Mediugorje – Orędzie Matki Bożej z 25 października 2022

Dawajcie radosne świadectwo waszej wiary
i nie traćcie nadziei na przemianę ludzkiego serca

Drogie dzieci!

Najwyższy mi pozwolił, abym była z wami i abym była dla was radością i drogą w nadziei, bo ludzkość zdecydowała się na śmierć. Dlatego mnie posłał, abym was pouczała, że bez Boga nie macie przyszłości. Dzieci, bądźcie instrumentami miłości dla wszystkich tych, którzy nie poznali Boga miłości. Dawajcie radosne świadectwo waszej wiary i nie traćcie nadziei na przemianę ludzkiego serca. Jestem z wami i błogosławię was moim matczynym błogosławieństwem. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie

 

Ks. Teodor o Halloween #37 komentarz biblijny

 
 

Teraz i ja rozpoznaję Go w Hostii (Cudowne nawrócenie protestantki)Minęło już ponad dwadzieścia lat, odkąd po raz pierwszy stanęłam na czerwonej ziemi Medjugorie, leżącego obecnie w Bośni i Hercegowinie. Do miejsca, któremu przypisywano codzienne objawiania się Matki Bożej sześciorgu młodym ludziom, pojechałam nie jako pątniczka, lecz jako sceptycznie nastawiona dziennikarka protestancka.

Teraz i ja rozpoznaję Go w Hostii (Cudowne nawrócenie protestantki)

 

Nie uwierzyłabym nikomu, kto opowiadałby mi o zjawisku, którego sama tam doświadczyłam. Nie miałam też pojęcia, jakich zmian dokona ono w moim życiu. Przyjechałam do Medjugorie 24 czerwca 1985 roku, to jest po ponad siedemnastu latach od swego wkroczenia w fascynujący – aczkolwiek często cyniczny – świat dziennikarstwa.

Przez te lata pracowałam dla ogólnokrajowych gazet i różnorodnych magazynów – w dziedzinach od tematyki kobiecej i ludzkich zainteresowań po serwisy informacyjne oraz reportaże dochodzeniowe.

Gdyby ktoś mnie zapytał, odpowiedziałabym, że byłam wszędzie i widziałam wszystko – począwszy od zuchwałego, nierzeczywistego świata gwiazd muzyki i filmu, przez spotkanie z matką Teresą z Kalkuty, po prywatną audiencję u papieża Pawła VI w Watykanie (ta ostatnia to prawdziwa sensacja); od historii o wielkiej odwadze człowieka i wspaniałych jego osiągnięciach po te o całkowitym jego upodleniu, wręcz nieludzkie. W większości z nich udało mi się zachować bezstronność i być obiektywną.

Kiedy poproszono mnie o zbadanie wydarzeń w tej nieznanej, rolniczej dolinie, która wchodziła wówczas w skład komunistycznej Jugosławii, nie spodziewałam się, że choć zachowam obiektywizm, to już utrzymaniu przeze mnie dystansu zostanie rzucone wyzwanie, jakiego jeszcze nigdy dotąd nie doświadczyłam.

Fakt, że nie byłam wyznania rzymskokatolickiego, miał dla redaktora serwisu informacyjnego Irish Times, dla którego pracowałam, duże znaczenie w odniesieniu do relacji o objawieniach w Medjugorie. On sam, wychowany w wierze mniejszościowego w Irlandii Kościoła protestanckiego, uważał, że wniosę do powierzonego mi zadania zarówno obiektywizm, jak i sporą dozę realizmu.

Był to pogląd, z którym się w zupełności zgadzałam. Ponadto niewątpliwie interesujący był fakt, że po raz pierwszy ogólnokrajowa gazeta irlandzka miała zamiar zamieścić reportaż o tak zwanych objawieniach, które podobno miały mieć miejsce w tej jugosłowiańskiej miejscowości.

Było niesamowicie gorąco, kiedy o czwartej po południu kierowca samochodu, którym podróżowałam, zatrzymał się przed dwuwieżowym kościołem św. Jakuba w Medjugorie. Wysadzając mnie, obiecał odwieźć mnie później do pobliskiej wioski, gdzie miałam spać.

Moją uwagę przyciągnął najpierw ogromny tłum zgromadzony wokół kościoła. Dowiedziałam się później, że ponad 100 000 ludzi zjechało do doliny, aby świętować czwartą rocznicę objawień „Królowej Pokoju”.

Przedstawiając się kobiecie ułatwiającej anglojęzycznym pielgrzymom pobyt w parafii, poprosiłam ją o zorganizowanie spotkania z „widzącymi” oraz opiekującymi się nimi kapłanami. Z delikatnym uśmiechem przewodniczka odpowiedziała mi, że skoro wieczorna ceremonia zaraz się zacznie, może mogłabym pospacerować sobie dookoła i doświadczyć nieco atmosfery wioski.

Obiecała, że nazajutrz pomoże mi zorganizować wywiady, o które prosiłam. Umówiłam się więc z nią na kolejny dzień i posłuchałam jej rady, przez następną godzinę przechadzając się naokoło świątyni, obserwując wszystko bacznie i robiąc notatki z tego, co zauważyłam.

Tym, czego doznawałam od momentu, kiedy wysiadłam z samochodu i obeszłam teren wokół kościoła, było uczucie całkowitego pokoju, który zdawał się wszechogarniać to zacofane miejsce pomimo zgromadzonych tam tłumów.

Pod drzewami dostrzegłam grupki ludzi rozmawiających z księżmi lub z którymś z brązowohabitowych franciszkanów z kościoła św. Jakuba. Inni siedzieli lub klęczeli, samotnie bądź w małych grupach, modląc się, czytając lub rozmawiając ściszonym głosem w wielu różnych językach.

Cztery lata po pierwszych doniesieniach o objawieniach maryjnych ludzie z prawie każdego zakątka świata zebrali się tutaj, przyciągnięci czymś, co zdawało mi się zupełnie nielogiczne i niewiarygodne.

Krótko po godz. 18 udało mi się znaleźć miejsce stojące z oparciem o prawą, zewnętrzną ścianę kościoła, centralnego punktu dla małych wiosek rozrzuconych po dolinie. Był koniec czerwca, słońce świeciło jasno i mocno. Wieczorne nabożeństwo się rozpoczęło; kościół był wypełniony do granic możliwości, tak że tłum ludzi wylewał się z obu jego bocznych wyjść oraz przez wyjście frontowe i rozciągał się aż do pobliskich drzew.

Głośniki transmitowały nabożeństwo w lokalnym języku chorwackim dla zgromadzonych na zewnątrz wiernych. Dopiero następnego dnia odkryłam, że odmawiano różaniec. Nie zdawałam sobie też sprawy z tego, że to, czego doświadczyłam wkrótce potem, zbiegło się w czasie z chwilą codziennego objawienia.

Wszystko, co wiedziałam, to to, że atmosfera wokół jest pełna pokoju, że kierowca nie wróci wcześniej niż za kilka godzin – i że mogę nawet trochę się opalić, jeśli zwrócę twarz w stronę zachodzącego słońca, tak mocno jeszcze świecącego ponad drzewami posadzonymi naprzeciw kościoła.

Stałam zatopiona w cieple i we własnych myślach o tym, z kim mogłabym jutro przeprowadzić wywiad rozpoczynający moje dochodzenie w sprawie dziwacznych twierdzeń o objawieniach, gdy nagle moją uwagę zwróciły dziecięce głosy, głośno i natarczywie przywołujące swoich rodziców.

Rozglądając się wokół, aby zobaczyć, co przestraszyło dzieci, zdałam sobie sprawę, że wskazują one na niebo przede mną. Podniosłam rękę, aby osłonić oczy przed słońcem, i skierowałam się w stronę wskazywaną przez nie palcami – i na krótki moment nie uwierzyłam własnym oczom. Zamknęłam je i spojrzałam ponownie po chwili, widząc dokładnie tę samą rzecz: na wprost mnie, na niebie, słońce wirowało niczym ogromny bąk.

W miarę jak patrzyłam, spod słońca zaczęły wypływać strumieniami kolory – czerwony, zielony, żółty i niebieski – okrążając je pojedynczo, a ono samo przez cały czas wirowało. Następnie środek słońca poczerwieniał, a potem przybrał kolor czarny i powrócił do normalnej jasności. Nieco z prawej strony nad nim ujrzałam coś, co wydawało się powstającymi z białych obłoczków literami.

W miarę patrzenia na niebie, ponad tańczącym słońcem, pojawiło się słowo „Peace” (pokój) – po angielsku, ale napisane jakby celtyckimi literami, zupełnie takimi samymi jak w starej irlandzkiej Księdze z Kells, przepisywanej ręcznie przez mnichów wiele stuleci temu.

Wydaje się, że zjawisko to trwało 20 do 30 sekund – chociaż, jeśli mam być szczera, to nie sprawdzałam czasu – potem słowo zniknęło, a słońce nadal wirowało i tańczyło. Od czasu do czasu odrywałam wzrok od tego niesamowitego widoku, żeby popatrzeć na reakcje innych.

Zaledwie parę sekund po tym, jak rozpoczęło się widowisko, zdałam sobie sprawę z tego, że nie muszę przysłaniać oczu, ale mogę patrzeć prosto na słońce – co w innych okolicznościach byłoby fizycznie niemożliwe.

Większość ludzi zebranych wokół mnie również patrzyła szeroko otwartymi oczami na niebo i wydawało się, że wszyscy oni  doświadczają tego samego nadzwyczajnego zjawiska. W pewnym momencie, kiedy się tak wpatrywałam w niebo, obserwując zjawisko, które trwało około 35 minut, wydawało się, że kręcące się słońce wraz z wirującymi wokół niego kolorami odrywa się od nieba i pospiesznie kieruje się na nas.

Wokoło słyszałam okrzyki strachu pomieszane z wypełnionymi przerażeniem modlitwami, a jasność słoneczna zbliżała się coraz bardziej – aż w końcu widziałam jedynie złote światło. Co dziwne, zdałam sobie sprawę z tego, że nie odczuwałam strachu, gdy światło się zatrzymało i później wycofało się z powrotem na niebo, gdzie słońce kontynuowało wirowanie.

Wkrótce potem nastąpiła ta część tego osobliwego zjawiska, która wywarła faktyczny i długotrwały efekt na moje życie. Otóż gdy się tak wpatrywałam w słońce, zobaczyłam coś, co wydawało się tryskającą z niego fontanną światła. Podobnie jak w przypadku wodnej fontanny tam, gdzie fontanna światła osiągała swój najwyższy punkt, rozdzielało się ono i ku memu najwyższemu zdumieniu ukazała się w tym miejscu postać z rozwartymi ramionami.

Była ona tak jasna i świecąca, że nigdy nie będę w stanie opisać jej ubioru, ale rozpoznałam ją natychmiast, pomimo swego wieloletniego braku zainteresowania sprawami religijnymi: był to zmartwychwstały Chrystus. Świetlista postać była tak wyraźna, że mogłam dostrzec nawet rękawy, które zwisały jej z nadgarstków, spadając w dół aż po skraj szaty, gdzie dotykały jej stóp. Starałam się, jak mogłam, lecz nie udawało mi się dostrzec rysów jasno promieniejącej twarzy Chrystusa, chociaż wiedziałam, że była tam, otoczona włosami spadającymi do ramion. Ludzie stojący w pobliżu trącali mnie w ramię, pytając:

„Widzi pani hostię wyłaniającą się ze słońca?”.

Nie wiedząc, co to jest hostia, odpowiadałam niezmiennie:

„Nie, ale czy widzi pan/pani postać wychodzącą ze słońca?”.

Dziewięciokrotnie postać owa znikała, aby niemal natychmiast powrócić, zawsze poprzedzona fontanną światła. Przypominam sobie, że w pewnym momencie trzymałam swoją rękę przed twarzą – a mimo to cały czas widziałam ową sylwetkę, jakby mojej ręki tam w ogóle nie było!

Stojąc tak w miejscu i wpatrując się w niebo, zdałam sobie sprawę, że łzy płyną mi z oczu i że jedyną myślą wypełniającą mój umysł jest to, iż stoję w obecności Boga.

Później, gdy słońce powróciło już do swej naturalnej i nieruchomej pozycji na niebie, rozmawiałam z około trzydziestoma osobami, stojącymi koło mnie, pytając o ich doświadczenia, ale nie wspominając o swoim własnym.

Doświadczenia wielu z nich były podobne do mojego – ludzie ci widzieli wirujące słońce, kolory owijające się wokół niego i większość z nich była również świadkami tego niewytłumaczalnego pędu słońca w kierunku ziemi. Niektórzy twierdzili ponadto, że w samym centrum jasności widzieli postać kobiety z dzieckiem na ręku, inni – że widzieli krzyż. Nikt nie widział słowa „Pokój”.

Najbardziej zdziwiło mnie jednak to, że nikt nie wspomniał o świetlistej postaci, której pojawiania się byłam wielokrotnym świadkiem. Dopiero po powrocie do domu mój mąż, człowiek głębokiej wiary wyznania rzymskokatolickiego, który jednak nie był nigdy w stanie zachwiać moją wiarą protestancką, powiedział mi spokojnie, lecz z całkowitą pewnością:

„Nie rozumiesz, co się stało? Inni widzieli zbliżającą się hostię i rozpoznali w niej Jezusa. Ty widziałaś ciało, bo nie znałaś pojęcia hostii”.

Było to spostrzeżenie, które w przyszłym czasie miało całkowicie odmienić moje życie.

Jednakże w ciągu następnych dni odłożyłam na bok to swoje doświadczenie i zabrałam się do ustalania tego, z kim z widzących, kapłanów oraz innych ludzi mogłabym się tu spotkać.

Spodziewałam się, planując swoją podróż, zastać tutaj jakąś maryjną propagandę, jednak zamiast tego odkryłam ewangeliczne wezwanie. Sześć młodych osób relacjonowało, że Dziewica mówi:

„Powróćcie do mojego Syna, nawróćcie się, spowiadajcie się, módlcie się, pośćcie, zmieńcie swoje życie!”.

Było to wezwanie Matki, które wydawało się znajdować płynący z głębi serca oddźwięk w niemal każdej osobie, która odwiedzała tę dolinę.

Kilka dni po przybyciu do Medjugorie zostałam przedstawiona kapłanowi, którego widziałam wcześniej, gdy modlił się nad ludźmi. Byłam zdecydowana omijać go z daleka, gdyż jego zachowanie wydawało mi się nienormalne – nigdy nie widziałam podobnych rzeczy. Jednakże moja anglojęzyczna przewodniczka poznała nas ze sobą i ku swemu przerażeniu usłyszałam, jak zwraca się do owego księdza:

„Ojcze, czy mógłbyś pomodlić się z Heather?”.

Zanim się w ogóle zorientowałam, co się dzieje, już siedziałam na dużym kamieniu, niedaleko kościoła, a ów kapłan położył ręce na mojej głowie i począł wzywać Ducha Świętego. Modlił się za moje życie, moją rodzinę i moją pracę dziennikarską. Prosił Ducha Świętego, aby mnie prowadził.

Powiedział mi również, że podczas modlitwy ujrzał dla mnie dwie drogi prowadzące z Medjugorie. Jedna była tą, którą przyjechałam do doliny – i będę mogła nią powrócić, jeśli będę chciała. A po chwili dodał, że Pan Bóg otwiera dla mnie inną drogę i że jeśli ją wybiorę – On zmieni moje życie na zawsze. Stwierdził, że Bóg chce mi coś powiedzieć i że gdy się pomodlę i otworzę Biblię, On do mnie przemówi. Pomyślałam wtedy właśnie tak:

„Dlaczego i jak Bóg chce do mnie mówić – skoro ignorowałam Jego istnienie przez tak wiele lat?”…

W nocy poprzedzającej mój wyjazd z Medjugorie mój umysł był pełen tego, czego doświadczyłam w ostatnich dniach. Uznałam, że zostałam postawiona twarzą w twarz z rzeczywistością Bożego istnienia.

„Co ja teraz z tym zrobię?”

– to pytanie nie dawało mi spokoju. Przypominając sobie, że kapłan polecił mi się modlić, uklękłam przy łóżku.

„Ale jak i o co się modlić po tak wielu latach?”

– zastanawiałam się.

I wówczas przypomniałam sobie, że jeden z pielgrzymów, stojący przede mną podczas porannej Mszy odprawianej w języku angielskim (w której uczestniczyłam głównie ze względów zawodowych), niespodziewanie odwrócił się do mnie i podał mi kartkę papieru. Była na niej wypisana modlitwa. Włożyłam tę kartkę do kieszeni z zamiarem wyrzucenia jej do pierwszego napotkanego kosza na śmieci. Teraz jednak wyciągnęłam ją z kieszeni, rozwinęłam i zaczęłam czytać.

Była tam modlitwa do Ducha Świętego, zapraszająca Go do mojego życia, aby je zmienił i uzdrowił oraz aby odtąd mnie prowadził. W miarę czytania coraz bardziej zdawałam sobie sprawę z tego, że oczy mam pełne łez – a potem przypomniałam sobie, że ów niedawno poznany ksiądz mówił mi, iż Bóg ma dla mnie wiadomość i że jeżeli otworzę Biblię, On sam będzie do mnie mówił.

Co bardzo dziwne – kiedy dzień przed wyjazdem pakowałam swoje rzeczy, w ostatnim momencie wrzuciłam do walizki Biblię. Dlaczego? Nie miałam pojęcia. Być może dlatego, że jechałam do tak zwanego miejsca religijnego i mogłam potrzebować broni, aby odrzucić twierdzenia, z jakimi mogłam się tam spotkać.

Teraz podniosłam się z klęczek i wyciągnęłam z walizki tę Biblię. Dostałam ją w prezencie na swoje 21. urodziny – od ciotki, która była misjonarką w Kenii. Otwierałam ją dotychczas tylko wtedy, kiedy szukałam odpowiednich słów, które mogłabym dodać małą czcionką na końcu zamieszczanego w dzienniku anonsu o śmierci członka rodziny.

W tamtej chwili, pamiętając słowa modlącego się nade mną kapłana i nie wiedząc, co robić ani w jaki sposób Bóg będzie do mnie mówić, otworzyłam ją w przypadkowym miejscu. Biblia nie była prawie używana i mogłam ją otworzyć gdziekolwiek. Jednakże gdy spojrzałam na tekst, moje oczy natychmiast powędrowały do grupy wersetów, które zaczęłam czytać.

Był to urywek z Ewangelii wg św. Jana, w którym Jezus mówił do swoich uczniów o chlebie życia:

„Jeśli nie będziecie jeść Ciała Syna Człowieczego ani pić Jego Krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem”.

Dotychczas, podobnie jak niektórzy z uczniów, całkowicie odrzucałam w wyznaniu katolickim rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii. Teraz jednak, w ciszy tego pokoiku w tak dalekim kraju, uczucie głębokiego pokoju wstąpiło do mojego serca i usłyszałam samą siebie, jak mówię Jezusowi:

„Wiesz, Panie Jezu, że jest to dla mnie podstawowa przeszkoda w uznaniu wiary katolickiej. Lecz jeżeli chcesz, daj mi łaskę, abym mogła to pojąć i zaakceptować”.

Dopiero tydzień po swym powrocie do domu zebrałam się na odwagę, aby opisać to, co zaobserwowałam w Medjugorie – ale nawet wtedy nie potrafiłam się przemóc, aby opowiedzieć coś z bardziej osobistych szczegółów. I po wynikłym w ten sposób rozgłosie – nie tylko w dzienniku, w którym pracowałam, ale również w mediach – mógł to być koniec tej historii. Jednak mimo że się starałam, jak mogłam, nie udawało mi się zignorować tego, czego doświadczyłam.

Od tamtej pory zaczęłam uczestniczyć z rodziną we Mszy Świętej. Potem dołączyłam do lokalnej grupy modlitewnej, w której głęboka wiara i prawość napełnionego Duchem Świętym kapłana jeszcze bardziej dotknęły mojego serca.

Wszystko to spowodowało, że zaczęłam wierzyć w rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii oraz w moc uzdrawiającego wpływu Eucharystii na nasze życie. Jednocześnie coraz bardziej pragnęłam wstąpić do Kościoła katolickiego i doświadczać radości tego wielkiego daru eucharystycznej obecności Jezusa w moim życiu. Ale decyzja o odwróceniu się plecami od pełnego wiary Kościoła, w którym się wychowałam, oraz od swojej rodziny, którą bym mocno tym zraniła, nie była dla mnie łatwa do podjęcia. Modliłam się więc i cierpiałam.

W końcu pewnego dnia, kiedy wraz z grupą osób ze swojej parafii udałam się na nocne czuwanie do bazyliki w Knock – miejscowości w zachodniej Irlandii, gdzie Matka Boża przeszło sto lat temu ukazała się grupie wieśniaków i objawienie to zostało uznane przez Watykan – uczyniłam to, co powinnam zrobić dużo wcześniej. Złożyłam mianowicie cały problem w ręce Jezusa i Jego Matki Maryi oraz poprosiłam Ich, aby wskazali mi dalszą drogę.

Tej nocy w bazylice była również obecna siostra Briege McKenna, osoba obdarzona szczególnymi darami oraz specjalną posługą dla kapłanów, która wygłaszała tam konferencję. Mówiła z pasją o prawdziwej obecności Jezusa w Eucharystii oraz o uzdrawiającej mocy Eucharystii w naszym życiu.

Wszystko, co mówiła s. Briege, było zgodne z tym, w co zaczęłam już wierzyć swym sercem – ale nie miałam odwagi na dalsze działania. Przez łzy, w miarę jak słuchałam, Bóg udzielił mi odwagi do podjęcia decyzji.

Wróciłam do domu i rozpoczęłam przygotowania do przyjęcia wiary rzymskokatolickiej. W dniu 8 grudnia 1988 roku – w święto Niepokalanego Poczęcia i zarazem w trzy i pół roku po swojej pierwszej podróży do Medjugorie w zamiarze napisania demaskującego artykułu o wydarzeniach, do których miało tam dojść – zostałam przyjęta do Kościoła powszechnego

Pełna wiara, do której doszłam, w rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii stała się fundamentem, na którym zbudowałam swoje nowe życie. Teraz i ja rozpoznaję Go w Hostii – zupełnie tak samo, jak owego czerwcowego wieczoru rozpoznały Go osoby zgromadzone wokół mnie w tym tak błogosławionym miejscu nazywanym Medjugorie.

Heather Parsons, Irlandia

tłum. Iwona Wytrzyszczak

Objawiając się w Fatimie i w Medjugorie, Matka Boża przypomina nam, że największym nieszczęściem dla człowieka jest grzech i trwanie w grzechu, gdyż taka postawa może doprowadzić go do zguby wiecznej. Dlatego z czułością matki pro­si każdą i każdego z nas o włą­cze­nie się w dzie­ło ratowania siebie, swoich naj­bliż­szych, Pol­ski, Europy i świa­ta.

