przykład dyrektor CDC Rochelle Walensky w swoim opublikowanym w październiku 2020 r. oświadczeniu w LANCET elsevierhealth.com/action/
Immunologia i wirusologia 101 nauczyły nas przez ponad sto lat, że naturalna odporność zapewnia ochronę przed białkami zewnętrznej otoczki wirusa oddechowego, a nie tylko jednym, np. glikoproteiną szczytową SARS-CoV-2.
Istnieją nawet mocne dowody na trwałość przeciwciał . Nawet CDC rozpoznaje naturalną odporność na ospę wietrzną i odrę, świnkę i różyczkę , ale nie na COVID-19.
Zaszczepione wykazują miano wirusa (bardzo wysokie) podobne do nieszczepionych ( Acharya i wsp . oraz Riemersma i wsp .), a zaszczepione są tak samo zakaźne. Riemersma i in. zgłaszają również dane z Wisconsin, które potwierdzają, w jaki sposób zaszczepione osoby, które zarażą się wariantem Delta, mogą potencjalnie (i są) przenosić SARS-CoV-2 na inne osoby (potencjalnie zaszczepione i nieszczepione).
Ta niepokojąca sytuacja, w której zaszczepione osoby są zakaźne i przenoszą wirusa, pojawiła się w przełomowych publikacjach szpitalnych o epidemii autorstwa Chau i in . (populacje pracowników w Wietnamie), epidemia w szpitalu w Finlandii (rozprzestrzenianie się wśród pracowników służby zdrowia i pacjentów) oraz epidemia w szpitalu w Izraelu (rozprzestrzenianie się wśród pracowników i pacjentów). Badania te wykazały również, że środki ochrony osobistej i maski były zasadniczo nieskuteczne w środowisku opieki zdrowotnej. Ponownie, choroba Mareka u kurcząt i sytuacja w zakresie szczepień wyjaśniają, z czym potencjalnie mamy do czynienia z tymi nieszczelnymi szczepionkami (zwiększona transmisja, szybsza transmisja i więcej „gorętszych” wariantów).
Ponadto istniejącą odporność należy ocenić przed każdym szczepieniem za pomocą dokładnego, niezawodnego i wiarygodnego testu na obecność przeciwciał (lub testu odporności limfocytów T) lub opierać się na dokumentacji wcześniejszego zakażenia (poprzedni dodatni test PCR lub test antygenowy). Byłby to dowód na to, że odporność jest równa odporności szczepionki, a odporność powinna mieć taki sam status społeczny, jak jakakolwiek odporność wywołana szczepionką. Będzie to miało na celu złagodzenie społecznego niepokoju za pomocą tych wymuszonych nakazów szczepień i społecznych wstrząsów spowodowanych utratą pracy, odmową przywilejów społecznych itp. Rozdzieranie zaszczepionych i nieszczepionych w społeczeństwie, rozdzielanie ich nie jest medycznie ani naukowo uzasadnione.
Brownstone Institute wcześniej udokumentował 30 badań dotyczących naturalnej odporności w odniesieniu do Covid-19.
Ta tabela uzupełniająca jest najbardziej zaktualizowaną i obszerną listą biblioteczną 123 najwyższej jakości, kompletnych, najbardziej solidnych badań naukowych i raportów dowodowych / stanowisk dotyczących naturalnej odporności w porównaniu z odpornością wywołaną szczepionką COVID-19 i pozwala aby wyciągnąć własne wnioski.
Skorzystałem z wkładu wielu osób, które złożyły to razem, zwłaszcza moich współautorów:
Dr Harvey Risch, MD, PhD (Yale School of Public Health)
Dr Howard Tenenbaum, PhD (Wydział Medyczny, University of Toronto)
Dr Ramin Oskoui, MD (Foxhall Cardiology, Waszyngton)
Dr Peter McCullough, MD (Fundacja Prawda dla Zdrowia (TFH)), Teksas
Dr Parvez Dara, MD (konsultant, hematolog medyczny i onkolog)
Alexander posiada tytuł doktora. Posiada doświadczenie w epidemiologii oraz w nauczaniu epidemiologii klinicznej, medycyny opartej na dowodach oraz metodologii badań. Dr Alexander jest byłym adiunktem na Uniwersytecie McMaster w medycynie opartej na dowodach i metodach badawczych; były doradca konsultanta ds. syntezy dowodów pandemii COVID w WHO-PAHO Waszyngton (2020) i były starszy doradca polityki pandemicznej pandemii COVID w zakresie zdrowia i opieki społecznej (HHS) Waszyngton, DC (sekretarz), rząd USA; pracował/powołany w 2008 r. w WHO jako regionalny specjalista/epidemiolog w europejskim oddziale regionalnym Dania, pracował dla rządu Kanady jako epidemiolog przez 12 lat, mianowany kanadyjskim epidemiologiem terenowym (2002-2004) w ramach międzynarodowego finansowane przez CIDA, Health Canada zrealizowało projekt dotyczący koinfekcji TB/HIV i kontroli MDR-TB (obejmujący Indie, Pakistan, Nepal, Sri Lankę, Bangladesz, Bhutan, Malediwy, Afganistan, delegowany do Katmandu); zatrudniony w latach 2017-2019 w Infectious Diseases Society of America (IDSA) Virginia USA jako trener metaanalizy syntezy dowodów systematycznych, trener rozwoju wytycznych; obecnie badacz konsultant ds. COVID-19 w grupie badawczej US-C19