ostatnie dwa lata to czas prawdziwej erupcji nienawiści do chrześcijan w Polsce. Wulgarne i antykościelne demonstracje proaborcyjne, ataki na kościoły, miejsca kultu, a nawet fizyczne ataki na polskich księży i wiernych. Obiecaliśmy Pani skuteczną reakcję i dziś możemy pochwalić się pierwszymi konkretnymi owocami tych działań. Naszego zaangażowania potrzebują kolejne sprawy, w których na sprawiedliwość czekają ofiary antychrześcijańskiej nienawiści.

W tym miesiącu sąd drugiej instancji zaostrzył wyrok dla mężczyzny, który w marcu 2021 r. zamordował proboszcza parafii z Paradyża-Wielkiej Woli. Nasze skuteczne zaangażowanie w tę sprawę obiecałem Pani rok temu. Całkiem niedawno prokuratorskie zarzuty usłyszał także sprawca morderstwa zakonnika z Siedlec. Reprezentując siostrę zamordowanego kapłana, od samego początku uczestniczymy w tym postępowaniu. Nie ustają nasze starania o ukaranie działaczek LGBT z Płocka, które sprofanowały wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, przerabiając go i rozklejając na publicznych toaletach.

Jednak wciąż pewni swej bezkarności sprawcy śmiało dokonują prowokacyjnych ataków na największe dla chrześcijan świętości. Podczas czerwcowej „Parady Równości” w Warszawie przebrany w ornat aktywista LGBT jawnie kpił z Najświętszego Sakramentu, parodiując udzielanie Komunii Św. Z kolei w trakcie poznańskiej „Parady Równości” niesiono transparent, na którym kościół otaczają płomienie w barwach ruchu LGBT oraz hasło „God is dead” (Bóg jest martwy).

Dlatego z niesłabnącą determinacją kontynuujemy postępowania dotyczące chrystianofobicznych prowokacji. Tylko prawo może powstrzymać promotorów nienawiści i swoistą modę na agresję.

Chociaż w sprawach agresji fizycznej odnosimy sukcesy, a kolejni sprawcy wysłuchują wyroki skazujące, to wymiar sprawiedliwości raz po raz okazuje się zbyt słaby, by skutecznie chronić prawa wierzących przed aktami nienawiści słownej i symbolicznej. Regularnie spotykamy się z niepokojącą niechęcią prokuratorów do egzekwowania art. 196 kodeksu karnego, który zakazuje obrazy uczuć religijnych. Dlatego przygotowujemy poradnik dla prokuratorów i policjantów, licząc na to, że dzięki niemu przedstawiciele organów ścigania będą z większą starannością prowadzić podobne postępowania.

Jednocześnie merytorycznie wesprzemy Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „W obronie chrześcijan”, który w czerwcu rozpoczął zbiórkę podpisów pod projektem ustawy wzmacniającej prawną ochronę związków wyznaniowych oraz ich dogmatów i obrzędów. Przesłaliśmy Komitetowi naszą pogłębioną ekspertyzę, w której wykazujemy, że choć kierunek zmian jest właściwy, to jednak niektóre z proponowanych rozwiązań należałoby dopracować. Czas na to przyjdzie, gdy projekt trafi już do Sejmu. Nasi prawnicy rozpoczęli też pracę nad szeregiem projektów ustaw, których wdrożenie zwiększy obszar wolności religijnej w Polsce – w szpitalach, szkołach i miejscach pracy.

Nieustannie odkłamujemy fałszywą narrację lewicowych mediów, które bagatelizują ataki na chrześcijan i rozgrzeszają ich sprawców. Dlatego, jak co roku, przygotowaliśmy dla Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie raport, w którym szczegółowo wyliczyliśmy i udokumentowaliśmy akty antychrześcijańskiej agresji, do których doszło w Polsce w 2021 r. Dostarczone przez nas dane zostaną uwzględnione w oficjalnych statystykach OBWE.