Wie­my, że tyl­ko miłość Chry­stu­sa może prze­zwy­cię­żyć całą gro­zę zła, które cią­ży nad nami i nad całą ludz­ko­ścią. Chrystus po­trze­bu­je jed­nak na­szej zgody, aby mógł dzia­łać przez nas i docierać swo­ją mi­ło­ścią do naj­więk­szych grzesz­ni­ków.

Je­ste­śmy więc we­zwa­ni do zjednoczenia się z Nie­po­ka­la­nym Ser­cem Matki Naj­święt­szej, aby nas uczyła ży­wej wiary i ufności, która ma się wy­ra­zić:

1. W odwróceniu się od grze­chu oraz ży­ciu zgodnie z zasadami mo­ral­ny­mi i na­uką Kościoła katolickiego.

2. W co­dzien­nej mo­dli­twie, na którą po­wi­nien skła­dać się między innymi różaniec i czytanie Pi­sma św.

3. W praktyce pierw­szych piąt­ków i sobót mie­sią­ca w intencji wy­na­gro­dze­nia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Nie­po­ka­la­ne­mu Ser­cu Mat­ki Bo­żej za grze­chy wła­sne i świa­ta.

4. W comiesięcznej spo­wie­dzi i jak naj­częst­szym przyj­mo­wa­niu Je­zu­sa w Eu­cha­ry­stii, a także, je­że­li to jest moż­li­we, po­ście o chle­bie i wo­dzie w środy i piątki. „Zanim nadejdzie czas sprawiedliwości, daję ludzkości czas miłosierdzia” – mówi do nas Pan Jezus poprzez św. Faustynę. Dobrze wykorzystajmy ten czas.

ks. Dominik Chmielewski – Jestem do niczego

 

ks. Dominik Chmielewski SDB 👉NADZIEJA NA CUD💪🔥

 

Protestant Journalist Claims A Figure She Took To Be Jesus Manifested At Site

January 13, 2018 by sd

from spiritdaily.com Archives 

By Michael H. Brown

Protestant Journalist Claims A Figure She Took To Be Jesus Manifested At Site

An Irish journalist asserts in a new book, Vicka, Touched by a Mother’s Love, that she encountered extraordinary sights in the skies above the famous apparition site of Medjugorje in Bosnia-Hercegovina.

The journalist, Heather Parsons of Dublin — who at the time was Protestant — says that during her initial visit there in June of 1985, she witnessed what has become known as the “miracle of the sun,” but at a level unusual even by the standards of this reputedly miraculous place. Others too witnessed the display, which Parsons, a skeptic, never expected. “Lifting my hands to shade my eyes from the bright light of the sun, I followed the direction of their pointing fingers — and for one short, sharp moment doubted the reality of my own sight,” she writes in the book. “Closing my eyes momentarily, I looked again and saw exactly the same thing. There, in the sky above me, the sun was spinning like a top. As I watched, colors appeared to come streaming from behind it — red, green, yellow, blue — to circle it independently, while all the time the sun continued to spin.

“Then the center of the sun turned to red and then to black before returning to its usual brightness. Above it, slightly to the right, I suddenly saw what appeared to be white cloudlike letters begin to form. As I watched, the word ‘Peace’ appeared in the sky above the dancing sun — in English, but in what I would have described as Celtic script, just like that in the Book of Kells. Remaining for what seemed like twenty or thirty seconds — although to be honest I was not counting time as I witnessed this extraordinary and unbelievable phenomenon — the word disappeared and the sun continued to spin and dance.”

Native villagers have made similar claims, asserting that a bright, inexplicable inscription appeared in the sky above the holy spot of Mount Krizevac one summer evening in 1981. But in that case the letters had formed a word, “Mir,” in Croatian. “Mir” translates as “peace.” During the 1990s Americans from the New York area snapped photos from Apparition Hill that later showed the word “Christ” in an otherwise clear sky.

Parsons, who has written in Ireland for national newspapers and magazines, reveals that the entire episode lasted about 35 minutes. At one point, the journalist says that the sun appeared to “break away from the heavens” and come rushing toward the crowd — similar to the “great miracle” reported in 1917 at Fatima.

“All around me, I heard cries of fear mingled with terror-filled prayers, as the sun’s brightness came closer and closer until all I could see was a total golden light,” the journalist, who is now Catholic, continues. “Strangely, I realized, I felt no fear before the descent of the sun stopped and then withdrew back into the sky, where it continued to spin.”

This is not what the entire book is about. It is a book about the experiences of others, including the seer Vicka Ivankovic Mijatovic (who recently bore her first child). It is a story of the Blessed Mother’s message. But the phenomena reported by Parsons were profound and of potential prophetic significance. “As I continued to stare at the sun,” she writes, “I saw what seemed like a fountain of light gush up from it. Just as with a fountain of water, where it reached its highest point this fountain of light separated and there appeared, to my utter astonishment, a bright, shining figure with arms outstretched. So bright and shining that I could never describe the whiteness of the garment, but a figure that I immediately recognized, despite my own lack of religious interest for many years, as the Risen Christ.”

Parsons says that other witnesses seemed to be seeing what looked like a Communion Host in front of the sun — a frequent claim at Medjugorje, where a disc-like shape blots out the harmful center rays. Parsons reports that she could see the sleeves that hung from the wrists of the figure as the cloth flowed down to meet the hem of the garment where it touched the figure’s feet. “But I could not see the face,” she explains. “Try as I might, I could not make out the features on the face, although I knew it was there, framed by hair that fell to the shoulders.

“Ten times this figure disappeared, to return again almost immediately, always preceded by the fountain of light. At one point I recall holding my hand in front of my face — and continuing to see the figure as if my hand was not there. And then the realization, as I stood in this place and continued to look up into the sky, that tears were pouring down my face and the only thought in my mind was that I was in the presence of God.”

The Church has not yet ruled on Medjugorje, with an investigation of such phenomena currently in the hands of a national commission composed of the Cardinal in Sarajevo, his auxiliary, and two other bishops. A spokesman for the Cardinal, Father Mato Vovkic, told Spirit Daily that a decision on authenticity will not be rendered until after the apparitions stop. What is the significance of this? Is there a sign for us all in the alleged manifestation of Jesus?

In the coming weeks the Vatican is expected to release guidelines for discerning such claimed apparitions and other phenomena currently sweeping across every habitable continent, and when those strictures come out, we must strictly obey them, as we should obey all that the Pope directs through his congregations. Then we will better discern such reported signs — along with the message.

That message has been peace. It has been love. It has been that the world is only a passing place and we must not allow evil to steal our happiness.

With God, the Holy Spirit, and Jesus — with the prayers of His mother — we have all we need to get through even the most challenging times.

This we have known now for 2,000 years. As Parsons says, “I had gone [to Medjugorje] in 1985 as a Protestant journalist. What I expected to find was Marian propaganda. What I actually found was the gospel message.”

12. Msza św. jest największą pomocą jaką możemy dać duszom czyśćcowym
Parafia rzymskokatolicka pw. św. J.S.Pelczara, Rzeszów – Pobitno » Eucharystia – Msza święta
Wiecie wszyscy, jak straszne są cierpienia w czyśćcu. Św. Hieronim mówi, że ogień, którym są ogarnięte dusze w czyśćcu, niczym się nie różni od ognia piekielnego, a będąc narzędziem sprawiedliwości Boskiej, przynosi duszom cierpienia niewypowiedziane, przewyższające wszelkie męki, które na świecie możemy wycierpieć i wyobrazić sobie. Lecz również ten święty zapewnia nas, że gdy odprawia się Msza św. za duszę w czyśćcu, siła ognia niejako jest zawieszoną i przez czas ofiary Mszy św. ona nie cierpi. Owszem, zapewnia, że każda Msza św. uwalnia wiele dusz z czyśćca i wprowadza je do nieba.
Rzeczywiście św. Bernard, gdy razu jednego odprawiał Mszę św. w kościółku w Tre Fontane, w okolicach Bazyliki św. Pawła w Rzymie, ujrzał nagle drabinę, która od ziemi sięgała do nieba, a po drabinie aniołów, wchodzących i schodzących, którzy z czyśćca wyprowadzali dusze i wiedli je do nieba.
* * *
Ojciec Lacordaire, najsłynniejszy kaznodzieja francuski, zmarły w 1861 r., opowiadał, co następuje. – Pewien książę, Polak, niedowiarek, materialista napisał był książkę, w której zaprzeczał nieśmiertelności duszy. Miał ją dać już do druku, gdy dnia pewnego, spacerując po swoim ogrodzie, spotkał kobietę zalaną łzami, a to, rzucając mu się do nóg, błagała: „Ach! Książę dobry! mój mąż umarł… dusza jego pewnie cierpi w czyśćcu, a ja jestem biedna i nie mogę nawet dać na Mszę św. żałobną. Zlituj się, dopomóż mi przyjść z pomocą memu ukochanemu mężowi”…
Szlachetny ten pan, chociaż był innych przekonań religijnych, niż ta kobieta, którą uważał za ofiarę zacofania, nie miał odwagi odepchnąć jej. Wyjął sztukę złota z kieszeni i dał ją niewieście, a ona szczęśliwa, biegnie do kościoła i prosi kapłana o odprawienie Mszy św. za zmarłego.
Pięć dni potem książę czytał w swojej pracowni, nagle podniósł oczy i ujrzał o dwa kroki od siebie wieśniaka w stroju ludowym: „Książę – rzekł nieznajomy – przychodzę ci podziękować. Jestem mężem tej biednej kobiety, co przed kilku dniami prosiła cię o jałmużnę, aby Mszę św. zamówić za spokój mojej duszy. Twój czyn miłosierny był miłym Bogu i pozwolił mi Bóg przyjść ci podziękować”. To powiedziawszy, wieśniak znikł, a książę wrzucił w płomienie swoje dzieło i ulegając łasce Bożej, uwierzył, nawrócił się i żył po chrześcijańsku aż do śmierci.
* * *
Opowiadają o pewnej matce, która po śmierci 10-cio letniego synka nie mogła w żaden sposób utulić swego bólu. W dzień płakała, a w nocy śniła o swoim dziecku. Razu pewnego ujrzała je we śnie w pośrodku pól urodzajnych, spalonych żarem słonecznym – w pośrodku była cysterna z wodą zepsutą o niemiłej woni, a jej synek, trawiony pragnieniem, nachylał się nad nią i chciał pić, lecz nie mógł. – Płakało biedne dziecię, wzywało pomocy, lecz nikt wołania jego nie słyszał.
Nieszczęśliwa kobieta budzi się i myśli o tym, co śniła i dochodzi do wniosku, że jej Karolek może jest w czyśćcu i potrzebuje modlitwy, więc daje na Mszę św. za spokój jego duszy. Następne trzy noce, zawsze o tej samej godzinie, słyszy wyraźnie głos, który ją woła i widzi te same pola, lecz zielone, pełne kwiecia, woda w cysternie jest przezroczysta, a jej synek, piękny jak anioł, pije ją i bawiąc się wśród kwiatów, powtarza: „Dziękuję, mamo, dziękuję”; po czym głos zamilkł i matka nie śniła już o nim więcej, lecz żyła spokojna, bo pewna, że dziecko jej jest już w niebie.
10. Msza św. wyprasza nam dobrą śmierć
Przenajświętsza Ofiara – cz.III Msza św. jest ofiarą – NiewolnikMaryi.com
Chociażby, najmilsi, życie nasze było najdłuższe, w końcu trzeba umrzeć i od dobrej albo złej śmierci zależy nasza przyszłość szczęśliwa, albo nieszczęśliwa i to na wieczność. Niebo albo piekło bez końca. A czy może mieć złą śmierć ten, kto w życiu słuchał często Mszy św.? Nie, nigdy. Powiedział to sam Pan Jezus św. Matyldzie.
Ukazał się razu jednego Pań Jezus Świętej, a pocieszywszy ją w jej udręczeniach wewnętrznych, zupełnie uspokoił jej lęki przed śmiercią, mówiąc: „Wiedz, Matyldo, że kto ma zwyczaj słuchać Mszy św., będzie w chwili śmierci pocieszony obecnością Aniołów i Świętych jego obrońców, którzy go dzielnie bronić będą przed wszelkimi sidłami diabelskimi tak, że w pokoju odda Bogu duszę swoją”.
O! jakże piękna śmierć nastąpi po życiu, które umieliśmy zużytkować na częste słuchanie Mszy św.!
Także i dawanie ofiary na Mszę św. jest już samo w sobie bardzo skuteczne, by nam uprosić śmierć dobrą.
Św. Leonard z Porto Mauzizio opowiada, że w Rzymie żyła grzesznica, która nie dbała o zbawienie swojej duszy, tylko grzeszyła i drugich do grzechu pobudzała, nie robiła nic dobrego, tylko często dawała na Mszę św.
Upłynęło tak lat parę, nagle uczuła gwałtowny żal za grzechy, odprawiwszy spowiedź z całego życia, powoli tak dobrze się do śmierci przygotowała, iż nie można było wątpić o jej zbawieniu.
My w chwili obecnej jesteśmy wszyscy dobrymi chrześcijanami, ale być może, iż szatan wciągnie nas do złego i wprowadzi na drogę zatracenia; a więc pamiętajmy, że nabożeństwo do Mszy św. będzie potężną pomocą, by zwalczyć szatana, uzyskać nam nawrócenie i dobrą śmierć. Św. Augustyn zapewnia nas, że kto często i dobrze słucha Mszy św., nie umrze śmiercią nagłą i tu pragnę przytoczyć inny jeszcze piękny przykład, podany nam przez św. Leonarda.
* * *
Pewien rolnik jako najemnik chodził uprawiać winnice drugich i w pocie czoła z pracy swojej utrzymywał całą rodzinę. – Miał on zwyczaj co rano, nim udał się na robotę, wysłuchać Mszy św. Pewnego dnia bardzo wcześnie udał się do kościoła, a po skończonej Mszy św. pozostał jeszcze, by drugiej wysłuchać. Gdy potem wyszedł na plac, okazało się, iż roboty nie znalazł, bo wszyscy właściciele byli już zamówili robotników.
Powracał do domu bardzo zmartwiony, gdy po drodze spotkał jednego pana, który go zapytał o powód jego smutku. „Co pan chce – odrzekł robotnik – dziś rano zatrzymałem się trochę dłużej w kościele i nie znalazłem już pracy”. „Nie martw się – powiedział ów pan – powróć do kościoła wysłuchać jeszcze jednej Mszy św. za mnie, a ja ci zapłacę za cały dzień roboty”. Poszedł więc uszczęśliwiony i wysłuchał chętnie nie tylko jednej Mszy św., ale wszystkich, które jeszcze dnia tego odprawiano w kościele, a wieczorem otrzymał od owego pana zapłatę za dzień cały. W nocy ukazał się Jezus Chrystus temu panu, mówiąc, że dla jego życia złego, miał być tej samej nocy do piekła strącony, ale dla Mszy św., które za niego wysłuchał ów najemnik, zostawiony mu jest jeszcze czas do czynienia pokuty. I tak sam Zbawca nasz odsłonił mu, jaką Msza św. ma moc chronić nas od złej i nagłej śmierci. Lecz jakże nam do tego pomocną będzie i Komunia św., która jest zadatkiem życia wiekuistego.
GDYBY SĘDZIOWIE W POLSCE CHCIELI BYĆ POLAKAMI, TO BY WSPIERALI I POLAKOM POMAGALI.
      Oni niestety są obcokrajowcami i nie zależy im na naszej Wolności, bo są naszymi wrogami. Dorota.
–SĘDZIOWSKA KASTA CHCE BLOKADY CYKLICZNEGO MARSZU NIEPODLEGŁOŚCI

Image

Szanowni Państwo,

we wtorek wieczorem nasi prawnicy zostali poinformowani, że już następnego ranka przyjdzie nam zmierzyć się z wyzwaniem rzuconym przez lidera grupy LGBT Homokomando Linusa Lewandowskiego. Stowarzyszenie Marsz Niepodległości odnotowało wczoraj sukces, wygrywając rozprawę w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Pomimo tego, że wskutek postanowienia Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych uchylono orzeczenia warszawskich sądów obu instancji i tym samym utrzymano decyzję wojewody przyznającą Marszowi Niepodległości status zgromadzenia cyklicznego, aktywista LGBT usiłował wymusić rejestrację swojego wydarzenia w dniu 11 listopada na trasie, którą co roku przechodzimy.

LEWACY POKONANI – NIE MOGĄ STANĄĆ NAM NA DRODZE

Chociaż reprezentujący nas mec. Adam Janus miał zaledwie 12 godzin na przygotowanie się do rozprawy, odparł on atak Linusa Lewandowskiego. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił zażalenie lewicowego aktywisty, który chciał zakłócić nasze obchody. Marsz Niepodległości, organizowany pod hasłem „Silny Naród, Wielka Polska” rozpoczyna się o godz. 14:00 na Rondzie Dmowskiego w piątek 11 listopada. Pół godziny później wyruszamy – jak w latach poprzednich – Alejami Jerozolimskimi przez Most Poniatowskiego, następnie skręcamy na Wał Miedzeszyński i po kilkuset metrach skręcamy na Błonia Stadionu Narodowego.

SPODZIEWAMY SIĘ NASILENIA ATAKÓW

Mimo wszystko jestem przekonany, że lewacy nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa i zapewne złożona zostanie apelacja od tego wyroku. Zespół Prawny przygotowuje się już na taką ewentualność. Tak samo prawdopodobne jest, że w najbliższych dniach również administracja prezydenta m.st. Warszawy Rafała Trzaskowskiego tradycyjnie już będzie próbować zatrzymać nasz pochód. Nasi prawnicy w okresie bezpośrednio poprzedzającym Narodowe Święto Niepodległości zmuszeni są zwykle do wyjątkowej aktywności. Aby skutecznie opierać się zakusom wszystkich tych, których uwiera patriotyzm, dają z siebie wszystko. Pomimo tego, że ich praca jest kosztowna, nie sposób przecenić jej wartości. To dzięki nim możemy usuwać wszystkie rzucane nam pod nogi kłody, a także występować w obronie uczestników Marszu Niepodległości, jeżeli są oni szykanowani z tytułu udziału w nim.

Ci z Państwa, którzy wnikliwie obserwują nasze przygotowania wiedzą, że organizacja Marszu Niepodległości wymaga niemałych wydatków. Podobnie jak przy poprzednich edycjach wierzę, że sympatycy i uczestnicy największego wydarzenia patriotycznego pomogą nam nie tylko swoją obecnością w Warszawie, ale będą również partycypować finansowo. Dlatego bardzo proszę o wsparcie kwotą, na jaką Państwa stać – tak, byśmy mogli ponownie bez przeszkód radośnie świętować ten wyjątkowy dzień, w którym dziesiątki tysięcy Polaków celebrują swoją jedność i dumę z narodowego dziedzictwa. Marsz Niepodległości jest silny, gdyż stoją za nim na dobre i na złe wszyscy, którym drogie są biało-czerwone wartości. Silny, zjednoczony naród jest zdolny wykuć swoją wymarzoną Wielką Polskę!
Image
Image

ROBERT BĄKIEWICZ

PREZES ZARZĄDU

Stowarzyszenie Roty Marszu Niepodległości
05-800 Pruszków, ul. Przechodnia 32
darowizny w ZŁ 36 1020 1055 0000 9302 0445 6612
darowizny w USD 26 1020 1055 0000 9102 0445 8733
darowizny w EUR 46 1020 1055 0000 9702 0445 8758

Adres korespondencyjny: Ul. Przechodnia 32, 05-800 Pruszków
E-mail: kontakt@roty.pl
Linia informacyjna: +48 500 072 622
DRODZY RODACY MÓDLMY SIĘ O OBRONĘ KAPŁANÓW, BO TACY BOŻY I POBOŻNI SĄ PRZEWAŻNIE PRZEŚLADOWANI PRZEZ BEZBOŻNYCH WROGÓW PANA BOGA I KATOLIKÓW. 

ks. Dominik Chmielewski👉„Ks. Dominik odpowiada na zarzuty niektórych publicystów i teologów” cz.1
https://www.youtube.com/watch?v=rt_q3BLQBVg
ks. Dominik Chmielewski👉„Ks. Dominik odpowiada na zarzuty niektórych publicystów i teologów” cz.2
 
MACRON W WATYKANIE? PAPIEŻ POWINIEN NAUCZAĆ O PANU BOGU MACRONA, BO TAKIE SĄ POLECENIA PANA BOGA, ABY ŚWIAT MÓGŁ ISTNIEĆ. KATOLICY – NIE PODDAWAJCIE SIĘ TYM DEMONICZNYM LUDZIOM.
Macron w Watykanie. „Powszechna wiara rozumu” ma zastąpić „wiarę kościelną”.
Abp Jan Paweł Lenga
Abp Ryś i Franciszek – tandem „ekumeniczny”. Stanisław Krajski
9. Msza św. przynosi szczęście
Transmisje Mszy św. z poszczególnych diecezji | eKAI
Nasza natura jest już taka, że szuka zawsze własnego interesu: pragnie bogactwa, nagromadzenia rzeczy, zarobku. A jakiż na to sposób najpewniejszy! Słuchanie codziennie Mszy św.
W życiu św. Jana Jałmużnika czytamy, że w Aleksandrii w Egipcie żyło dwóch rzemieślników, mających ten sam zawód. Jeden pomimo licznej rodziny, którą musiał utrzymywać, zawsze odkładał. Drugi nie miał dzieci, pracował dzień i noc, nawet w dnie świąteczne, a pomimo tego znajdował się w nędzy. Widząc jak bardzo powodziło się koledze po rzemiośle, postanowił zwrócić się do niego i zapytać, jaki jest powód tego powodzenia. Zamożny rzemieślnik obiecał, że odkryje mu tę tajemnicę, lecz pod warunkiem, aby na drugi dzień rano wcześnie znalazł się u niego. Biedak z radością się na to zgodził i na drugi dzień, o oznaczonej godzinie, stawił się u kolegi, a ten zaprowadził po do kościoła na Mszę św. i uczynił to przez trzy dni z rzędu.
Ubogi rzemieślnik, zmęczony chodzeniem do kościoła, zapytał: „Mój kochany, drogę do kościoła znam, a nie mam czasu na stracenie, by słuchać codziennie Mszy św. Jeśli chcesz być wiernym obietnicy i odsłonić mi tajemnicę twego powodzenia, to dobrze, a jak nie, to do widzenia”.
Wtenczas ten drugi, zwróciwszy się do towarzysza, miłośnie odpowiedział: „Widzisz przyjacielu, tajemnica, że mi się w tym życiu dobrze dzieje, jest właśnie ta, że codziennie chodzę na Mszę św. i wiem, że dlatego to Pan Bóg błogosławi mojej pracy i daje mi szczęście. Słuchaj i ty codziennie Mszy św., a zobaczysz, że wszystko w domu twoim na lepsze się odmieni. I rzeczywiście tak się stało, ubogi rzemieślnik usłuchał rady przyjaciela, zaczął uczęszczać na Mszę św., znalazł pracę, zapłacił długi i domek swój ubogi tak podniósł, iż był w najlepszym stanie.
Czy w to wierzycie, najmilsi? Jeśli nie, spróbujcie przez rok codziennie uczęszczać na Mszę św., a jeśli wasze interesy doczesne nie poprawią się, miejcie do mnie pretensje.
Naśladujcie przykład dany nam przez wielkich ludzi, jak Krzysztofa Kolumba, Tomasza Mora, Jana Sobieskiego, którzy całą nadzieję, ufność pokładali we Mszy św. i w Komunii św.
W roku 1683 Wiedeń był oblężony przez Turków; po ludzku mówiąc, wszelka nadzieja obrony miasta była stracona, czekano tylko na zniszczenie i śmierć. Rano 12-go września w dzień rozstrzygającej bitwy, król Jan Sobieski słucha Mszy św., służy do niej i przyjmuje Komunię św., a otrzymawszy błogosławieństwo kapłańskie, pełen zapału rzuca się ze swoim wojskiem do boju. Czyni cuda waleczności, rozbija nieprzyjaciół, zmusza do ucieczki i odnosi słynne zwycięstwo.
Chcemy szczęścia? – powtarzam. Trzymajmy się środka najpewniejszego, a jest nim Msza św. łącznie z przyjęciem Komunii św., jeśli to tylko możliwe.

Kochani – przesyłam orędzie i plakaty z tym co się dzieje wokół Medziugorja, a więc plakat z filmem o Medziu wraz z recenzją juz oglądających naszych pielgrzymów i plakat o rekolekcjach adwentowych, które wraz w pojawieniem się tego filmu „urodziły się”.
Jak już pisałam, wyjazd jest w 1 niedzielę adwentu, będą to rekolekcje „ekstremalne” (takie to ostatnio było modne słowo – ekstremalne Drogi Krzyżowe, biegi etc). Nasz ekstrema dla chętnych będzie polegać na pokucie,pokucie pokucie, do której Gospa wzywa przez tyle objawień w ciągu historii Kościoła.
o 5.00 bedziemy dołączać do grupy 365 – czyli lokalnej medziugorskiej, która od początku zarazy modli się różańcową modlitwą na Podbrdo, o 6.00 – Roraty, posiłki, konferencje, modlitwy, modlitwy o uzdrowienie, adoracja, udział w objawieniu, post o chlebie i wodzie, ale to na prawdę tylko chleb i woda w piątek i we środę.  Kochani skończyło się ZABAWIANIE trzeba myśleć o ZBAWIANIU, bo czasu nie zostało dużo.
Kto może to proszę porozsyłać plakaty po znajomych księżach, aby wywiesili w gablotach i dali do ogłoszeń parafialnych i na swoje www, dzieki i czekamy na odpowiedź na wezwanie Gospy i Boga Ojca.

 

Orędzie z 25 października 2022
„Drogie dzieci! Najwyższy pozwolił mi, abym była z wami i abym była dla was radością i
drogą nadziei, bo ludzkość zdecydowała się na śmierć. Dlatego mnie posłał, abym was
pouczała, że bez Boga nie macie przyszłości. Kochane dzieci, bądźcie narzędziami miłości
dla tych wszystkich, którzy nie poznali Boga miłości. Radośnie świadczcie o waszej wiarze i
nie traćcie nadziei na przemianę ludzkiego serca. Jestem z wami i błogosławię was moim
macierzyńskim błogosławieństwem. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje
wezwanie”.

 

Medjugorje – film jakiego jeszcze nie było
A ty co z tym zrobisz?
Twórcy kinowego filmu dokumentalnego: Jesus Garcia Colomer i Borja Martinez –
Echevarria ciekawie przedstawili historię niezwykłych wydarzeń, które rozpoczęły się w
małej wiosce położonej na terenie Bośni i Hercegowiny 24 czerwca 1981 roku i trwają do
dziś. Oglądamy je z różnych punktów widzenia – przez pryzmat Widzących (Mirjana, Ivan,
Jacov), ojców franciszkanów – o. Jozo Zovko, o. Marinko Sakota, o. Petara Ljubicica oraz
mieszkańców wioski. W filmie wykorzystano zdjęcia i materialy archiwalne, które w
połączeniu z żywą relacją osób z różnych środowisk oraz piękną muzyką dostarczają widzowi
silnych emocji, a nawet wyciskają łzy, skłaniają do refleksji.
Dokument Jesusa Garcii jest osobistym świadectwem reżysera, który opowiada, jak
pracując w jednej z hiszpańskich gazet otrzymał polecenie zrobienia reportażu o
Medziugorju. Pojechał tam wraz z kolegą. Obaj byli zafascynowani miejscem objawień Matki
Bożej. Jego kolega otrzymał tam dar powołania do służby kapłańskiej i teraz już jako ksiądz o
tym zaświadcza, natomiast Gracia po powrocie napisał książkę o Medziugorju, która w
szybkim czasie zdobyła popularność wśród ludzi różnych profesji. Przetłumaczona na wiele
języków przemieniala w sposób radykalny tych, którzy ją czytali. Garcia był zaskoczony
wielością świadectw, jakie otrzymał od nieznajomych ludzi, w których zaświadczali, że ta
lektura zainspirowała ich do pielgrzymowania do Medziugorja i zmiany swojego życia.
Garcia postanowił wykorzystać to wszystko i zrobić film dokumentalny o fenomenie
Medziugorja.
W filmie reżyser dotyka takich kwestii jak: tajemnice, które intrygują od lat, miejsca,
które odmieniają ludzi, Widzących, opinii Watykanu. Garcia nie rozstrzyga czy
objawienia są prawdziwe czy nie, bo to nie należy do niego. Ogranicza się jedynie do
stwierdzenia, że w 2017 r. papież Franciszek wysłał do Medziugorja abpa Henryka Hosera,
który miał za zadanie zbadać potrzeby duszpasterskie franciszkańskiej parafii. Przytacza
wypowiedź polskiego hierarchy: „Medziugorje to największy konfensjonał świata”.
Informuje też, że w roku 2019 papież oficjalnie udzielił pozwolenia na organizowanie
pielgrzymek parafialnych i diecezjalnych do Medziugorja.
Dużo emocji wzbudzają żywe relacje osób bezpośrednio zaangażowanych w objawienia.
Iwan wspomina, że „serce waliło mu jak młot”, gdy po raz pierwszy ujrzał Matką Bożą. Gdy
opowiada o Jej pięknie, jego oczy świecą się z zachwytu. Stwierdza również, że nie wie,
dlaczego Gospa wybrała jego i piątkę pozostałych dzieci. Przytacza wypowiedź Gospy, która
zapytana o to, odpowiedziała: Nie wybieram najlepszych. Z tą opinią zgadza się o. Marinko
Sakota, były proboszcz parafii stwierdzając, że Widzący są normalnymi ludźmi, mają swoje
wady i zalety. Ojciec Marinko wspomina, że kiedy zaczęły się objawienia, miał 13 lat.
Pamięta tłumy ludzi na Górze Objawień i milicjantów, którzy różnymi sposobami chcieli je
zastraszyć i zatrzymać.
Szczególną rolę odgrywają w filmie wypowiedzi o. Jozo Zovko, byłego proboszcza
Medziugorja, represjonowanego i więzionego przez władze komunistyczne za to, że nie
chciał zakwestionować prawdziwości objawień. Ze szczerością opowiada, że początkowo nie
rozumiał tego, co działo się w jego parafii. Sądził, że dzieci są zmanipulowane przez władze.
Przesłuchiwał je osobno, chcąc się dowiedzieć, czy mówią prawdę. Dopiero gdy usłyszał głos
wewnętrzny „Ochroń dzieci” i zobaczył dzieci uciekające przed milicją, ukrył je na plebanii i
uwierzył w prawdziwość ich zeznań. Teraz, gdy z perspektywy 40 lat opowiada o tych
wydarzeniach oraz o pięciu kamieniach do walki z Goliatem, w jego głosie wybrzmiewa
wiara, szczerość i prawda.

Film pt.„Medjugorje” to piękna opowieść o sile wiary i mocne świadectwa ludzi. Jest ich
tak wiele, że trudno zapamiętać i opisać wszystkie. Natalia, Irene, Pea, Maria – każda z nich
zaświadza o swoim nawróceniu. Warto przytoczyć historię byłego narkomana i alkoholika.
Starał się korzystać z życia bez ograniczeń. W wieku 22 lat stracił jego sens i usiłował
popełnić samobójstwo. Uciekając przed mafią, przypadkowo trafił do Cenacolo, do
wspólnoty założonej przez s. Elvirę. Tu zrozumiał, że można żyć inaczej. Głosząc
świadectwo o swoim życiu, w którym priorytetami są modlitwa i praca, zwrócił uwagę
młodej, pięknej kobiety. Po wymianie listów i długiej znajomości młodzi pobrali się. Są od
kilku lat szczęśliwym małżeństwem z trójką dzieci. Jak zaświadczają oboje, Medziugorje
odmieniło ich życie. Teraz chcą innym przybliżyć to cudowne miejsce i organizują około 30
pielgrzymek rocznie.
Inne osoby składajace świadectwa też dokonały przewartościowań w swoim życiu.
Młoda prawniczka zeznaje: Dla mnie liczyły się tylko duże pieniądze, duży dom i duży
samochód. Moje życie było zupełnie puste. Gdy straciłam pracę, zaczęłam więcej się modlić i
trafiłam na orędzia Królowej Pokoju. Pod ich wływem i pielgrzymki do Medziugorja
odzyskałam sens i radość życia – mówiła ze wzruszeniem. – Świadectwa wyciskają łzy,
zbliżają do Matki Bożej, do Różańca oraz zachęcają do pielgrzymowania do Medziugorja –
podsumowuje ojciec Józef Koszarny OFM. Następnie dodaje, że Sekretariat Rodziny
Dobrego Słowa ufundował 500 biletów bezpłatnych dla osób chętnych do obejrzenia tego
filmu.
Medziugorje to miejsce szczególne – inspiruje, facynuje, odmienia życie tysięcy ludzi,
którzy odnajdują tu szczęście i pokój. To widać wyraźnie, gdy popatrzymy na radosne
twarze osób składających świadectwa. Film jest namiastką tego, co możemy tam przeżyć. W
zakończeniu słyszymy pytanie: A ty co z tym zrobisz?
Halina Bartosiak

Piątek, 28 października 2022
ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZA
Święto
Szymon i Juda Tadeusz. Święci bracia | Stacja7.pl
Z komentarza św. Cyryla Aleksandryjskiego do Ewangelii św. Jana
Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam
Nasz Pan, Jezus Chrystus, ustanowił dla świata przewodników i nauczycieli oraz szafarzy swych Bożych tajemnic. Polecił im świecić jak pochodnia i oświetlać nie tylko krainę żydowską, ale każdą inną, która znajduje się pod niebem, wszystkich ludzi mieszkających na całej ziemi. Dlatego słusznie powiada Pismo: „Nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga”. Istotnie, nasz Pan, Jezus Chrystus, powołał swych uczniów spośród wielu innych do sprawowania wzniosłej godności apostolatu.
Święci apostołowie stali się kolumnami i podporą prawdy. Chrystus stwierdza, że posłał ich, jak i sam został posłany przez Ojca. Tymi słowami ukazuje godność apostolatu i niezrównaną chwałę powierzonej im władzy. Zaznacza równocześnie – jak widać – sposób pełnienia posługi apostolskiej.
Skoro bowiem za swą powinność uznał wysłanie uczniów, podobnie jak Ojciec posłał Jego samego, konieczne było, aby ci, którzy mieli się stać naśladowcami, wiedzieli, w jakim celu Ojciec wysłał Syna. Oto dlaczego wielokrotnie wyjaśniał nam naturę swego posłannictwa: „Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. Kiedy indziej zaś: „Zstąpiłem z nieba nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał”. I jeszcze: „Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, aby świat został przez Niego zbawiony”.
W kilku zatem słowach zamknął istotę apostolatu mówiąc, że wysyła ich tak, jak Jego posłał Ojciec, aby wiedzieli, że ich zadaniem jest nawoływać grzeszników do nawrócenia, uzdrawiać chorych na ciele i na duszy, nie szukać w posługiwaniu swej woli, ale woli Tego, który ich posłał, a wreszcie zbawiać świat, w miarę jak przyjmie naukę Chrystusa. I jak wielkim staraniem Apostołowie zabiegali o wykonanie tego wszystkiego, łatwo można się dowiedzieć, jeśli przeczytasz Dzieje Apostolskie albo pisma świętego Pawła.
Święty Szymon Apostoł

Ewangelie wymieniają św. Szymona w ścisłym gronie uczniów Pana Jezusa. Jest on chyba najmniej znanym spośród nich. Ewangelie wspominają o nim tylko trzy razy. Mateusz i Marek dają mu przydomek Kananejczyk (Mt 10, 4; Mk 3, 18). Dlatego niektórzy Ojcowie Kościoła przypuszczali, że pochodził on z Kany Galilejskiej i był panem młodym, na którego weselu Chrystus Pan uczynił pierwszy cud. Współczesna egzegeza dopatruje się jednak w słowie Kananejczyk raczej znaczenia „gorliwy”, gdyż tak je również można tłumaczyć. Łukasz wprost daje Szymonowi przydomek Zelotes, czyli gorliwy (Łk 6, 15). Specjalne podkreślenie w gronie Apostołów, że Szymon był gorliwy, może oznaczać, że faktycznie wyróżniał się wśród nich prawością i surowością w zachowywaniu prawa mojżeszowego i zwyczajów narodu.
Szymon Kananejczyk jest we wszystkich czterech katalogach Apostołów wymieniany zawsze obok św. Jakuba i św. Judy Tadeusza, „braci” (stryjecznych albo ciotecznych) Chrystusa, czyli Jego kuzynów (Mt 10, 4; Mk 3, 18; Łk 6, 15; Dz 1, 13). Czy był nim także i Szymon? Według Ewangelii św. Mateusza wydaje się to być pewnym (Mt 13, 55). Także i w tradycji chrześcijańskiej mamy nikłe wiadomości o Szymonie. Miał być bratem Apostołów: Jakuba Młodszego i Judy Tadeusza. Będąc krewnym Pana Jezusa, miał według innych zasiąść na stolicy jerozolimskiej po Jakubie Starszym i Jakubie Młodszym jako trzeci biskup i tam ponieść śmierć za cesarza Trajana, kiedy miał już ponad sto lat.
Są jednak pisarze, którzy twierdzą, że Szymon Apostoł nie był krewnym Jezusa i jest osobą zupełnie inną od Szymona, biskupa Jerozolimy, który poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Trajana. Powołują się oni na to, że tradycja łączy go ze św. Judą Tadeuszem tylko dlatego, jakoby miał z nim głosić Ewangelię nad Morzem Czerwonym i w Babilonii, a nawet w Egipcie – i poza Palestyną razem z nim miał ponieść śmierć. Według tej tradycji obchodzi się ich święto tego samego dnia. Również ikonografia chrześcijańska dość często przedstawia razem obu Apostołów.
O przecięciu Szymona piłą na pół, jak głosi legenda (a nawet – piłą drewnianą), dowiadujemy się z jego średniowiecznych żywotów. Ciało św. Szymona, według świadectwa mnicha Epifaniusza (w. IX), miało znajdować się w Nicopolis (północna Bułgaria), w kościele wystawionym ku czci Apostoła. W kaplicy świętych Szymona i Judy w bazylice św. Piotra, która obecnie jest także kaplicą Najświętszego Sakramentu, mają znajdować się relikwie obu Apostołów. Część relikwii ma posiadać również katedra w Tuluzie. Św. Szymon jest patronem diecezji siedleckiej oraz farbiarzy, garncarzy, grabarzy i spawaczy.

W ikonografii św. Szymon w sztuce wschodniej przedstawiany jest z krótkimi włosami lub łysy, w sztuce zachodniej ma dłuższe włosy i kędzierzawą brodę. Jego atrybutami są: księga, kotwica, palma i piła (drewniana), którą miał być rozcięty, topór, włócznia.

Święty Juda Tadeusz, ApostołO życiu św. Judy nie wiemy prawie nic. Miał przydomek Tadeusz, czyli „Odważny” (Mt 10, 3; Mk 3, 18). Nie wiemy, dlaczego Ewangeliści tak go nazywają. Był bratem św. Jakuba Młodszego, Apostoła (Mt 13, 55), dlatego bywa nazywany również Judą Jakubowym (Łk 6, 16; Dz 1, 13). Nie wiemy, dlaczego Orygenes, a za nim inni pisarze kościelni nazywają Judę Tadeusza także przydomkiem Lebbeusz. Mogłoby to mieć jakiś związek z sercem (hebrajski wyraz leb znaczy tyle, co serce) albo wywodzić się od pewnego wzgórza w Galilei, które miało nazwę Lebba. Był jednym z krewnych Jezusa. Prawdopodobnie jego matką była Maria Kleofasowa, o której wspominają Ewangelie.
Imię Judy umieszczone na dalszym miejscu w katalogu Apostołów sugeruje jego późniejsze wejście do grona uczniów. To on przy Ostatniej Wieczerzy zapytał Jezusa: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?” Zasadne jest zatem przypuszczenie, że św. Juda, przystępując do grona Apostołów, kierował się na początku perspektywą zrobienia przy Chrystusie kariery.
Juda jest autorem jednego z listów Nowego Testamentu. Sam w nim nazywa siebie bratem Jakuba (Jud 1). Z listu wynika, że prawdopodobnie był człowiekiem wykształconym. List ten napisał przed rokiem 67, gdyż zapożycza od niego pewne fragmenty i słowa nawet św. Piotr. Po Zesłaniu Ducha Świętego Juda głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii; niektóre z wędrówek misyjnych odbył razem ze św. Szymonem. Część tradycji podaje, że razem ponieśli śmierć męczeńską. Inne mówią, że Szymon został zabity w Jerozolimie, a Juda Tadeusz prawdopodobnie w Libanie lub w Persji.
Hegezyp, który żył w wieku II, pisał, że Juda był żonaty, kiedy wstąpił do grona Apostołów. Dlatego podejrzliwy na punkcie władzy cesarz Domicjan kazał wezwać do Rzymu wnuków św. Judy w obawie, aby oni – jako „krewni” Jezusa – nie chcieli kiedyś sięgnąć także po jego cesarską władzę. Kiedy jednak ujrzał ich i przekonał się, że są to ludzie prości, odesłał ich do domu.
Kult św. Judy Tadeusza jest szczególnie żywy od XVIII w. w Austrii i w Polsce. Bardzo popularne jest w tych krajach nabożeństwo do św. Judy jako patrona od spraw beznadziejnych. Z tego powodu w wielu kościołach odbywają się specjalne nabożeństwa ku jego czci, połączone z odczytaniem próśb i podziękowań. Czczone są także jego obrazy. Jest patronem diecezji siedleckiej i Magdeburga. Jest także patronem szpitali i personelu medycznego.

W ikonografii św. Juda Tadeusz przedstawiany jest w długiej, czerwonej szacie lub w brązowo-czamym płaszczu. Trzyma mandylion z wizerunkiem Jezusa – według podania jako krewny Jezusa miał być do Niego bardzo podobny. Jego atrybutami są: barka rybacka, kamienie, krzyż, księga, laska, maczuga, miecz, pałki, którymi został zabity, topór.

Módlmy się. Boże, Ty nas doprowadziłeś do poznania Twojego imienia przez nauczanie świętych Apostołów, † spraw za wstawiennictwem świętych Szymona i Judy Tadeusza, * aby Twój Kościół stale wzrastał, pociągając do wiary nowe narody. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
 
ks. Marek Bąk: WDZIĘCZNOŚĆ PANU BOGU CZYNI CZŁOWIEKA SZLACHETNYM
https://www.youtube.com/watch?v=nL2Algon5tE
 
Modlitwa o uzdrowienie i uwolnienie prowadzona przez o. Łukasza dnia 15.10.2022
https://www.youtube.com/watch?v=-K9pv9kEaTU
 
Ks. Dominik Chmielewski – Zobaczyłem cuda
https://www.youtube.com/watch?v=-9qEpHDqO7c
Orędzie Jezusa – MIEJCIE PRZYGOTOWANY KREM Z NAGIETKA ORAZ MORINGĘ
Czasy Ostateczne Luz de Maria
 
Orędzie z Medziugorje  25 październik 2022r.
„Drogie dzieci! Najwyższy mi pozwolił, abym była z wami i abym była dla was radością i drogą w nadziei, bo ludzkość zdecydowała się na śmierć. Dlatego mnie posłał, abym was pouczała, że bez Boga nie macie przyszłości. Dziatki, bądźcie instrumentami miłości dla wszystkich tych, którzy nie poznali Boga miłości. Dawajcie radosne świadectwo waszej wiary i nie traćcie nadziei na przemianę ludzkiego serca. Jestem z wami i błogosławię was moim matczynym błogosławieństwem. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”
44 000 zamordowanych dzieci!

 

Szanowni Państwo,

do przerażającego odkrycia doszło na wysypisku śmieci w Zabrzu. Znaleziono tam zwłoki noworodka. Wiele wskazuje na to, że dziecko mogło zostać kolejną ofiarą mafii aborcyjnej, zamordowaną za pomocą nielegalnych pigułek poronnych.

Media regularnie donoszą o ciałach dzieci znajdowanych na wysypiskach oraz w oczyszczalniach ścieków w różnych rejonach Polski. Odkrycia te zbiegają się z treściami poradników rozpowszechnianych przez aborcjonistów, w których namawiają Polki do mordowania dzieci za pomocą tabletek poronnych, a następnie pozbywania się zwłok poprzez wyrzucenie ich do śmieci lub spuszczenie w kanalizacji. Wedle nowych szacunków, przez ostatni rok mogło dojść w Polsce nawet do 44 000 nielegalnych aborcji! Rząd przygląda się temu biernie, media wspierają aborcjonistów. Co my możemy zrobić w tej sprawie? Zaangażować się i stanąć do walki.

Zwłoki noworodka odnaleziono w sortowni przy miejskim składowisku odpadów w Zabrzu. Ciało dziecka zauważył jeden z pracowników. W ostatnich latach do podobnych koszmarów dochodziło m.in. w Łodzi, Piechowicach, Nowym Targu, Warszawie czy Złotowie, gdzie ciała dzieci znajdowano w oczyszczalniach ścieków. Skąd biorą się zwłoki na wysypiskach i w ściekach? To najprawdopodobniej żniwo pigułek poronnych. Proszę zobaczyć na fragment poradnika wydanego przez aborcyjną mafię, która handluje tymi tabletkami. Odnosi się on do sposobów ukrycia ciała dziecka po aborcji:

„Płód w drugim trymestrze może mieć wymiar od kilku do ponad 20 centymetrów. Trudno zatem go nie zauważyć czy też uniknąć konieczności oglądania go (…) Może zdarzyć się tak, że płodu nie da się spuścić w toalecie. Każda osoba, w zależności od wysokości własnej ciąży, może starać się ocenić, czy to się da zrobić, czy nie (…) Wyrzucenie szczątków do śmietnika także jest możliwe. Warto jednak zadbać o to, aby były szczelnie opakowane tak, aby przy wywozie śmieci nic nie wzbudziło podejrzeń osób je wywożących.”