Tylko ta komplementarna i konsekwentna aktywność w obronie podstawowych praw chrześcijan może postawić tamę fali antykościelnej agresji, która od dwóch lat zalewa Polskę. Wierzę, że z Pani wsparciem pociągniemy do odpowiedzialności karnej przestępców oraz doprowadzimy do zmian w prawie, które podniosą standard ochrony prawnej ludzi wierzących.

W naszym stanowisku podnieśliśmy, że szczególnie brutalne okoliczności morderstwa przemawiają za uznaniem, że orzeczona przez sąd pierwszej instancji kara jest zbyt łagodna. Przychylając się do naszych argumentów, Sąd Apelacyjny zaostrzył wyrok dla mordercy z 12 do 15 lat pozbawienia wolności.

Dążymy również do ukarania sprawcy, który śmiertelnie pobił franciszkanina z Siedlec – o. Maksymiliana Adama Świerzewskiego. W sprawie prowadzonej przez prokuraturę reprezentujemy siostrę kapłana, która jako osoba najbliższa może uczestniczyć w postępowaniu. Prokuratura zidentyfikowała już podejrzanego i postawiła mu zarzut zabójstwa. Mężczyzna przebywa obecnie w areszcie.

Wcześniej interwencja prawników Ordo Iuris przyczyniła się do skazania sprawców pobicia ks. dr. Aleksandra Ziejewskiego – proboszcza i kustosza Bazyliki św. Jana Chrzciciela w Szczecinie. Duchowny został zaatakowany przez trzech mężczyzn, którzy przed niedzielną Mszą Świętą przyszli do zakrystii, domagając się wydania im ornatu.

Bez konsekwentnego wsparcia Darczyńców i Przyjaciół Ordo Iuris nie moglibyśmy występować w podobnych postępowaniach, upominając się o sprawiedliwość należną ofiarom tak potwornych przestępstw.

Reprezentując proboszcza płockiej parafii, kontynuujemy postępowanie w sprawie aktywistki LGBT Elżbiety P. i jej dwóch wspólniczek, które sprofanowały wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Kobiety przygotowały naklejki, na których zamieniły oryginalną, złotą aureolą Matki Boskiej na aureolę w barwach logotypu ruchu LGBT. Nalepki zostały porozklejane w Płocku nawet na przenośnych toaletach. Ponieważ sądy dwóch instancji uniewinniły oskarżone, złożyliśmy kasację do Sądu Najwyższego.

Nadal dążymy do ukarania mężczyzny, który podczas gdańskiej „Parady Równości” (w geście solidarności z płockimi aktywistkami) rozpowszechnił sprofanowany wizerunek Matki Boskiej, dodatkowo nadając mu kontekst seksualny. Reprezentując dr. Andrzeja Kołakowskiego i jego żonę Annę, złożyliśmy w tej sprawie apelację, ponieważ sąd pierwszej instancji uniewinnił oskarżonego. Jednocześnie w imieniu pokrzywdzonych walczymy o ukaranie aktywistów, którzy podczas tej samej „Parady Równości” wyszydzili procesję Bożego Ciała, zestawiając imitację Najświętszego Sakramentu z żeńskimi genitaliami.

Chcąc skłonić organy ścigania do skuteczniejszej walki ze znieważaniem przedmiotów kultu, przygotowaliśmy poradnik dla policjantów i prokuratorów, prowadzących postępowania dotyczące naruszenia uczuć religijnych. Omawiając wyczerpująco znamiona czynu zabronionego z art. 196 Kodeksu karnego oraz wyjaśniając, gdzie przebiega granica pomiędzy wolnością wypowiedzi, a profanacją i obrazą uczuć religijnych, wyposażymy już niebawem przedstawicieli organów ścigania w merytoryczne kompendium wiedzy na ten temat.

Dbając o to, by zaproponowane przez Komitet zmiany przybrały jak najlepszy kształt, poddaliśmy projekt ustawy szczegółowej analizie. Opublikowaliśmy już trzy komentarze naszych ekspertów oraz obszerną opinię prawną dotyczącą tego projektu ustawy. Przesłaliśmy również Komitetowi naszą pogłębioną ekspertyzę, w której precyzyjnie omówiliśmy mocne i słabe strony projektu.