„Makabra”, „masakra”, „horror”, „tragedia”, „koszmar” – takimi słowami media relacjonują znalezienie kolejnych zwłok dziecka na wysypisku lub w oczyszczalni. Za każdym razem w szoku są również służby wzywane na miejsce, policja, pogotowie i prokuratura, oraz władze lokalnych samorządów i politycy.

Tylko dlaczego nikt nie reaguje, gdy członkowie zorganizowanych grup przestępczych handlujących pigułkami poronnymi, publicznie chwalą się dziesiątkami tysięcy kolejnych zbrodni, których istotnym elementem jest zatarcie śladów morderstwa poprzez wyrzucenie ciała dziecka do śmietnika lub spuszczenie go w ubikacji?

Jak wynika z najnowszych informacji opublikowanych przez aborcyjną mafię, w ciągu minionych 12 miesięcy zamordowano za pomocą aborcji ok. 44 000 polskich dzieci! Aborcjoniści chwalą się tym, że to aż o 10 000 więcej w stosunku do poprzedniego roku. Nie mamy oczywiście możliwości zweryfikowania tych informacji, ale patrząc na skalę aborcyjnej propagandy oraz zasięgi reklam pigułek poronnych w mediach społecznościowych, rozmiar tego makabrycznego procederu z pewnością jest ogromny.

To jednak nie wszystko. Aborcyjny bandyci chwalą się również tym, że najstarsze dziecko, które pomogli zamordować, zabito w 9 miesiącu ciąży! Mafia szczyci się także tym, że najmłodsze kobiety, które udało się im namówić do aborcji, miały… 14 lat. To młode dziewczęta, najprawdopodobniej zwabione w aborcyjną propagandę za pomocą mediów społecznościowych.

O tym wszystkim członkowie zorganizowanych grup przestępczych mówią otwarcie, a ich krwawe „sukcesy” nagłaśniają proaborcyjne media o gigantycznych zasięgach, jeszcze bardziej nakręcając sprzedaż nielegalnych pigułek poronnych. Do reklamy morderczych tabletek wykorzystują też proces sądowy.

Pomimo odpowiedzialności za dziesiątki tysięcy morderstw na polskich dzieciach, służby nie interesują się działalnością aborcyjnej mafii. Przeciwko handlarzom śmierci toczy się raptem… jedna rozprawa! Na ławie oskarżonych usiadła Justyna Wydrzyńska, jedna z liderek zorganizowanych grup przestępczych. Proces wszczęto dlatego, że Wydrzyńska przekazała pigułki poronne matce nienarodzonego dziecka. Przesyłkę z tabletkami przechwycił ojciec dziecka, który powiadomił policję. Teraz proces Wydrzyńskiej szeroko nagłaśniają proaborcyjne media, robiąc z liderki aborcyjnej mafii bohaterkę.

W trakcie procesu Wydrzyńskiej, na sali sądowej obecni byli między innymi przedstawiciele ambasad USA, Belgii oraz Danii, a także Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Łatwo się domyślić, że raczej nie optowali za ukaraniem aborcjonistki… Za Wydrzyńską ujęła się też Międzynarodowa Federacja Ginekologii i Położnictwa (!), Amnesty International oraz szereg innych organizacji i mediów. Tak potężne wsparcie generuje presję na uniewinnienie Wydrzyńskiej, która otwarcie kpi sobie z wymiaru sprawiedliwości twierdząc publicznie, że niczego nie żałuje. Najprawdopodobniej niezależnie od wyroku dalej będzie pomagać w nielegalnych aborcjach.

W tym samym czasie przeciwko wolontariuszom naszej Fundacji toczy się jednocześnie już 150 procesów sądowych!

Sądowe prześladowania dotykają nas za mówienie prawdy o aborcji i ostrzeganie przed skutkami tzw. „edukacji seksualnej”, która jest narzędziem do promocji aborcji wśród dzieci i młodzieży. Nieustannie do sądów trafiają kolejne wnioski o ukaranie naszych działaczy, kierowane przede wszystkim przez policję, oraz aborcyjnych aktywistów i donosicieli.

Wyrok 1 220 zł grzywny i opłat sądowych usłyszał niedawno Adam, jeden z naszych kierowców. Został skazany za jazdę po Sopocie furgonetką wyposażoną w plakaty i megafony ujawniające czym jest aborcja.

1 170 grzywny i kosztów sądowych to wyrok, który usłyszał nasz wolontariusz Daniel, prowadzący akcję antyaborcyjną w Poznaniu.

Grzywnę w wysokości 1 000 zł zarządził wobec naszej wolontariuszki Zuzanny sąd w Warszawie. Została skazana za udział w akcji informującej mieszkańców czym jest i jak wygląda aborcja.

Na karę 620 zł grzywny i kosztów został skazany nasz wolontariusz Andrzej, który prowadził mobilną akcję informacyjną na temat aborcji w Szczecinie.

W tym samym czasie służby nie interesują się aborcyjną mafią, która publicznie chwali się kolejnymi morderstwami…

Liczba maleńkich ofiar rośnie z roku na rok. Dziesiątki tysięcy kolejnych polskich dzieci są mordowane poprzez nielegalne aborcje. Władza i podległe jej służby przymykają oko na ten proceder i zezwalają na swobodną działalność zorganizowanych grup przestępczych handlujących pigułkami i wywożących Polki na aborcje do zagranicznych ośrodków śmierci. Media na szeroką skalę reklamują działalność handlarzy morderczymi tabletkami, szczególnie wśród młodych dziewcząt.

Co w tej sytuacji możemy zrobić?

Intensyfikować niezależne akcje informacyjne i ostrzegać Polaków przed skutkami aborcji. W najbliższych dniach chcemy przeprowadzić działania m.in. w: Bydgoszczy, Elblągu, Wrocławiu, Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Słupsku, Szczecinie, Koszalinie, Gdańsku, Olecku, Łomży i Łodzi. Potrzebujemy na ten cel ok. 9 000 zł.

W trakcie akcji nasi wolontariusze pokazują prawdę o aborcji oraz jej skutkach. Wobec tego przekazu nie da się przejść obojętnie. Wystarczy jedno spojrzenie na wielkoformatowy plakat, billboard lub banner, aby na długo zapamiętać, że aborcja jest straszną zbrodnią wyrządzoną niewinnemu dziecku. W ten sposób kształtujemy świadomość i sumienia Polaków.

Zasięg naszych akcji i to, do ilu osób uda nam się dotrzeć, zależy od zaangażowania naszych wolontariuszy i pomocy Darczyńców, których wsparcie finansowe umożliwia organizację kolejnych kampanii społecznych, kupno niezbędnych materiałów, przejazdy furgonetek, naprawy pojazdów, pokrywanie kosztów sądowych oraz innych, niezbędnych wydatków.

Dlatego zwracam się do Państwa z prośbą o przekazanie 35 zł, 70 zł, 140 zł, lub dowolnej innej kwoty, aby umożliwić przeprowadzenie w Polsce niezależnych akcji informacyjnych i dotarcie do społeczeństwa z prawdą o aborcji.

Numer konta: 79 1050 1025 1000 0022 9191 4667
Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków
Dla przelewów zagranicznych – Kod BIC Swift: INGBPLPW

Aborcyjna mafia dysponuje ogromnymi zasięgami dzięki wsparciu mediów, które nagłaśniają jej działalność i reklamują nielegalne pigułki poronne. W tym samym czasie prawdę o aborcji usiłuje się za wszelką cenę wypchnąć z przestrzeni publicznej.

Nasze akcje są niezależne od moderatorów platform medialnych, opinii redakcji i poglądów administratorów zarządzających treściami w internecie. Na ulicach miast docieramy bezpośrednio do Polaków. Aby móc robić to dalej, potrzebujemy Państwa zaangażowania, na które bardzo liczę.


Serdecznie Państwa pozdrawiam,

PS: Do powodzenia naszych akcji w sposób szczególny przyczyniają się Patroni naszej Fundacji, czyli osoby regularnie wspierające nas finansowo. Więcej o naszym programie patronackim w linku.

Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków

stronazycia.pl

Nawrócenie szofera Jasera Arafata. Niesamowite świadectwo!

Cuda dzisiaj: Pocisk utkwił w Ewangelii i uratował życie Jurija Bovt z parafii św. Michała Archanioła we Lwowie

Egzemplarz „Ewangelii 2022. Słowo na każdy dzień” znajdował się w plecaku na tylnym siedzeniu wojskowego samochodu, kiedy ukraiński żołnierz Jurij Bovt trafił pod rosyjski obstrzał. Jedna z kul, która mogła być śmiertelna, zatrzymała się jednak w środku książki. Żołnierz choć ranny, przeżył obstrzał i wdzięcznością opowiada o tym niezwykłym zdarzeniu

Jurij Bovt wkrótce zakończy rehabilitację w rodzinnym Lwowie i powróci na front. Na ile pozwalają mu siły wraz z żoną Oleną organizuje pomoc dla walczących na froncie żołnierzy. Aktywnie uczestniczy także w życiu rzymskokatolickiej parafii św. Michała Archanioła we lwowskiej dzielnicy Sichów. Kieszonkowe wydanie Ewangelii 2022 otrzymał w parafii, gdy wyruszał na front

 

Świadectwo Jurija Bovta

Idąc na wojnę chciałem wziąć ze sobą tę Ewangelię na każdy dzień. Coś co byłoby niewielkie, kieszonkowe. Tak, abym mógł coś poczytać. Poprosiłem zatem w kościele, u siebie w parafii. Ks. Andrzej przywiózł mi ją wieczorem. Jeszcze jej nie miał. Dopiero wziął ją gdzieś od kogoś. Mam ją zawsze ze sobą. Od samego początku wojny. To już siedem miesięcy. Tyle czasu już minęło… To już osiem miesięcy.

„Ewangelia 2022. Słowo na każdy dzień” wydawana jest co roku przez paulistów we Lwowie. Gdy oddawano do druku tę na bieżący rok, były akurat trudności z papierem. Trzeba było wyjątkowo wydrukować ją na grubszym niż zazwyczaj. Pracownicy wydawnictwa byli wówczas z tego faktu niezbyt zadowoleni. Teraz patrzą już na to z innej perspektywy.

Posłuchaj, co mówi o.Mariusz Krawiec SSP, Ukraina

W kościołach poświęconych,
w których data poświęcenia nie jest znana:
Niedziela, 30 października 2022
ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA WŁASNEGO
Uroczystość
 
 Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.
Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».
Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie».
Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło».
 
 
W ciągu roku są dwa dni, szczególnie ważne dla każdej świątyni: dzień jej patrona i rocznica jej poświęcenia. Pierwszy z nich jest odpowiednikiem naszych imienin – w tym dniu w kościele obchodzona jest uroczystość odpustowa (często przenoszona – ze względu na możliwość uczestnictwa większej liczby wiernych – na najbliższą niedzielę). Dzień rocznicy poświęcenia kościoła jest analogią do wspomnienia dnia przyjęcia chrztu. Przez chrzest człowiek staje się dzieckiem Bożym; przez poświęcenie świątynia staje się budynkiem przeznaczonym do wyłącznej służby Bożej. Odtąd nie może on służyć żadnym świeckim celom.

Istnieją dwie liturgiczne formy oddania budowli do celów kultu. Pierwsza to pobłogosławienie kościoła. Druga – to jego poświęcenie (dawniej zwane też konsekracją; obecnie termin ten jest używany wyłącznie w odniesieniu do ludzi). Błogosławi się tylko te kościoły, które nie są przeznaczone na stałe do kultu Bożego – na przykład gdy wiadomo, że kościół ulegnie rozbiórce po wybudowaniu nowego kościoła, albo w razie wybudowania kościoła z materiału nietrwałego. Poświęcenie jest formą uroczystszą – przewodniczy mu biskup, sprawujący bogate obrzędy. Od budowniczych otrzymuje on klucze do świątyni, po otwarciu drzwi jako pierwszy do niej wchodzi, wprowadzając lud. Podczas uroczystej Eucharystii kropi ołtarz i ściany wodą święconą, namaszcza też ołtarz i ściany (w czterech lub dwunastu miejscach – tzw. zacheuszkach). W ołtarzu umieszcza się ponadto relikwie świętych, zapala światła i okadza nową świątynię. Po raz pierwszy też umieszcza się Chleb Eucharystyczny w tabernakulum.

Każdy kościół posiada swój tytuł. Zwyczaj ten pochodzi jeszcze ze starożytności. Według obecnie obowiązujących uregulowań tytułem kościoła może być:

  • Przenajświętsza Trójca lub każda z Osób Bożych, czyli Bóg Ojciec, Jezus Chrystus pod wezwaniem tajemnicy Jego życia lub pod imieniem już wprowadzonym do liturgii, Duch Święty
  • Matka Boża pod wezwaniem już przyjętym w liturgii
  • święci aniołowie
  • święty wpisany do Martyrologium Rzymskiego lub bezsprzecznie kanonizowany.

Kościół może nosić tytuł błogosławionego, ale tylko wtedy, gdy ten błogosławiony został zgodnie z prawem wpisany do kalendarza danej diecezji – wymagana jest wówczas zgoda ordynariusza. Kościół może mieć tylko i wyłącznie jeden tytuł. Istnieje jednak możliwość wyboru dwóch lub więcej świętych, pod warunkiem, że w kalendarzu liturgicznym występują oni razem (np. święci Apostołowie Piotr i Paweł).

Niektóre kościoły nie są związane z parafią – są wówczas określane mianem kościołów rektorskich. Opiekę nad nimi sprawuje nie proboszcz, a rektor. Kościoły, w których przechowywane są relikwie świętych lub słynące łaskami wizerunki Matki Bożej lub świętych mogą zostać na mocy decyzji biskupa ordynariusza wyniesione do godności sanktuarium. Z takim wyróżnieniem wiąże się obowiązek troski opiekunów tego miejsca o rozwój istniejącego tam kultu.
W każdej diecezji istnieje także zwykle przynajmniej jedna bazylika mniejsza. Mianem bazyliki większej określa się jedynie kilka kościołów w Rzymie:

  • Bazylikę Najświętszego Zbawiciela na Lateranie
  • Bazylikę św. Piotra na Watykanie
  • Bazylikę św. Pawła za Murami
  • Bazylikę Matki Bożej Większej
  • Bazylikę św. Wawrzyńca za Murami

Jedynym wyjątkiem jest Bazylika św. Franciszka, znajdująca się w Asyżu.
Tytuł bazyliki mniejszej mogą uzyskać świątynie spełniające m.in. następujące warunki:

  • świątynia musi być odpowiednio wielka, odznaczająca się artyzmem i odpowiadająca przepisom liturgicznym (ołtarz, tron celebransa, tabernakulum)
  • ma być konsekrowana, a dla diecezji powinna być wzorem w celebrowaniu świętej liturgii, przepowiadania Słowa Bożego, słuchania spowiedzi i sprawowania sakramentów Kościoła
  • ma zajmować w diecezji szczególną pozycję, np. z racji posiadania łaskami słynącego obrazu, relikwii czy też z powodu bezpośrednio związku z historią diecezji

Na kościele, który otrzymał godność bazyliki, spoczywają też określone obowiązki i przywileje, np. większą wagę powinno się przywiązywać do upowszechniania nauczania papieskiego; częściej można uzyskać w takiej świątyni odpust zupełny.

Każda diecezja ma swoją katedrę – matkę wszystkich innych kościołów. Jest ona siedzibą biskupa. Stanowi centrum struktury diecezji. Ma szczególne znaczenie dla kapłanów, którzy przeważnie właśnie w niej przyjmują święcenia kapłańskie i tutaj w każdy Wielki Czwartek gromadzą się wokół swojego biskupa odnawiając przyrzeczenia złożone w czasie swoich święceń, oraz dla osób życia konsekrowanego, które w jej murach uroczyście odnawiają śluby zakonne. Biskup diecezjalny spełnia swoją najważniejszą posługę pasterską właśnie w świątyni katedralnej. W największe uroczystości w ciągu roku liturgicznego odprawia w niej Msze święte, udziela sakramentów – zwłaszcza święceń kapłańskich i sakramentu bierzmowania – oraz głosi Słowo Boże. Jak mówią przepisy liturgiczne, „aby bardziej uwidocznić znaczenie i godność Kościoła lokalnego, obchodzi się rocznicę poświęcenia jego kościoła katedralnego jako uroczystość w samym kościele katedralnym, a w innych kościołach diecezji – jako święto”.
 
 
 Codzienny „kwadrans modlitwy” o pokój - Radioplus.pl
 
 
Kazanie św. Bernarda, opata

Nasza to uroczystość i naszego kościoła
Dzisiejsza uroczystość, drodzy bracia, jest nam bardzo bliska, i dlatego z tym większą pobożnością powinniśmy ją uczcić. Uroczystości świętych obchodzimy wspólnie z innymi kościołami, natomiast święto naszego kościoła jest tylko nasze i dotyczy tylko nas samych, a poza nami nikt go nie będzie obchodzić. Nie powinno nas to dziwić czy zawstydzać, że samych siebie czcimy dzisiejszą uroczystością. Nie kamienie tej świątyni są święte i nie one wymagają naszej czci. Ale to wy jesteście święci i dzięki wam ten dom Boży jest święty.
Wy bowiem jesteście świątynią Ducha Świętego, który został wam dany i który uświęca wasze dusze i ciało po to, by wasze życie było święte. Przecież w więzach grzechu i skażony był ten, który wyznawał swoją winę, a jednak mówił: „Strzeż duszy mojej, bo jestem Ci oddany”. Zaiste, godny podziwu jest Bóg w swoich świętych, a są nimi nie tylko ci, którzy przebywają w niebie, ale także i ci, którzy żyją jeszcze na ziemi. Jedni i drudzy są świętymi Pana. A jest On godny podziwu, bo jednych uszczęśliwia, a drugich uświęca. A więc dzisiejsza uroczystość jest wasza, ukochani bracia. To wy jesteście oddani i poświęceni Panu; to was On wybrał i wziął w posiadanie.
Słusznie przeto czcimy jako święty ten dzień, w którym Bóg nas wybrał i uświęcił za pośrednictwem sług swoich. Spełniło się wtedy to, co nam obiecał przez usta proroka: „Oto Ja zamieszkam w pośrodku ciebie”; my zaś jesteśmy ludem i owcami Jego pastwiska. Bo kiedy ten dom został oddany Panu przez ręce kapłańskie, stało się to ze względu na nas: nie tylko tych, którzy wtedy byli tam obecni, ale i tych wszystkich, którzy poprzez wieki mieli w tym miejscu służyć Panu. Trzeba więc, by w nas dokonało się to, co się dokonało w murach tej świątyni. A było to obmycie, zapis, namaszczenie, oświecenie, pobłogosławienie. Dokonał tego biskup we wnętrzu świątyni, sprawia to codziennie Chrystus w waszych duszach, On, który jest arcykapłanem dóbr przyszłych.
 
 
                                         Jan Paweł II Cytatyले नयाँ फोटो... - Jan Paweł II Cytaty
 
Odpusty w Kościele
 
 
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie.
Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.

Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.

Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:

  • Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy)
  • Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna
  • Przyjęcie Komunii świętej
  • Odmówienie modlitwy (np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”) w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, m.in. na naszych stronach z kalendarzem na dany miesiąc)
  • Wykonanie czynności związanej z odpustem

Ewentualna spowiedź, Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust; między tymi elementami musi jednak istnieć związek.

Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny.

Kościół zachęca do ofiarowania odpustów za zmarłych (niekoniecznie muszą być to osoby nam znane, nie musimy wymieniać konkretnego imienia – wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która tego odpustu potrzebuje).

Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za innych żywych.

Wybrane praktyki związane z uzyskaniem odpustu zupełnego:

  • Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza – odpust cząstkowy);
  • Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik patriarchalnych (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej lub św. Jana na Lateranie) i odmówienie w niej Ojcze nasz i Wierzę:
    • w święto tytułu tej bazyliki,
    • w jakiekolwiek święto nakazane (np. we Wniebowzięcie NMP),
    • raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego;
  • Przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez Papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) – choćby tylko przez radio lub telewizję;
  • Adoracja i ucałowanie Krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek;
  • Odmówienie modlitwy Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu po Komunii świętej przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni – odpust cząstkowy);
  • Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego;
  • Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni;
  • Publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia Sercu Jezusowemu O Jezu Najsłodszy, któremu za miłość bez granic w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (w inne dni – odpust cząstkowy);
  • Publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (w inne dni – odpust cząstkowy);
  • Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem), o ile zostały pobłogosławione przez Papieża (ewentualnie – przez biskupa), po odmówieniu jakiejkolwiek formuły wyznania wiary w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca; jeśli przedmioty były pobłogosławione przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy;
  • Przyjęcie Pierwszej Komunii świętej lub pobożne uczestnictwo w takiej uroczystości;
  • Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej prymicyjnej;
  • Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy świętej z okazji 25-, 50- i 60-lecia kapłaństwa;
  • Odmówienie w całości (i bez przerwy) przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami – odpust cząstkowy);
  • Czytanie Pisma Świętego z czciš należnš Słowu Bożemu i na sposób lektury duchowej przynajmniej przez pół godziny z tekstu zatwierdzonego przez władzę kościelną. Kto nie może czytać osobiście, wystarczy, gdy słucha czytającego nawet przez środki audiowizualne.
  • Jednorazowe nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny;
  • Pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy Przed tak wielkim Sakramentem podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy świętej (w Wielki Czwartek) oraz w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); w innym czasie – odpust cząstkowy;
  • Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Ciebie Boga wysławiamy (Te Deum) jako podziękowanie za otrzymane łaski w ostatnim dniu roku (w innym czasie, nawet prywatnie – odpust cząstkowy);
  • Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (w pozostałe dni, nawet prywatnie – odpust cząstkowy);
  • Odprawienie Drogi Krzyżowej po spełnieniu następujących warunków:
    • odprawienie przed urzędowo erygowanymi stacjami Drogi Krzyżowej (np. w kościele, na placu przykościelnym);
    • musi być 14 krzyżyków;
    • rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji);
    • wymaga się przechodzenia od jednej stacji do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić); jeśli ktoś z powodu słusznej przyczyny (np. choroby, podróży, zamknięcia kościoła itp.) nie może odprawić Drogi Krzyżowej wg podanych tutaj warunków, zyskuje odpust zupełny po przynajmniej półgodzinnym pobożnym czytaniu lub rozważaniu Męki Chrystusa
  • Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto tytułu lub w dniu 2 sierpnia, kiedy to przypada odpust „Porcjunkuli” po odmówieniu Ojcze nasz i Wierzę;
  • Nawiedzenie kościoła i ołtarza w dniu jego poświęcenia (dedykacji) i odmówienie Ojcze nasz i Wierzę;
  • Nawiedzenie kościoła lub kaplicy we wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę;
  • W dniach od 1 do 8 listopada za nawiedzenie cmentarza z równoczesną modlitwą za zmarłych – codziennie odpust zupełny, który można ofiarować wyłącznie za zmarłych (za nawiedzenie cmentarza w inne dni – odpust cząstkowy również wyłącznie za zmarłych);
  • Nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonników w święto ich założyciela i odmówienie tam Ojcze nasz i Wierzę;
  • Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc lub w rocznicę swojego chrztu (jeśli przy pomocy innej formuły w innym czasie – odpust cząstkowy)

Penitencjaria Apostolska poprzez dwa dekrety wydane w 2002 r. ustanowiła także odpusty związane z kultem Miłosierdzia Bożego:

Odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (sakramentalna spowiedź, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego) udziela się w granicach Polski wiernemu, który z duszą całkowicie wolną od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu pobożnie odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum.
Jeżeli zaś ci wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny.
W innych zaś okolicznościach odpust będzie cząstkowy.

Udziela się odpustu zupełnego na zwykłych warunkach (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach papieskich) wiernemu, który w II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego, w jakimkolwiek kościele lub kaplicy, z sercem całkowicie wolnym od wszelkiego przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, choćby powszedniego, weźmie udział w pobożnych praktykach spełnianych ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówi przed Najświętszym Sakramentem Eucharystii, wystawionym publicznie lub ukrytym w tabernakulum, modlitwę Ojcze nasz i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. Jezu Miłosierny, ufam Tobie).
Udziela się odpustu cząstkowego wiernemu, który – przynajmniej z sercem skruszonym – skieruje do Pana Jezusa Miłosiernego jedno z prawnie zatwierdzonych pobożnych wezwań.
Ponadto marynarze, którzy wykonują swoje obowiązki na niezmierzonych obszarach mórz; niezliczeni bracia, których tragedie wojenne, wydarzenia polityczne, uciążliwe warunki naturalne i inne podobne przyczyny zmusiły do opuszczenia rodzinnej ziemi; chorzy i ich opiekunowie oraz ci wszyscy, którzy z uzasadnionej przyczyny nie mogą opuścić domów lub wykonują pilnie potrzebne zadania dla dobra społeczności, mogą uzyskać odpust zupełny w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, jeśli wyrzekając się całkowicie jakiegokolwiek grzechu, jak to zostało powiedziane powyżej, i z zamiarem spełnienia – gdy tylko będzie to możliwe – trzech zwykłych warunków, odmówią przed świętym wizerunkiem naszego Pana Jezusa Miłosiernego modlitwę Ojcze nasz i Credo, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego (np. Jezu Miłosierny, ufam Tobie).
Gdyby nawet to nie było możliwe, tego samego dnia będą mogli uzyskać odpust zupełny ci, którzy duchowo zjednoczą się z wiernymi, spełniającymi w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu otrzymania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu modlitwę, a wraz z nią cierpienia spowodowane chorobą i trudy swojego życia, podejmując zarazem postanowienie, że spełnią oni trzy przepisane warunki uzyskania odpustu zupełnego, gdy tylko będzie to możliwe.

Ponadto dla Polski zostały zatwierdzone także dwa dodatkowe odpusty zupełne:

  • Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich Żalów jeden raz w tygodniu w okresie Wielkiego Postu w jakimkolwiek kościele na terenie Polski;
  • Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w następujące dni:
    • w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca)
    • w święto tytułu
    • w dniu 2 sierpnia (odpust „Porcjunkuli”)
    • jeden raz w ciągu roku w dniu określonym według uznania

Odpusty cząstkowe: O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne.

Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego:

  1. Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. „Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami”
  2. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy
  3. Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień

Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: Anioł Pański (lub Regina Caeli w Okresie Wielkanocnym); Duszo Chrystusowa; Wierzę w Boga; Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się…); odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych; Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda (Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo); Wieczny odpoczynek; Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia; Pod Twoją obronę; Magnificat; odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych); pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego.

 
 
Módlmy się. Boże, Ty co roku pozwalasz nam przeżywać na nowo dzień poświęcenia tego kościoła, † wysłuchaj prośby swojego ludu * i spraw, aby tutaj zawsze służył Tobie z czystym sercem i w pełni osiągnął owoce odkupienia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
 
                             św. Jan Bosco - cytaty „Najlepszym przyjacielem jest ten, który nie pytając o powód twego smutku, potrafi sprawić, że znów wraca… | Uplifting quotes, Words, Quotes
 
Niedziela, 30 października 2022
W katedrach, w kaplicach i kościołach niepoświęconych oraz w kościołach, których data poświęcenia jest znana:
XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA 
 
(Łk 19, 1-10)
Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: „Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu”. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy widząc to szemrali: „Do grzesznika poszedł w gościnę”. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: „Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie”. Na to Jezus rzekł do niego: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło”.
 
 
               Wstań, nie skupiaj się... - WielkieSłowa.pl | Quote cards, Inspirational quotes, Inspirational words
 
Z konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym
Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II

Wprowadzać pokój
Pokój nie jest prostym brakiem wojny ani też nie sprowadza się jedynie do stanu równowagi sił sobie przeciwstawnych, nie rodzi się także z despotycznego władztwa, lecz słusznie i właściwie zwie się dziełem sprawiedliwości. Jest on owocem porządku nadanego społeczeństwu ludzkiemu przez Boskiego Założyciela, a nad jego urzeczywistnieniem pracować mają ludzie pragnący coraz to doskonalszej sprawiedliwości. Wprawdzie dobro wspólne rodu ludzkiego kierowane jest zasadniczo przez prawo odwieczne, a przecież co do konkretnych swych wymagań podlega ono z biegiem czasu nieustannym zmianom, przeto pokoju nigdy raz na zawsze nie da się zdobyć, lecz ciągle go trzeba budować. Ponieważ wola ludzka na domiar okazuje się ułomna, a przy tym zraniona grzechem, zabieganie o pokój wymaga ze strony każdego człowieka stałego panowania nad namiętnościami, a ze strony prawowitej władzy – czujności.
Jednak i to nie wystarcza. Pokoju takiego na ziemi osiągnąć nie można, jeżeli się nie zapewni dobra poszczególnym osobom, a ludzie z ufnością i dobrowolnie nie będą udzielać sobie nawzajem bogactw swego umysłu i ducha. Dla zbudowania pokoju niezbędna jest zdecydowana wola poszanowania innych ludzi i narodów oraz ich godności, jak też wytrwałe praktykowanie braterstwa. A przeto pokój jest także owocem miłości, która wychodzi poza granice tego, co może wyświadczać sama sprawiedliwość. Pokój zaś ziemski, który powstaje z miłości bliźniego, jest figurą i skutkiem pokoju Chrystusowego, spływającego od Boga Ojca. Sam bowiem Syn wcielony, Książę Pokoju, pojednał wszystkich ludzi z Bogiem przez swój krzyż, a przywróciwszy wszystkim jedność w jednym ludzie i w jednym Ciele, uśmiercił nienawiść we własnym ciele, a wywyższony przez zmartwychwstanie, wylał Ducha Miłości na serca ludzkie.
Dlatego usilnie wzywa się chrześcijan, żeby czyniąc prawdę w miłości, łączyli się z ludźmi szczerze pokojowo usposobionymi dla ubłagania i przywrócenia pokoju. Kierując się takim samym duchem, musimy udzielić pochwały tym, którzy wyrzekając się w dochodzeniu swych praw użycia gwałtu, uciekają się do takich środków obrony, jakie nawet słabszym są dostępne, jeśli to jest możliwe bez naruszenia praw i zobowiązań innych ludzi lub społeczeństwa.
 
 
                                                12 inspirujących katolickich myśli. Na dobry początek każdego dnia
 

Komentarze do poszczególnych czytań przygotowane przez Bractwo Słowa Bożego

Komentarz do pierwszego czytania

„Bóg jest miłośnikiem życia”. To jedno z piękniejszych określeń Boga. Komentując historię Izraela, autor natchniony dotyka problemu ludzkiej grzeszności. Odpowiedzią na nią jest kara, która nie ma na celu unicestwienie człowieka, ale jego nawrócenie. Już tutaj więc Boże miłosierdzie okazuje się środkiem wychowawczym obok kary. Kara bowiem nie została zanegowana, jest konsekwencją zaciągniętej winy. Miłosierdzie podkreśla i pomaga zrozumieć człowiekowi pedagogiczny sens kary. To przekonanie autor opiera na wierności i nieomylności Boga. Stworzył On świat i człowieka, aby istniały. Jego zamysł, nawet skażony nieprawością diabła i grzechem człowieka, pozostaje aktualny. Bóg nie unicestwia tego, co powołał do istnienia. Chce to ocalić i zbawić, bo w swej istocie jest przecież dobre.
Ta świadomość powinna być dla grzesznika źródłem odwagi, by powracać do Boga. On nigdy się nie zmęczy ani nie znudzi, oferując nam przebaczenie. Nawet jako grzesznicy jesteśmy bezpieczni, w tym sensie, że Bogu nie przyjdzie do głowy myśl o naszym unicestwieniu. Bóg „niczym się nie brzydzi, co uczynił, bo gdyby miał coś w nienawiści, nie byłby tego uczynił”. Karą nigdy więc nie będzie unicestwienie! Bóg zawsze będzie szukał sposobu, by znaleźć grzesznika i przekonać go, że pełnię życia i szczęścia można osiągnąć tylko w zjednoczeniu ze Stwórcą i Zbawicielem.

Komentarz do psalmu

Psalmista uwielbia Boga i deklaruje swoją wolę trwania w tej postawie. To postanowienie wzmacnia podaniem powodów swojej wdzięczności. Wymienione przymioty Boga, Jego łagodność, miłosierdzie, łaskawość, dobroć i cierpliwość, wydają się nie tylko wiedzą o Bogu, ale przede wszystkim doświadczeniem oranta.
Psalmista zauważa również, że Bóg ma „miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył”. Nie waha się więc zachęcać wszystkich, aby dołączyli do chóru wychwalających Stwórcę. Zaprasza do uwielbienia nie tylko osoby, ale także wszelkie stworzenie. I znowu tę zachętę motywuje, wspominając kolejne przymioty Boga: Jego wierność, świętość, wrażliwość na tych, „którzy upadają” czy są przygnębieni.
Dobroć i miłosierdzie Boga są więc doświadczeniem całego stworzenia. Wobec doznanej życzliwości naszą najwłaściwszą postawą jest wdzięczność i bojaźń, która w Biblii nie jest strachem wobec Boga, ale synowskim szacunkiem i posłuszeństwem z miłości.

Komentarz do drugiego czytania

Modlitwa za Tesaloniczan, o jakiej zaświadcza św. Paweł, kierowana jest do Boga w szczególnej okoliczności. Autor listu ma świadomość, że jego adresaci muszą mierzyć się z prześladowaniami i różnymi trudnościami w realizacji chrześcijańskiego powołania. Mimo to modli się o udoskonalenie w nich „wszelkiego pragnienia dobra oraz czynu płynącego z wiary”. Każda okoliczność życia jest dobrą okazją do naśladowania Jezusa i potwierdzania swojej przynależności do grona Jego uczniów. Nie wystarczą słowa, aby uwielbić Boga, dopełnieniem musi być nasze wierne życie zarówno w pomyślności, jak i w przeciwnościach.
Święty Paweł nie tylko podtrzymuje na duchu Tesaloniczan, ale także dba o ich dalszą formację. Powraca więc do tematu powtórnego przyjścia Jezusa, o czym pisał w pierwszym liście kierowanym do tej wspólnoty. Potwierdza przekazaną naukę i zachęca adresatów listu do odważnego stawiania oporu ideom przeciwnym nauczaniu apostolskiemu.
Święty Paweł uczy także nas czujności i niepoddawania się modom i trendom, które chciałyby zmienić Objawienie i Tradycję Kościoła.

Komentarz do Ewangelii

Bóg zasiał w sercu Zacheusza pragnienie zobaczenia Jezusa. Jednak w planach Boga było zapisane coś więcej niż tylko zaspokojenie ciekawości zwierzchnika celników. Bóg prowadził go do nowego życia, do którego Zacheusz miał zrodzić się w spotkaniu ze Zbawicielem.
„Stary” Zacheusz to człowiek chciwy, zakompleksiony, obiekt żartów i złośliwości ze strony innych ludzi, ale i ciekawy Jezusa. „Nowy” Zacheusz to człowiek odnaleziony, spełniony, hojny, odważnie konfrontujący się z prawdą o sobie, biorący odpowiedzialność za swoje czyny, wolny od ludzkich ocen. Śmierć starego człowieka i narodzenie nowego dokonały się podczas spotkania z przechodzącym Zbawicielem. Co się wtedy stało? Zacheusz został przez Niego zauważony, uznany za godnego, aby gościć Pana, i upragniony jako Jego gospodarz. Jezus podarował celnikowi szansę, której odmawiali mu ludzie.
Miłość Jezusa, Jego miłosierdzie, brak uprzedzeń i zdolność dostrzeżenia ukrytego piękna w grzeszniku, dokonały nowego aktu stwórczego, nazwanego przez Jezusa po prostu zbawieniem: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu”. Tak „zwierzchnik celników i bardzo bogaty” stał się chrześcijaninem. Tradycja dodaje, że Zacheusz został pierwszym biskupem Cezarei Palestyńskiej.
Pozwólmy, aby miłosierna miłość Boga stworzyła nas na nowo.

Komentarze zostały przygotowane przez ks. Bogusława Zemana SSP

 

                    26 Wersety Biblijne o Kościele - DailyVerses.net

 

Modlitwy za Kościół
Tylu jest nas, Panie Jezu, w Twoim Kościele. Są w nim moi rodzice, koledzy, koleżanki, są różne dzieci, młodzież. Jest dziadek i babcia, i tylu jeszcze nieznanych mi ludzi żyjących w świecie. Chrzest nas włączy! w Twój Kościół. Wiele jest w nim osób, takich zwyczajnych, które chodzą na spacer do parku, które codziennie jeżdżą do pracy i wracają z niej utrudzeni. Ja też należę do Kościoła i co niedzielę jestem na Mszy świętej w mojej parafialnej świątyni, aby Ci wspólnie śpiewać, słuchać Twoich czytanych słów i spotkać się z Tobą w Komunii świętej. Lubię, Panie Jezu, gdy jest nas tam tak dużo. Świat jest taki wielki i żyje na nim tylu ludzi, którzy kochają Ciebie z całego serca. Proszę Cię, aby Twój Kościół jednoczył wszystkich ludzi, byśmy tak, jak przekazujemy sobie znak pokoju, żyli w nim w zgodzie i szanowali Twoje przykazania. Niech wszędzie na świecie ludzie poznają i kochają Ciebie, modlą się i pomagają sobie. Niech w każdą niedzielę i święto przychodzą do Ciebie dzieci i dorośli, aby być z Tobą, aby razem śpiewać i modlić się. Niech rośnie Twój Kościół i rozwija się tak, jak rosnę ja i moi rówieśnicy. Spraw, aby papież, biskupi, księża, siostry zakonne, misjonarze i katecheci uczyli wszystkich ludzi o Tobie. Spraw, bym i ja kochał mój Kościół. Proszę Cię, Panie Jezu, opiekuj się nim, by był święty jak Ty, Matka Boża i wszyscy Twoi Święci. Proszę, aby wszyscy ludzie szanowali go.
* * * * *
Otaczaj Kościół swój Panie, nieustanny opieką, a ponieważ bez Ciebie śmiertelny człowiek upada, niech Twoja łaska powstrzymuje go od zła i kieruje ku zbawieniu.
Panie, niech Twoje miłosierdzie nieustannie oczyszcza i umacnia Twój Kościół, a ponieważ on nie może się ostać bez Ciebie, niech kieruje nim Twoja łaska.
Prosimy Cię Panie – użycz łaskawie Kościołowi przebaczenia i pokoju, aby się oczyścił z wszystkich grzechów i mógł Ci służyć w jedności i pokoju.
Boże, Ty sprowadzasz błądzących na dobrą drogę, gromadzisz rozproszonych i zachowujesz tych, których zgromadziłeś; prosimy Cię – obdarz lud chrześcijański łaską jedności, aby przezwyciężywszy podziały, zjednoczył się z prawdziwym Pasterzem Twojego Kościoła i zdołał godnie Ci służyć.
Uświęć Panie, te prośby, które zanosimy do Ciebie prosząc o zjednoczenie się ludu chrześcijańskiego i udziel przez nie Twojemu Kościołowi łaski jedności i pokoju.
Prosimy Cię Panie, aby łaska Twoja, która jest dziełem Jedynego Boga w Trójcy Świętej, dokonała w Twoim Kościele dzieła zjednoczenia.
* * * * *
Panie, nasz Boże, Ojcze miłosierdzia! Pamiętaj o Twoim Kościele, zachowaj go w pokoju i jedności do końca wieków i napełnij obficie darami Ducha Świętego.
Miej zawsze w opiece naszego Papieża i wszystkich biskupów, aby na całym okręgu ziemi prawowiernie głosili słowa prawdy, a będąc wzorem dla wiernych, prowadzili ich drogą świętości.
Prosimy Cię, Panie, za wszystkimi kapłanami: napełnij ich mądrością Ducha Świętego i uczyń wiernymi szafarzami Twoich tajemnic. Pamiętaj Panie, o naszej gminie i całej naszej ojczyźnie, a jej mieszkańców zachowaj w uczciwości, pokoju i bezpieczeństwie.
Uczyń wszystkich Twoim świętym ludem.
Małżonków utrzymuj w niezachwianej miłości i jedności. Rodzicom oraz wszystkim wychowawcom błogosław, aby pod ich opieką dzieci wzrastały na Twoją chwałę.
Polecamy Ci, Panie, wszystkich będących w niebezpieczeństwie, żyjących na obczyźnie, skazanych na więzienie, pracujących w ciężkich warunkach, pełniących jakąkolwiek służbę publiczną. Niech wszyscy doznają Twojej ojcowskiej opieki, obrony i pomocy.
Polecamy Ci także wszystkich cierpiących i uciśnionych, którzy Ciebie błagają o zmiłowanie i pociechę.
Błądzących oświeć i nawróć do siebie. Chorych uzdrów, biednych i nieszczęśliwych wspomagaj, żyjących w Twej łasce zachowaj w dobrym. Tych zaś, co odpadli, pojednaj z Tobą. Błogosław wszystkim, którzy trudzą się dla chwały Twojego Imienia i w Twoim Kościele pełnią dobre czyny.
Obdarz pokojem wszystkie narody, usuń spośród nich wszelkie zgorszenia i krzywdy, ześlij na wszystkich swoją światłość i we wszystkich rozlej swoją miłość, bo Ty, nasz Boże i Zbawicielu, jesteś nadzieją wszystkich krain ziemi.
Prosimy Cię także, zsyłaj nam pomyślną pogodę i łagodne deszcze użyźniające. Pomnażaj nasze plony, na Ciebie bowiem zwrócone są oczy wszystkich, byś w swojej dobroci otworzył swoją rękę.
Pamiętaj, Panie, o tych, którzy nas wyprzedzili w drodze do Ciebie: wprowadź ich do domu wiecznego życia, gdzie światłość Twojego oblicza opromienia wszystkich i napełnia pokojem i radością.
Wejrzyj również łaskawie na nas i Twój lud wybrany. Daj nam uczestnictwo w swojej chwale, razem z Najświętszą Dziewicą Bogurodzicą Maryją i ze wszystkimi Sprawiedliwymi: przez łaskę i miłość Twojego Jednorodzonego Syna, z którym Ty, Ojcze, wraz z Duchem Świętym odbierasz cześć i chwałę, i dziękczynienie teraz i przez wszystkie wieki wieków. Amen.
* * * * *
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty w Chrystusie objawiłeś swoją chwałę wszystkim narodom, strzeż dzieła Twego miłosierdzia, aby Twój Kościół, rozszerzony na cały świat, trwał z niewzruszoną wiarą w wyznawaniu Twojego istnienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
* * * * *
Panie Jezu Chryste, któryś z nieba zstąpił na ziemię dla zbawienia wszystkich jeden, święty, prawdziwy Kościół założył, oto my, dzieci tego Kościoła, przed Twym ukorzeni Majestatem, błagamy dobrotliwość i miłosierdzie Twoje i prosimy Cię pokornie, abyś Kościół katolicki w pokoju i pomnożeniu utrzymywał, od wszelkich nieprzyjaciół go bronił i udzielał mu dóbr niebieskich w obfitości.
Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Krew przenajdroższą Jezusa Chrystusa za grzechy moje i za potrzeby Kościoła świętego. Amen.
Modlitwa za Kościół święty
Boski nasz Zbawicielu, umiłowałeś swój Kościół aż do męki na krzyżu i zapewniłeś, że zostaniesz z nami aż do końca czasów. Wspomagaj, prosimy Cię Kościół nasz w jego zmaganiach. Sam głosiłeś, że między pszenicą rośnie również kąkol, spraw, aby słabość Twoich uczniów nie górowała nad świętością w Kościele.
Pomóż swoją łaską robotnikom w winnicy, wspomagaj kapłanów i miliony wiernych, aby znosząc ciężar dnia i upału, pracowali dla Twojej chwały i dla dobra wszystkich ludzi. Oby ziarno słowa Bożego padło na dobrą glebę i przyniosło plon wielokrotny. Każdy Twój wyznawca niech spełnia godnie swój obowiązek, gdziekolwiek postawiła go Opatrzność Boża, a wszystkim niech przyświeca wspólny cel – zbawienie wszystkich ludzi. Panie nasz, nazwałeś Kościół swoim królestwem na ziemi, gdzie Twoje panuje prawo, gdzie Twoja dobroć jest berłem, Twoja moc naszą nadzieją. Spraw, abyśmy pamiętając, że królestwo Twoje jest królestwem budującym się dopiero, nie szczędzili ofiar i zasłużyli na udział w wiecznym królestwie Twoim. Amen.
Modlitwa za Kościół w Polsce
Panie Jezu Chryste, Boski nasz Odkupicielu. Tysiąc lat temu wprowadziłeś przez Chrzest święty nas do łona Matki Kościoła, a zarazem w rodzinę narodów chrześcijańskich. Dziękujemy Ci za tę łaskę. Pokornie prosimy, racz w drugim tysiącleciu utrwalić i pogłębić naszą wierność wobec przyrzeczeń Chrztu świętego i włączyć nas w coraz ofiarniejsze uczestnictwo w tajemnicy paschalnej Twej śmierci i Twego Zmartwychwstania, przez modlitwę, sakramenty święte, cnotliwe życie i szczęśliwą śmierć.
O Maryjo, Królowo Polski i Matko Kościoła świętego. W Kanie Galilejskiej powiedziałaś sługom: „Cokolwiek Jezus wam powie, czyńcie”. Spraw, by nasze serca, rodziny, parafie, zakony, diecezje trwały w szczęśliwej Twej Matczynej opiece. Wykonując wiernie Twoje polecenia, prosimy pokornie, by Syn Twój stal się dla nas i dla wszystkich Twoich dzieci niezawodną przyczyną zbawienia wiecznego. Amen.
Modlitwa o zjednoczenie chrześcijan
Boże, Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa, jedynego Zbawiciela, dawcy pokoju , dozwól byśmy uświadomili sobie wielkie niebezpieczeństwa w jakich pogrążają nas nieszczęsne podziały.
Spraw, by znikła wszelka nienawiść, wszystkie przesądy, wszystko co może nam stawiać przeszkody na drodze zjednoczenia i Bożej zgody. Tak jak jest tylko jedno ciało i jeden Duch i jedna nadzieja, którą otrzymaliśmy, jak jest jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, jeden Bóg i Ojciec wszystkich, tak też spraw, byśmy mogli żyć zjednoczeni świętymi węzłami prawdy i pokoju, wiary, miłości i jedną myślą.
Modlitwa powszechna o jedność chrześcijan
Modlitwa wiernych
Bóg pierwszy okazał nam swoją życzliwość i uzdolnił nas do wszelkiego dobrego czynu. Zanieśmy do niego wspólne prośby.
1. Bóg pierwszy pojednał nas ze sobą. Módlmy się za wszystkich uczniów Jezusa, aby nie ustawali w wysiłkach na rzecz pojednania rodziny chrześcijańskiej. Ciebie prosimy –
– Wysłuchaj nas, Panie!
2. Bóg pierwszy nas oświecił. Módlmy się za zwierzchników kościelnych, aby napełnieni światłem Ducha Świętego w duchu służby mądrze przewodzili ludowi Bożemu. Ciebie prosimy –
– Wysłuchaj nas, Panie!
3. Bóg jest źródłem naszej nadziei. Módlmy się za wątpiących i odchodzących od Boga, za wszystkich, którzy przeżywają duchowe trudności, aby zwyciężyła w nich moc wiary. Ciebie prosimy –
– Wysłuchaj nas, Panie!
4. Bóg jest naszym pokrzepieniem. Módlmy się za chorych na duszy i ciele, aby zostali uzdrowieni. Ciebie prosimy –
– Wysłuchaj nas, Panie!
5. Bóg pierwszy nas przyjął. Módlmy się za opuszczonych, ubogich i skrzywdzonych, aby doznali naszej pomocy. Ciebie prosimy –
– Wysłuchaj nas, Panie!
6. Bóg wzywa do nawrócenia. Módlmy się za nas samych, abyśmy poddawali się nieustannie przemieniającej łasce Chrystusa. Ciebie prosimy –
– Wysłuchaj nas, Panie!
Boże nasz Ojcze, Ty jesteś godny wszelkiego zaufania. Tobie powierzamy nasze prośby, pokładając ufność w Twoim miłosierdziu, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Modlitwa
Boże, dawco życia, dziękujemy Ci za dar Twojej współczującej miłości, która nas koi i wzmacnia w chwilach próby i zwątpienia. Modlimy się, aby nasze Kościoły były zawsze otwarte na przyjmowanie Twoich darów od siebie nawzajem. Daj nam Ducha szczodrości wobec wszystkich, kiedy kroczymy wspólnie drogą ku chrześcijańskiej jedności. Prosimy o to w imię Twojego Syna, który króluje z Tobą i Duchem Świętym. Amen.
Modlitwa o jedność chrześcijan
Panie, Jezu, który w przeddzień śmierci swojej modliłeś się o to, aby wszyscy Twoi uczniowie byli doskonałą jednością, jak Ty z Twoim Ojcem, a Ojciec Twój w Tobie, spraw, abyśmy odczuli niewierność naszego rozłamu. Daj nam uczciwie rozpoznać i odważnie odrzucić to, co ukrywa się w nas z obojętności, nieufności, a nawet wzajemnej wrogości.
Udziel nam łaski, abyśmy mogli wszyscy spotkać się w Tobie, by z naszych ust i z dusz naszych wznosiła się nieustannie Twoja modlitwa o jedność dla chrześcijan.
Jedność taką – jakiej Ty chcesz w czasie przez CIEBIE wybranym.
Ty, który jesteś doskonałą Miłością, pozwól nam znaleźć w Tobie DROGĘ, która prowadzi do jedności w posłuszeństwie Twojej MIŁOŚCI i Twojej PRAWDY. Amen.
Modlitwa za Kościół do Matki Bożej Saletyńskiej
Matko Boża Saletyńska! Ty tak gorliwie troszczysz się o zbawienie naszych dusz. Pouczasz nas całą treścią swego objawienia. Tak bardzo pragniesz, byśmy szli drogą, którą wskazał nam Twój Syn, Jezus Chrystus. Tą droga zbawienia prowadzi nas Twój oddany i wierny sługa Ojciec Święty Jan Paweł II oraz biskupi i kapłani.
W tej modlitwie, Dziewico Saletyńska, gorąco Cię prosimy, daj tym zastępom sług Twoich, daj całemu duchowieństwu katolickiemu apostolską dzielność w pracy, wielką cierpliwość w przeciwnościach i misjonarską wytrwałość w poświęcaniu, aby prowadzili nas szczęśliwie w pełnej jedności do zbawienia wiecznego.
Wszystkim dzieciom Kościoła, całemu ludowi Bożemu daj ducha posłuszeństwa, uległości, przywiązania i miłości ku jego pasterzom. Niech wszyscy tworzą jedną, miłą i zawsze wierną owczarnię serc i dusz oddanych Jezusowi.
W tej intencji przez Twoje ręce, Matko Kościoła, ofiarujemy Boskiemu sercu Jezusa wszystkie nasze modlitwy, dobre uczynki, cierpliwie znosząc przykrości lub choroby, a przede wszystkim przyjęcie Komunii św. w dniu Tobie oddanym. Przyjmij naszą modlitwę i naszą ofiarę, wesprzyj ją swoją łaską. Amen
Czego chcemy od Ministra Sprawiedliwości?