Wyjaśniliśmy w niej, że postulowana zmiana w treści art. 195 Kodeksu karnego, który penalizuje przeszkadzanie w wykonywaniu aktów religijnych, pozwoli na efektywniejsze karanie osób, które obecnie tłumaczą się brakiem złośliwości ich zachowania albo artystycznym wymiarem swojego czynu.

Jednocześnie zwróciliśmy uwagę na możliwe negatywne konsekwencje zatwierdzenia proponowanej zmiany art. 196 Kodeksu karnego, który stanowiłby, że „kto publicznie lży lub wyszydza kościół lub inny związek wyznaniowy o uregulowanej sytuacji prawnej, jego dogmaty lub obrzędy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.

Nowe brzmienie przepisu mogłoby prowadzić do sytuacji, w której aktywista LGBT, mieniący się biskupem uznanego przez państwo związku wyznaniowego (a jest taka sytuacja), uznałby radykalne postulaty ideologii gender za dogmaty swojego kościoła, przez co ich krytyka byłaby karalna! Taka sama ochrona dotyczyłaby wymyślanych dla żartu „dogmatów” fikcyjnych związków wyznaniowych lub „kościołów” powoływanych dla drwiny.

Liczymy na to, że nasze merytoryczne uwagi przyczynią się do ulepszenia obywatelskiego projektu ustawy, gdy dokument trafi pod obrady Sejmu. Bo sama zmiana obowiązującego prawa jest dobrym kierunkiem.

W maju Donald Tusk mówił o wizji „przeprowadzenia procesu oddzielenia Kościoła od państwa ze wszystkimi tego skutkami – politycznymi i finansowymi”. Prawnicy Ordo Iuris przygotowali wówczas specjalny komentarz prawny wykazujący, że te postulaty są jaskrawo sprzeczne z Konstytucją RP.

Przypomnieliśmy, że tego typu pomysły wprost nawiązują do Konstytucji PRL, a więc do dokumentu osobiście poprawianego i akceptowanego przez Józefa Stalina. To właśnie tam mogliśmy przeczytać, że „Kościół jest oddzielony od państwa”. Obowiązująca Konstytucja RP wprowadza natomiast model stosunków państwa ze wspólnotami religijnymi określany jako przyjazna separacja. Podstawą tego rozwiązania są zasady poszanowania autonomii i niezależności związków wyznaniowych i państwa oraz zasada współdziałania państwa ze wspólnotami religijnymi dla dobra człowieka i dobra wspólnego. Poza tym, zwróciliśmy tez uwagę na to, że stosunki pomiędzy państwem a Kościołem Katolickim reguluje Konkordat, zmiany w nim wymagają zgody obu stron dokumentu, a doktryna prawa – niezależnie od sympatii politycznych – jest zgodna, że państwo ma obowiązek zawarcia konkordatu ze Stolica Apostolską, a zawartego konkordatu nie wolno Polsce wypowiedzieć.

W naszym raporcie za rok 2021 odnotowaliśmy 112 aktów nienawiści wymierzonej w chrześcijan. Wśród opisanych zdarzeń najwięcej (ponad 2/3) stanowią przypadki wandalizmu, niszczenia miejsc i obiektów kultu religijnego – kościołów, kapliczek przydrożnych, figur religijnych, a nawet grobów na cmentarzach. Niestety obok wzrostu ogólnej liczby przestępstw odnotowaliśmy też wzrost ich brutalności. W ubiegłym roku doszło do aż 8 napaści fizycznych na kapłanów, z których dwie zakończyły się śmiercią ofiar.

W przesłanym OBWE raporcie opisywaliśmy między innymi podpalenie kościoła w Lublinie, zniszczenie w Koszalinie zabytkowej figury Matki Boskiej, którą przywiózł z Dachau były więzień obozu koncentracyjnego, zniszczenie trzech przydrożnych kapliczek w gminie Ryki, zniszczenie ponad 25 grobów na cmentarzu w Łęcznej oraz Olsztynie (w tym grobów dzieci), zdewastowanie figury św. Faustyny w Myśliborzu poprzez pozbawienie jej głowy, zakłócenie Mszy Św. w Bazylice Mariackiej w Krakowie przez kobietę, która rozebrała się i opluła księdza, a nawet atak napastnika posługującego się bronią gazową na księdza odprawiającego Mszę Świętą w Dusznikach‑Zdroju.