Szanowni Państwo

Czy słyszeli Państwo ostatnie wiadomości?

Do filmów na YouTube wyprodukowanych przez organizacje katolickie lub organizacje pro-life będą teraz dodawane zastrzeżenia dotyczące aborcji i linki do strony internetowej poświęconej aborcji, ponieważ YouTube twierdzi, że aborcja jest tematem podatnym na błędne informacje.

Na stronie pomocy YouTube można przeczytać, że tzw. panele informacyjne będą wyświetlane „bez względu na to, jakie opinie lub perspektywy są wyrażone w filmie”. Interenetowy gigant chce w ten sposób dostarczać podstawowe informacje od „niezależnych partnerów zewnętrznych, aby dać więcej kontekstu na dany temat”.

Grupy pro-life nie mają możliwości odwołania się do sądu, jeśli chodzi o kwestionowanie tej redakcyjnej ingerencji ze strony YouTube.

 

Bardzo prosimy o podpis pod petycją do Ministra Sprawiedliwości o przyspieszenie prac nad projektem ustawy o ochronie wolności słowa w mediach społecznościowych.

Musimy połączyć nasze siły i wspólnie stawić czoła silnemu lobby administratorów mediów społecznościowych, by polski internet nie zmienił się w megafon lewicowej propagandy.

Pozdrawiam serdecznie

Paweł Woliński z całym zespołem CitizenGO

P.S. Jeśli już podpisali Państwo petycję, proszę podzielić się nią z przyjaciółmi.

Poniżej wiadomość, którą wysłałem Państwu wcześniej:

 

 

Stosowanie arbitralnej cenzury przez administratorów mediów społecznościowych jest niedopuszczalne!
Niedawno zablokowano film polskiego ośrodka analitycznego obnażający rosyjską propagandę wojenną w związku z wojną na Ukrainie.

Zwracamy się z prośbą do Ministra Sprawiedliwości o jak najszybsze zakończenie prac legislacyjnych, by przepisy ustawy o ochronie wolności słowa w mediach społecznościowych mogły jak najszybciej wejść w życie.

 

PROSZĘ PODPISAĆ PETYCJĘ

Szanowni Państwo,

w ostatnich miesiącach miały miejsce zawieszenia polskich kont na YouTube, cenzurowanie postów na Facebooku i Twitterze.

Dotyka to często treści prezentujących wartości konserwatywne, sprzeciwiające się agendzie lewicowej, genderowej lub LGBT.

Bardzo prosimy o podpis pod petycją do Ministra Sprawiedliwości o przyspieszenie prac nad projektem ustawy o ochronie wolności słowa w mediach społecznościowych.

Według badań 99% użytkowników internetu w Polsce z przedziału wiekowego 16 – 64 lata w ciągu ostatniego miesiąca korzystało z mediów społecznościowych lub komunikatorów. 85% aktywnie angażowało się w okresie ostatnich 30 dni w social media. Blisko co trzecia osoba (32%) wykorzystuje kanały społecznościowe na potrzeby pracy. Na jednego użytkownika Internetu w Polsce przypada 8,1 profili.

Tymczasem cenzura w mediach społecznościowych staje się zjawiskiem coraz częstszym.

Uzasadnieniem ze strony serwisów społecznościowych jest tzw. naruszenie standardów społeczności, co może oznaczać dowolne rzeczy choćby domniemanie tzw. mowy nienawiści wobec jakiejkolwiek mniejszości seksualnej.

Dochodzi także do cenzury treści z innych powodów.
Ostatnio miała miejsce blokada filmu obnażającego rosyjską propagandę wojenną w związku z wojną na Ukrainie.

Jednocześnie wiele obraźliwych, poniżających, lub zwyczajnie nawołujących do przemocy wpisów wobec chrześcijan nie jest kwalifikowanych jako naruszenie standardów społeczności przez administratorów mediów społecznościowych i nie jest blokowanych.

Nie podlega dyskusji, że prawda jest fundamentalnym prawem człowieka a ochrona wolności słowa jest sprawą zasadniczą.

Dlatego bardzo prosimy o podpis pod petycją do Ministra Sprawiedliwości o jak najszybsze uchwalenie ustawy o ochronie wolności słowa w mediach społecznościowych.

Jej projekt został zgłoszony do Rządowego Centrum Legislacji przez resort sprawiedliwości już we wrześniu 2021 roku.

Wychodzi on na przeciw zjawisku masowego blokowania treści w przestrzeni internetowej wprowadzając narzędzia, które zapewnią ochronę wyrażonej w art. 54 Konstytucji RP zasady wolności wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.

Jednocześnie zapewnia rozwiązania prawne dające użytkownikom portali społecznościowych z jednej strony rzeczywistą ochronę prawną w przypadku pojawienia się informacji rażąco szkodliwych i niebezpiecznych, a z drugiej zaradza zjawisku arbitralnego blokowania treści ze strony administratorów mediów społecznościowych.

Niestety od ponad roku trwają prace nad tym kluczowym i bardzo potrzebnym aktem prawnym, ale jak dotąd nie widać jasnej perspektywy jego uchwalenia i wejścia w życie.

Chcemy naszą petycją wywrzeć presję na Ministra Sprawiedliwości i rząd, by przyspieszyć pracę nad projektem.

Bardzo prosimy o podpis i w ten sposób dołączenie do naszej inicjatywy. STOP ograniczaniu wolności słowa w mediach społecznościowych!

Dziękuję za wszystko, co Państwo robią,

Paweł Woliński z całym zespołem CitizenGO

 

JUŻ DAWNO TAK STOIMY A RZĄD W POLSCE MA CZELNOŚĆ OKŁAMYWAĆ POLAKÓW A EPISKOKPAT W DALSZYM CIĄGU MILCZY I BŁOGOSŁAWI TRZECIEJ WOJNIE ŚWIATOWEJ A PRZECIEŻ WIEDZĄ, ŻE WSZYSCY CI, KTÓRZY NIE CHCĄ UZNAĆ PANA BOGA KRÓLEM POLSKI BĘDĄ POTĘPIENI BO NIENAWIDZĄ BOGA WSZECHMOGĄCEGO I  NIE SĄ BOGU POSŁUSZNI. WYBIERAJĄ POTĘPIENIE I W PIEKLE WIECZNE PALENIE – JAK ZAWSZE ŻYDZI ZE ZBAWICIELEM NIE CHCĄ BYĆ ZAPRZYJAŹNIENI I NIE CHCĄ BYĆ W PIĘKNYCH NIEBIE ZBAWIENI.

Trwa wyprzedaż polskiego długu. Eksperci alarmują!

Wygląda na to, że stoimy w obliczu wielkiego konfliktu

dr Jerzy Jaśkowski wyjaśnia nagłe zgony osób w tym sportowców po przyjęciu preparatu, wiadomo na co…

Rytuał składania ofiar z dzieci przebrany za „szczepienie” warto przeczytać do końca…

Jodek, który otrzymały samorządy, nie znajduje się w rejestrze?

 

HAARP 5 minut napisy – sterowane pogodą

https://gloria.tv/user/8XofQrBnQ8iJBLLvinWQwchDA

Nie chciał nazwać chłopca dziewczynką. Trafił do więzienia

 

Ordo Iuris
Instytut na rzecz Kultury Prawnej

Szanowna Pani,

na początku września irlandzki nauczyciel historii i języka niemieckiego Enoch Burke trafił do więzienia, ponieważ… nie zgodził się na stosowanie wobec ucznia zaimków sprzecznych z jego prawdziwą płcią. Mężczyźnie wytoczono postępowanie dyscyplinarne, a sąd zakazał mu zbliżać się do szkoły. Gdy Burke mimo to przyszedł do pracy, został aresztowany i skazany.

Może się wydawać, że podobny terror genderowej poprawności politycznej jest odległy od polskiej rzeczywistości. Mam jednak dla Pani złe wiadomości – ideologiczne szaleństwo dociera do Polski. Kilka dni temu o pomoc prawników Ordo Iuris zwrócili się nauczyciele, zmuszani przez dyrekcję szkoły do mówienia do chłopca jak do dziewczynki.

Obecnie szczegółowo analizujemy ich przypadek. Zapewniam Panią, że zrobimy wszystko, by obronić rozsądnych pedagogów, którzy nie chcą uczestniczyć w indoktrynacji i krzywdzeniu uczniów.

O tym, że tego typu sytuacje są naturalną konsekwencją dopuszczania genderystów do polskich szkołach, mówimy już od lat. W 2019 r. zaprezentowaliśmy projekt ustawy, którego przyjęcie położyłoby tamę procesowi cichego przekształcania polskiej szkoły w narzędzie genderowej ideologii. Zapowiedź rozwiązania tego problemu stała się częścią programu kampanii wyborczej Andrzeja Dudy w 2020 r.

Część proponowanych przez nas rozwiązań uchwalono w ustawie zwanej popularnie „Lex Czarnek”. Na drodze jej wejścia w życie stanęło jednak weto prezydenta Dudy, wynikające z zastrzeżeń do podnoszenia roli kuratorów oświaty. Kilka dni temu zmodyfikowana wersja projektu trafiła ponownie do Sejmu. Obok rozwiązań, o które zabiegamy od dawna, dokument zawiera jednak również budzące niepokój ograniczenia w edukacji domowej. Dlatego prawnicy Ordo Iuris szczegółowo analizują założenia projektu. Będziemy monitorować i uczestniczyć w procesie legislacyjnym ustawy.

Jeżeli systemowe rozwiązania nie powstrzymają ideologii gender, jej szkodliwe wpływy dotkną niebawem każdego aspektu naszego życia. Nie tylko edukacji, ale także służby zdrowia, gospodarki, a nawet naszej wiary.

Na początku października głośno było o sprawie jednego z poznańskich szpitali, gdzie przyjęto 21-letniego mężczyznę, który twierdził, że jest kobietą i kazał zwracać się do siebie „Florentyna”. Gdy ordynator szpitala przeniósł go (po skargach kobiet, przebywających z nim na jednym oddziale) na oddział dla mężczyzn, radykalna lewica zaatakowała ordynatora, zarzucają mu transfobię. Przygotowaliśmy list otwarty do Ministra Zdrowia i Rzecznika Praw Pacjenta, w którym wyrażamy poparcie dla ordynatora i wzywamy do przestrzegania praw pacjentów szpitali.

Jeśli pozostaniem bierni, takie sytuacje staną się w Polsce codziennością – tak jak na Zachodzie. A mówienie prawdy będzie uznawane za tranfosbię i karane – tak jak w Irlandii.

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Już w najbliższy piątek aktywiści LGBT organizują kolejną edycję akcji „Tęczowy Piątek”. Skala akcji jest znacząco mniejsza niż w poprzednich latach. To zasługa systematycznej pracy naszych ekspertów, którzy nieustannie wspierają rodziców w świadomym oporze przeciwko promocji tej akcji radykalnych aktywistów.

Aby zabezpieczyć dzieci i szkoły przed zgorszeniem, przygotowaliśmy dla rodziców poradnik, w którym wskazujemy, za pomocą jakich działań można skutecznie zablokować wulgarną seksualizuję i szkodliwą ideologię, która jest propagowana w ramach „Tęczowego Piątku”. Jeśli szkoła nie będzie respektować praw rodziców, prawnicy Ordo Iuris w każdej chwili są gotowi podjąć interwencję w obronie niewinności dzieci.

Gdy alarmowaliśmy o niebezpiecznych programach i podejrzanych wykonawcach programów edukacji seksualnej w naszym raporcie „Chrońmy dzieci!”, wiele lewicowych mediów atakowało naszych ekspertów. Dzisiaj nasze podejrzenia potwierdził Rzecznik Praw Dziecka, którego kontrola wykazała, że organizacje seksedukatorów – takie jak Kampania Przeciwko Homofobii oraz Grupa Stonewall – pomimo obowiązku prawnego, nie sprawdziły czy ich współpracownicy figurują w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

Poza budową rozwiązań systemowych, wsparciem konkretnych rodziców i ujawnianiem nieprawidłowości, musimy także przeciwstawiać się niektórym samorządom. Gdy krakowscy radni przyjęli uchwałę o wdrażaniu wulgarnej edukacji seksualnej, przygotowaliśmy opinię prawną, którą natychmiast doręczyliśmy wojewodzie. Ten unieważnił uchwałę, a jego decyzję podtrzymał w ubiegłym miesiącu Naczelny Sąd Administracyjny.

Jako Instytut Ordo Iuris, dołączyliśmy do Ruchu Ochrony Szkoły – koalicji organizacji rodzicielskich i prorodzinnych, które otwarcie sprzeciwiają się przenikaniu genderowych treści do szkół. W listopadzie nasi eksperci wezmą udział w organizowanej przez Ruch Ochrony Szkoły konferencji, poświęconej zagrożeniom związanym z promowanym przez genderowych lobbystów modelem edukacji włączającej.

Jeśli będziemy biernie przyglądać się temu, jak radykalni aktywiści ruchu LGBT wchodzą do szkół, nie dostrzeżemy momentu, w którym w Polsce zapanuje dyktat ideologii gender. A wtedy także ja i Pani będziemy mogli trafić do więzienia za stwierdzenie oczywistego faktu, że istnieją dwie płcie – męska i żeńska. Zapewniam Panią, że jeszcze dziesięć lat temu, większość Irlandczyków nie uwierzyłaby, że historia, od której rozpocząłem tę wiadomość może się wydarzyć w ich kraju.

Wierzę w to, że także dzięki Pani wsparciu, postawimy skuteczną tamę ofensywie tej absurdalnej ideologii.

Szkoła to miejsce nauki, a nie indoktrynacji

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Czas na prorodzinne zmiany w prawie

20 października wpłynął do Sejmu poselski projekt ustawy, zwany potocznie „Lex Czarnek 2.0”. To zmodyfikowana wersja uchwalonej na początku tego roku nowelizacji Prawa oświatowego, którą zawetował Prezydent Andrzej Duda. Z projektu usunięto przepisy, poszerzające zakres kompetencji kuratorów oświaty, które budziły najwięcej uzasadnionych wątpliwości i zastrzeżeń.

Jednocześnie zwiększono wpływ rodziców na decyzje o wpuszczaniu do szkół stowarzyszeń i innych organizacji, prowadzących szkolenia i przeróżne zajęcia pozalekcyjne. Podkreślony także został wymóg pisemnej zgody rodziców ucznia na jego udział w zajęciach. To wszystko rozwiązania, które zaprezentowaliśmy w 2019 r. i od tego czasu systematycznie promowaliśmy w kontakcie z organizacjami rodzicielskimi i politykami.

Niestety „Lex Czarnek 2.0.” to nie tylko nadzieja na zatrzymanie inwazji seksedukatorów i aktywistów LGBT na szkoły. Projekt niespodziewanie zawiera także atak na edukację domową. Przede wszystkim blokuje rozwój szkół, które udzielały wsparcia dzieciom i rodzicom z edukacji domowej. Przewiduje się między innymi zobowiązanie szkoły do zapewnienia warunków lokalowych dla wszystkich uczniów, także tych spełniających obowiązek szkolny w formie edukacji domowej – pomimo tego, że uczniowie ci nie uczęszczają fizycznie do szkoły. Ponadto liczba dzieci w edukacji domowej nie będzie mogła przekroczyć połowy liczby dzieci uczących się stacjonarnie w danej szkole.

W sporządzonej przez nas opinii oraz w pracy komisji sejmowej zaproponujemy konieczne zmiany i będziemy dalej systematycznie wspierać prawa rodziców i wolność dzieci od wulgarnych treści w szkołach.

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Mówimy „nie” ideologizacji szkół

Jedną z najważniejszych akcji, za pomocą której genderowi aktywiści starają się przemycać do szkół genderowe treści jest organizowany przez Kampanię Przeciw Homofobii „Tęczowy Piątek”, który corocznie odbywa się w ostatni piątek października.

Eksperci Ordo Iuris od samego początku uświadamiają polskiemu społeczeństwu skalę zagrożeń związanych z tym wydarzeniem. W przygotowanej przez nas analizie dotyczącej ideologicznych założeń „Tęczowego Piątku” jasno wskazujemy, że rodzice mają konstytucyjne prawo do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami oraz ochrony uczniów przed ideologiczną indoktrynacją.

Wydaliśmy też specjalny poradnik „Jak ustrzec dziecko przed Tęczowy Piątkiem”, w którym informowaliśmy rodziców, jak skutecznie mogą ochronić swoje dzieci przed uczestniczeniem w tej i innych genderowych akcjach oraz jak sprawdzić czy szkoła zamierza wziąć udział w tym wydarzeniu. Do poradnika dołączony jest wzór oświadczenia, za pomocą którego rodzice mogą wyrazić swój sprzeciw wobec uczestnictwa dziecka w tego typu zajęciach.

Dziś widzimy, że podejmowane przez nas działania oraz zdecydowany opór świadomych rodziców, którzy stanęli w obronie niewinności swoich dzieci, doprowadziły do tego, że akcja straciła swój pierwotny rozmach. To wielki sukces całej Społeczności Ordo Iuris, którą współtworzą Darczyńcy i Przyjaciele Instytutu oraz nasi eksperci.

Aktywiści LGBT nadal jednak usiłują wejść do szkół ze swoją akcją tam, gdzie mogą liczyć na pomoc ideologicznie zaangażowanych nauczycieli lub samorządowców. Co więcej, osłabiając promocję „Tęczowego Piątku” mogą liczyć na to, że w ten sposób uśpią czujność rodziców, dzięki czemu łatwiej wejdą do szkół. Mając to na uwadze, eksperci Ordo Iuris zachowują stałą czujność i w każdej chwili są gotowi interweniować, gdy tylko otrzymają zgłoszenie od rodziców.

Wykazanie przez rodziców zainteresowania tym, jakie organizacje wchodzą ze swoimi zajęciami do szkół ich dzieci, jest szczególnie wskazane w związku z wynikami kontroli przeprowadzonej przez Rzecznika Praw Dziecka. W jej rezultacie ujawniono, że znane organizacje, które starają się przenikać do szkół z lekcjami wulgarnej edukacji seksualnej czy zideologizowanymi warsztatami antydyskryminacyjnymi nie weryfikowały czy ich współpracownicy figurują w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. W ten sposób złamały przepisy wprowadzone w trosce o zapewnienie dzieciom i młodzieży bezpieczeństwa w placówkach oświatowych.

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Polscy nauczyciele zostaną zmuszeni do nazywania chłopca dziewczynką?

Obok rodziców wspieramy również nauczycieli, którzy nie zgadzają się na to, by polskie szkoły stały się miejscami genderowej propagandy. Dlatego przygotowaliśmy dla nich odrębny poradnik prawny, w którym wyczerpująco informujemy o gwarantowanej im przez Konstytucję RP i inne akty prawne wolności sumienia, dzięki której mogą wykonywać swoje obowiązki zawodowe bez obaw.

Jednocześnie nasi prawnicy pozostają w nieustannej gotowości, by otoczyć bezpłatną opieką prawną nauczycieli, którzy padają ofiarą szykan ze względu na przywiązanie do podstawowych wartości lub odmowę uczestnictwa w promocji ideologicznych treści.

Niedawno po pomoc do Instytutu Ordo Iuris zgłosili się nauczyciele z jednej z polskich szkół, w której dyrekcja usiłuje zmusić ich do stosowania wobec jednego z uczniów zaimków niezgodnych z jego płcią. Pedagodzy nie chcą swoim autorytetem wzmacniać u dziecka zaburzeń, których afirmacja będzie je pogłębiała, ale są poddawani naciskom ze strony dyrekcji.

To dokładnie tak jak w opisanym na początku tej wiadomości przypadku z Irlandii. Dlatego musimy pilnie zapewnić nauczycielom wszelką możliwą pomoc prawną.

Prawnicy Instytutu analizują obecnie opisywany przypadek, przygotowując na użytek szykanowanych nauczycieli argumentację prawną, którą pedagodzy przedstawią w rozmowach z władzami placówki. Jeżeli dyrekcja szkoły nie zrezygnuje z prób zastraszenia nauczycieli, będziemy bronić pedagogów na drodze sądowej. To bardzo ważny precedens. Od zakończenia tej konkretnej sprawy będzie zależeć to, czy wkrótce podobnej presji nie będą poddawani wszyscy nauczyciele w Polsce. I nie tylko nauczyciele…

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Mężczyzna na kobiecym oddziale

Podobne problemy mają już także polscy lekarze. Obiektem nagonki radykałów stał się ostatnio prof. dr hab. n. med. Filip Rybakowski – ordynator Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, gdzie mężczyzna, który twierdzi, że jest kobietą i przedstawia się jako „Florentyna” domagał się od personelu umieszczenia go na oddziale kobiecym.

Początkowo mężczyzna faktycznie trafił na oddział dla kobiet, ale nie spodobało się to przebywającym tam pacjentkom, które nie chciały korzystać z toalet czy podlegać intymnym badaniom w obecności mężczyzny. Ordynator zdecydował więc o przeniesieniu mężczyzny na właściwy oddział szpitalny, co wzburzyło lewicowych radykałów.

Aktywiści LGBT z poznańskiej Grupy Stonewall z oburzeniem relacjonowali rozmowę z ordynatorem szpitala, który pytał: „Co mam powiedzieć pacjentkom, że tu jest mężczyzna?”. W sprawie zainterweniowali nawet posłowie Lewicy i Koalicji Obywatelskiej, którzy mówili o „haniebnym potraktowaniu transpłciowej pacjentki, Pani Florentyny”, żądając od władz szpitala „natychmiastowego usunięcia Pani Florentyny z oddziału męskiego”.

Aby wesprzeć ordynatora szpitala, atakowanego przez propagatorów radykalnej ideologii, przygotowaliśmy list otwarty do Ministra Zdrowia oraz Rzecznika Praw Pacjenta, w którym wyraziliśmy poparcie dla prof. Rybakowskiego i wezwaliśmy do przestrzegania praw pacjentów we wszystkich polskich szpitalach.

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Chcieli wulgarnej edukacji seksualnej za publiczne pieniądze

Mając świadomość tego, że niektóre samorządy wspierają radykalnych aktywistów i chcą umożliwić im wejście do szkół, cały czas monitorujemy sytuację w samorządach i reagujemy wszędzie tam, gdzie wbrew prawu oraz woli rodziców próbuje się wprowadzać do szkół lekcje wulgarnej edukacji seksualnej.

Nasza interwencja przyczyniła się do unieważnienia podjętej przez Radę Miasta Krakowa uchwały, która miała wprowadzić finansowanie publiczne dla wdrożenia takich zajęć do wszystkich krakowskich szkół. Eksperci Ordo Iuris przygotowali opinię prawną na temat uchwały, która trafiła na biurko wojewody małopolskiego. Przypomnieliśmy w niej, że radni nie mają kompetencji do ingerowania w program nauczania szkół.

Po otrzymaniu naszej opinii, wojewoda wydał rozstrzygnięcie nadzorcze, w którym unieważnił uchwałę. Jego decyzja została zaskarżona przez radnych do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze. Wojewoda złożył w tej sprawie odwołanie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zostało poparte przez Rzecznika Praw Dziecka.

Uczestnicząc w sprawie jako organizacja społeczna, przedłożyliśmy sędziom NSA naszą opinię prawną, wskazując na bezprawność aktu wydanego przez krakowskich radnych. Na początku września Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną wojewody, za czym argumentował Instytut Ordo Iuris, i finalnie zamknął sprawę.

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Pomagamy rodzicom chronić ich dzieci

Chcąc skutecznie obronić polskie szkoły przed ideologiczną indoktrynacją, pomagamy lokalnym organizacjom świadomych rodziców, którzy nie chcą, aby ich dzieci zostały zdemoralizowane. Właśnie dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Odpowiedzialny Gdańsk doprowadziliśmy do znacznego ograniczenia gorszącej inicjatywy wprowadzenia do gdańskich szkół wulgarnej edukacji seksualnej w ramach programu „Zdrovve Love”. Podsumowując jego zakończenie, jedna z miejskich radnych wprost mówiła, o tym, że klęska programu była wynikiem działań Ordo Iuris.

To zwycięstwo pokazuje, że w sytuacjach, gdy rodzice znają swoje prawa i zachowują czujność, interesując się tym, co dzieje się w szkołach ich dzieci oraz mogą liczyć na natychmiastową pomoc profesjonalnych prawników, genderowi aktywiści mogą zostać zatrzymani.

Chcąc szeroko wspomagać lokalne stowarzyszenia rodziców, współtworzymy koalicję organizacji prorodzinnych „Ruch Ochrony Szkoły”. W połowie listopada będziemy uczestniczyć w organizowanej przez Ruch na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie konferencji poświęconej promowanej przez radykalnych ideologów edukacji włączającej, która w swojej agendzie zawiera radykalne postulaty przemodelowania życia prywatnego i rodzinnego dzieci.

Aby wesprzeć działania Instytutu Ordo Iuris, proszę kliknąć w poniższy przycisk

Wspieram działania Ordo Iuris

Razem zatrzymamy ideologizację szkół

Wszystkie opisane powyżej działania prawników Ordo Iuris są kluczowe dla zatrzymania dyktatu gender w Polsce, ale wszystkie wymagają też poniesienia określonych nakładów finansowych, których nie udźwigniemy bez wsparcia ludzi takich jak Pani, bo Przyjaciele i Darczyńcy Ordo Iuris są jedynym źródłem naszego finansowania.

Pomoc nauczycielom, których dyrekcja szkoły usiłuje zmusić do stosowania wobec ucznia zaimków niezgodnych z jego biologiczną płcią to wydatek nie mniejszy niż 6 000 zł. Bez naszego wsparcia nauczyciele zostaną zmuszeni do poddania się ideologicznej nowomowie lub zmiany miejsca pracy, a ich los będzie stanowił przestrogę dla innych pedagogów, którzy chcieliby się przeciwstawić implementacji postulatów lobby LGBT do szkół.

Monitorowanie sytuacji w polskich samorządach oznacza dla naszych analityków wiele godzin ciężkiej pracy, co generuje miesięczne koszty rzędu 5 000 zł. Z kolei opracowanie jednej opinii prawnej, w której szczegółowo analizujemy legalność konkretnych decyzji samorządów, to wydatek nie mniejszy niż 8 000 zł. Każda interwencja w obronie praw rodziców to koszt co najmniej 2 000 zł. A każdy rok szkolny przynosi dziesiątki takich spraw.

Jednak właśnie dzięki takim działaniom możemy na czas skutecznie reagować na podobne jak podjęta przez krakowskich radnych miejskich uchwały, których wykonanie skutkowałoby wprowadzeniem do szkół wulgarnej edukacji seksualnej.

Dlatego bardzo Panią proszę o wsparcie Instytutu kwotą 30 zł, 50 zł, 100 zł lub dowolną inną, dzięki czemu będziemy mogli skutecznie bronić polskich szkół przed ideologiczną indoktrynacją.

Wspieram działania Ordo Iuris

Z wyrazami szacunku

Adw. Jerzy Kwaśniewski - Prezes Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris

P.S. Nie możemy pozwolić, aby genderowi aktywiści zawłaszczyli polskie szkoły, które są finansowane z naszych pieniędzy. Dlatego z cała stanowczością stajemy po stronie nauczycieli broniących swoich uczniów przed genderową propagandą. Musimy zwyciężyć w tej walce. W przeciwnym razie miejsce kompetentnych pedagogów zajmą aktywiści LGBT odrzucający obiektywną rzeczywistość ludzkiej płciowości na rzecz swoich destrukcyjnych imaginacji.

Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris jest fundacją i prowadzi działalność tylko dzięki hojności swoich Darczyńców.
Facebook Twitter

Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris
ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa
(22) 404 38 50
www.ordoiuris.pl

7. Msza św. chroni nas od nieszczęść
See the source image
Św. Elżbieta, królowa Portugalii, miała pazia bardzo cnotliwego, któremu zawsze polecała rozdawać jałmużnę biednym. Drugi paź, zazdrosny, oskarżył go przed królem o ciężki występek. Król uwierzył i postanowił ukarać go zaraz. Przywołał do siebie kierownika wielkich pieców i rzekł mu, iż dnia następnego przyśle mu pazia z zapytaniem czy wypełnił rozkaz króla? wtenczas ma go schwycić i wrzucić na spalenie do najgorętszego pieca. Tak rzecz postanowiwszy, na drugi dzień rano cnotliwy paź został wysłany do kierownika pieców. Lecz, przechodząc koło kościoła, przypomniał sobie, że tego dnia jeszcze nie był na Mszy św., wszedł więc i zatrzymał się na dwóch, jednej po drugiej.
W tym to przeciągu czasu król niecierpliwie oczekiwał wiadomości o wyniku tej zbrodni, a nie mogąc się doczekać, wysłał owego zazdrosnego pazia, aby zobaczył, czy rozkaz jego został spełniony. Kierownik . pieców, myśląc, że ów paź jest ten, co ma być ukarany, schwycił go i wrzucił do tak rozpalonego pieca, że wkrótce płomień doszczętnie go zniszczył. Niedługo potem nadszedł pierwszy paź i zapytał: „Czy wypełniliście rozkazy króla?”. „Tak – odrzekł kierownik – idź i powiedz królowi, że wszystko poszło doskonale”.
Wraca więc do króla z odpowiedzią, a król, ujrzawszy go, zdumiał, lecz gdy się dowiedział o tym, co było zaszło, musiał uznać sprawiedliwość sądów Bożych i zwrócił szacunek swój dobremu i cnotliwemu paziowi, przez Mszę św. wybawionemu od strasznej śmierci.
* * *
Św. Antoni nam opowiada, iż razu jednego dwóch młodych ludzi, bardzo niedobrych, wybrało się na przechadzkę. Jeden z nich wysłuchał był Mszy św., a drugi nie. Gdy byli w lesie, niebo pokryło się chmurami i zarwała się straszna burza. Wśród grzmotów i błyskawic usłyszeli głos: „Zabij, zabij!”. I nagle piorun uderzył w jednego z nich i zwęglił go zupełnie. Drugi przerażony zaczął uciekać; a oto ten sam głos woła za nim: „Zabij, zabij!”. Biedny młodzieniec uważał się za straconego i oczekiwał tylko chwili, w której piorun w niego trafi, lecz oto inny głos odpowiada pierwszemu: „Nie mogę, nie mogę, bo on dziś rano Mszy św. wysłuchał, a Msza św., na której był obecny, nie pozwala mi w niego uderzyć”.
Nawet kosztem wysiłku ofiary, chodźmy na Mszę św., gdyż ona to dla świata całego jest piorunochronem, przed słusznym, za grzechy nasze, zagniewaniem Boga. O! ileż razy Bóg nas wybawił od śmierci i licznych niebezpieczeństw dla Mszy św. przez nas wysłuchanej!
Msza św., mówi św. Leonard, tak jak i słońce rzuca swoje promienie na dobrych i na złych, a nawet najgorsza na świecie dusza, która wysłucha Mszy św. lub ją każe odprawić, ciągnie z niej wielkie korzyści, chociaż nie prosi o nie i nawet o nich nie myśli.
* * *
W 1906 r. 31 maja uczyniono w rannych godzinach zamach na życie króla hiszpańskiego i królowej. Bomba, dana do użytku królobójcy, wybuchła z hukiem wielkim, siejąc śmierć wokoło, lecz król Alfons XIII i królowa wyszli cudem bez szwanku.
Dowiedziano się potem, że tego samego dnia i mniej więcej o tej samej godzinie, w której był zamach, odprawiała się Msza św. przez parę królewską zamówiona w Bawarii, przed obrazem cudownym Matki Bożej. Na tę pamiątkę króli królowa posłali do miejsca cudownego odłamki bomby, które były wpadły do ich karety galowej, oprawne w złoto, z napisem: „W dowód wdzięczności Królowej Nieba i naszej ukochanej Pani król hiszpański Alfons XIII i królowa Wiktoria 31 maja 1906 r.”

                          PAPIEŻ JP II w 43 rocznicę PONTYFIKATU

 
         NIECH BĘDZIE UWIELBIONA TRÓJCA ŚWIĘTA I MARYJA NIEPOKALANIE POCZĘTA.         
                       Cytaty Jana Pawła II - NINIWA
              
     Nasz ukochany Ojcze Święty Janie Pawle II bardzo prosimy o Błogosławieństwo dla Rodaków
     z okazji 43 rocznicy Twojego Pontyfikatu na Papieża, bo szczęśliwie i wiecznie żyjesz w Niebie.
 
                                               PAPIEŻ ŚWIĘTY JAN PAWEŁ II
         „Gdy zostałem wybrany na Papieża, to miałem piękne plany na prowadzenie ludzi  na Planecie Ziemi według zawartego z Bogiem Wszechmogącym Przymierza.
      Przecież znałem Watykan od dawna ale „od środka” jest zupełnie inny wielozadaniowy i niestety, niezupełnie do wierności Bogu w Trójcy Przenajświętszej gotowy. Starałem się omijać tematy nieprzychylne Panu Bogu bo bym się naraził siłom demonicznym już „na progu”. Głosiłem Słowa Boże z Pisma Świętego i starałem się na tematy konfliktowe być obojętnym. No, ale jestem Polakiem – Bogu i Maryi oddany i musiałem wykonywać swoje obowiązki kapłańskie zgodnie z moim powołaniem. Starałem się pokonywać sporne tematy i przeciwne „układom” zgodnie z wolą Bożą, jednak nie ominęły mnie mordercze i haniebne strzały. 
Od tamtej pory byłem prowadzony przez Maryję osobiście i dlatego wyjeżdżałem do różnych krajów ludzi nawracać i umacniać w wierze w Jedynego Boga Wszechmogącego, Zbawiciela Jezusa Chrystusa a także utwierdzać ludzi aby pamiętali że jest Trzecia Osoba Ducha Świętego. Niech ludzie uważają co mówią o mnie złego, bo ja czynię wszystko zgodnie z Wolą Boga Trój-Jedynego. Maryja była moją Przewodniczką i mnie prowadziła, a ja słuchałem i Jej polecenia wykonywałem. Nie mogłem ogłosić ukochanego Zbawiciela Jezusa Chrystusa KRÓLEM POLSKI i każdego Narodu, bo bym został otruty przez demoniczne siły, a Wolą całego Nieba było, abym mógł być tyle lat ile byłem według Planu Maryi. Świadectwo zakończenia Mojego życia wszyscy widzieli, gdy mój Anioł Stróż oficjalnie i publicznie zamknął Księgę mojego kapłaństwa i osobistego życia.
     Błogosławię was moi ukochani Rodacy i proszę was – żyjcie według Woli Bożej, abyście nie mieli nic do ukrycia. W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego i zawierzajcie swoje życie Trójcy Przenajświętszej, a nie będziecie winni niczemu. Papież Jan Paweł II wasz Rodak”.
                                                                     —————————–
                        Zapisała Mieczysława przed Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie – 22.10.21 r.       
 Święty Jan Paweł II | St john paul ii, Quotes, Polish words
     
Modlitwa do św. Jana Pawła II w intencji Rodzin
Święty Janie Pawle, ratuj nasze małżeństwa i rodziny. Jako kapłan, biskup i następca św. Piotra troskę o rodziny uczyniłeś ważną cząstką swej posługi. Przypominałeś, że człowiek jest zdolny do miłości i potrzebuje miłości. W szczególny sposób powołanie do miłości wypełnia się w związku mężczyzny i kobiety. Głosiłeś, że Chrystus ustanowił małżeństwo sakramentem, znakiem i źródłem Bożej łaski. Przypominałeś naukę Chrystusa: „Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela”. Byłeś odważnym obrońcą życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Głosiłeś świętość rodziny, Domowego Kościoła. Przeciwstawiając się cywilizacji użycia i śmierci, uczyłeś o godności miłości małżeńskiej, która jest cielesna i duchowa zarazem, odrzucając antykoncepcję. Ukazywałeś młodym piękno czystości przedmałżeńskiej, która jest cząstką i warunkiem miłości. Wyproś uzdrowienie dla małżeństw i rodzin. Szukaj naśladowców, którzy by z mocą powtarzali za Tobą: „Rodzino, bądź tym, czym jesteś”. Niech dzieci w trwałych rodzinach znajdą bezpieczne warunki wzrastania. Otocz opieką samotne matki oraz dzieci, które są pozbawione miłości. Przypominaj rodzinom, by codziennie wspólnie się modliły. Niech rodziny będą „Bogiem silne”. Amen.
Modlitwa o dar potomstwa
Święty Janie Pawle II, prosimy wstaw się za nami przed tronem naszego Pana Jezusa Chrystusa, prosząc o dar upragnionego potomstwa dla nas. Ojcze Święty, Janie Pawle II, prosimy wypraszaj potrzebne nam łaski i spraw, aby w naszych sercach zagościło tak długo wyczekiwane szczęście.

Módl się za nami święty Janie Pawle II!
Modlitwa o dar życia dla dziecka poczętego
Święty Janie Pawle II, ty, który jesteś obrońcą nienarodzonych dzieci, wstaw się za nami. Uratuj nasze dziecko. Niech zagrożenie ciąży minie, aby mogło przyjść ono na świat w terminie i mogło chwalić naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

                                           

NIECH BĘDZIE UWIELBIONA TRÓJCA PRZENAJŚWIĘTSZA I MARYJA NIEPOKALANIE POCZĘTA.

                                        WSPOMNIENIE PAPIEŻA ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II

Cytaty Jana Pawła II - najpiękniejsze cytaty Papieża I
 Nasz ukochany Ojcze Święty Janie Pawle II bardzo prosimy o wskazówki dla nas i kapłanów, bo zbliża się sytuacja  tragiczna – wojna rozpoczęta i co trzeba czynić, aby w Polsce ale i na świecie nie rozwinęła się ta okrutna wojna.
 