Corocznie OBWE uwzględnia nasze zgłoszenia, przez co wydawany międzynarodowy raport nie może jak dawniej służyć radykalnej lewicy jako dowód braku zagrożeń dla chrześcijan w Polsce.

Przygotowujemy między innymi projekt ustawy o statusie kapelana szpitalnego, który poszerzy gwarancję dostępu do opieki duszpasterskiej w szpitalach, a kapelanom zapewni równe prawa z personelem medycznym. Mamy w tym obszarze duże doświadczenie. W czasie epidemii Covid‑19 wielokrotnie pomagaliśmy duszpasterzom posługującym w placówkach medycznych. W reakcji na zgłaszane wątpliwości, wydaliśmy poradnik prawny adresowany do kapelanów służby zdrowia oraz prowadziliśmy wykłady dla kapelanów szpitalnych i duszpasterzy diecezjalnych z całej Polski.

Pracujemy nad propozycjami zmian w prawie, które uniemożliwią wprowadzanie restrykcji covidowych podczas sprawowania kultu religijnego, a kościołom i innym związkom wyznaniowym pozostawią wolność dostosowania ogólnych wytycznych przeciwepidemicznych do własnej specyfiki działania. Piszemy też projekt ustawy o klauzuli sumienia, której wdrożenie usprawni korzystanie ze sprzeciwu sumienia w miejscu pracy dla wszystkich pracowników – w tym przedstawicieli z szeroko pojętego środowiska medycznego. A to jedynie najważniejsze spośród kilku obszarów, w których Instytut Ordo Iuris zaproponuje zmiany w prawie poszerzające gwarancje wolności religijnej.

Systematyczna, nieustanna praca prawników i całego naszego zespołu nakierowana na ochronę ludzi wierzących przez aktami nienawiści, nietolerancji i zwykłej agresji wiąże się z poważanymi kosztami. Opracowanie jednej analizy ewentualnych zmian w prawie to koszt nie mniejszy niż 8 000 zł. Z kolei przygotowanie każdego z projektów ustaw wprowadzających nowe rozwiązania wzmacniające wolność religijną to jednorazowo wydatek rzędu 15 000 zł.

Prowadzenie monitoringu naruszeń wolności religijnej oznacza wiele godzin pracy naszych prawników, czego miesięczny koszt nie jest mniejszy niż 4 000 zł. Dzięki temu działaniu możemy jednak reagować wszędzie tam, gdzie ktoś występuje przeciw – gwarantowanej Polakom przez Konstytucję RP – wolności wyznania.

Rozpoczęcie każdej interwencji w postępowaniu prokuratorskim lub sądowym wiąże się z kompleksowym zbadaniem sprawy, przejazdami po kraju oraz przygotowaniem opinii biegłych z różnych dziedzin. Dlatego też koszt jednego postępowania nie jest mniejszy niż 8 000 zł. Tylko ponosząc go, wspólnie możemy doprowadzić do przykładnego ukarania Elżbiety P. oraz sprawców profanacji dokonanych podczas gdańskiej „Parady Równości”.

Jeśli pozostaniemy bierni, ataki na wiernych i duchownych nasilą się, a chrześcijanie będą się lękać o bezpieczeństwo swoje i swoich dzieci. Dzięki wspólnemu wysiłkowi naszych Darczyńców i zespołu naszych prawników, stażystów, wolontariuszy – możemy skutecznie dochodzić sprawiedliwości i kształtować bezpieczniejszą dla chrześcijan Polskę.

Dlatego bardzo Panią proszę o wsparcie Instytutu kwotą 30 zł, 50 zł, 100 zł lub dowolną inną, dzięki czemu będziemy mogli konsekwentnie stawać w obronie wolności religijnej w Polsce oraz dążyć do ukarania wulgarnych prowokatorów uderzających w uczucia religijne wielu Polaków.