                                                             ŚWIĘTY PAPIEŻ JAN PAWEŁ II
  „Moi ukochani Rodacy żyjcie na Chwałę Bożą i bądźcie w miłości do Boga i Ojczyzny jednacy.
Proszę was módlcie się w skupieniu rozważając Modlitwy, Różańce i Msze Święte, bo po waszej śmierci mają wartości niepojęte. Poznałem jaką ważną wartość ma zjednoczenie z Bogiem w miłości a niech nikt żadnej pretensji do Pana Boga nie rości. Już wiecie, że teraz są Czasy Ostateczne, które dla ludzi będą wieczne, to dlatego nie „gdybajcie” o przyszłości, a cały czas myślcie o teraźniejszości. To znaczy – jak zapracujecie sobie obecnie na przyszłość, taką będziecie mieli w sercach miłość. Moi drodzy Rodacy – Polacy zmieńcie swoje postępowanie i żyjcie według Przykazań Bożych i Kościelnych 
i bądźcie Bogu w Trójcy Przenajświętszej do końca waszego życia wierni. Odrzućcie kłótnie i pretensje do siebie oraz wszystkie grzechy i nie czyńcie z waszego życia powodów lucyferowi do uciechy. Pamiętajcie – lucyfer posługuje się nawet waszymi rodzinami, aby was skłócić, 
      ale wy Boże dzieci pokutujcie i żałujcie za grzechy, abyście mogli na Boże drogi szybko wrócić.
Słyszę że są ludzie którzy mają demoniczną odwagę o Obrazy i Figury Chrystusa Króla Polski się kłócić a Bóg i My w Niebie cieszymy się, gdy ludzie o Bogu Jezusie Chrystusie KRÓLU POLSKI dużo mówią i Episkopat proszą o szybkie uznanie Zbawiciela KRÓLEM POLSKI, bo wy nie wiecie, że was oszukują a wrogowie Nasi i wasi do wywołania okrutnej III wojny światowej się szykują.
    Bóg Ojciec Wszechmogący jeszcze zatrzymuje zamiary złoczyńców, którzy są pewni, że według postępowania swego diabelskiego zawładną Planetą Ziemią i wszystko na niekorzyść ludzkości na niej zmienią. Niestety – Bóg Ojciec Wszechmogący jest Właścicielem Wszechświata i naszej ukochanej Planety Ziemi i nie pozwoli, i im przeszkodzi. Jednak Bóg w Trójcy Przenajświętszej Jedyny pragnie aby wszyscy Polacy pamiętali o Modlitwie, przepraszaniu, dziękczynieniu i pokucie, bo wy wiecie, co DOBRO, a co ZŁO znaczy. Jednak, gdy żyłem, to Maryję Królowę Polski o wszystko pytałem i według Jej wskazówek i podpowiedzi żyłem a demonicznej gawiedzi nie ulegałem. 
                               MODLITWA, MSZE ŚWIĘTE, NABOŻEŃSTWA I RÓŻAŃCE 
                          SPOWODUJĄ, ŻE OPADNĄ Z WROGÓW DIABELSKIE KAGAŃCE.
    Proszę was nasi wierni Biskupi i Ordynariuszy także – gdy uznacie Zbawiciela Jezusa Chrystusa KRÓLEM POLSKI, Parafii i Diecezji, to te tereny ocaleją i wróg nie podejdzie, bo Aniołowie będą u was i będą bronić wszystko wszędzie. Kto może i nie boi się demonicznych Pasterzy, to niech Mnie uwierzy,a zapanuje POKÓJ u was i Szczęśliwy Czas. 
PROŚCIE MARYJĘ KRÓLOWĘ WASZĄ O CUD ZWYCIĘSTWA POKOJU I MIŁOŚCI W POLSCE, 
BO ONA NAJBARDZIEJ WAM POMOŻE.  Jak umiecie módlcie się i pokutujcie – Ojczyznę waszą Polskę strzeżcie Nabożeństwami i Różańcami, a wróg od was się oddali. Błogosławię was Papieskim Błogosławieństwem, a wy Moi Rodacy bądźcie w miłości do Boga Wszechmogącego w Trójcy Przenajświętszej Jedynego Wytrwali i Jednacy. Amen.
Papież Polak z Watykanu Jan Paweł II Prosi Narody o Posłuszeństwo Bogu a będzie zwycięstwo Pokoju.
                                                  —————————————-
            Zapisała Mieczysława przed Panem Jezusem w Najświętszym Sakramencie i Papieżem Janem Pawłem II – 22.10.22 r.    
          Biało błękitny magnes CYTAT Jan Paweł II cytaty 9732399153 - Allegro.pl
 Modlitwa o wstawiennictwo Jana Pawła II
Janie Pawle II nasz święty orędowniku, Wspomożycielu w trudnych sprawach – Ty, który swoim życiem świadczyłeś wielką miłość do Boga i ludziprowadząc nas drogą Jezusa i Maryi w umiłowaniu obojga, pragnąc pomagać innym. Przez miłość i wielkie cierpienie ofiarowane za bliźnich, co dzień zbliżałeś się do świętości. Pragnę prosić Cię o wstawiennictwo w mojej sprawie……………. Wierząc, że przez Twoją wiarę, modlitwę i miłość pomożesz zanieść ją do Boga z ufnością w miłosierdzie Boże i moc Twej papieskiej modlitwy. Pragnę przez Jezusa i Maryje za Twoim przykładem zbliżać się do Boga.
 
Ojcze nasz… 
Zdrowaś Maryjo… 
Chwała ojcu…
 

 


CZY POLACY MUSZĄ PRZEZ WSZYSTKIE WIEKI WALCZYC O WOLNOŚĆ SWOJEJ OJCZYZNY POLSKI?

NO TAK RODACY – ODDALIŚCIE POLSKĘ KATOLICKĄ BEZBOŻNEJ UKRAINIE A NA KOŃCU ŻYCIA WASZEGO NA ZIEMI PAN BÓG ZDECYDUJE O WASZEJ BESTIALSKEJ WINIE. DLATEGO WŁAŚNIE NIKT NIE CHCE UZNAĆ JEZUSA CHRYSTUSA ZBAWICIELA KRÓLEM POLSKI, BO PREZ. A.DUDA JUŻ WYBRAŁ DLA NAS UKRAIŃCÓW KRÓLI, KTÓRZY POLAKÓW Z DOMÓW WYWALĄ I NA CMENTARZ POWYSYŁAJĄ.
 
” KORONA ” GRZEGORZA BRAUNA I RUCH NARODOWY W JEDNOŚCI PRZECIW OKUPACJI POLSKI PRZEZ BANDEROWSKA UKRAINĘ ! ( MENTZEN I JEGO UGRUPOWANIE KORWIN W RECYDYWIE !!! )

UZDROWIENIE W SERCU MARYI – prowadzący ks. Michała Sabada
Patrz woła Cię spośród innych, lepszych niż Ty! A ty co z tym zrobisz?

DROGIE DZIECI ! 41 LAT JUŻ JESTEM Z WAMI

VI REKOLEKCJE ADWENTOWE w MAGNIFICAT – 27.11 – 04.12.2022 r.

„Chciałbym pozdrowić najpierw tych, którzy byli w Medziugorju, żeby byli głosicielami tej Radosnej Nowiny,
nawrócenia i radości życia wraz z Bogiem i innymi ludźmi w pokoju. Chciałbym pozdrowić tych, którzy tu jeszcze
nie byli – zaprosić, żeby przyjechali i zobaczyli. Przyjdź i zobacz, to jest najlepsza metoda, żeby o czymś się później
móc wyrażać z przekonaniem” – abp Henryk Hoser.
Z homilii o. Branko Radoś na 35. rocznicę Objawień – „Przebacz nam Maryjo, że te przyziemne pensjonaty stały się
dla nas ważniejsze od mieszkań, które przygotowuje dla nas Twój Syn. Przebacz, że ta Góra Objawień stała się dla
nas zbyt zwyczajną, a góra Kriżevac zbyt stromą i zapomnieliśmy jaki jest z niej widok. Przebacz, że dla nas
ważniejszym stało się być nowoczesnym niż Bożym. Przebacz nam Maryjo, że moda jest przed pobożnością,
marnotrawstwo przed skromnością, fałszywa wielkość przed pokorą”.
I. PLANOWANY PROGRAM PIELGRZYMKI – REKOLEKCJI ADWENTOWYCH
1. 27.11.22 – (niedziela, objawienie Cudownego Medalika) – rozpoczęcie rekolekcji Mszą Świętą o godz. 7.30 w
kaplicy św. S. Faustyny (włoskiej) w krypcie dolnej Bazyliki Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Po
Mszy Świętej dla chętnych śniadanie (ok. 25 zł) w Nowym Domu Sióstr przy parkingu dla autobusów (tzw. Zielony
Dach) i pakowanie bagaży. Osoby spoza Krakowa mogą skorzystać z noclegu za dodatkową opłatą ok. 60-70 zł, np.
w domu pielgrzyma Sióstr tel. 12/351-88-00 lub w pensjonacie Promień (p. Majda) tel. 12/266-98-00, 601472950,
ul. T. Motarskiego 8, 30-001 Kraków, przy parkingu dla autokarów. Możliwość pozostawienia samochodu na
parkingu przy bazylice za ofiarę na Caritas. Przejazd przez Słowację, Węgry, do Chorwacji. Nocleg tranzytowy bez
kolacji w hotelu w Ludbregu, sanktuarium Krwi Chrystusa.
2. 28.11.22 – (poniedziałek) – Msza Święta, śniadanie, wyjazd do Medziugorja, możliwe spotkanie z o. Jozo Zovko
w Zagrzebiu.
3. Od 28.11.22 do 03.12.22 (sobota) pobyt w Medziugorju, zakwaterowanie u Gospodarzy w wiosce i w Centrum
Rekolekcyjnym „Magnificat” u widzącej Marii Pavlović-Lunetti. Pokoje 2-3-4 osobowe i apartamenty 5-osobowe,
noclegi z pościelą, wyżywienie 2 x posiłek dziennie.
4. 28.11.22 – (poniedziałek) – rozpoczęcie rekolekcji, zakończenie 02.12.22 (piątek) wieczorem.
5. 03.12.22 – (sobota) – wyjazd z Medziugorja po południu. Powrót non stop bez noclegu. Wywozimy pokój dla
Polski i umocnienie przywożone przez powracających do domu pielgrzymów.
6. 04.12.22 – (niedziela) – przyjazd do Krakowa w godzinach uzależnionych od wyjazdu z Medziugorja, po ok. 21
godzinach jazdy.
II. CENA REKOLEKCJI obejmuje:
1. Ubezpieczenie pielgrzymów w firmie Signal Iduna pakietem na kwotę: koszty leczenia – 30.000 euro,
nieszczęśliwe wypadki – 15.000 zł, bagaż – 1.000 zł. (Uwaga! Ubezpieczenie nie obejmuje chorób przewlekłych i
nowotworowych. Istnieje możliwość „do ubezpieczenia” za dopłatą w wysokości 99 zł/os. przy podpisaniu umowy i
wpłacie zaliczki. Nie zgłoszenie informacji do ubezpieczenia o chorobie przewlekłej będzie skutkowało brakiem
wypłaty za leczenie. Ubezpieczenie nie obejmuje chorób psychicznych).
2. Pobyt w Centrum Rekolekcyjnym: 550 zł + 20 zł TFGiP i 295€. Pobyt u Gospodarzy: 530 zł + 20 zł TFGiP i
215€. Ze względu, że w Domu Rekolekcyjnym „Magnificat” jest miejsce tylko na jeden autokar, dla chętnych
uczestników rekolekcji zakwaterowanie jest w wiosce w pobliżu kościoła u gospodarzy, dlatego cena wyjazdu jest
inna dla każdego autokaru. U Gospodarzy jest niższa. Noclegi z pościelą i ręcznikami. Pokoje 2-3-4 osobowe.
Osobom, które chrapią polecamy spray do gardła DATONG, osobom, które mają problemy ze spaniem – stopery.
Zachowujemy się cicho, nie szeleścimy reklamówkami, itp.
3. Wyżywienie: 6 śniadań i 6 obiadokolacji. W dni postne – środa i piątek – na obiadokolacje wyżywienie postne –
typowa zupa jednogarnkowa tzw. ciorba, dla ascetów: chleb i woda.
4. Tłumaczenia spotkań w Medziugorju.
5. Opiekę duszpasterską i rekolekcje prowadzone przez ks. Michała Sabadę.
6. Materiały informacyjne.
7. Przejazd klimatyzowanym autokarem klasy LUX: video/DVD, barek, WC, uchylne fotele.
8. Opłaty autostradowe, drogowe, winiety i parkingi na całej trasie.
9. TFG (Turystyczny Fundusz Gwarancyjny) i TFP (Turystyczny Fundusz Pomocowy) – 20 zł.
Cena nie obejmuje osobistych wydatków nie objętych programem i na drobne zakupy, dewocjonalia, na ofiarę (nie
dajemy złotówek) na Mszach Świętych, na WC na postojach (niekiedy są płatne) – sugerowana kwota to 50.

Koszt pielgrzymki skalkulowany jest na dzień 20 października przy obowiązującej w tym dniu cenie paliwa. W
przypadku wzrostu ceny paliwa do dnia wyjazdu, koszt może być zwiększony i różnica dopłacona na miejscu
zbiórki. Warunki rezygnacji są zawarte w umowie w „Warunkach Uczestnictwa” w imprezach BP „Galeon”:
http://www.galeon.krakow.pl/wp-content/uploads/2018/03/WarUczestAKTUALNE_str2_email-4.pdf .
Kwota wpłaty złotówkowa i nie podlega zwrotowi. Należy znaleźć osobę za siebie. Tylko w przypadku odwołania
pielgrzymki przez organizatora z przyczyn obiektywnych wynikających z obecnych uwarunkowań, kwota
złotówkowa w całości zostanie zwrócona.
III. WPIS NA LISTĘ NASTĘPUJE:
1) po wpłacie złotówkowej zaliczki na konto: BP „Galeon” Barbara Podpirka, 31- 959 Kraków, oś. Górali 5, 92
1240 4588 1111 0000 5493 0058 wpisując odpowiednio tytuł wpłaty: Medziugorje Rekolekcje – Autokar 1 lub
Autokar 2.
2) po przesłaniu wypełnionego dokładnie kwestionariusza osobowego na e-maile: obowiązkowo – echo@ceti.pl
i galeon@galeon.krakow.pl Z „Warunkami Uczestnictwa” należy zapoznać się na:
http://www.galeon.krakow.pl/wp-content/uploads/2018/03/WarUczestAKTUALNE_str2_email-4.pdf
Kwoty: Euro 295 i 20 zł na TFGiP są płatne na miejscu zbiórki.
IV. INFORMACJE PRAKTYCZNE
1. UBIÓR – należy zabrać ze sobą rzeczy wygodne, przejściowe. Strój odpowiedni do przebywania w miejscach
świętych, kobiety sukienki lub spódnice na niedzielę i święta, na objawienie, nieprzezroczyste ubrania, żadne firanki
czy koronki. Spódnice i spodnie normalne, niedziurawe, nieobcisłe: żadne, obleśne leginsy czy temu podobne,
chyba że służą jako rajstopy pod spódnicą lub tuniką, mężczyźni – żadne rurki, ubiór niewyzywający – odzież nie
powinna służyć jako pokusa. Skromność zdobi kobietę (2P 3,3-4), a nie odkryte na pożądanie części ciała, wtedy
„jej dusza jest pusta". Mogą być dresy i kapcie do podróży, wygodne buty, peleryna, parasol, rzeczy osobiste,
okulary przeciwsłoneczne, nakrycie głowy, klapki pod prysznic.
2. WYŻYWIENIE – prowiant na drogę, podczas drogi w przydrożnych zajazdach na postoju, 2 x posiłek dziennie
w Medziugorju, 1 x śniadanie w Ludbregu, termosy, własne lekarstwa.
3. WALUTA – Euro (ok.50) na drobne zakupy, ofiarę na Mszach Świętych, na WC na postojach (niekiedy są
płatne).
4. PAKOWANIE – mały bagaż podręczny i rzeczy na nocleg w Ludbregu do środka autobusu, bagaż podstawowy
do bagażników.
5. TŁUMACZENIE – istnieje możliwość, że nabożeństwo wieczorne będzie tłumaczone symultanicznie, dlatego
należy zaopatrzyć się w radyjka lub komórki ze słuchawkami do odbioru fal FM 92,7.
6. INNE – Pismo Święte, śpiewniki, plecaczek lub torba na ramię, latarka, ksero dokumentu spakowane w bagażu
głównym.
7. TELEFONY KOMÓRKOWE – proszę sprawdzić u swojego operatora koszt połączeń i sms-ów z BiH.
8. RZECZY OBOWIĄZKOWE – zdrowotna karta EKUZ – wyrobienie jej w NFZ leży we własnym zakresie, nie
odsyłać wniosków do Redakcji czy do BP „Galeon” tylko do odpowiedniej placówki NFZ.
9. DOKUMENT PODRÓŻY niezniszczony, nieuszkodzony – do BiH wystarczy ważny dowód osobisty.
10. PODRÓŻ – Osoby mające problemy lokomocyjne, po Mszy Świętej na rozpoczęcie pielgrzymki, proszone są o
zażycie odpowiednich środków i zaklejenie pępka plastrem opatrunkowym.
V. POBYT W MEDZIUGORJU – REKOLEKCJE:
1. Grupa przebywa na terenie Centrum Rekolekcyjnym „Magnificat”, uczestnicząc w przygotowanym programie
rekolekcji: spotkaniach, konferencjach, objawieniach, wyjazdach i adoracjach przygotowanych przez organizatorów
oraz w nabożeństwie w kościele parafialnym wg programu rekolekcji.
2. Wspólne, modlitewne wejście na: – Podbrdo – Górę Objawień, gdzie Matka Boża rozdaje dary, tylko trzeba je
wziąć, wszyscy schodzą z niej obdarowani łaskami: i na Kriżevac – Góra Krzyża – Gospa prowadzi do Jezusa pod
Krzyż, po łaski do dźwigania krzyża codziennego mocą Bożą.
3. Sobota po Mszy Świętej czas wolny do obiadu i do wyjazdu.

Kontakt i informacje: Redakcja Echa – 501710620; echo@ceti.pl

PAMIĘTAJ, ŻE JESTEŚMY NA PIELGRZYMCE, KTÓRA WYMAGA POŚWIĘCENIA, OFIARY
I WYRZECZEŃ, ABY PANU JEZUSOWI W TOBIE I BLIŹNIM Z TOBĄ BYŁO DOBRZE,

A NIE NA WYCIECZCE TURYSTYCZNEJ

Medjugorje – film jakiego jeszcze nie było
A ty co z tym zrobisz?
Twórcy kinowego filmu dokumentalnego: Jesus Garcia Colomer i Borja Martinez –
Echevarria ciekawie przedstawili historię niezwykłych wydarzeń, które rozpoczęły się w
małej wiosce położonej na terenie Bośni i Hercegowiny 24 czerwca 1981 roku i trwają do
dziś. Oglądamy je z różnych punktów widzenia – przez pryzmat Widzących (Mirjana, Ivan,
Jacov), ojców franciszkanów – o. Jozo Zovko, o. Marinko Sakota, o. Petara Ljubicica oraz
mieszkańców wioski. W filmie wykorzystano zdjęcia i materialy archiwalne, które w
połączeniu z żywą relacją osób z różnych środowisk oraz piękną muzyką dostarczają widzowi
silnych emocji, a nawet wyciskają łzy, skłaniają do refleksji.
Dokument Jesusa Garcii jest osobistym świadectwem reżysera, który opowiada, jak
pracując w jednej z hiszpańskich gazet otrzymał polecenie zrobienia reportażu o
Medziugorju. Pojechał tam wraz z kolegą. Obaj byli zafascynowani miejscem objawień Matki
Bożej. Jego kolega otrzymał tam dar powołania do służby kapłańskiej i teraz już jako ksiądz o
tym zaświadcza, natomiast Gracia po powrocie napisał książkę o Medziugorju, która w
szybkim czasie zdobyła popularność wśród ludzi różnych profesji. Przetłumaczona na wiele
języków przemieniala w sposób radykalny tych, którzy ją czytali. Garcia był zaskoczony
wielością świadectw, jakie otrzymał od nieznajomych ludzi, w których zaświadczali, że ta
lektura zainspirowała ich do pielgrzymowania do Medziugorja i zmiany swojego życia.
Garcia postanowił wykorzystać to wszystko i zrobić film dokumentalny o fenomenie
Medziugorja.
W filmie reżyser dotyka takich kwestii jak: tajemnice, które intrygują od lat, miejsca,
które odmieniają ludzi, Widzących, opinii Watykanu. Garcia nie rozstrzyga czy
objawienia są prawdziwe czy nie, bo to nie należy do niego. Ogranicza się jedynie do
stwierdzenia, że w 2017 r. papież Franciszek wysłał do Medziugorja abpa Henryka Hosera,
który miał za zadanie zbadać potrzeby duszpasterskie franciszkańskiej parafii. Przytacza
wypowiedź polskiego hierarchy: „Medziugorje to największy konfensjonał świata”.
Informuje też, że w roku 2019 papież oficjalnie udzielił pozwolenia na organizowanie
pielgrzymek parafialnych i diecezjalnych do Medziugorja.
Dużo emocji wzbudzają żywe relacje osób bezpośrednio zaangażowanych w objawienia.
Iwan wspomina, że „serce waliło mu jak młot”, gdy po raz pierwszy ujrzał Matką Bożą. Gdy
opowiada o Jej pięknie, jego oczy świecą się z zachwytu. Stwierdza również, że nie wie,
dlaczego Gospa wybrała jego i piątkę pozostałych dzieci. Przytacza wypowiedź Gospy, która
zapytana o to, odpowiedziała: Nie wybieram najlepszych. Z tą opinią zgadza się o. Marinko
Sakota, były proboszcz parafii stwierdzając, że Widzący są normalnymi ludźmi, mają swoje
wady i zalety. Ojciec Marinko wspomina, że kiedy zaczęły się objawienia, miał 13 lat.
Pamięta tłumy ludzi na Górze Objawień i milicjantów, którzy różnymi sposobami chcieli je
zastraszyć i zatrzymać.
Szczególną rolę odgrywają w filmie wypowiedzi o. Jozo Zovko, byłego proboszcza
Medziugorja, represjonowanego i więzionego przez władze komunistyczne za to, że nie
chciał zakwestionować prawdziwości objawień. Ze szczerością opowiada, że początkowo nie
rozumiał tego, co działo się w jego parafii. Sądził, że dzieci są zmanipulowane przez władze.
Przesłuchiwał je osobno, chcąc się dowiedzieć, czy mówią prawdę. Dopiero gdy usłyszał głos
wewnętrzny „Ochroń dzieci” i zobaczył dzieci uciekające przed milicją, ukrył je na plebanii i
uwierzył w prawdziwość ich zeznań. Teraz, gdy z perspektywy 40 lat opowiada o tych
wydarzeniach oraz o pięciu kamieniach do walki z Goliatem, w jego głosie wybrzmiewa
wiara, szczerość i prawda.

Film pt.„Medjugorje” to piękna opowieść o sile wiary i mocne świadectwa ludzi. Jest ich
tak wiele, że trudno zapamiętać i opisać wszystkie. Natalia, Irene, Pea, Maria – każda z nich
zaświadza o swoim nawróceniu. Warto przytoczyć historię byłego narkomana i alkoholika.
Starał się korzystać z życia bez ograniczeń. W wieku 22 lat stracił jego sens i usiłował
popełnić samobójstwo. Uciekając przed mafią, przypadkowo trafił do Cenacolo, do
wspólnoty założonej przez s. Elvirę. Tu zrozumiał, że można żyć inaczej. Głosząc
świadectwo o swoim życiu, w którym priorytetami są modlitwa i praca, zwrócił uwagę
młodej, pięknej kobiety. Po wymianie listów i długiej znajomości młodzi pobrali się. Są od
kilku lat szczęśliwym małżeństwem z trójką dzieci. Jak zaświadczają oboje, Medziugorje
odmieniło ich życie. Teraz chcą innym przybliżyć to cudowne miejsce i organizują około 30
pielgrzymek rocznie.
Inne osoby składajace świadectwa też dokonały przewartościowań w swoim życiu.
Młoda prawniczka zeznaje: Dla mnie liczyły się tylko duże pieniądze, duży dom i duży
samochód. Moje życie było zupełnie puste. Gdy straciłam pracę, zaczęłam więcej się modlić i
trafiłam na orędzia Królowej Pokoju. Pod ich wływem i pielgrzymki do Medziugorja
odzyskałam sens i radość życia – mówiła ze wzruszeniem. – Świadectwa wyciskają łzy,
zbliżają do Matki Bożej, do Różańca oraz zachęcają do pielgrzymowania do Medziugorja –
podsumowuje ojciec Józef Koszarny OFM. Następnie dodaje, że Sekretariat Rodziny
Dobrego Słowa ufundował 500 biletów bezpłatnych dla osób chętnych do obejrzenia tego
filmu.
Medziugorje to miejsce szczególne – inspiruje, facynuje, odmienia życie tysięcy ludzi,
którzy odnajdują tu szczęście i pokój. To widać wyraźnie, gdy popatrzymy na radosne
twarze osób składających świadectwa. Film jest namiastką tego, co możemy tam przeżyć. W
zakończeniu słyszymy pytanie: A ty co z tym zrobisz?
Halina Bartosiak